วันนี้ทำหลายสิ่งคะ แต่ก็เพลินดีคะ  เรียนรู้ไป  ใช้ชีวิตไป  เบาๆ  ไม่เครียดมาก  ไม่เพลินมากจนเละเทะ  รู้สึกดีที่มีโมเม้นท์นี้คะ  ตั้งใจคะ  ตั้งใจจะละลายพฤติกรรมที่เคยใช้ชีวิตที่กดดันและเครียดมากออกคะ ค่อยๆสลัดคราบและละลายพฤติกรรมบางอย่างออกไปคะ  ค่อยๆเดิน  ค่อยๆใช้ชีวิตคะ อยากทำอะไรก็ทำคะ  เพราะตอนนี้ทำอะไรก็ไม่ได้ไปกระทบใครแล้ว  ลาออกจากงานมาจะสองเดือนแล้วคะ เพราะงั้น  ก็เลยรู้สึกสบายใจขึ้นเวลาจะทำอะไร  ก็ไม่ต้องไปกระทบจิตใจใคร  ที่จะส่งผลถึงงานเรา ได้อย่างก็ต้องเสียอย่างเป็นธรรมดาคะ  ชีวิตเราจะโลภเอาทุกอย่างไว้คงไม่ได้คะ อยากได้อิสระ  อยากได้ชีวิตคืน  อยากผ่อนคลายจากความกังวลและอารมณ์ของคนรอบๆข้าง  ก็อาจจะต้องเสียรายได้บางส่วนไปคะ   แลกกันคะ  แลกกับอิสระ  แลกกับความสงบใจ  แลกกับการได้ทำตามใจและกลับมาเป็นตัวเองได้บ้างคะ ใช่คะ  เป็นนก  ที่สมัครใจจะบินออกจากรงคะ  ไม่ว่าจะบินแล้วปีกหัก  ชั่วโมงบินต่ำ ก็จะลองบินก่อนคะ  ถ้าเกิดเป็นนกแล้วไม่มีโอกาสได้ใช้ชีวิต  ไม่ได้บินเลย  ก็อย่าเกิดมาเลยคะ  มันน่าสงสารที่ต้องเกิดมาแค่ใช้ชีวิตในกรง  จะกินอาหารก็ต้องรอให้เค้ามาป้อน  เค้าไม่ได้ให้ก็อด  เค้าลืมก็อด  ยากได้อาหารก็ต้องทำสิ่งที่เค้าอยากให้ทำ แลกอาหารนะคะ ทำไม่ถูกใจก็อดอาหารไปคะ  น่าสงสารออกนะคะ  เพราะงั้นถ้าอยู่แล้วรู้สึกทารุณใจเรา  ก็ลองกางปีกคะ  มันก็ธรรมดาถ้าจะปีกหัก เพราะชั่วโมงบินมันต่ำ แต่เดี๋ยวมันก็บินได้เองแหละคะ     อย่าไปมองว่ามันอวดเก่งเลยคะ  ธรรมชาติของชีวิตมันก็เป็นงี้แหละคะ  ถ้ามันฉลาดมันก็รอด  ถ้าไม่รอด  ก็เรื่องของมันคะ  ก็เรียนรู้ไปคะ   เอาล่ะกลับมาที่เรื่องรถมือสอง  อ่านข่าวเศรษฐกิจเห็นเค้าว่ารถมือสองราคาตก  แต่วันนี้พาคุณพ่อไปดูรถมือสอง  ก็คิดว่ามันก็ไม่ตกไปเท่าไหร่นะคะ  บางทีอาจจะอยู่ที่เต้นท์ด้วยมั้งคะ วันนี้ไปดูมา รถ 6 ปี 100,000  โล  ก็ราคาอยู่ที่  410,000 - 420,000 บาท  ทางนี้ก็ยังรู้สึกว่าราคามันก็ไม่ได้ต่ำอะไรเท่าไหร่นะคะ  เทียบกับป้ายแดงเครื่องยนต์ขนาดเล็กกว่ามันก็ราคาพอๆกันนะคะ   แต่ปลูกบ้านก็ต้องตามใจผู้อยู่อ่ะคะ  ใครขับก็คนนั้นเลือก  ไปดูรถของจริงแล้วคนขับเค้ายังไม่ค่อยรู้สึกโดนใจเท่าไหร่คะ  ก็เลยยังไม่เอาคะ เสร็จจากนั้นก็แวะทานข้าวกันที่บอนชอน  พอดีคุณพ่อคลำหากระเป๋าสตางค์ไม่เจอ  ก็เลยวุ่นวายไปหน่อย  รีบทานรีบกลับกัน  จะรีบกลับมาดูว่าที่บ้านมีกระเป๋าสตางค์อยู่ไหม  สรุปคือลืมวางไว้บนโต๊ะที่บ้านคะ  ก็โล่งใจกันไปคะ  เพราะไม่งั้นคงวุ่นวายอายัดบัตรและไปทำบัตรใหม่เยอะแยะคะ กิจกรรมต่อมาคือ แวะซื้อเซรั่มทาหน้าที่ห้างหน้าบ้าน  แล้วก็ถึงบ้านกันสักที  พอถึงบ้านก็เปลี่ยนเสื้อผ้าไปยิมเล่นกีฬาคะ  ปั่นจักรยานกับเล่นไซเคิ้ลคะ  เล่นเสร็จก็รีบกลับบ้านคะ ถึงบ้านก็ทานกับข้าวที่คุณแม่ทำไว้ให้  แล้วอาบน้ำเปลี่ยนชุดไปดูหนังคะ   อนงค์   ขำดีนะคะ   เป็นหนังผีที่ไม่น่ากลัวคะ  น่ารัก  ขำ  ดำเนินเรื่องได้เพลินดีคะ  ไม่ขำแห้ง  ไม่ฝืด  และก็ไม่น่ากลัวด้วย  ฉากก็ดีนะ  ชอบนางเอกนะคะ  เพราะน่ารักดีอ่ะ  ในเรื่องเค้าไม่ค่อยแต่งหน้าแต่ก็สวยนะ  น้องเค้าเหมาะดีนะคะกับบทนี้   แต่รู้สึกเศร้านิดนึงคะตอนยืนถวายความเคารพ  น่าจะมีดิฉันคนเดียวที่ยืนถวายเคารพ ตอนเพลงสรรเสริญพระบารมีขึ้นมา  อะไรแบบนี้ทำให้เรารู้สึกแปล็บๆในใจนะคะ  เราก็ได้แค่พูดในใจว่าแผ่นดินนี้ศักดิ์สิทธิ์นะ  และเรามีแผ่นดินนี้เพราะสถาบันพระมหากษัตริย์  อย่างว่าบางอย่างมันคงส่งต่อกันรุ่นต่อรุ่นได้ไม่สมบูรณ์นักคะ อ่อ  วันนี้แวะไปบ้านตึกมาคะ  บ้านที่นอนไม่ได้  บ้านที่โดนยึดไปด้วยกลิ่นที่เป็นสารก่อภูมิแพ้คะ   คือนอนแล้วมีปัญหาทางเดินหายใจและ ผื่นขึ้นที่ตัวคะ  กลิ่นอะไรก็ไม่รู้คะในห้องนอน แย่ยิ่งกว่านั้น  นอกจากโดนกลิ่นประหลาดมาคุกคาม ตอนนี้โดนข้างบ้านเอาถังขยะ 200 ลิตรมาวางไว้ที่ข้างตึกที่บ้านเรา 3 ถังคะ เห็นแล้วรู้สึกไม่ชอบเลยคะ  ไม่มีใครชอบให้คนอื่นเอาถังขยะมาวางข้างบ้านเรา  หรือหน้าบ้านเราหรอกคะ   บ้านเรา  เราก็รักนะคะ  ไม่อยากให้มีแมลง  มด  หนู  มาไต่กำแพง  หรือน้ำขยะเลอะเทอะข้างฝาบ้านเรา รู้สึกเสียใจและโกรธคะ  เพราะบ้านใคร  ใครก็รักคะ  ถึงอยู่ไม่ได้ตอนนี้  ก็ยังอยากจะกลับไปอยู่คะ   เพราะอยู่มาตั้งแต่เด็กๆคะ  เรียกว่า  ถูกบ้าน  กวาดบ้าน  ซ่อมบ้าน  ทำเองได้ก็ทำเองมาตลอดคะ มันก็บีบหัวใจเรานะคะ  เวลาเราเห็นต้นไม้ที่เราปลูกแห้งตาย  หรือเห็นบ้านเราเลอะเทอะ  เราก็รู้สึกใจหายคะ  ปวดใจคะ ก็คิดว่าน่าจะเป็นกันทุกคนนั่นแหละคะ  ถ้าใครเจอแบบเราก็คงรู้สึกไม่ต่างกันเท่าไหร่หรอกคะ กลับมาบอกคุณแม่  คุณแม่ก็แสนจะประเสริฐ  ดิฉันกลายเป็นมารร้ายเลยคะ   คุณแม่บอกว่า  เค้าคงเห็นว่าไม่ได้อยู่และบ้านเค้าทุบอยู่ก็เลยมาวางไว้ชั่วคราว  เดี๋ยวเสร็จแล้วก็คงย้ายกลับไปไว้หน้าบ้านเค้าเหมือนเดิม ดิฉันฟังแล้วก็ บ่นไปคะ  บ่นไปว่า  มันเป็นซอยใครเดินผ่านไปผ่านมาก็เอามาทิ้งได้  เดี๋ยวมดแมลงวัน  และหนูมันจะอยู่ที่ฝาบ้านเราและกลิ่นมันจะติดฝาบ้านเรา  อ่อ  บ้านดิฉันเป็นอาคารพาณิชย์คะ  ไม่ได้มีรั้ว   สรุป  ก็ต้องยอมฟังคุณแม่นั้นแหละคะ  เพราะขี้เกียจทะเลาะด้วย  ก้พูดซะตัวดิฉันรู้สึกว่าตัวเองเป็นมารร้ายเลยคะ  เอาจริงๆกับเจ้าของบ้านที่เอาถังขยะมาวางเนี่ย  เคยมากดอ๊อดเรียกดิฉันออกมาว่าเสียงดังมากมาย  เพียงเพราะกาวดักหนูที่ดิฉันวางไว้ตรงที่จอดรถหน้าบ้านดิฉัน  ลมมันพัดถาดทำหน้ากาวไปเลอะพื้นปูนที่เค้าจอดรถยาวแค่ 6 นิ้วเป็นเส้นยางแค่นั้นและแทบจะไม่เห็นเลยด้วยซ้ำเพราะรถก็จอดทับอยู่แล้ว  เรียกดิฉันให้เปิดประตูแล้ว  มากับเด็กรับใช้เค้าพูดเสียงดังพูดไปพูดมาชี้หน้าดิฉันด้วย  แค่เลอะพื้นปูนหน้าบ้านตรงลานจอดรถเอง  และยาวแค่ 6 นิ้ว  ตอนนั้นดิฉันก็ขอโทษไปและบอกว่าไม่ได้มีเจตนาจะทำให้เลอะ  เพียงแต่ว่าจะดักหนูที่ปีนขึ้นมาฉี่ที่ห้องเครื่องรถ  พอดีฝนมันตกลมมันพัดถาดดักหนูไปคว่ำที่หน้าบ้านเค้า  พอกลับมาก็ตอนเย็นเห็นก็รีบไปเช็ดให้แต่ว่ามันออกไม่หมดเพราะ  ก็ขอโทษเค้าไปนั่นแหละ  แต่ก็โดนว่าเยอะแยะอยู่ดี    ทางนี้ก็เลยรู้สึกว่า  เฮ้ยยย อะไรเนี่ย ทุบบ้านด้านหลังตึก คนงานไม่มีที่พัก  ก็มานอนพักหน้าบ้านดิฉัน  มาใช้น้ำล้างหน้าล้างตา  ดิฉันก็ไม่ว่าอะไร  แต่นี่เอาถังขยะมาวางไว้ตั้ง 3 ถัง  ทำไมเค้าไม่รู้สึกเกรงใจเรา  ทำไมไม่คิดว่ามันจะทำให้บ้านอีกฝ่ายเค้าเลอะเทอะ  นั่นแหละพูดไปก็โดนคุณแม่ดุอยู่ดี  ก็เลยขี้เกียจเถียง  สรุปให้วางจนทุบบ้านเสร็จแล้วให้ย้ายกลับไป   เอารูปมาให้ดูคะ เห็นอะไรแบบนี้แล้วก็รู้สึกเสียใจ และโกรธไปพร้อมๆกันคะ  ธรรมดาอ่ะคะไม่มีใครอยากให้บ้านเราเลอะเทอะหรอกคะ  และก็กลัวว่าคนในซอยจะเอาขยะมาทิ้งเพิ่มจนล้นมาถึงพื้นด้วยคะ ใช่คะรักบ้านหลังนี้คะ  ก็อยู่มานานนะคะ  อยู่มาตั้งแต่เด็กๆคะ  ถึงตอนนี้จะนอนไม่ได้เพราะป่วยเพราะในห้องมีกลิ่นที่เป็นสารก่อภูมิแพ้  แต่ก็ยังอยากลับไปอยู่ในที่ๆคุ้นเคยคะ  เห็นอะไรแบบนี้แล้วก็เสียใจคะ   บางทีก็ไม่แน่ใจว่าเราร้าย  หรือ  คนอื่นไม่รู้ตัวว่าร้ายหรือทำสิ่งแย่ๆ หลังจากโดนกดดันและอัดกรอบมานาน  เราก็ต้องพยายาม!!คะ  พยายามที่จะกล้าใช้ชีวิตคะ  เพราะบางทีเรายังติดนิสัยวิตกกังวล  หวาดกลัวที่จะใช้ชีวิตเหมือนใครๆคะ  ที่ผ่านมาการใช้ชีวิตเราถ้ามันไม่ถูกใจใคร  ส่วนใหญ่จะส่งผลมาร้ายมาถึงเราคะ  เพราะงั้นค่อยๆสลัดคราบ  และความเจ็บป่วยของจิตใจออกไปคะ  พยายามทำอะไรให้ง่าย  ไม่ซับซ้อนและเป็นธรรมชาติแบบของตัวเองคะ  ค่อยๆลอกคราบออกไปทีละแผ่นๆคะ  เดี๋ยวความเจ็บป่วย  ความโหดร้าย  และความทารุณบางอย่างในจิตใจ  จะค่อยๆหายไปคะ   เป็นนก  ก็ควรบิน  เป็นหมา  ก็ควรซื่อสัตย์และภักดี เป็นปลา  ก็ควรว่ายอยู่ในน้ำ เป็นคน  ก็ควรประเสริฐ   และเกิดมาสร้างบารมี เป็นเทวดา  ก็ควรอยู่บนฟ้า เป็นภูต ผี ปีศาจ  ก็ควรอยู่ในนรก ถ้าเอานกไปว่ายน้ำแทนปลา เอาเทวดาไปอยู่ในนรกแทนปีศาจ เอาปีศาจไปอยู่บนฟ้าแทนเทวดา โลกเราคงป่วยกว่านี้คะ   Create Date : 16 พฤษภาคม 2567 Last Update : 16 พฤษภาคม 2567 4:18:07 น. 0 comments Counter : 305 Pageviews. (โหวต blog นี้)  Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณhaiku, คุณnewyorknurse