ขอชี้แจงกรณีแก้งาน (4) ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณสำหรับความปรารถนาดีของทุกท่านนะคะ ดิฉันรู้สึกขอบคุณและซาบซึ้งใจเป็นอย่างยิ่งค่ะ ตามจริง ดิฉันก็ตั้งใจจะอัพอีเมล์ประกอบการเล่าเรื่องตั้งแต่แรก แต่เนื่องจากยังเรียบเรียงไม่เรียบร้อย จึงเล่าเพียงเนื้อเรื่องเท่านั้น สำหรับหน้านี้ ดิฉันจึงอยากจะลงข้อมูลให้ครบถ้วนดังความตั้งใจเดิม แรกเริ่ม ดิฉันเพียงส่งอีเมล์ไปหาเขา เพื่อนัดวันให้ออกมาเอาของให้เพราะวันอื่นๆไม่ว่าง และทางนั้นได้อีเมล์กลับมา ว่าต้องการขอให้เซ็นเอกสาร เพื่อจะจ่ายเงิน ซึ่งน้องอมราวตีก็ได้รับแจ้งเช่นเดียวกัน แต่เป็นทาง MSN เราทั้งสองคนปรึกษากัน และรู้สึกว่า คู่กรณีคงไม่เห็นเราเป็นเพื่อนแล้ว แล้วเรื่องหักภาษี เรื่องเซ็นเอกสารอะไรกันอีก เอกสารอะไรก็ไม่รู้ เขียนว่าอะไรบ้างก็ไม่รู้ จะให้เซ็นได้อย่างไร เอาล่ะ ในเมื่อทางเขาเห็นเราไม่ใช่เพื่อน ก็ตกลงกันอย่างธุรกิจก็แล้วกัน และเมื่อไปปรึกษาพี่ที่มีความรู้ในด้านกฏหมาย เขาแนะนำว่า ให้ขอเอกสารมาดูก่อน ดิฉันจึงเมล์ไปบอกคู่กรณีตามที่ปรากฏในอีเมล์นี้ค่ะ หลังจากส่งอีเมล์ฉบับนั้นไป ทุกอย่างก็เงียบหายไปอีกตามเคย ลองถามเพื่อนๆดูว่าเจอคู่กรณีบ้างหรือไม่ ก็ได้รับคำตอบว่า ก็เห็นออน MSN อยู่เกือบทุกวัน แต่ก็ไม่มีคำตอบใดๆจากทางเขา เมื่อเวลาผ่านไปสิบวัน ดิฉันก็ยังไม่ได้รับคำตอบใด ดิฉันไม่ต้องการความเงียบเป็นคำตอบ อยากได้อะไรที่ชัดเจน จึงส่งเมล์ไปหาอีกครั้งเพราะอยากให้เรื่องมันจบเสียที จากนั้น ดิฉันก็ได้รับอีเมล์ฉบับด้านล่าง ซึ่งทำให้รู้สึกอึ้งไป เพราะถูกกล่าวหาอีกแล้ว ก็ในเมื่อทางคู่กรณี เป็นคนเสนอมาให้ทุกอย่างเป็นเช่นนี้ เหตุใดจึงกลายเป็นว่าดิฉันเป็นคนทำให้เกิดปัญหาไปเสียนี่ หลังจากนั้น น้องอมราวตีก็เกิดความอัดอั้นตันใจจนไปตั้งกระทู้ค่ะ ส่วนดิฉันน่ะไม่ทราบมาก่อนว่าน้องจะตั้ง เห็นอีกทีก็เป็นประเด็นไปแล้ว และดิฉันเองก็มีส่วนผิดเป็นอันมาก ที่ไม่ได้ออกไปชี้แจงในกระทู้ และยังขอร้องให้น้องอยู่เฉยๆเสียอีก เพราะเกรงมือที่สาม จะช่วยเบี่ยงประเด็นให้ลุกลามไปใหญ่โต อีกทั้งอยากจะพูดคุยให้จบสิ้นกันเสียก่อน จากนั้น ได้มีการโต้ตอบอีเมล์กันไปมา จนในที่สุด คู่กรณีก็ยินยอมไปตกลงกันที่โรงพัก และเรื่องก็เป็นดัง บล็อกขอชี้แจงกรณีแก้งาน (3) ค่ะ และดิฉันอยากจะขอชี้แจงเรื่องอีเมล์นะคะ เพราะเข้าใจว่า ทุกคนต้องมีคำถามแน่ๆ ว่าเหตุใดเรื่องเงินจึงเป็นประเด็นสำคัญในการติดต่อในครั้งนี้ ทั้งๆที่ดิฉันยืนยันเจตนามาตลอดว่าไม่ได้ต้องการทรัพย์สินเงินทอง ดิฉันมีเหตุผลง่ายๆค่ะ ถ้าดิฉันไม่อ้างถึงเรื่องเงิน คู่กรณีจะยอมออกมาคุยกับดิฉันหรือคะ ดิฉันพยายามคุยในฐานะเพื่อนแล้ว ก็ไม่มีการตอบรับใดๆ พอเอ่ยถึงเรื่องเงิน ถึงมีปฏิกริยาตอบกลับมาบ้าง แต่เรื่องกลับกลายเป็นว่า ดิฉันไปข่มขู่ เรียกร้องเอาเงินเสียนี่ (ซึ่งเรื่องนี้ คู่กรณียืนยันต่อหน้าตำรวจไปแล้ว ว่าเขาไม่ได้พูดค่ะ มันกลายเป็นเรื่องนั้นไปได้อย่างไร เขาไม่ทราบค่ะ) ดังนั้น ดิฉันซึ่งข้องใจในเรื่องนี้มาก แถมยังค้างคาใจในอีกหลายๆเรื่อง จึงอยากจะคุยกับคู่กรณี เพื่อที่จะได้ล้างตะกอนในใจออกไปเสียที หากปล่อยไว้ มันก็คงตกอยู่อย่างนั้น และหากมีเรื่องใดมากระทบก็คงฟุ้งขึ้นมาอีก ณ วันนี้ ดิฉันได้ข้อสรุปกับตัวเองแล้วค่ะ และดิฉันกำลังรู้สึกยินดีที่จะได้จบจากเรื่องนี้โดยไม่มีความรู้สึกค้างคาใจใดๆอีก ส่วนคำถามที่หลายๆคนถาม ว่าต้องการอะไรจากเรื่องนี้ ตอนนี้ ดิฉันไม่ต้องการอะไรจากอีกฝ่ายแล้ว ดิฉันหวังแต่เพียงว่า ในฐานะนักเขียน เขาจะรู้สึกสำนึกในสิ่งที่เขากระทำลงไปบ้าง ในฐานะคนเคยเป็นเพื่อน แค่ความรู้สึกผิดก็พอค่ะ การที่ออกมาชี้แจงในครั้งนี้ ก็เป็นเพราะน้องตั้งประเด็นไว้ และดิฉันต้องการจะออกมาเคลียร์ประเด็นนั้นให้จบลงไปค่ะ ส่วนที่ว่าเรื่องนี้จะจบลงตรงไหนนั้น ก็คงจบลงตรงนี้ล่ะค่ะ   Create Date : 19 พฤษภาคม 2552 12 comments Last Update : 19 พฤษภาคม 2552 18:17:35 น. Counter : 5709 Pageviews. Share Tweet

จบ   โดย: อยากจะสวยช่วยไม่ได้ 19 พฤษภาคม 2552 18:46:00 น.

ตามอ่านเรื่องราวทั้งหมดค่ะ เคยเห็นกระทู้เรื่องนี้..เป็นประเด็นร้อนแรง เพิ่งทราบว่าอีกคนที่ช่วยแก้งาน กับคนที่ตั้กระทู้..ก็คือคุณเจ้าของบล็อก ก็เอาใจช่วยให้ทุกอย่างจบลงด้วยดีค่ะ พอจะเข้าใจอารมณ็ค่ะ..ความรู้สึกดีๆที่เสียไป เอาคืนไมได้เสียด้วยสิ..หลังไมค์นิดนึงนะคะ   โดย: nikanda 19 พฤษภาคม 2552 20:10:14 น.

อึ้งกับนักเขียน ฟฟ จริงๆ   โดย: Guga 19 พฤษภาคม 2552 20:23:47 น.

จบ...เหมือนกันค่ะ   โดย: จโกระ&ลาชา 19 พฤษภาคม 2552 21:31:56 น.

ในกระทู้ รู้สึกจะมีคนยังไม่อยากจบนะ กำลังรอเขาโพสต์ให้หมด จะได้ดูว่าที่พยายาม hint มาตั้งนานนี่คือจะบอกอะไร (พวกนักเขียนเนี่ย สรุปอะไรสั้นๆ ไม่เป็นรึไงฟะ?)   โดย: ยาคูลท์ 20 พฤษภาคม 2552 1:21:19 น.

ทำดีทำชั่ว ทำอย่างไรก็ได้เช่นนั้นแหละ พี่เชื่อเรื่องนี้นะ เพราะงั้น..ไม่ต้องไปเสียความรู้สึกอีกแล้วหละ ทำบุญ กรวดน้ำให้เจ้ากรรมนายเวรนะ เรื่องราวต่างๆ จะได้ดีขึ้นน่ะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 20 พฤษภาคม 2552 8:29:41 น.

ไปทำบุญกันเหอะ   โดย: ใบหม่อน 20 พฤษภาคม 2552 10:21:07 น.

กรวดน้ำ แล้วก็อโหสิกรรมให้จบๆเนอะ   โดย: หนอนน้อย 20 พฤษภาคม 2552 14:45:24 น.

อ่านแล้วเห็นใจคุณเบ๊บมากเลยค่ะ อย่างน้อยก็หวังว่าเรื่องจะจบลงไปแล้ว ใครทำอะไรก็ต้องได้รับผลอย่างนั้นนะคะ พัทเชื่อ หวังว่าพอผ่านเหตุการณ์นี้ไปแล้ว คุณเบ๊บจะสบายใจขึ้นนะคะ   โดย: พัท (Il Maze ) 20 พฤษภาคม 2552 14:55:30 น.

ตามอ่านมาตั้งแต่ต้นค่ะ แต่ไม่เคยเม้นต์แสดงความคิดเห็นเลย ไม่อยากปั่นกระทู้ทางโน้นค่ะ... แต่อ่านจนจบแล้ว อดไม่ได้จริงๆ... ขอเป็นกำลังใจให้คุณพิกซี่กับน้องอมราวตีนะคะ ขอให้ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี เร็วๆ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ^^   โดย: พิมพ์นรา 20 พฤษภาคม 2552 15:18:10 น.

คุณเบ๊บคะ รบกวนเช็คหลังไมค์และเมล์ที่อยู่ให้พัทด้วยนะคะ พัทจะส่งหนังสือสาวนักชิมให้นะ่ะค่ะ :)   โดย: พัท (Il Maze ) 25 พฤษภาคม 2552 21:26:56 น.

ไม่ได้เข้าบล็อกของพี่เบ๊บนานมาก พอเข้ามานี่แจ๊คพ็อตแตก นั่งอ่านแบบอึ้งๆ มีคนอย่างนี้ด้วยเหรเนี่ย ฮ่วย เรื่องนี้คงเกิดขึ้นมานานแล้ว ก็พยายามทำบุญเข้าไว้นะคะพี่เบ๊บ จะได้ตัดเวรตัดกรรมกันไป อโหสิได้ ก็อโหสิให้ จะได้เป็นผลดีกับเราอ่ะค่ะ   โดย: ไกลนั้น 21 มิถุนายน 2553 22:50:32 น.