(‿✿) จากทะเลมุ่งสู่ยอดดอย ตอนที่ 1 เที่ยวบินที่ TG 104 ✿ ยามเมื่อฝนลา....ลมหนาวก็เริ่มโชยมาแผ่วๆ เหมือนจะบอกให้เราได้รับรู้ว่า ความหนาวกำลังจะมาเยือนแล้วนะ เตรียมตัวรับลมหนาวกันหรือยังจ๊ะ เมื่อเสียงเพลงแห่งความสุขจากโทรศัพท์ดังขึ้น เรารีบรับทันที เพราะเป็นโทรศัพท์จากเพื่อนรักที่โทรมาชักชวนให้ไปขึ้นดอยอ่างขาง เพื่อต้อนรับความหนาวเย็นที่กำลังมาเยือนเมืองไทยด้วยกัน เราตอบตกลงโดยทันที เพราะใจขณะนี้มันว้าวุ่น วุ่นวายนักสงสารประเทศไทย สงสารประชาชนคนไทยที่กำลังร่วมชตากรรมกันจากปัญหาอุทกภัย ซึ่งเทวดาหน้าไหนก็ไม่อาจจะห้ามปรามได้ การเดินทางของเราจึงเริ่มขึ้น สองคนในสภาพวัยเคยเอ๊าะ ต้องลากจูงกระเป๋าเดินทางซึ่งอัดแน่นไปด้วยเสื้อผ้าและอุปกรณ์จำเป็นส่วนตัว ของเรานั้นประกอบไปด้วยกล้องถ่ายรูปสมุดบันทึก หนังสืออ่าน สำหรับเพื่อนนั้นเต็มไปด้วยเครืองมือและอุปกรณ์สำหรับทำการฝีมือ และที่แน่ๆเพื่อนนักแชทของเราจะต้องนำติดตัวไปด้วยก็คือ โทรศัพท์อันทันสมัยสามารถทั้งพูดทั้งแชทได้ตลอดเวลาที่ต้องการ ซึ่งเราต้องยอมรับว่าเพื่อนนั้นทันสมัยจริงๆซึ่งเราไม่สามารถจะตามทันคุณเธอได้แน่ เพราะเราก็แค่นักอ่านนักเล่า นักถ่ายรูป สมัครเล่นทั้งนั้น เอาจริงจังไม่ได้เลยสักอย่างเดียว หลังจากทั้งลากทั้งสะพายทั้งหิ้ว กว่าจะได้ขึ้นไปนั่งบนเครื่องการบินไทยได้นั้นเล่นเอาหอบเชียวละ ขณะนั้นไม่ได้คิดอะไรมาก สองคนคุยกันว่าเดี๋ยวเขาแจกของว่างเราจะต้องลองท้องกันหน่อยแล้วค่อยไปหาอาหารหนักทานกันที่เชียงใหม่ก่อนขึ้นไปดอยอ่างขางกัน ต่างวาดภาพกันว่าอาหารว่างกล่องเล็กที่เขาเสริฟให้นั้นก็พออิ่มกันทีเดียวละนะ เสียงหนุ่มหล่อสาวสวยประจำเครื่องบินเที่ยว TG 104ดังทุ้มและหวานกล่าวสวัสดีและยินดีต้อนรับพวกเรา (ซึ่งต่อไปอาจจะเป็นผู้ร่วมชตากรรมกันในกรณีฉุกเฉินต่างๆซึ่งไม่แน่อาจจะเกิดขึ้นหรือไม่เกิดขึ้นก็ได้ ไม่สามารถจะคาดเดาล่วงหน้าได้นั่นเอง) เป็นธรรมดาต้องมีการแนะนำให้ใช้เครืองมือในยามฉุกเฉินทุกครั้งที่เดินทางอยู่แล้วเรานั้นไม่ใส่ใจฟังสักเท่าไหร่หรอกเพราะหิวน้ำ รอคอยว่าพนักงานจะเดินมาแจกของว่างเมื่อไร จะขอน้ำดื่มสักหน่อย ไอ้ครั้นจะขอก่อนก็ไม่ได้เพราะเครื่องกำลังจะเริ่มทะยานสู่ท้องฟ้าแล้ว ต้องอดใจรอสักครู่ เมื่อถึงเวลาแห่งการรอคอยมาถึง เสียงทุ้มขยี้ใจก็เริ่มดังขึ้น ผู้โดยสารโปรดทราบเนื่องจากเราประสบกับปัญหาน้ำท่วมดังนั้น เราจึงงดให้บริการอาหารว่างแด่ทุกท่านในเที่ยวบินนี้ เราจะเสริฟบริการเฉพาะเครื่องดื่ม และขนมชิ้นเล็กๆเพียงชิ้นเดียว ขอให้ทุกท่านมีความสุขกับการเดินทางในเที่ยวบินนี้นะครับ เราไม่ได้นั่งเครื่องการบินไทยมานานพอควรแล้ว ไม่รู้เลยว่าเขาจะทันสมัย ทันเหตุการณ์ น้อมรับกับสถานการณ์ได้มากมายขนาดนี้ ในใจอันไม่เป็นธรรมของเรา อื้ออึงไปว่าแล้วมันเกี่ยวอะไรกับน้ำท่วมวะ ทีค่าโดยสารยังไม่ยอมลดราคาช่วยผู้ประสบภัยน้ำท่วมเลย เก็บเต็มอัตราศึก ไอ้ที่คิดน่ะไม่ใช่อยากรับประทานของแจก(ความจริงเก็บรวมกับค่าโดยสารไปแล้ว)หรอกนะ แต่คิดถึงความเอารัดเอาเปรียบของเขาต่างหากล่ะ นี่ดีที่บินใกล้ๆนะ ถ้าบินไกลกว่านี้และยังไม่ได้รับประทานอะไรมาเลยหวังน้ำบ่อหน้าจะเกิดอะไรขึ้นสุดจะคาดเดาที่เดียว (เพื่อนเรากระซิบว่าขนมน่ะอย่าคืนไปนะเก็บไปให้หมาบนดอยกินเถอะ เพราะนานๆมันจะได้ลิ้มรสอาหารอร่อยสักครั้ง ) ฮ่าๆๆๆ เราน้อมรับบัญชาทันที Create Date :24 พฤศจิกายน 2554 Last Update :10 กันยายน 2561 9:20:28 น. Counter : Pageviews. Comments :3 twitter google Comment *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก มาตามลุ้น ว่าหมาบนดอยไหน จะได้กินขนมของไทยอินเตอร์ โดย: จักร์ IP: 58.9.223.58 24 พฤศจิกายน 2554 16:35:39 น.9k,,kvjkoc]h;otgตามมาอ่านแล้วนะเพื่อน เริ่มหนุกแระ ฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺ โดย: cotton_m IP: 182.53.199.8 24 พฤศจิกายน 2554 23:05:48 น. โดย: Kavanich96 25 พฤศจิกายน 2554 8:02:08 น.
โดย: จักร์ IP: 58.9.223.58 24 พฤศจิกายน 2554 16:35:39 น.
ตามมาอ่านแล้วนะเพื่อน เริ่มหนุกแระ ฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺ
โดย: cotton_m IP: 182.53.199.8 24 พฤศจิกายน 2554 23:05:48 น.
โดย: Kavanich96 25 พฤศจิกายน 2554 8:02:08 น.