ร่างกายนี้ ก็สำคัญ สำหรับชีวิตและจิตใจ เช่นเดียวกัน 

ถึงแม้ว่า ร่างกายนี้ จะเป็นแค่เพียง ที่อาศัยชั่วคราวของชีวิตและจิตใจ ก็ตาม 

เพราะเหตุว่า ในขณะที่คนเรา ยังคงมีชีวิตอยู่ ความเป็นไปของ “ร่างกาย” มีผลต่อชีวิตและจิตใจ

 

ร่างกายที่อ่อนแอ ไม่แข็งแรง ไม่สมบูรณ์ เจ็บป่วยง่าย หรือ มีความเจ็บป่วยด้วยโรคร้าย มีผลทำให้ชีวิต เป็นทุกข์ ซึมเซา ซึมเศร้า หดหู่ ห่อเหี่ยว ฯลฯ

 

ร่างกายที่แข็งแรง สมบูรณ์ มีความห่างไกลจากความเจ็บป่วย มีผลทำให้ชีวิต เป็นสุข สดชื่น แจ่มใส กระฉับกระเฉง ไม่ห่อเหี่ยว ไม่หดหู่ ฯลฯ

 

ร่างกายที่อ่อนแอ ไม่แข็งแรง ไม่สมบูรณ์ เจ็บป่วยง่าย หรือ มีความเจ็บป่วยด้วยโรคร้าย มีผลทำให้จิตใจ อ่อนแอ เป็นทุกข์ง่าย เครียดง่าย วิตกกังวลง่าย หงุดหงิดง่าย โกรธง่าย โมโหง่าย ยากที่จะเอาจะชนะกิเลส ตัณหา และ อุปาทาน ที่ครอบงำจิตใจอยู่ ได้

 

ร่างกายที่แข็งแรง สมบูรณ์ มีความห่างไกลจากความเจ็บป่วย มีผลทำให้จิตใจ เข้มแข็ง ไม่ทุกข์ง่าย ไม่เครียดง่าย ไม่วิตกกังวลง่าย ไม่หงุดหงิดง่าย ไม่โกรธง่าย ไม่โมโหง่าย สามารถจะรับมือกับกิเลส ตัณหา และ อุปาทาน ที่ครอบงำจิตใจอยู่ ได้ ไม่ยากนัก

 

ดังนั้น เราจึงควรดูแลรักษา “ร่างกายนี้” ให้แข็งแรง สมบูรณ์ สมวัย ตามสมควร ด้วยหลัก ๕อ.+๑ คือ

 

๑. อ.อารมณ์ดี ไม่มีปัญหา

๒. อ.อาหารดี มีคุณค่า

๓. อ.ออกกำลังกาย อย่างเหมาะสม

๔. อ.เอนกาย (นอนหลับ) ให้เพียงพอ

๕. อ.อุจจาระ ให้เป็นปกติวิสัย ทุกวัน

+ ๑ อ.อิทธิบาท ๔ ขับเคลื่อน ๕อ.

ถึงแม้ว่า ร่างกายนี้ จะมีความสำคัญ สำหรับชีวิตและจิตใจ แต่มันก็เป็นแค่เพียง ที่อาศัยชั่วคราวของชีวิตและจิตใจ เท่านั้นเอง

ดังนั้น เราจึงไม่ควร ไปหลงยึดมั่นถือมั่น ในร่างกายนี้ เพราะเหตุว่า ร่างกายนี้ เป็นสิ่งที่เรา ไม่อาจจะดูแลรักษา ให้คงอยู่ดังเดิมได้

 

ไม่ว่าเรา จะดูแลรักษาร่างกายนี้ อย่างไร ดีแค่ไหน สุดท้ายแล้ว มันก็ต้องแก่ ต้องเฒ่า ต้องตาย ต้องเน่าเปื่อย และ ต้องนำเอาไปเผา

 

เราไม่อาจจะนำพา เอาร่างกายนี้ ข้ามภพข้ามชาติ ไปกับเราได้

 

จงดูแลรักษา ร่างกายนี้ ตามสมควร

 

ถ้าเราไม่ดูแลรักษา ร่างกายของเรา ตามสมควร ร่างกายของเรา จะทรุดโทรม อ่อนแอ แก่เฒ่า เร็วกว่าปกติ

 

การดูแลรักษา สุขภาพร่างกายของผู้เขียน อย่างจริงจัง เกือบ ๒ ปี ในช่วงอายุ ๕๕ ปี ถึง ๕๗ ปี มีผลดังนี้

 

๑. สุขภาพร่างกายแข็งแรงสมบูรณ์ขึ้น มากกว่า จุดที่เป็นอยู่เดิม มากพอสมควร

๒. อาการวิงเวียนศีรษะที่เคยเป็นอยู่เดิม หายหมดไป

๓. มีความเจ็บป่วยน้อยมาก เคยติดหวัดในช่วงที่ซ้อมวิ่งหนัก ๑ ครั้ง มีอาการเป็นหวัดเล็กน้อย และ หายเร็วมาก

๔. มีสุขภาพจิตดีขึ้น เข้มแข็งขึ้น สามารถรับมือกับกิเลส ตัณหา และ อุปาทาน ได้ดีขึ้น

 

ในขณะที่พวกเรา ยังคงมีลมหายใจอยู่นี้ ขอให้พวกเรา จงดูแลรักษา สุขภาพร่างกายของพวกเรา อย่างจริงจัง ตามสมควร เพื่อเสริมสร้างความผาสุกให้กับชีวิต เพื่อเสริมสร้างความแข็งแกร่งให้กับจิตใจ และ เพื่อความห่างไกลจากโรคร้าย