|
|
|
| | 1 | 2 | 3 |
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
 |
|
|
ที่ว่า ภาษาธรรมไม่ใช่ภาษาไทย หมายถึงว่า ศัพท์ทางธรรม เขามีความหมายจำเพาะของเขา จะมาด้นมาเดามาตีความเอาเองไม่ได้ ทำไมจะด้นไม่ได้ มีปัญหาอะไรหรอ ? มันก็ได้ความหมายไม่ตรงกับความหมายของเขาไง  เขามีความหมายอย่างหนึ่ง แต่เราว่าไปอีกอย่างหนึ่ง นี่มันไม่ตรงกันแล้ว เพราะฉะนั้น เมื่อต้องการจะรู้หลักธรรม เราก็ต้องว่าไปตามเขา เหมือนเรียนภาษาต่างประเทศ ฉะนั้น
กัมมัฏฐาน ที่ตั้งแห่งการงาน, อารมณ์เป็นที่ตั้งแห่งการงานของใจ, อุบายทางใจ, วิธีฝึกอบรมจิตใจ และเจริญปัญญา (นิยมเขียน กรรมฐาน)
กัมมัฏฐาน ๒ (โดยหลักทั่วไป) คือ
๑. สมถกัมมัฏฐาน กรรมฐานเพื่อการทำใจให้สงบ, วิธีฝีกอบรมเจริญจิตใจ
๒. วิปัสสนากัมมัฏฐาน กรรมฐานเพื่อการให้เกิดความรู้แจ้ง, วิธีฝีกอบรมเจริญปัญญา
กัมมัฏฐาน ๒ (โดยการปฏิบัติ) คือ
๑. สัพพัตถกกัมมัฏฐาน กรรมฐานที่พึงต้องการในที่ทั้งปวง หรือพึงใช้เป็นฐานของการเจริญภาวนาทุกอย่าง, กรรมฐานที่เป็นประโยชน์ในทุกกรณี ได้แก่ เมตตา มรณสติ และบางท่านว่า อสุภสัญญาด้วย
๒. ปาริหาริยกัมมัฏฐาน กรรมฐานที่จะต้องบริหาร (ประจำตัว) คือ กรรมฐานข้อหนึ่งข้อใดก็ตาม ที่เลือกว่าเหมาะกับตน เช่นว่า ตรงกับจริตแล้ว หรือกำหนดเอาเป็นข้อที่ตนจะปฏิบัติเพื่อก้าวสู่ผลที่สูงขึ้นไปๆ แล้ว ต่อแต่นั้นก็จะต้องเอาใจใส่จัดปรับบำเพ็ญตลอดเวลาเพื่อให้ก้าวหน้าไป และได้ผลดี, ทั้งนี้หมายความว่าผู้ปฏิบัติทุกคนพึงปฏิบัติกรรมฐานตั้ง ๒ ข้อ เนื่องจากสัพพัตถกกัมมัฏฐานจะช่วยเป็นพื้นเกื้อหนุนต่อปาริหาริยกัมมัฏฐาน โดยผู้ปฏิบัตินั้น พอเริ่มต้น ก็เจริญเมตตาต่อประดาภิกษุสงฆ์และหมู่ชนตลอดถึงเทวดาในถิ่นใกล้รอบตัวจนทั่ว สรรพสัตว์ เพื่อให้ใจอ่อนโยนต่อกัน และมีบรรยากาศร่มเย็นเป็นมิตร พร้อมกันนั้นก็เจริญมรณสติ เพื่อให้ใจห่างจากทุจริตไม่คิดถึงอเนสนา และกระตุ้นเร้าใจให้ปฏิบัติจริงจัง ไม่ย่อหย่อน ส่วนอสุภสัญญาก็มาช่วยให้โลภะหรือราคะเข้ามาครอบงำไม่ได้ เพราะจะไม่ติดใจแม้แต่ในทิพยารมณ์ แล้วก็มุ่งหน้าไปในปาริหาริยกัมมัฏฐานของตน
| Create Date : 07 เมษายน 2564 |
| Last Update : 20 ธันวาคม 2566 18:22:41 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 487 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
