แองเงียว..เที่ยวเวียดนาม 4


24 กุมภาพันธ์ 2551

ตื่นเช้าวันใหม่ สดใส ไม่อยากลุกเลย อากาศดีมาก ๆ เช้านี้เราออกมาเดินดูของที่ชาวบ้านนำมาวางขาย

ทางเดินเป็นเหมือนหมู่บ้านทั่วไป เงียบ ๆ คนไม่พลุกพล่านมากเท่าไร


ผ้าพันคอหลากสี


สองข้างทางเป็นทุ่งนาเหมือนชนบทบ้านเรา



เราออกจากไมเชวกันเร็ว เพราะต้องนั่งรถเข้าฮานอย เมืองแห่งสีสรร ใช้เวลา...3 ชั่วโมงได้
กับการนั่งรถ (เสียเวลาที่สุดก็นั่งรถเนี่ยแหละ) ถึงฮานอยก็กลางวันเข้าบ่ายพอดี

ฮานอยเป็นเมืองที่มีสีสรร ผู้คนพลุกพล่าน จอแจ มีความเป็นเมืองค่อนข้างสูง
จะได้ยินเสียงบีบแตรตลอดเวลา ดูเหมือนที่นี่จะไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลย
เพราะรถคันไหนมีแตรก็บีบ ประหนึ่งเป็นส่วนหนึ่งของร่างกาย ขาดไม่ได้ ทั้งที่อยู่ตั้งห่าง

รถจักรยานยนต์เป็นสิ่งที่หาดูได้ไม่ยาก เป็นยานพาหนะหลักเลยก็ว่าได้ หนุ่ม สาว ขี่กันอย่างชำนาญ
ด้วย 60 กม./ชม. ด้วยมั้ง เลยไม่ค่อยอันตรายเท่าที่คิด แต่มีมลภาวะทางเสียงเพิ่มขึ้นอย่างน่าตกใจ
สาว ๆ ใส่ส้นเข็มสามนิ้วขับจักรยานยนต์ อูย กิ๊บเก๋มากมาย
ตอนเริ่มเข้าเมือง 6 สาวถึงกับเครียดกันไปเลย เพราะเสียงแตร และยวดยานน่าหวาดเสียว
ต้องคอยลุ้น คอยเกร็งไปด้วย เสียวแทน
สองข้างทางเต็มไปด้วย ร้านรวงห้องเล็ก ๆ คล้ายถนนข้าวสาร

พยายามจะถ่ายจากบนรถแต่เบลอสนิท ชอบจักรยานคันนี้จัง


ร้านอาหารที่เราฝากท้อง พนักงานพูดไทยได้พอควร


เช็คอินเข้าโรงแรม ย่านตลาดเก่า ถนน 36 สายเรียบร้อยเราก็มาขึ้นรถไปพิพิธภัณฑ์ทหาร
อากาศฮานอยอึมครึมเหมือนอย่างที่ดูในเวบพยากรณ์อากาศ ลมจึงค่อนข้างแรง
ฝนทำท่าจะหยาดเม็ด ดีที่พกร่มไปด้วย แต่คณะทัวร์ไม่ให้เอาร่มไป เพราะกลัวจะเป็นลางทำให้ฝนตกจริง
(งือ แล้วหนูจะเอาร่มไปด้วยทำม้ายยยยย)

เย็นย่ำก็มาถึงพิพิธภัณฑ์ทหาร ซึ่งส่วนใหญ่เป็นสมัยที่ลุงโฮเป็นผู้นำ







หอคอยธงชาติ(ถ้าจำไม่ผิด)


ภายในบอกเล่าเรื่องราวของเวียดนามเป็นส่วน ๆ ซึ่งส่วนใหญ่จะเกี่ยวกับช่วงสงคราม การรุกราน
การต่อต้าน และกลยุทธ์การศึกที่สามารถคิดได้ในเวลานั้น โดยมีผู้นำอย่างลุงโฮ



จักรยานที่สามารถแบกรับน้ำหนักได้ถึง 30 กก.


ซากที่ยังคงหลงเหลือ




วาทะลุงโฮ(ตรงผนัง)
"ไม่มีอะไรเหนือกว่าอิสรภาพและเสรี" ประทับใจจอร์จอย่างแรง




เราต้องรีบทำเวลาออกจากพิพิธภัณฑ์ เพื่อไปชมหุ่นกระบอกน้ำ เห็นไกด์ว่าต้องดูตอนที่พระอาทิตย์ยังไม่ตกดินถึงจะดี
เราไปกันช้านิดหน่อยจึงได้ที่สูงไปนิด แต่ก็ดูกันอย่างสนุกสนาน
เป็นเรื่องเกี่ยวกับวิถีชีวิตของคนเวียดนาม การเลี้ยงควาย ทำนา หาปลา และการบูชาเทพเจ้า

เหตุที่ต้องไปเล่นในน้ำนั้น ไกด์เล่าว่า เป็นเพราะสมัยก่อนนั้น ต้องบูชาเทพเจ้าให้น้ำท่าอุดมสมบูรณ์
จึงเกิดการแสดงนี้ขึ้น

เลี้ยงควาย


ชุดที่เราชอบที่สุด คือการรำ แบบสลับแถว


ดูกันอย่างจุใจแล้วก็ได้เวลา ...กิน (อีกแล้ว)
มื้อนี้เราฝากท้องไว้ที่ sen ร้านอาหารบุฟเฟ่ท์ขึ้นชื่อ ใครมาก็ต้องกินที่นี่
มีอาหารหลากหลาย ทั้งเฝอ กุ้งเผาสด ๆ ปลาเผา หอย อาหาร ผัด ต้ม ทอด มีหมด
เป็นบุฟเฟ่ท์นานาชาติแต่เน้นไปที่อาหารเวียดนาม
ร้านค่อนข้างใหญ่ จัดเป็นโซน ๆ

ชอบรูปนี้ที่สุด


เพดานร้าน


อาหารมีให้เลือกตักมากมาย


เฝอหอยทาก เฝอต่าง ๆ นานา


จบวันอย่างไม่สบอารมณ์นิดหน่อย เพราะดันเจอทัวร์จีน (ไม่ได้ว่าคนจีนไม่ดี)
แต่กรุ๊ปที่เราไปเจอนี่แย่มาก มากัน 20-30 คน ซึ่งตรงส่วนที่เรานั่งนั้นเป็นห้องรวม มีดนตรีจากนักร้องชาวเวียดนามอยู่แล้ว
แต่กรุ๊ปนั้นขึ้นไปร้องเพลงจีน เต้นรำ ทำลายบรรยากาศไปหมด ราวกับว่าอยู่ในห้องจัดเลี้ยงส่วนตัว
ทำให้เกิดอาการเซ็งไปตาม ๆ กัน กินไปเครียดไป ว่าเมื่อไรเหล่าคุณนายจะเลิกร้องเสียที
สุดท้าย 6 สาวก็มิอาจทนไหว จรลีอย่างด่วน กลับไปโรงแรม หัวยังปวดตุ๊บ ๆ ต้องอาบน้ำนอนอย่างไว

คติของนักเดินทางคือ เราควรจะใส่ใจผู้อื่นให้มากกว่านี้ แล้วเราจะอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข



ผู้ร่วมเดินทางค่ะ

ทริปกัญชาพาตะลุย - เมื่อถึงเวียดนาม
ทริปกัญชาพาตะลุย - ฮาลองเบย์สู่นิงห์บิงห์
ทริปกัญชาพาตะลุย - ล่องฮาลองบกก่อนตกค่ำที่ไมโจว


เมื่อหกสาวแบกกระเป๋าไปเวียดนาม... วันแรก
เมื่อหกสาวแบกกระเป๋าไปเวียดนาม... เช้าแรกในเวียดนาม
เมื่อหกสาวแบบกระเป๋าไปเวียดนาม... อีกเช้ากับจักรยานอีกคัน


ซินจ่าว เวียดนามเหนือ - 1
ซินจ่าว เวียดนามเหนือ - 2
ซินจ่าว เวียดนามเหนือ - 3
ซินจ่าว เวียดนามเหนือ - 4