วันเสาร์ที่ ๒๐ มกราคม ๒๕๕๐

๔ ชั่วโมงแห่งความเต็มอิ่ม (เริ่มเล่น ๒๐.๔๐ เลิกเล่น ๒๔.๔๐)






(ภาพหลังจากนี้ทั้งหมดจากเว็บสนุก)



ศิลปิน

Teen Idol

เพลงเปิดตัวรวม – คิดถึงห่างๆ


ฝันดี-ฝันเด่น (หัวไม่ล้าน/แกล้งโง่/เพลงช้าอะไรอีกเพลงหว่า?)


ยุ้ย-ปัทมะวัน (เธอยังคงมีฉัน/รู้แล้วจะหนาว)

ที-สเกิร์ต (ไม่เท่าไหร่/เจ็บแทนได้ไหม)

โก้-ธีรศักดิ์ (นอนฝันดี)

ยูโฟร์ (กอดเธอไว้)
ซันนี่ในมาดแปรเปลี่ยน (ตอนเปิดตัวใส่วิกแต่งตัวแมนมาก แต่พอมาร้องเฉพาะวงก็มาแบบเซ็กซี่เต็มที่)

ดร.คิดส์ (ข่าวร้าย)


แอนเดรีย สวอนเลคส์ (บ้านเธอสิ/สบตา)





รุ่นกลาง


แจ๊ส

ออโต้บาห์น (ทนได้ทนไป/แด่เธอ)

นรีกระจ่าง (รักวันละนิด)



ละติน

มะลิลาบราซิลเลี่ยน (ปลายฟ้า/ไม่อ้วนเอาเท่าไหร่)



โจ๊ะ

ฮันนี่ (เสือ)

เอ้-ชุติมา (หัวงู)


สามโทน (เจ้าภาพจงเจริญ/น้ำตาฟ้า)
น้ำตาฟ้า - ฉบับร้องผิดท่อน น่าเอ็นดู๊..


เพลงไพเราะ – นักร้องเสียงดี

แอนนา(เพียงแต่วันนั้น)

แซม-ยุรนันท์ (ความรักเพรียกหา)


นีโน่ (คนขี้เหงา/ผมรักคุณ)

เฉลียง (รู้สึกสบายดี/ไม่คิดถาม/ยังมี/เร่ขายฝัน)
ขาดจุ้ย(ที่คนในวงบอกว่าไม่มาเพราะไม่รู้ว่าพารากอนอยู่ไหน) ดี้ (คนในวงเผาว่า ร้องเพลงไม่เป็นแล้ว) และพี่จิก

กิตติกร เพ็ญโรจน์ (ผู้ริเริ่มจัดงาน สเปเชียลเซอร์ไพรซ์ – ไม่จำนนใจ)



ปิดท้าย

เอ็ม (สเปเชียลเซอร์ไพรซ์ – ละลาย,เหนื่อย)


อ้อม (ถอยดีกว่า,อย่ายอมแพ้)

อ๊อฟ (อีกนาน/ฟั่นเฟือน/ใจนักเลง/ไม่รู้นี่หว่า)


เพลงรวมปิดท้าย

เรามาจากไหน





เป็นการดูคอนเสิร์ตที่ประทับใจมากๆ และรู้สึกเสียดายที่ตัวเองซื้อตั๋วราคา ๑๕๐๐ บาท (รู้งี้ซื้อตั๋ว ๒๐๐๐ ก็ดีง่ะ – คุ้มโคตรจริงๆ นะ)


รู้สึกคิดถึงความทรงจำในช่วงอายุที่ตัวเองได้ฟังเพลงนั้นๆ เลย (แม้บางเพลงจะเลือนรางเต็มทีว่า มันออกมาตอนเราอยู่ชั้นไหนเนี่ย?)


เป็นคอนเสิร์ตที่ร้องตามได้ทุกเพลง (แม้กระทั่งเพลงของแอนนา ฤกษ์รุ่งโรจน์ – ที่คนข้างๆ รอบตัวระยะประมาณสองแถวหน้าและหลังเงียบกริบ - มันหมายความว่าแกแก่ใช่มั้ย....ก็ใช่นะสิ )





ดูไปๆ ก็รู้สึกว่า


ค่ายคีตาเค้ามีพรสวรรค์ประการหนึ่งจริงๆ นะ

การ “ทำเพลง” ให้เหมาะกับศิลปินแต่ละคนน่ะ

เพลง “ละลาย” ใครก็คงร้องไม่ได้ความรู้สึกอย่างที่เอ็มร้อง

“ถอยดีกว่า” ใครจะร้องแล้วดูกวนๆ แต่น่ารักได้อย่างอ้อมอีก

ฯลฯ





สุดเซอร์ไพรซ์กับเอ็ม – สุรศักดิ์ ขอบคุณมากๆ นะที่ยอมขึ้นเวที (อดรนทนกับบรรยากาศไม่ได้ล่ะซี้ กร๊ากกกกกก) เรารู้สึกว่าเอ็มไม่ได้เตรียมจะขึ้นเวทีมาเลย (เพราะในรูปการโฆษณาก่อนหน้านี้ก็ไม่เคยมี รอบสื่อฯ เอ็มก็มาร้องแค่เพลงสุดท้าย แถมเวลาขึ้นร้อง เอ็มก็ร้องไม่ได้เลยอีกต่างหาก – รู้นะยะ..ไม่ต้องมาทำเป็นมุขว่าให้คนดูช่วยกันร้องหรอก) ดีใจมากๆ ที่ได้เห็นเอ็มบนเวทีอีกครั้ง จริงๆ ถ้าเอ็มได้เตรียมตัวและคิดจะขึ้นเวทีตั้งแต่แรก จะดีกว่านี้มากนะ เพราะเอ็มควรเป็นศิลปินปิดท้ายง่ะ (อ๊อฟพอขึ้นหลังอ้อมเลยตายไปเลย – เฮ้อ..)





สี่ชั่วโมงกับความเต็มอิ่มในการดูคอนเสิร์ต

แสงสี-เทคนิค อาจจะไม่โดดเด่นอะไรมากมาย

แต่สิ่งที่ศิลปินทุ่มใจแสดง ความดีใจที่แสดงออกมาเมื่อแต่ละคนได้กลับมาแสดงคอนเสิร์ตอีกครั้ง

มันทำให้คนดูรู้สึกดีมากๆ จริงๆ นะ







ขอบคุณทุกๆ คนจริงๆ ที่ทำให้มีคอนเสิร์ตซึ่งทำให้เรารู้สึกดีขนาดนี้



๖๒๖๙๖