นิยายรักหลากหลายแนว by ไตรติมา
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
เพื่อนรักปรารถนา Chapter 28 Goodbye my friend by ไตรติมา “เธอเคยพูดจะไม่เก็บความสาวไว้ให้เขาคนนั้นถ้าเธอจะเสียมันไปขอให้ฉันได้ไหม ฉันคือเพื่อนที่เธอวางใจได้ไปตลอดกาลจะไม่ทำให้เธอเสียใจเหมือนเขาคนนั้น เขาเป็นเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อส่วนเธอมีเพื่อนหญิงที่ถูกใจหลงรัก ลังเลเรื่องรักกับเพศไหน ![]() นิยายไบเซ็กชวลเกย์ รักสามเส้า [หญิงxชาย & ชายxชาย] Chapter 28 Goodbye my friend..........เวลาสองทุ่มงานเลี้ยงใกล้เลิกรา แขกเหรื่อที่มางานล้วนอิ่มหนำสำราญได้รับประทานทั้งอาหารคาวหวานเรียบร้อยและนั่งคุยกัน พิธีกรของงานได้ขึ้นมาบนเวทีแล้วประกาศว่าจะมีการแสดงโชว์พิเศษจากเจ้าของงานผู้เป็นคู่หมั้นสาวของจีรา ชยาไปเปลี่ยนเป็นชุดสุดท้ายมาแล้ว ชุดปักเลื่อมแพรวพราวสายเดี่ยวฟิตรัดโชว์ร่องอกอิ่มอั๋นเอวลอยชายเสื้อรุ่ยรุ่งริ่งสีฟ้าอ่อน กระโปรงสั้นเนื้อผ้าซาตินทรงบาน ขยับขาแต่ละทีกระโปรงพลิ้วเลิกขึ้นให้เห็นขาอ่อนทุกครั้งไป ภายใต้กระโปรงนั้นเธอใส่แพนตี้สีขาวสุภาพกับถุงน่องปักคริสตัลที่สะท้อนแสงไฟวิบวับแวววาว “ต่อไปขอให้ทุกท่านรับชมการแสดงโชว์จากฉัน มันจะเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายที่ฉันจะโชว์ ถือเป็นการอำลาส่งท้ายให้กับทุกท่านชื่อชุดว่า Time to say goodbye” ถึงแม้ปากจะพูดว่าเป็นโชว์เพื่อทุกคน แต่แท้จริงใจชยามุ่งหมายทำให้เพื่อคนพิเศษเพียงคนเดียวเท่านั้น เขาผู้เป็นที่รักยิ่งดั่งดวงใจ ...คาคบ ดนตรีอิเล็กโทรนิกส์มีท่วงทำนองไม่มีเนื้อร้องจังหวะเต้นรำสนุก เธอเต้นฟรีสไตล์ตามใจนึกในท่าพื้นฐานง่ายๆ โยกย้ายส่ายเอวแต่มันกลับสะกดทุกสายตาให้หันมามองจ้อง สามารถตรึงทุกดวงใจให้นึกชื่นชมในความสวยงามทั้งเครื่องแต่งกายทั้งหุ่นทรงองค์เอวคอดกิ่วพร้อมทั้งใบหน้าสวยซึ้งเป็นที่หนึ่งไม่เป็นรองใคร เพอร์เฟ็กซ์ลงตัวทุกส่วนประกอบส่งเสริมกันให้แลดูงดงามไม่มีที่ติ คาคบเหมือนจะลืมหายใจไปชั่วขณะเพ่งมองจ้อง เมื่อเธอไล้เรียวปากสีพีชหวานจุมพิตปลายนิ้วดังแท่งลำเทียนงามส่งผ่านไปในกระแสลม เขาจำได้... ‘ใช่... เราเคยจูบกัน รสจูบอบอุ่นซาบซ่านหวานล้ำจากเรียวปากนั้นฉันไม่เคยลืม’ เมื่อเธอเงยหน้าขึ้นใช้ปลายมือไล้ตั้งแต่ต้นคอกลมกลึงเนียนนวลต่อลงมายังบ่าไหล่บอบบาง ‘เคยเคล้าคลึงคลอเคลียซุกไซ้ไล่จูบซอกคอเนื้อเนียนนั้นยังจำติดใจว่ามันทั้งหอมทั้งมอมเมาชวนหลงใหล ทั้งบ่าไหล่เคยได้โอบกอดประคองเมื่ออยู่กันสองคน’ เธอเอนกายลงเอวอ่อนแอ่นไปทางด้านหลัง สองมือสลับขึ้นลงราวร่ายรำ คาคบนึก... ‘เราเคยนอนกอดกันทุกคืนเคยมุดมุ้งเข้าหาตัวเธอ’ เธอกอดตัวเองยักเอวยักไหล่เต้นโยกย้ายไปซ้ายไปขวา มโนภาพความทรงจำรำลึกนึกขึ้นมาในใจคาคบ... ‘เธอชอบเข้ามากอดหยอกเย้าเคล้าคลึงอยู่กับอ้อมอกของฉัน’ เธอส่ายร่อนหมุนเอวแอ่นหน้าแอ่นหลัง แล้วค่อยหมุนตัวเองโดยรอบเป็นวงกลม กระโปรงเปิดเผยโชว์โคนขาอ่อนตลอดจนเห็นถึงแพนตี้สีขาววอบแวมก่อนกระโปรงจะปิดลงดังเดิม พวกผู้ชายเป่าปากวิ้ดวิ้ว ส่งเสียงฮือฮาว่าเธอเซ็กซี่สุดยอด แต่สำหรับเขามันมากกว่านั้น ส่วนหนึ่งในร่างกายของเขาเคยได้เข้าไปล้ำลึกถึงภายในภายใต้กระโปรงบาน ‘สวรรค์ของฉันคือการได้นอนกับเธอ’ โชว์เต้นรำกำลังจะจบด้วยการที่เธอก้มส่ายอกส่ายนมนั่งลงแล้วก้มหมอบราบกับพื้นเวที ‘หน้าอกหน้าใจเธอนั้นฉันเคยได้เห็นตอนเปลือยเปล่าดุจดอกบัวขาวนวลยั่วยวนใจ ฉันเคยได้ซบอิงกับอกเธอ’ คาคบหลบตาลงก้มซึมเหม่อมองพื้นพรมเบื้องล่าง ‘จะทำใจให้ลืมเธอได้อย่างไร ใจมันทุกข์ทรมาน ทำอย่างไรก็ไม่ลืม’ โชว์จบลง... เสียงปรบมือให้เธอดังก้องทั่วโถงห้องจัดงานเลี้ยงนั้น แสดงว่ามันเป็นโชว์ที่ถูกใจคนดูอย่างที่สุด เสียงนีลเอ่ยกับแมกซิมซึ่งนั่งร่วมโต๊ะเดียวกันกับคาคบ “แบบนี้นี่เองจีราสุดที่รักของนายถึงได้หลงใหลทุ่มเทเงินทองมากมายให้ของหมั้น ผู้หญิงคนนั้นสวยงามไปทั้งตัวดูราคาแพงจนประมาณค่ามิได้ นึกถึงตอนแต่งตัวเป็นทอมดูตลก ที่แท้กลับเป็นผู้หญิงจริงๆ ไปเสียนี่ นายแพ้แล้วแมกซิมสู้ผู้หญิงตัวเล็กๆ คนนั้นไม่ได้” แมกซิมอัดอากาศหายใจเข้าเต็มปอด เม้มปากเป็นเส้นตรง เลิกคิ้วขึ้นก่อนผ่อนลมหายใจออก ถึงค่อยพูดตอบ “โอเคฉันยอมรับว่าแพ้ มันคงเป็นโชคชะตาเนื้อคู่ของเขาไม่มีใครแย่งยื้อเอาไปได้ ยังไงเขาก็ต้องคู่กันวันยังค่ำ” ว่าแล้วหันมาเรียกหนุ่มหล่อที่ซุกซ่อนใบหน้านั่งอยู่ใกล้เคียงตัวเขา “คาคบ...” เห็นอีกฝ่ายเหมือนไม่ได้ยิน อาจเพราะสรรพสำเนียงอื้ออึงของผู้คนรอบข้างกลบเสียงเรียก เขาจึงใช้มือจับคางหนุ่มข้างกายให้เงยหน้าขึ้นมองสบตากัน มองผ่านม่านขนตายาวตรงของหนุ่มหน้าสวยยังเห็นเงาหยาดน้ำคลอหน่วยดวงตาที่มีแววหม่นหมอง “นายอกหักสินะคาคบ รักเขาแต่เขากลับกลายเป็นคู่หมั้นของผู้ชายอีกคน” แมกซิมพูด พร้อมกับจับไหล่และมองจ้องใบหน้าสวยไม่วางตา เริ่มหลงใหลในเสน่ห์ของชายหนุ่มใบหน้างามน้ำใจดีและมีสิ่งดีๆ หลายอย่างรวมอยู่ในตัวหนุ่มคนนี้ ในใจรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังอ่อนแอ นึกอยากตะครุบตัวเข้ามากกกอดปลอบใจ ถ้าไม่อายสายตาผู้คนรอบข้างว่าจะเห็นผู้ชายกอดกันแมกซิมคงกอดคาคบไปแล้ว คาคบส่ายหน้า “ไม่... ผมกับชยาเราแค่เพื่อนกัน” “อย่าพยายามปฏิเสธเลยน่าคาคบ ก่อนนายจะตามเขามาถึงที่นี่ยังทำหน้าเหมือนจะเป็นจะตาย บอกว่าผมอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเขา นายรักเขาจนสุดหัวใจ ยอมตายแทนเขาได้ ถ้าเป็นเพื่อนกันจริงนายจะไม่อาการสาหัสขนาดจะร้องไห้ เพื่อนกันยามจากย่อมรู้ว่ามีวันจะได้พบกันอีก” “ถ้าผมยอมรับว่ารักเขา มันจะได้ประโยชน์อะไรขึ้นมา” “ไม่ได้อะไร แต่ยอมรับความจริงผู้หญิงคนนั้นไม่ได้เกิดมาเพื่อนาย ยอมพ่ายแพ้เพื่อตัวนายเองจะต้องก้าวข้ามผ่านมันไปให้ได้ จะจมอยู่กับความรักที่ผิดหวังไปตลอดชีวิตไม่ได้หรอกนะ” นีลเข้ามาโอบไหล่และช่วยพูดปลอบใจคาคบอีกคน “นายหล่อมาก นายเป็นคนดีมีคุณค่า นายน่ารัก ยังมีผู้ชายหลายคนรอให้นายมอง หมายปองอยากได้นายเป็นแฟน นายจะทอดทิ้งทุกคนที่เขาเฝ้าหวังในตัวนายไม่ได้ มันไม่ยุติธรรมกับโลก เสียดายคนหล่อ นายต้องตื่นขึ้นมาจากความเศร้า” =-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-= . ..........ยากยิ่งนักที่คาคบจะก้าวออกจากบ้านหลังใหญ่ของจีราได้ สี่ทุ่ม... แขกเหรื่อทุกคนทยอยกลับกันไปหมดรวมทั้งบิดามารดาของจีรากับบิดามารดาของชยาด้วย เหลือแต่แมกซิมกับนีลนั่งรอคาคบในห้องใหญ่รับรองแขกชั้นล่าง เพียงแค่ลากกระเป๋าเดินทางลงบันไดมาถึงชั้นล่างคาคบต้องพบหน้าจีรากับชยายืนรออยู่ “ไม่ไปไม่ได้หรือ นายอยู่ได้ที่นี่ฉันยินดีให้นายอยู่ด้วย” “ผมจะอยู่ในฐานะอะไร แค่เพื่อนคนหนึ่งเท่านั้นไม่ใช่ญาติ” “ถึงไม่ใช่ญาติแต่ฉันนับว่านายยิ่งกว่าญาติ อยู่กับฉันเถอะนะคาคบ อยู่ตลอดไปเลย” จีราพยายามพูดเพื่อเหนี่ยวรั้งคาคบไว้ “จีราสมหวังในความรักแล้วมีคนนอนกอด แต่ผมไม่มีใคร ให้ผมเป็นผู้ช่วยพระเอกไปตลอดไม่ได้หรอกนะครับ งานเลี้ยงเลิกราต่างคนต้องแยกย้ายกันไปตามทาง” “ไม่... ฉันไม่อยากให้นายแยกไป” จีราคว้าต้นแขนคาคบจับไว้แน่น สายตาวิงวอนพร้อมคำพูด ชยารู้อยู่แก่ใจว่ารั้งเขาไว้ไม่ได้ถึงไม่พูดมาก เธอแค่ยื่นกล่องกำมะหยี่ให้ตรงหน้าคาคบ จีราจึงปล่อยมือจากคาคบไปโดยปริยาย “ให้เก็บไว้ หรือจะขายก็ได้ตามใจพี่คบ” คาคบรับมาเปิดออกดูแล้วถึงกับตาโตเพราะราคาของมันเรือนแสน นับเป็นของมีค่าราคาแพงและมันจะมีค่ายิ่งเมื่อได้รับมาจากคนที่เขารักที่สุดในชีวิต “นี่มันสร้อยคอทองคำขาวกับจี้เพชร ฉันจะเก็บรักษาไว้อย่างดีเท่าชีวิต ไม่ขายหรอก” “เพื่อนรักอย่าลืมกันนะ” คำพูดสั้นๆ จากเรียวปากบางดังก้องอยู่ในใจคาคบให้น้ำตาซึม จะลืมได้อย่างไร ทั้งที่เจ็บลึกกับคำว่า ‘เพื่อนรัก’ =-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-= . ..........คาคบเดินเข้ามาในห้องรับแขกเพื่อจะตามแมกซิกกับนีลกลับกัมพูชาไปพร้อมกัน พราวพรรณรายที่ใครนึกว่ากลับบ้านไปแล้วแต่เธอยังอยู่ และได้โผเข้ามากอดเอวคาคบ “ไม่ให้ไปนะคาคบ ไปอยู่กับพราวเถอะจะได้สุขสบายไม่ต้องทำงาน แค่คอยตามเก็บค่าเช่าค่าแชร์ให้พราว ค่าเช่านาค่าเช่าสวนค่าเช่าบ้าน พราวให้เปอร์เซ็นต์เยอะนะคาคบจะมีเงินใช้ไม่เหนื่อยด้วย อยู่กับพราวนะ คาคบจะได้แต่งตัวหล่อขับรถหรูนึกอยากไปเที่ยวไหนพราวจะพาไปเที่ยวทุกที่” คาคบยังยืนเฉย รู้ดีว่าเธอรักและปรารถนาในตัวเขาอย่างจริงจัง แม้ไม่ได้รักใคร่พิศวาสขนาดหนักนักในตัวเธอ แต่ไม่เคยคิดตัดไมตรีอันดีจึงมีเพียงรอยยิ้มให้เธอ “นายต้องการอะไรฉันจะให้นายทุกอย่าง บ้านฉันรวยกว่าบ้านยัยพราว นายก็รู้ฉันให้นายแล้วทั้งเสื้อผ้าข้าวของมีค่าราคาแพง ขอเพียงตัวนายอยู่ด้วยกันเท่านั้น” จีรายังไม่ยอมรามือ ‘ความตื้อของเขาอย่างนี้กระมังที่ทำให้ชยาอยู่มือ หนีไม่รอดเงื้อมมือของเขาไปได้’ คาคบคิดในใจ ตัวเขาไม่ใช่สาวน้อยช่างฝันที่มองจีราราวกับเจ้าชายในฝันจนกระทั่งยอมสยบอยู่ภายใต้อำนาจเงินตรายอมเป็นทาสสเน่หา แต่ตัวเขาเป็นชายอกสามศอกทำงานหาเงินเลี้ยงตัวเองได้ด้วยสติปัญญาอันเฉลียวฉลาดและความสามารถของตน มีหรือจะยอม... นีลมองจีราด้วยความหมั่นไส้ในคำพูดอวดรวยเล็กๆ เขาเองชอบคาคบไม่น้อยหน้ากว่าใครแถมรวยกว่าทั้งพราวพรรณรายรวมกับจีราด้วยซ้ำไป มันอดไม่ได้ที่จะเสนอขึ้นมาบ้าง “มาอยู่กับฉันดีกว่าน่าคาคบ คอนโดหรูของฉันที่เกาะราคาเป็นร้อยล้านสะดวกสบายสมกับเนื้อที่ใช้สอยสองร้อยกว่าตารางเมตร บรรยากาศโรแมนติคให้นายได้ดูพระอาทิตย์ขึ้นพระอาทิตย์ตกมองเห็นวิวทิวเขาท้องทะเลจรดท้องฟ้า นายจะได้ขับรถหรูแน่นอนเพราะฉันมีรถยุโรปหรูอยู่สองสามคัน แถมมีเฮลิคอปเตอร์เป็นของตัวเอง ถ้านายอยากบินไปท่องเที่ยวที่ไหนก็ได้ตามใจชอบ ถ้านายทำงานเป็นผู้ช่วยแมกซิมจะได้เงินเดือนหลายหมื่นมีเงินใช้ไม่อั้นมาอยู่กับฉันยิ่งสบาย” แมกซิมกระตุกยิ้มริมปาก ชักนึกสนุกขึ้นมาบ้างกับเกมการแก่งแย่งชิงตัวคาคบ สุดท้ายจะจบที่ใคร? มหาเศรษฐีมีเงินมากกว่าทุกคนในที่นี้อยากอวดตัวเองให้เห็นความเหนือชั้นกว่าใคร “ถ้าคาคบมาทำงานเป็นผู้ช่วยฉันควรอยู่ใกล้ตัวฉันจะได้สะดวกต่อการทำงาน คฤหาสน์หลังใหญ่ริมหน้าผาของฉันยังมีห้องว่างกว้างๆ สำหรับนาย ความจริงฉันมีบ้านพักตากอากาศอยู่ในฝรั่งเศส มีคอนโดอยู่ในกรุงลอนดอน มีคอนโดหรูอยู่ในกรุงเทพฯ นายจะได้ติดตามฉันไปทุกแห่ง นายอยากไปเจอพ่อแม่ที่อยู่อังกฤษนายก็ไปได้ ไม่ต้องขับรถเองฉันมีคนขับรถให้ มีเครื่องบินส่วนตัวท่องเที่ยวได้ทั่วโลก มีเรือยอร์ชลำยาวใหญ่ล่องมหาสมุทรได้เป็นเดือนในช่วงเราลาหยุดพักร้อน รับรองนายต้องแฮปปี้มีความสุขแน่นอน” คาคบเริ่มหันมองจ้องแมกซิมตาเป๋งคนนี้เจ๋งกว่าทุกคนขาดลอยในฐานะบอสใหญ่ของบริษัทอสังหาริมทรัพย์ระดับแนวหน้า พราวพรรณรายกับจีราถึงได้รู้ซึ้งแน่แก่ใจว่าคาคบคนนี้มีคุณค่าราคาสูงเพียงไร และใครๆ ก็อยากแย่งกันครอบครองตัวเขา แต่ที่ทำให้ทุกคนตื่นตะลึงแทบกรี๊ดลั่นกันปานโลกจะแตกเมื่อแมกซิมออกปากพูดถ้อยคำประโยคต่อไปนี้ “แล้วถ้านายยอมเป็นแฟนฉัน ฉันจะให้เงินปันผลหุ้นส่วนปีละห้าล้านบาท” คาคบตาลุก ถ้าสามารถขยายดวงตาให้ใหญ่เท่าไข่พญานาคได้เขาคงทำไปแล้ว ใครล่ะจะไม่ตาโตถ้ามีคนเสนอให้เงินเป็นล้านๆ นึกถึงเงินเก็บในบัญชีของตัวเองแค่ล้านหนึ่งยังมีไม่ถึงเลย นีลโกรธ... อาจจะเพราะโมโหหึง เขาเป็นคนหนึ่งที่จองคาคบไว้ก่อนแมกซิมเสียอีก รู้สึกเหมือนโดนแย่งจึงโวยวายต่อว่า “นายมันบ้า เล่นขี้โกงใช้อำนาจความเป็นบอสบังคับคาคบ ถ้าทำงานให้นายต้องอยู่กับนาย แถมหว่านเงินล่อเหยื่อ นายเล่นไม่ซื่อแมกซิม” “นี่แมกซ์นายสนใจคาคบตั้งเมื่อไหร่เนี่ยกะงาบคาคบ แย่ที่สุด” จีราต่อว่าแมกซิม แล้วถึงหันมาพูดกับคาคบ “คิดดูให้ดีนะคาคบ แมกซิมกับนายขั้วเดียวกันเกย์คิงกับเกย์คิงกินกันไม่ลงหรอก มันฝืน... นายจะไม่มีความสุขแน่” พราวพรรณรายใช้มือจิกศีรษะตัวเองอย่างกับจะดึงทึ้งเส้นผมของตนให้หลุดพ้นออกไป “อยากจะบ้าตาย คาคบจะเป็นเกย์ ฉันรับไม่ได้ โปรดอย่าเป็นเกย์นะคาคบ” พราวพรรณรายเข้ามาจับท่อนแขนคาคบเขย่าแรงๆ “หยุด... หยุดโวยวายกันซะที ถามหน่อยจะแย่งคาคบไปทำไมเขามีแต่ตัวนะ” ชยาตะโกนถ้อยคำนั้นออกมา เพราะรำคาญพวกชอบโวยวายหนวกหูเต็มทน ไม่มีใครอยากตอบคำถามของชยา เพราะรู้ว่าเจ้าของบ้านกำลังอยู่ในอารมณ์หงุดหงิด ต่างคนต่างเงียบกันไป แต่เป็นที่แน่นอนว่าคาคบรับข้อเสนอในการทำงานเป็นผู้ช่วยแมกซิม ดังนั้นจึงได้กลับกันไปตามแมกซิมกับนีล ได้โบกมือลาพราวพรรณรายเป็นคนท้ายสุดที่กลับไปบ้านของเธอ =-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-= . ..........เมื่อทุกคนกลับกันไปหมดแล้ว จึงมีเรื่องส่วนตัวสำคัญที่คู่หมั้นจะต้องคุยกัน “เหลือเราอยู่กันสองคนแล้ว ฉันขออะไรได้ไหมพี่จีรา” ชยาเอ่ยขึ้นมาก่อน “ได้สิ ถ้าพี่ทำให้ชยาได้พี่ยินดีทำ” “ขอให้เราสวดมนต์ไหว้พระด้วยกันทุกคืนก่อนนอน” “ได้สิ พี่สวดมนต์ไหว้พระทุกคืนก่อนนอนอยู่แล้ว ถ้ามีเราสองคนสวดมนต์ร่วมกันย่อมดีไม่มีปัญหาหรอก” “แต่มีข้อที่สำคัญที่สุด อยากให้พี่จีราสัญญากับฉันสองข้อ ข้อหนึ่งห้ามฆ่าคน รับปากกับฉันได้ไหมไม่ว่าจะโกรธเคืองแค้นใครเท่าใดจะต้องไม่มีการฆ่าล้างแค้น เพราะฉันเชื่อในกฎแห่งกรรม ใครทำกรรมเช่นไรไว้ย่อมต้องได้รับผลกรรมเช่นนั้นในวันหน้า ถ้าฉันอยู่เคียงข้างพี่จีราฉันไม่อยากให้ถึงวันที่พี่ต้องชดใช้เวรกรรมที่ทำไว้” จีราหันมาเพ่งพินิจมองใบหน้าชยา สีหน้าเคร่งเครียดจริงจัง “ในชีวิตพี่ยังไม่เคยฆ่าคนตาย พี่เป็นคนโกรธแรงแต่หายเร็ว ไม่เคยผูกพยาบาทอาฆาตใคร นี่เธอคิดว่าพี่จะฆ่าคนได้เหรอ” “ฉันไม่รู้ แต่ถ้าจะมีวันนั้นฉันขอเป็นคนยับยั้งไม่ให้พี่จีราฆ่าคนตาย ให้สัญญากับฉันข้อนี้ได้หรือเปล่า” “ได้... ข้อนี้พี่ให้สัญญาจะไม่ฆ่าใคร ไม่แม้แต่จะคิดฆ่าด้วย” “ข้อสองห้ามดื่มเหล้า เครื่องดื่มมึนเมาทุกชนิดทั้งเบียร์ไวน์หรือแอลกอฮอล์ทุกประเภท ยาดองเหล้าก็ไม่ให้ดื่ม มันไม่ดีต่อสุขภาพร่างกาย” จีราส่ายหน้าขอลดราคา “ขอต่อรองเหลือห้าสิบเปอร์เซ็นต์เถอะ เพราะพี่เป็นผู้ชายเวลาไปสังสรรค์กับเพื่อนฝูงมันต้องมีดื่มเหล้าเบียร์อยู่แล้ว เอาเป็นว่าจะพยายามไม่ดื่มมากจนกระทั่งเมาละกัน โอเครึเปล่า” ชยาเม้มปากไม่อยากตอบ ข้อนี้ขอไปร้อยให้ห้าสิบเปอร์เซ็นต์เท่านั้นมันไม่ได้ดังใจ เพื่อเป็นการเอาใจ ไหนๆ ก็ได้กลายเป็นคู่หมั้นกันแน่นอนแล้วจึงแถมให้ข้อสำคัญอีกข้อที่จีราคิดว่าจะทำให้ผู้หญิงโดยส่วนใหญ่พึงพอใจ “แต่พี่มีข้อสำคัญจะให้เธอไปตลอดชีวิตพี่ พี่จะไม่มีผู้หญิงอื่นนอกจากชยาเด็ดขาดวางใจได้” ชยากรีดวาดกวาดสายตามองทางหางตา สีหน้าตึงเครียดขึ้นมา “ถ้าพี่จีราจะมีผู้หญิงอื่นหรือผู้ชายอื่นฉันไม่ว่า อย่าทำมั่วสกปรกติดโรคมาถึงฉัน เพราะมันจะทรมานสังขารร่างกาย แถมเสียหายชื่อเสียงเหม็นเน่า คิดเอาเองละกัน” ว่าอย่างนั้นแล้วชยาเชิดเมินหน้าใส่จีราพร้อมกับเดินจาก... ขึ้นบันไดไปชั้นบน จีรารู้สึกเบาใจที่ดูเธอจะไม่หึงหวงเขาในเรื่องผู้หญิงเท่าไหร่นัก แล้วนึกถึงใบหน้าคาคบขึ้นมาอีก เขาจากไปไกลแล้ว ภาพความทรงจำเคยร้องเพลงคาราโอเกะด้วยกัน เขาเคยมองจ้องเวลาจีราเต้นโยกย้ายส่ายสะโพก ภาพเหล่านั้นทำให้จีรารู้สึกขี้เกียจจะทำอะไรเพราะต่อไปนี้ไม่มีเขาคอยจ้องมองอีกแล้ว ทรุดกายลงนั่งเก้าอี้ เหม่อ... ฝ่ายชยาเมื่อกลับเข้ามาในห้องนอนตน ถึงได้ล้มตัวลงนอนหงายอย่างหมดแรง ไม่อยากเคลื่อนไหวทำอะไร คนที่รักลาจากไปมันเหมือนหมดแรงใจ ค่อยๆ หายใจเหนื่อยอ่อน... =-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-=-+-= . อ่านเนื้อเรื่องย่อกันค่ะ https://www.readawrite.com/c/f7113cd9c27e15789fe0c5ccec845dff https://www.tunwalai.com/chapter/2636160/เนื้อเรื่องย่อ https://my.dek-d.com/aunnan/writer/viewlongc.php?id=1756847&chapter=39 มีอีบุ๊กให้ดาวน์โหลด https://www.mebmarket.com/ebook-80855-เพื่อนรักปรารถนา โปรดกดไลค์เพจนิยายไตรติมา https://www.facebook.com/oranamarinlove หาอ่านเพิ่มเติมได้ https://www.readawrite.com/a/sZ2v24-เพื่อนรักปรารถนา https://my.dek-d.com/aunnan/writer/view.php?id=1756847 https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=oranamarinlove&group=8 https://www.hongsamut.com/fiction/2515/เพื่อนรักปรารถนา+LGBTQ https://www.niyayrak.com/novels/ephuuenrakpraarthnaa-lgbtq https://www.tunwalai.com/story/228816/เพื่อนรักปรารถนา_lgbtq https://home.love-stories.net/lovestories/viewnovel/25385 . |
สมาชิกหมายเลข 2795671
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() นามปากกา... ไตรติมา เขียนนิยายหลากหลายแนว รักหญิงชาย วาย Yaoi LGBTQ ผี แฟนตาซี Sci-fi ดราม่า คอมเมดี้ ฯลฯ
Group Blog All Blog
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |