วันที่ 18 ใน ICU อาจารย์ของเรายังคงอยู่ใน ICU และยังไม่รู้สึกตัว หมอยังบอกไม่ได้ว่า เมื่อไหร่ที่ท่านจะรู้สึกตัว ?? แม้ว่าอาการท่านดูเหมือนจะดีขึ้น เอาเครื่องช่วยหายใจออก และหายใจได้เอง และบางครั้งก็ขยับตัวหรือลืมตาบ้าง แต่หมอก็บอกว่า นั่นไม่ได้เป็นสัญญาณที่บ่งบอกถึงการรู้สึกตัว เป็นเพียงการตอบสนองเมื่อรู้สึกเจ็บเท่านั้น หมอเจาะคอเพื่อเอาท่อใส่เข้า และใช้การให้อาหารทางสายยาง มีคนมาเยี่ยมท่านเยอะมากๆ จนเต็มสมุดเยี่ยม ตั้งแต่อธิการบดี อาจารย์จากมหาวิทยาลัยต่าง ๆ ลูกศิษย์รุ่นแรก จนถึงรุ่นปัจจุบัน จากโต๊ะที่วางช่อดอกไม้โต๊ะเดียว ต้องเพิ่มเป็นสองโต๊ะ และต้องเปลี่ยนเอาแจกันดอกไม้สดที่เริ่มโรยแล้วออกไปบ้าง เราไปเยี่ยมท่านทุกวัน บางวัน สองครั้ง ทั้งที่ไปแล้วก็ได้แต่มองเฉยๆ และไม่กล้าเข้าไป แม้พยาบาลจะให้เข้าไปเยี่ยมได้ก็ตาม เมื่อวาน เราไปเยี่ยมตอนเย็น เจอน้องแบงค์ ลูกชายของอาจารย์นั่งเฝ้าท่านอยู่ เหมือนน้องแบงค์กำลังคุยอะไรกับท่านอยู่ และเมื่อเห็นเราเข้าไปน้องก็ยกมือไหว้ ดูน้องแบงค์โตขึ้นมาก และเป็นผู้ใหญ่ขึ้นต่างจากวันที่เรานั่งเฝ้าท่านที่หน้าห้องผ่าตัดเมื่อวันที่ 1 น้องแบงค์บอกว่า โรงเรียนจะเปิดวันที่ 1 มิถุนายน ซึ่งนับว่าค่อนข้างช้ากว่าโรงเรียนมัธยมทั่วไป (น้องแบงค์เพิ่งอยู่ชั้น ม.6) และบอกเราว่า ตอนนี้อยู่บ้านคนเดียว เพราะโดยปกติ ที่บ้าน จะมีท่านและน้องแบงค์ และหมาอีก 3 ตัว ส่วนอาจารย์ผู้ชายเสียไปเมื่อ 8 ปีก่อน เราแยกจากโรงพยาบาลด้วยความรู้สึกบอกไม่ถูก ...........   Create Date : 19 พฤษภาคม 2552 16 comments Last Update : 19 พฤษภาคม 2552 12:21:14 น. Counter : 9448 Pageviews. Share Tweet

เป็นกำลังใจให้อาจารย์หายไวๆ ด้วยครับ   โดย: สายลับๆล่อๆ 30 พฤษภาคม 2552 19:24:45 น.

แวะมาเยี่ยมเยียนกันก่อนวันหยุดสุดสัปดาห์จ้า ทุกคนมีกรรมเป็นจฃของตนเองนะคะ   โดย: หอมกร 19 มิถุนายน 2552 12:47:53 น.

ขอฝห้อาจารย์ของคุณ แค่คนหนึ่งคน หายเป็นปกติดี ๆ นะค๊า อยากบอกว่าเราก็เคยผ่านเหตุการณ์แบบนี้มาแล้วเหมือนกันค่ะ เป็นกะลังใจให้และมีความสุขมาก ๆ นะค๊า   โดย: minporee 19 มิถุนายน 2552 20:19:55 น.

ขอให้อจ.หายไวๆๆคะ   โดย: vintage 1 กรกฎาคม 2552 9:36:21 น.

เป็นกำลังใจให้ด้วยอีกคนนะครับ ขอให้อาจารย์หายไว ๆ   โดย: นายป๋อง (naipong65 ) 18 กรกฎาคม 2552 16:29:18 น.

รู้แต่ว่า บอกโลกใบนี้ มีเรื่องเกิดขึ้นมากมาย... เข้มแข็งและเข้มแข็ง... ฝากบอก...เป็นกำลังใจให้นะ...   โดย: 55~ IP: 112.143.31.42 2 สิงหาคม 2552 1:17:58 น.

โดย: INGING777 13 สิงหาคม 2552 15:54:32 น.

เวลาเห็นใครเป็นแบบนี้จะรู้สึกว่ามันทรมาณมากเลยคะ...เหมือนคนที่เป็นคนไข้มรมาณและคนที่อยู่ก็อยากรั้งเค้าไว้ให้นานที่สุด ... เลยมักจะบอกเพื่อน ๆว่าเฮ้ยยถ้าชั้นเป็นอะไรไป..ไม่ต้องเอาไปใส่เครื่องช่วยหายใจนะ ปล่อย ๆไปเลย ... แต่ยังไง ๆ คนในครอบครัวก็ยังหวังที่จะเห็นอาจารย์ท่านหายป่วยและกลับบ้านได้นะคะ... .. ช่วยส่งกำลัใจ   โดย: เจ้าหญิงที่เจ้าชายตายจาก (timeofmylove ) 18 สิงหาคม 2552 13:32:15 น.

สิ่งใดมีข้ามา สิ่งนั้นก็ย่อมมีจากไป ไม่มีใครตายจริง และไม่มีใครอยู่ถาวร สิ่งที่อยู่ในสมองและ ความทรงจำต่างหาก เราเรียกเขาว่าอะไร แต่คนดีมีประโยชน์ ก็ขอให้ท่านหายไวๆ กลับมาช่วยกัน รังสรรค์สังคมไทยต่อไปนะครับ แง่บๆ   โดย: itoursab 16 กันยายน 2552 12:44:28 น.

โดย: วาซุตะคุง v( ^o^ )v 22 กันยายน 2552 13:33:24 น.

เป็นกำลังใจให้นะครับ   โดย: วาซุตะคุง v( ^o^ )v 25 ธันวาคม 2552 8:52:51 น.

*-*   โดย: INGING777 27 ธันวาคม 2552 18:55:35 น.

แวะมาทักทายค่ะ ห่างหายจาก blog ไปนานมาก ๆ   โดย: mmnitima 24 พฤษภาคม 2553 15:35:38 น.

เป็น กำลัง ใจ ให้ นะคะ สู้ ๆๆ ค่ะ   โดย: kwan noii IP: 113.53.255.226 5 สิงหาคม 2553 9:13:52 น.

โดย: เดหลีสีแดง 14 สิงหาคม 2556 23:59:13 น.

สวัสดีค่ะ ยังจำกันได้ไหมหนอ....   โดย: เดหลีสีแดง 17 สิงหาคม 2556 15:56:14 น.