มกราคม 2568

คนของเขาแจงว่า ค่าจ้างแสดงเป็นแฟนเขาห้าแสนบาท ค่าจ้างห้ามตกหลุมรักเขาล้านห้า

เห็นรายละเอียดแล้วเธอสงสัยว่าเขาเป็นคนชนิดไหนกันแน่

แล้วเธอก็ได้รู้คำตอบ ในตอนที่เธอหักหลังเขา

จนเขาต้องมาแต่งงานกับเธอทั้งที่ไม่เต็มใจ

เธอถึงค่อยได้รู้ว่า เธอตัดสินใจผิดมาก ที่ทำให้เขาคิดว่าเธอตกหลุมรักเขาจึงจับเขาแต่งงานด้วย!

 

Prologue...

 

เอกสารหย่าที่เธอให้ทนายเตรียมไว้และเซ็นเองกับมือถูกวางไว้ที่หัวเตียง มาลัยมงคลที่สวมมาตลอดค่ำคืนแห่งพิธีวิวาห์ถูกถอดวางไว้ที่กระเป๋าเสื้อผ้าของเธออย่างทะนุถนอม

แม้งานแต่งงานที่เกิดโดยความไม่เต็มใจของคู่บ่าวสาวจะไม่มีความหมายแล้ว แต่พวงมาลัยดอกไม้สดหอมกรุ่นที่ถูกร้อยอย่างตั้งใจก็ไม่ควรถูกเหยียบย่ำ หญิงสาวหันไปมองพวงที่เคยเป็นของเจ้าบ่าวซึ่งอยู่ในถังขยะ เธอก็เดินไปหยิบมันออกมาเก็บไว้ในกระเป๋าแล้วรูดซิปปิด

“เข้ามาในห้องฉันทำไม” เสียงตวาดดังทำให้คนที่อยู่ในชุดเจ้าสาวและมีกระเป๋าผ้าใบย่อมอยู่ในมือสะดุ้ง เธอหันไปมองใบหน้าเหยียดหยันของเขาแล้วก็เอ่ยบอกเสียงสั่น

"ฉันเอาเอกสารมาให้คุณค่ะ"

คนที่สวมผ้าเช็ดตัวผืนเดียวพันตัวเดินมาหยิบซองเอกสารที่หัวเตียงแล้วดึงออกมาอ่าน เธอนึกว่าเขาจะพอใจที่เห็นมัน แต่เมื่อเงยหน้าขึ้นมาแล้วแววตาเขากลับวาวโรจน์จนเธอผงะถอย...

"เธอคิดว่าก่อเรื่องแล้วจะจบง่ายๆ แบบนี้เหรอ สมองของเธอคงคิดได้แค่นี้สินะ" เขาฉีกกระดาษแล้วขยำก่อนจะปาทิ้งลงพื้น

"ฉันจะหย่าแล้วก็จะไป ไม่ต้องให้คุณเห็นให้รำคาญอีก คุณไม่พอใจตรงไหน"

"ไม่พอใจที่เธอจะก่อเรื่องแล้วหนีน่ะสิ" เขาตวาดลั่น เดินเข้ามาเธอ หญิงสาวค่อยๆ ถอยไป

"อย่าเข้ามานะ" เธอห้ามคนที่ก้าวเข้ามาพร้อมสีหน้าทะมึน

แต่เขากลับทำในสิ่งตรงข้ามกับที่เธอบอกอย่างสิ้นเชิง

*************************************

หลังอ่าน

นิยายชื่อแปลกที่เกือบจะมองผ่าน แต่พอเห็นเรตติ้ง 200++ เลยกดอ่านคำโปรยและคอมเมนต์ส่วนใหญ่บวกเลยลองอ่าน


จากคำโปรยนึกว่าจะดราม่าจ๋า แต่ไม่เลยเรื่องสนุกมากมีทั้งดราม่า ตลก โรแมนติก คาแรคเตอร์ + เหตุการณ์ต่างๆ ทำให้อ่านได้เรื่อยๆ จนอ่านไปซักพักเริ่มเหนื่อย ไม่จบซักทีถึงมาดูว่ามีกี่หน้า บร๊ะเจ้า!! 7 ร้อยกว่าหน้า...ยาวมาก

เราชอบคาแรคเตอร์นางเอก นลินดาว ชีวิตค่อนข้างน้ำเน่าเลยแหละ แม่เป็นเมียรองอยู่บ้านเล็กความเป็นอยู่ดีกว่าคนรับใช้หน่อยนึง พ่อไม่สนใจ มีย่ากับเมียเอกคอยกีดกันดูถูกดูแคลน แถมยังโดนบังคับให้แต่งงานแทนลูกสาวเมียเอก แต่เพราะแม่สอนมาดีเลยอยู่กับเรื่องร้ายๆ ได้ นางเอกมุ่งมั่นที่อยากพาแม่ออกไปอยู่ข้างนอกอย่างอิสระ เลยผลักดันตัวเองให้ทำงานเก็บเงินเพื่อซื้อบ้าน เลยมาทำงานเป็นแฟนหลอกๆ เพื่อค่าจ้างก้อนโต ด้วยความที่เป็นคนน่ารักสดใสคนรอบข้างเอ็นดู แม้แต่พระเอกที่ดูเป็นคนไม่เอาใครยังโดนตก ติดหน่อยนึงที่นางเอกซื่อมากจนมองความรู้สึกของพระเอกไม่ออก คิดแต่ว่าพระเอกคอยแกล้งแล้วมามโนดราม่าเอง...เอาเถอะให้อภัย เพราะพระเอกก็ไม่บอกอะไรเลย ปล่อยให้นางเอกเข้าใจผิด คงอยากแกล้งด้วยแหละ


พระเอกชื่อปาลาวัน (ท้ายเรื่องมีเฉลยความหมายชื่อ) เฮี๊ยบ ดุ ไม่ชอบความวุ่นวาย อยากจัดการชีวิตด้วยตัวเองแต่ถูกพ่อบังคับให้แต่งงาน เลยจ้างคนมาเป็นแฟนหลอกๆ ตบตาครอบครัว แต่ขอโทษ!! ถ้าคิดว่าพระเอกฉลาดแล้ว...คนอื่นฉลาดกว่าจ้า เราชอบความรู้ทันกันทำให้เรื่องสนุกแถมตลก ขอชมนข.คิดมุกที่อ่านแล้วได้ยิ้ม ได้หัวเราะ 


ในเรื่องตัวละครค่อนข้างเยอะ เช่น เพื่อนพระเอก 3 คนที่มีเรื่องแยกของแต่ละคน ครอบครัวพระเอก ครอบครัวนางเอก เพื่อน เพื่อนร่วมงาน แต่ด้วยความที่เหตุการณ์ไหลไปเรื่อยๆ เลยไม่ได้รู้สึกรำคาญ ยิ่งอ่าน ยิ่งได้เห็นบทบาทแต่ละคน เช่น ครอบครัวนางเอกกับพระเอกช่างแตกต่างกันมาก ครอบครัวนึงคอยผลักไส แต่อีกครอบครัวพร้อมปกป้องดูแล นางเอกโชคร้ายที่ครอบครัวทางพ่อแย่ แต่ก็โชคดีที่ยังมีแม่และโชคดีมากๆ ที่ครอบครัวสามีดีด้วย เราคิดไปเองก่อนเลยว่าบ้านคนรวยต้องร้ายกับสะใภ้ต่ำต้อย แต่ไม่จ๊ะ...รวยแล้วใจดี อบอุ่นก็มีนะ แถมพระเอกเป็นคนมีเหตุผล ไม่หูเบา ไม่งี่เง่า แล้วยังเปย์สุดๆ สายโลกสวยอย่างเราชอบมากค่ะ


นอกจากความวุ่นวายที่มาจากการแต่งงานแล้ว ยังมีคดีของพระเอกกับครอบครัวเก่าให้สืบหาความจริงอีกด้วย


เรื่องนี้ nc มีเบาๆ ถึงกลางๆ หลังจากเข้าหอแล้วพออยู่ในห้อง 2 ต่อ 2 พระเอกแอบหื่นตลอด นิยามคำว่าจีบของพระเอกคือ จีบ = ปล้ำ แหม๋คิดกันไปได้55


ชมไปเยอะแล้ว มีจุดงงนิดนึง คือ มีประโยคที่อ่านแล้วไม่เข้าใจ ต้องอ่านทวนว่าจะสื่อถึงอะไรเลยสะดุดตอนอ่านไปบ้าง ตอนแรกเรานึกว่าเป็นคนเดียว แบบว่าเป็นสำนวนของคนรุ่นใหม่ไรงี้ แต่พอเห็นเมนต์ก็มีหลายคนงงประโยคเหมือนกัน...เอาจริงเราก็ยังเขียนงงๆ เลย กลับมาอ่านบางทียังงง เขียนไรไปเนี่ย55


เอาเป็นว่า ชอบมาก อ่านสนุก มีทุกรส เป็นเรื่องยาวที่ไม่น่าเบื่อ อ่านจบแอบภูมิใจตัวเองที่อ่านหนังสือเกินโควต้าบรรทัดปีนี้แล้ว


ปล. ช่วงนี้ก่อนอ่านแต่ละเรื่องจะระแวงมากว่าจะมีเรื่องต่ออีกมั้ย ไม่ใช่อะไร...กลัวติด ถ้าหลงไปอ่านแล้วอยากรู้เรื่องคนอื่นต่อ ที่นี้วุ่นหามาอ่านอีกยาวเลย