|
|
เดินถนน......และรอยยิ้มของคนเวียดนาม
ผมชอบเดินเล่นตามถนนสายต่างๆในเวลาไปเยือนต่างถิ่น
ผมรู้สึกว่าชีวิตบนท้องถนน ริมถนน ข้างทางเดิน สามรถบอกอะไรเราได้หลายๆอย่าง ริมถนนของแต่ละเมือง แต่ละประเทศ ไม่เหมือนกันอย่างแน่นอน อย่างน้อยก็ไม่ร้อยเปอร์เซ็น แต่ละคนที่เดินผ่าน แต่ละงานที่เลี้ยงชีพโดยอาศัยถนนเป็นแหล่งที่มั่น ผมคิดว่าถ้าเรามองไปที่พวกเขาให้ละเอียด จะเห็นว่าพวกเขามีความเชื่อมั่นในอนาคตมากน้อยเพียงใด พวกเขาเข้มแข็งหรือไม่ กระทั่งชีวิตพวกเขาตอนนี้มีความสุขมากน้อยเพียงใด
ริมถนนของคนเวียดนาม ท่ามกลางนครหลวงฮานอย เมืองที่ถนนสายเล็กๆ สามารถเดินเล่นไปได้ไกลๆ - ผมเห็นความรีบเร่งของชีวิต พวกเขาเดินเร็ว ตักอาหารเร็ว กินอาหารเร็ว พูดจากันเร็ว ขับรถเร่งร้อนอยู่ในที แต่มีชีวิตชีวากันอย่างเต็มที่ ความอ้อยอิ่งข้างทางตามแผงขายอาหารต่างๆยามเย็น แต่ถ้าเป็นจังหวะการทำงานละก้อรีบมาก...
ชีวิตข้างทางบอกผมได้หลายๆอย่าง
มีหลายๆเพลงที่ผมชอบ ได้ให้ท้องถนนเป็นฉากหลัง เพลง street of dreams ของริชชี่ แบล๊คมอร์ บอกถึงถนนในความฝันของเขาถึงเพื่อนคนหนึ่งว่า - Will we ever meet again my friend - Do you know just what it meand to be - On the street of dreams ฮานอยก็เช่นกัน
ผมเองค้นหามิตรภาพเพียงจากรอยยิ้มของชาวเวียดนามริมถนนแห่งกรุงฮานอย ซึ่งผมก็ได้รับอย่างน่ายินดี ทั้งของเด็กชาย
เด็กหญิงทั้ง 3 ดูจะเป็นเพื่อนรักกัน คุยภาษามือกับผมนานพอดู
รอยยิ้มของสาวเวียดนามในชุดประจำชาติของพวกเขา ทั้งคู่เดินเล่นอยู่ริมทะเลสาป เมื่อผมขอถ่ายรูปเก็บไว้ก็ทั้งสองก็ยิ้มอย่างเต็มใจ (มีรูปถ่ายคู่กับเธอทั้งสองด้วยนะ อิอิ )
ผมหวังจะได้เจอรอยยิ้มแบบนี้อีก ถ้าผมกลับไปฮานอยอีกครั้ง...
บอง โจวี่ บอกว่าท้องถนนบางแห่งมันก็ป่าเถื่อนอย่างมีเสน่ห์ในเพลง wild in the streets ว่าSometimes this town ain't pretty But you know it ain't so bad ซึ่งเหมาะกับการจราจรของกรุงฮานอยมาก มันดูวุ่นวายก็จริง แต่ไม่แย่ขนาดนั้นหรอกครับ - พวกผมเองครั้งแรกที่จะข้ามก็ลังเลอยู่พอสมควร ยืนคิดอยู่ว่ามันจะคุ้มค่ากับการเสี่ยงชีวิตเพื่อข้ามไปดูอะไรฝั่งโน้นไหมนี่ แต่แล้วก็มีหนุ่มชาวเวียดนามคนหนึ่ง เดินมายืนข้างๆ ผมก็ดีใจมากหันไปมองด้วยแววตาขอความช่วยเหลือเต็มที่ พี่แกก็เข้าใจแฮะ พยักหน้าพูดออกมาสั้นๆ - follow me - (สงสัยเจอแบบนี้บ่อย) ยังไม่ทันได้เอ่ยขอบคุณ พี่แกก็เดินนำทันที
และผมก็ได้เรียนรู้ว่า คุณก็แค่เดินมันลงไปบนถนนเท่านั้นเอง รถมันจะหลบให้คุณคือเดินไปดื้อๆงั้นแหละอย่าได้กลัวล่ะครับ ตั้งแต่นั้นก็ข้ามถนนเล่นกันสนุก ต้องขอขอบคุณพี่คนนั้นไว้ในที่นี้ด้วย
ฮานอยหาปั้มน้ำมันได้ยากเท่าที่ผมสังเกตทั้งที่ มอร์ไซด์ก็แยะ จึงมีปั้มกระเป๋าหิ้วแบบนี้อยู่ริมข้างทางด้วย
ริมถนนของคนค้าขาย เวียดนามได้ชื่อว่าเป็นเมืองจักรยานอยู่แล้ว พวกเขาใช้ประโยชน์จากรถจักรยานเป็นรถสินค้าได้อย่างดีขนาดไหน ก็ขอให้ดูรูปนี้เอง ผมดูแล้วก็รู้สึกทั้งนับถือและเห็นใจทั้งสองอย่างปนกันไป
ร้านอาหารข้างทางของชาวเวียดนามมีแบบนี้ทั่วไปหมด นั่งกินกันตรงฟุตบาทกันนั้นเอง ถึงขนาดเอาอ่างใส่ปูใส่กุ้งมาก็มาก กรุงฮานอยเทศกิจคงจะใจดี หรือไม่ก็ยังไม่มีกฎห้าม ผมเห็นแผงเหล่านี้ก็อดน้ำลายไหลไม่ได้ เบียร์ที่โน่น เหยือกใหญ่อย่างในภาพ ราคาราวๆ 3000 ดองเท่านั้น ( 7 บาท!!! ) เพื่อนๆผมเลยล่อกันคนละแก้ว ครึ่งแก้ว ชมเชยกันว่ารสชาตินุ่มนวลดีไม่น้อย
แผงเหล่านี้ไม่เห็นจะมีปลา คงจะเป็นเพราะว่าปลาน่ะวิธีการทำยาก ต้องควักท้อง ผ่าท้อง แต่ หอย ปู กุ้ง เหล่านี้แค่จับโยนๆลงน้ำเดือดก็เป็นอันเรียบร้อย จิ้มน้ำจิ้มกินกันได้เลยทีเดียว
พวกผมเดินไปเรื่อยๆ ดึกแล้ว แต่ก็ไม่อยากหยุด - แต่บล๊อคนี้ก็ดูจะยาวเกินไป เห็นควรจะพอเสียที คราวหน้าค่อยๆคิดใหม่ว่ามีอะไรอยากเล่าให้เพื่อนๆฟังอีก
เรื่องสุดท้ายของบล๊อคนี้ที่ผมจะบันทึกไว้คือ ผมเดินไปเห็นอนุสาวรีย์ของใครสักคน เมื่อแรกเห็นผมก็ออกจะแปลกใจ เพราะเวียดนามเป็นประเทศคอมมิวนิสต์ และอนุสาวรีย์นี้จะต้องเป็นชนชั้นฮ่องเต้อย่างแน่นอน ซึ่งก็แปลกอยู่ ดูๆแล้วก็เพิ่งสร้างใหม่ ไม่ใช่ของเก่าแก่ จึงถามไกด์เมื่อกลับไปเจอกันในที่พักแล้ว
ลุงธงชัยบอกว่าเป็นอนุสาวรีย์ของพระเจ้าไล้ ไถ้ โต่ว แห่งราชวงศ์หลี่ เมื่อพันปีก่อนทรงประสาทเมืองฮานอยนี้ให้เป็นเมืองหลวง สร้างเมื่อ 3 ปีก่อนเพื่อแสดงความเคารพในฐานะผู้สร้างเมือง - ผมเองได้ยินเข้าก็อดนับถือในความกตัญญูรู้คุณบรรพบุรุษของรัฐบาลคอมมิวนิสต์เวียดนามเสียไม่ได้
อย่างไรก็ตาม - ทุกวันนี้ ลานหน้าอนุสารีย์ของพระองค์กลับกลายเป็นสนามของบรรดาเด็กวัยรุ่นทั้งหลาย เอาวิทยุเทปมาเปิดเพลงฮิปฮอปและเต้นแร๊ป ตีลังกากันต่างๆนานา ดูๆไปก็ไม่มีใครห้ามปราม บรรดาทหารที่เฝ้าตรวจตราก็มองๆแล้วก็ส่ายหัวอย่างปลงๆเพียงเท่านั้น
ผมกำลังยืนมองดูท่ามกลางเพลงดังลั่นทั่วลาน - ดูดูไปก็อดจะเห็นพระทัยพระองค์ไม่ได้ ที่ต้องทรงทอดพระเนตรเห็นเด็กเวียดนามรุ่นหลังๆมาแต่งกายแปลกๆ เต้นเป็นแร้งเป็นกา ต่อหน้าพระพักษร์อยู่แทบจะทุกวันอย่างนี้ ก็คงจะลำบากพระทัยอยู่มากทีเดียว จะทรงทำอะไรก็ไม่ได้ เพราะกลายเป็นแค่รูปเคารพเสียแล้ว
เรื่องนี้จะมองเป็นสัจธรรมก็ได้อยู่ พระเจ้า ไล้ ไถ้ โต่ว เมื่อครั้งยังมีพระชมม์ชีพก็ย่อมจะเปี่ยมไปด้วยพระราชอำนาจ แค่เสด็จผ่านผู้คนคงรีบก้มกราบ แต่เมื่อสิ้นบุญไปแล้ว ถึงจะถูกจับมาตั้งเป็นอนุสาวรีย์ ความยำเกรงในพระราชอำนาจนั้นก็หมดสิ้นไป เด็กไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงบางคนจะมากระโดดโลดเต้นก็ไม่ได้เกรงพระราชหฤทัยอะไรเลย
ริมถนนของคนเวียดนาม
พวกเขามีเด็กๆรุ่นใหม่ที่มองไปแต่อนาคตและเห็นความยิ่งใหญ่อดีตเป็นแค่รุปปั้น
มีผู้คนที่ดิ้นรนต่อสู้กับชีวิตไม่ว่าจะลำบากแค่ไหน มีชายชราที่น่าจะใช้ชีวิตได้สบายกว่านี้ มีผู้คนหนุ่มสาวที่ค่อนข้างเชื่อว่าพวกเขามีความมั่นคง - จะว่าต่างจากถนนในกรุงเทพก็มาก แต่ที่เหมือนกันก็ไม่น้อย
วันนั้นผมเดินไม่ต่ำกว่า 5 ชั่วโมง นั่งพักบ้าง แล้วก็เดินต่อ และตลอดทั้ง 4 วันที่เมืองนี้ ยังมีเรื่องอีกมากไว้บันทึกในครั้งต่อไป....(รวมทั้งโบสต์คริสต์ วัดพุทธ อีกด้วยคร้าบ)
| Create Date : 25 ธันวาคม 2550 |
| Last Update : 27 ธันวาคม 2550 9:56:00 น. |
|
18 comments
|
| Counter : 2788 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: Bernadette  วันที่: 27 ธันวาคม 2550 เวลา:10:05:39 น. |
|
|
|
| โดย: เซกิ วันที่: 28 ธันวาคม 2550 เวลา:22:30:59 น. |
|
|
|
| โดย: shiro (lalintipn ) วันที่: 29 ธันวาคม 2550 เวลา:9:50:19 น. |
|
|
|
| โดย: Bernadette วันที่: 30 ธันวาคม 2550 เวลา:10:09:58 น. |
|
|
|
| โดย: coming soon (The Yearling ) วันที่: 1 มกราคม 2551 เวลา:12:57:09 น. |
|
|
|
| โดย: แพร (bookofpear ) วันที่: 1 มกราคม 2551 เวลา:15:43:21 น. |
|
|
|
| โดย: Michiru วันที่: 3 มกราคม 2551 เวลา:7:09:56 น. |
|
|
|
| โดย: mr.cozy วันที่: 3 มกราคม 2551 เวลา:7:58:14 น. |
|
|
|
| โดย: Bernadette วันที่: 3 มกราคม 2551 เวลา:9:11:10 น. |
|
|
|
| โดย: Bernadette วันที่: 3 มกราคม 2551 เวลา:15:58:02 น. |
|
|
|
| โดย: Bernadette วันที่: 3 มกราคม 2551 เวลา:16:07:14 น. |
|
|
|
| โดย: Bernadette วันที่: 4 มกราคม 2551 เวลา:15:06:41 น. |
|
|
|
| โดย: mr.cozy วันที่: 4 มกราคม 2551 เวลา:15:31:21 น. |
|
|
|
| โดย: Bernadette วันที่: 6 มกราคม 2551 เวลา:16:39:24 น. |
|
|
|
| โดย: Michiru วันที่: 8 มกราคม 2551 เวลา:8:04:28 น. |
|
|
|
| โดย: Bernadette วันที่: 8 มกราคม 2551 เวลา:15:15:09 น. |
|
|
|
| โดย: veeda วันที่: 8 มกราคม 2551 เวลา:21:44:12 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
น่าไปเที่ยวเจงเจง
เด็กเด็กเวียดนามเหนือ น่าตาน่ารักดีอ่า