ตอนที่ 5 อากงหลังสู้ฟ้า อาม้าหน้าสู้ดิน
 อย่างที่บอกไปแล้วว่ากุนมีบ้านสามหลัง หนึ่งในนั้นก็คือ บ้านสวนผักริมแม่น้ำท่าจีนของอากงกับอาม้า ซึ่งช่วงหลังกุนก็ได้ไปบ่อยขึ้น เพราะพ่อหมูไปทำสวนผักต่อจากอากงกับอาม้า
อากงกับอาม้าเป็นเกษตรกรตัวจริง...ขนานแท้ ทำสวนผักเลี้ยงลูกมานานหลายสิบปี 
 อากงกับอาม้ามีลูกตั้ง 6 คน
มีป้าของกุน 2 คน
แล้วก็มีพ่อหมูเป็นคนที่ 3 (ลูกชายคนแรกของบ้าน)
อีก 2 คนต่อมาเป็นผู้หญิง
และคนสุดท้องเป็นผู้ชาย
เนื่องจากฐานะไม่ค่อยดีนัก  อากงกับอาม้าจึงส่งได้แต่ลูกชายให้เรียนจนจบปริญญา ส่วนลูกสาวล้วนแต่ขยัน ทำงานและส่งตัวเองเรียนจนจบ มีอาชีพที่มั่นคง แม้ไม่ได้ร่ำรวยนัก แต่ทุกคนก็รักและช่วยเหลือกันอย่างดี
อากงกับอาม้าทำงานหนักมาเกือบตลอดชีวิต เพื่อเลี้ยงดูครอบครัว ไม่ร่ำรวยแต่ก็ไม่เป็นหนี้เป็นสินใคร มีความสุขความพอใจตามอัตภาพ โดยเฉพาะอาม้าที่ต้องเหนื่อยหนักในการเลี้ยงดูลูก 6 คน
เมื่อ 3 ปีที่ผ่านมาลูกๆ จึงร่วมใจกันลงขันปลูกบ้านหลังใหม่ให้อากงกับอาม้า เป็นบ้านที่เกิดจากความรักของพี่น้องทุกคน ให้อากงกับอาม้าได้อยู่สบายมากขึ้น และให้เลิกทำสวนผัก เพราะสุขภาพของทั้งสองไม่ค่อยดี
 อากงเป็นโรคกระดูกผุ ทำให้ปวดขา และทำงานหนักไม่ไหว
 ส่วนอาม้าเพิ่งตรวจพบว่าหัวใจรั่ว และจะต้องผ่าตัดไม่ไม่นานนี้ แต่อาม้าก็มีกำลังใจดี เพราะรายล้อมไปด้วยลูกหลานที่คอยผลัดกันดูแลและให้กำลังใจตลอดเวลา อาม้าแม้ว่าจะรู้ว่าตัวเองป่วย ก็ยังอดไม่ได้ที่จะขอปลูกผักบ้างเล็กๆน้อยๆ ทำนิดๆหน่อยๆ พายเรือไปขายที่ตลาด ได้เงินมาเก็บไว้ใช้จ่ายส่วนตัว
อาม้าบอกว่า..เวลาไปเที่ยวไหน จะได้ไม่ต้องใช้เงินลูก
 เมื่อปี 2548 อาม้าได้รับรางวัลแม่ดีเด่นของอ.บางเลน จ.นครปฐม ร่วมกับแม่อีกหลายคน เป็นความภูมิใจอีกอย่างหนึ่งของครอบครัว ที่แสดงให้เห็นว่าสิ่งที่แม่คนหนึ่งเสียสละให้ลูกมาตลอดชีวิตมีค่าแก่การยกย่องแค่ไหน
และถึงแม้ว่าจะไม่มีรางวัลนี้
ก็คงไม่มีวันไหนที่ลูกๆหลานๆและคนรอบข้างไม่ภูมิใจในตัวอาม้า
คนเป็นแม่..คนอื่นๆก็เหมือนกัน
ถึงแม้จะไม่มีรางวัลอะไรก็ตาม
แต่ความเป็นแม่คือความภาคภูมิใจที่ไม่ได้ตัดสินแค่รางวัล
 การที่พ่อหมูเป็นข้าราชการ ทำงานมั่นคงและไม่ลำบากอะไร แต่กลับอยากทำสวนผักสานต่อจากพ่อแม่ของตัวเอง ได้แสดงให้เห็นว่าเกษตรกรเป็นอาชีพที่น่าภาคภูมิใจเกินกว่าจะปล่อยให้ร้างทิ้งไปกับสวนผักที่ว่างเปล่า
กุนชอบเดินเลาะสวนผัก 
แม่อยากให้กุนรู้..ว่านี่แหละคือผืนดินที่พ่อของลูกอยู่กินและเติบโต อยากให้กุนรักมันเหมือนที่พ่อหมูรัก
และภูมิใจในตัวอากงอาม้า..เหมือนที่พ่อหมูภูมิใจ
| Create Date : 24 กรกฎาคม 2550 |
| Last Update : 24 กรกฎาคม 2550 11:44:34 น. |
|
8 comments
|
| Counter : 691 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: เด็กชายอลีฟ  วันที่: 24 กรกฎาคม 2550 เวลา:12:36:02 น. |
|
|
|
| โดย: rd_lam วันที่: 24 กรกฎาคม 2550 เวลา:14:26:34 น. |
|
|
|
| โดย: benbeljung IP: 124.121.224.160 วันที่: 24 กรกฎาคม 2550 เวลา:16:49:50 น. |
|
|
|
| โดย: ป้ากุ๊กไก่ IP: 124.121.60.88 วันที่: 24 กรกฎาคม 2550 เวลา:22:34:31 น. |
|
|
|
| โดย: the kookkom วันที่: 25 กรกฎาคม 2550 เวลา:8:15:53 น. |
|
|
|
| โดย: หมูเหมียว IP: 125.24.146.223 วันที่: 25 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:10:27 น. |
|
|
|
| โดย: mrs.postman วันที่: 25 กรกฎาคม 2550 เวลา:15:06:25 น. |
|
|
|
|
|
|
|
อย่างที่บอกไปแล้วว่ากุนมีบ้านสามหลัง หนึ่งในนั้นก็คือ บ้านสวนผักริมแม่น้ำท่าจีนของอากงกับอาม้า ซึ่งช่วงหลังกุนก็ได้ไปบ่อยขึ้น เพราะพ่อหมูไปทำสวนผักต่อจากอากงกับอาม้า
อากงกับอาม้ามีลูกตั้ง 6 คน 
อากงกับอาม้าจึงส่งได้แต่ลูกชายให้เรียนจนจบปริญญา ส่วนลูกสาวล้วนแต่ขยัน ทำงานและส่งตัวเองเรียนจนจบ มีอาชีพที่มั่นคง แม้ไม่ได้ร่ำรวยนัก แต่ทุกคนก็รักและช่วยเหลือกันอย่างดี
อากงเป็นโรคกระดูกผุ ทำให้ปวดขา และทำงานหนักไม่ไหว
ส่วนอาม้าเพิ่งตรวจพบว่าหัวใจรั่ว และจะต้องผ่าตัดไม่ไม่นานนี้ แต่อาม้าก็มีกำลังใจดี เพราะรายล้อมไปด้วยลูกหลานที่คอยผลัดกันดูแลและให้กำลังใจตลอดเวลา อาม้าแม้ว่าจะรู้ว่าตัวเองป่วย ก็ยังอดไม่ได้ที่จะขอปลูกผักบ้างเล็กๆน้อยๆ ทำนิดๆหน่อยๆ พายเรือไปขายที่ตลาด ได้เงินมาเก็บไว้ใช้จ่ายส่วนตัว
เมื่อปี 2548 อาม้าได้รับรางวัลแม่ดีเด่นของอ.บางเลน จ.นครปฐม ร่วมกับแม่อีกหลายคน เป็นความภูมิใจอีกอย่างหนึ่งของครอบครัว ที่แสดงให้เห็นว่าสิ่งที่แม่คนหนึ่งเสียสละให้ลูกมาตลอดชีวิตมีค่าแก่การยกย่องแค่ไหน
การที่พ่อหมูเป็นข้าราชการ ทำงานมั่นคงและไม่ลำบากอะไร แต่กลับอยากทำสวนผักสานต่อจากพ่อแม่ของตัวเอง ได้แสดงให้เห็นว่าเกษตรกรเป็นอาชีพที่น่าภาคภูมิใจเกินกว่าจะปล่อยให้ร้างทิ้งไปกับสวนผักที่ว่างเปล่า 
--- ซาบซึ้งใจจังที่ลูกๆ ลงขันกันสร้างบ้านให้อ่ะ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
สนามเด็กเล่น 
เสาร์สโมสร
ที่ทำการไปรษณีย์ 
ตู้จดหมาย
กระเตงทัวร์
