Group Blog All Blog
|
คุยกันหน่อย ก่อนอ่าน คุยกันหน่อย ก่อนอ่าน อันตัวเรานั้นอ่านนิยายจากนิตยสารตั้งแต่ชั้น ป.4 กระมัง ด้วยที่บ้านเป็นร้านเสริมสวยจำต้องซื้อเอาไว้ให้แขกอ่าน แขกคือคนที่มาเสริมสวยหาใช่คนขายถั่วตัวดำ ๆ ไม่ และคิดฝันมาตลอดว่าอยากแต่งนิยายสักเล่ม จนเวลาล่วงเลยมาจนจะแก่เฒ่าหมดเรี่ยวแรงเต็มที จะลองสักตั้งแต่งให้สำเร็จด้วยคิดว่าเป็นเรื่องยากเสียเหลือเกิน เมื่อได้อ่านประวัติศาสตร์ไทย ประวัติของพระมหากษัตริย์ที่น่าตื่นเต้นเร้าใจ คิดเองเออเองว่าพลอตเรื่องมีแล้ว แค่เติมสีสรรค์เข้าไปคงเป็นนิยายได้กระมัง คิดในใจว่าเรื่อง “ลิขิตฟ้า จอมราชันย์” จะมีใครอยากอ่านสักกี่คนกัน แต่เมื่อตั้งใจทำสิ่งใดมักทำให้สำเร็จมาตลอด อาจไม่มีใครอ่านสักคน ตัวเราก็ได้อ่านและได้ทำในสิ่งที่อยากทำ นิยายเรื่องนี้ค่อนไปทางหาเหตุผลให้แก่เจ้าเหนือหัวทองนพคุณ ในชีวิตที่เต็มไปด้วยขวากหนามและพบเจอแต่เรื่องเลวร้าย จนบันทึกหลายหน้ากล่าวหาค่อนขอดในทางร้ายเสียมากกว่าดี ถ้าลองพิจารณาในอีกมุมหนึ่ง อาจพอมองเห็นความเป็นไปได้ที่เกิดขึ้นในทิศทางที่ตรงกันข้าม แม้ว่าผู้ชนะคือผู้บันทึกประวัติศาสตร์และมักจะเป็นคนเก่งคนดีเต็มร้อย ส่วนผู้แพ้จะโดนกล่าวหาว่าคิดคดทรยศหรือเนรคุณต่อผู้มีพระคุณหรือราชวงศ์ แต่ใช่ว่าจะมีแต่บันทึกของผู้ชนะเท่านั้นไม่ ทั้งคนต่างชาติและคนเห็นต่างได้พยายามบันทึกในสิ่งที่ตรงกันข้าม การมองอดีตอย่างให้ความเป็นธรรมแก่ทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้อง อาจโดนค่อนขอดว่าบิดเบือน ถ้าบังเอิญคิดเห็นต่างกับผู้อ่าน แต่เชื่อเถอะ ไม่มีใครดีเต็มร้อย และแย่ทุกเรื่อง นิยายก็เป็นได้แค่นิยาย ไม่ใช่บันทึกประวัติศาสตร์ แต่เกิดจากจินตนาการของผู้เขียนที่พยายามให้ทุกคนมีตำหนิน้อยที่สุด อาจจะอ่านไม่สนุกเท่าที่ควร แต่ได้สาระครบถ้วนดีกว่าอ่านประวัติศาสตร์โดยตรงก็เป็นได้ ตาแตม-พรรณี เกษกมล
|
BlogGang Popular Award#20
 สมาชิกหมายเลข 4665919
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?] ดร.พรรณี เกษกมล นักเขียน ข้าราชการบำนาญ ครูซี 9 แนะแนว
Friends Blog Link |
|||||||||||||
