Bloggang.com : piccy : ขอชี้แจงกรณีแก้งาน (1)

ขอชี้แจงกรณีแก้งาน (1)

เอาล่ะค่ะ ขอมาชี้แจงในบล็อกนี้แทนนะคะ เพราะในกระทู้ ไม่มีใครฟังจนจบสักคน (แอบเหนื่อยนะค้า = =)

ดิฉัน Piccy ค่ะ ขอชี้แจงเรื่องราวทั้งหมดดังนี้นะคะ ดิฉัน, อมราวตี และคู่กรณี เป็นเพื่อนกันมาหลายปี ความสัมพันธ์เป็นไปด้วยดีมาตลอด เนื่องจากเป็นคนที่อ่านหนังสือเร็ว แม่นตัวสะกด เพื่อนๆพี่ๆน้องๆ นักเขียนหลายคน จึงมักวานให้ช่วยตรวจงานอยู่เสมอ โดยคู่กรณีเองก็เป็นหนึ่งในคนที่ดิฉันช่วยตรวจงานมาตลอด

ข้างบนนั้น เป็นอีเมล์ที่เขาอีเมล์มารบกวนขอร้องให้ช่วยเหลือ บางครั้งก็เป็นการไหว้วานทาง MSN บ้าง ซึ่งนิยายเกือบทุกเรื่อง ดิฉันช่วยตรวจทาน และแนะแนวการแก้ไขมาตลอดหลายปี โดยที่ไม่เคยเรียกร้องเงินทองแม้แต่บาทเดียว เพียงคุยกันเล่นๆว่า ตรวจให้แล้วก็เลี้ยงข้าวด้วยแล้วกัน ซึ่งทางเขาเองก็บอกว่า ครบสามเรื่องแล้วเลี้ยงหนหนึ่งแล้วกันนะเจ๊ ซึ่งตั้งแต่เป็นกองบก.ส่วนตัว (ตามที่เขาเรียก) ดิฉันได้รับเลี้ยงจากเขาหนึ่งครั้ง และได้หนังสือที่เขาเขียนเกือบทุกเล่มเพียงเท่านั้น

จนมาถึงเรื่องที่เป็นปัญหานี้ ทางคู่กรณีได้ส่งเมล์มา ดังนี้

เขาแจ้งกับดิฉันว่า เขาป่วยไม่สามารถจ้องจอคอมฯนานๆ ทำงานนานๆไม่ได้ จึงขอร้องให้ดิฉันตรวจให้อย่างละเอียด ซึ่งดิฉันเอง หลังจากตรวจแล้ว ดิฉันพบข้อผิดพลาดเยอะมาก ไม่ว่าจะเป็นคาแรกเตอร์ของตัวละคร หรือความไม่สมจริงของเหตุการณ์ในเรื่อง จึงติไปหลายจุด รวมถึงพูดคุยกับคู่กรณีเรื่องแก้พล็อตเพื่อให้เกิดความสมจริง แล้วส่งอีเมล์กลับไปให้ทางเขาอ่าน เพื่อให้เขาแก้ไขด้วยตนเอง

หลังจากนั้น ได้มีการพูดคุยเรื่องแก้งานอีกครั้ง ซึ่งครั้งนี้เป็นการพูดคุยทาง MSN ซึ่งดิฉันได้รับการร้องขอให้ช่วยแก้งานให้ ให้อีดิธลงไปเลย โดยทางเขายืนยันว่า จะนำส่วนที่เราแก้ไขให้ทำไปเป็นสำนวนของเขา ซึ่งเราเองก็ไม่สบายใจนัก เพียงแต่เห็นว่าน้องป่วย และไม่สบายมาก เขายังบอกอีกว่า ถ้าเขาส่งสนพ.ไม่ทัน เขาแย่แน่ๆ เหลือเวลาอีกไม่กี่วันแล้ว อีกทั้งคิวของสนพ.จะรวนไปด้วย ดิฉันจึงตัดสินใจช่วยทำให้เขาไป แล้วก็ส่งให้เขาดังอีเมล์ฉบับด้านล่าง

หลังจากช่วยตรวจ และอีดิธงานไปให้อีก 3-4 ตอน ก็เริ่มรู้สึกว่า เราทำมากเกินไปแล้ว ถึงจะรู้สึกตัวช้าอยู่สักหน่อย ดิฉันจึงตัดสินใจหยุด ไม่ตรวจและอีดิธ งานต่อไปให้ โดยส่งอีเมล์ไปแจ้งเขาว่าเรารู้สึกอย่างไร และเขียนส่วนที่เขาควรจะแก้ไขเพิ่มเติมในช่วงหลังลงไปในอีเมล์ฉบับนั้นด้วย และยังย้ำอีกว่า “อย่าลืมแก้บทนำถึงบทที่ 7 นะ!!!”

อีเมล์ด้านบนนั้น เป็นอีเมล์ฉบับสุดท้าย ที่ดิฉันส่งหาคู่กรณีเกี่ยวกับเรื่องนี้ หลังจากนั้น ก็ไม่เคยได้คุยอะไรเรื่องนี้กันอีก เข้าใจว่า คงแก้งานเสร็จเรียบร้อยดี และส่งไปที่สนพ.เรียบร้อย

เพราะทางคู่กรณีเองก็ไม่ได้ส่งต้นฉบับก่อนส่งสนพ.มาให้ดู หลังจากหนังสือออก เขาก็เอามาให้ ซึ่งส่วนตัวแล้วไม่ได้เปิดดูเลย เอาเก็บไว้เฉยๆ เนื่องจากเป็นคนแก้งานเอง จึงรู้สึกว่าเหนื่อยกับการแก้ในครั้งนี้มาก และไม่อยากอ่านหนังสือเล่มนี้อีก เมื่อได้มาก็นำไปเก็บไว้บนชั้นหนังสือที่บ้าน ไม่ได้นำติดตัวมาทีหอพัก และไม่ได้สนใจอะไรอีก ถ้าไม่ได้บังเอิญพูดคุยกับน้องอมราวตี ก็คงไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้อีกเลย

(จบภาค 1 นะคะ ต่อบล็อกหน้าค่ะ)

(เข้ามาแก้ไขข้อความที่ผิดพลาดบางประการ และความไม่สมบูรณ์ค่ะ)

Create Date : 19 พฤษภาคม 2552

Last Update : 25 พฤษภาคม 2552 23:24:20 น.

3 comments

Counter : 721 Pageviews.

สารภาพว่าไม่ได้อ่านกระทู้ต้นเหตุโดยละเอียดค่ะ เพราะที่ผ่านมางานยุ่งมาก แต่มีเพื่อนพ้องเล่าให้ฟังบ้่าง พอมาอ่านบล็อกคุณ piccy ก็เข้าใจขึ้นค่ะ เห็นว่ามีกระทู้ชี้แจงแล้ว เดี๋ยวพัทตามไปอ่านอีกที

เห็นใจคุณ piccy ในฐานะที่เป็นคนช่วยเหลือเรื่องงานแต่กลับต้องมาเกี่ยวกับเรื่องวุ่นๆไปแทนนะคะ ก็ได้แต่หวังว่าเรื่องจะคลี่คลายด้วยดีค่ะ

โดย: พัท (Il Maze

) วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:1:03:00 น.

มารับทราบจ้ะ น่าปวดหัวจัง เดี๋ยวไปตามอ่านต่อนะ

ป.ล. ชื่อคู่กรณีหลุดมาแล้วอ่ะ แกลืมปะทับไปนิดนึงนะเพื่อน

โดย: ใบหม่อน

วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:10:01:09 น.

Il Maze - ขอบคุณค่ะคุณพัท

ใบหม่อน - ขอบใจจ้ะ ไปแก้แล้ว

โดย: piccy

วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:12:44:37 น.