Bloggang.com : RAKANG : 27/08/2009

27/08/2009

นาฬิกาเรือนเก่า

วันนี้มาสาย
ไม่ได้สายจากการเดินทาง
รถไฟฟ้าทำให้ฉันกะระยะเวลาได้แม่นยำเสมอ
แต่ความล่าช้าเกิดจากเรื่องเหนือความคาดหมาย

นาฬิกาเรือนเก่า
ฉันเห็นนาฬิกาหยุดเดินเมื่อสักสองสัปดาห์ที่แล้ว
นาฬิกาในลิ้นชัก
นาฬิกาที่แทบไม่ได้ใช้
ไม่รู้ว่ามันหยุดเดินไปตั้งแต่เมื่อไหร่

ที่ตลาดนัดในที่ทำงานมีร้านเปลี่ยนถ่าน
ไม่น่ามีปัญหา
แต่กลับเปนปัญหาหนัก
ถ่านไม่ได้แค่หมด มีแต่ "ขี้เกลือ" เยิ้มออกมา
และนาฬิกาไม่ยอมเดิน

ค่าซ่อมสองพันห้า
ฉันตกใจกับค่าซ่อมที่ซื้อนาฬิกาเรือนใหม่ได้อีก 1 เรือน
แต่ก็ไม่มีทางเลือก
บางครั้งฉันอาจต้องตัดสินใจว่าจะเก็บอดีตไว้กับตัว
หรือปล่อยให้มันผ่านเลยล่วงลับไป
เพียงแต่วันนี้ฉันต้องเลือกอย่างแรก

ดูเหมือนไม่มีอะไรสลักสำคัญนักกับนาฬิกาเรือนนี้
นอกจากเปนนาฬิกาที่แม่ซื้อมาให้
นาฬิการาคาแพง
ฉันไม่อยากได้มันตั้งแต่แรกเห็น
ฉันไม่ชอบของราคาแพง
นอกจากเครื่องเสียงและคอมพิวเตอร์
ที่รู้สึกจำเปนกับชีวิตแล้ว
ฉันไม่อยากได้ของมีราคาที่จะต้องมาคอยระวังรักษา
นาฬิกาเรือนนี้ก็เช่นเดียวกัน
เพียงแต่การระวังรักษามันดีไปหน่อย
มันจึงถูกเก็บไว้ชื่นชมในลิ้นชักอย่างดี
เพื่อรอวันหลงลืม

แต่มันก็อยู่กับฉันมานาน
นานมากเพียงพอที่จะทำให้ฉันยึดติด
ยึดติดเมื่อมองเห็นมัน
และยึดติดไม่อยากให้มันมีอันเปนไป
อย่างน้อยก็ต้องรักษาไว้ให้สุดความสามารถ

นาฬิกาจากฉันไปอยู่ที่ร้านชั่วคราวแล้ว
แม้จะเปนร้านข้างถนนที่ตลาดนัด
แต่ก็เปนร้านที่คุ้นเคยกับคนที่นี่เปนอย่างดี
เพียงพอที่จะไว้ใจกันได้ในระดับหนึ่ง
เพียงแต่กังวลว่ามันจะกลับมาเปนอยู่ได้ดีเหมือนเดิมหรือไม่
ความกังวลเล็กน้อยปรากฏอยู่ในจิตใจของฉัน
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า.....
ฉันไม่อยากได้ของมีราคาอะไรไว้กับตัวอีกแล้ว

Create Date : 27 สิงหาคม 2552

Last Update : 31 สิงหาคม 2552 10:19:53 น.

0 comments

Counter : 462 Pageviews.