20/05/2006
งานแต่งงาน
เพื่อนแต่งงาน
ปีนี้น่าจะมากพอ ๆ กับปีที่แล้ว
ตามเวลาและอายุ
ฉันก็ไปมั่งไม่ไปมั่งตามแต่สะดวกหรือขี้เกียจ
แต่งานนี้ก็ตัดสินใจว่าจะไป
ดอนเมือง...
ไกลมาก........................................
คนใกล้ตัวโวยวายอีกตามเคยเมื่อจะต้องออกงาน
ตัวเองไม่อยากไป
แต่ถ้าไม่ไป ก็อยากให้ฉันกลับเร็ว ๆ
เรื่องมาก... วุ่นวาย ... ปวดหัว ... เครียด....
ห้องประชุมกองทัพอากาศ
ไกลมาก
ไกลจริง ๆ
แล้วนี่น้องชายฉันจะมาจัดงานที่นี่
ไม่ยุ่งตาย... เรอะ
เรามากันเปนคนแรก ๆ
ก็ดี ...
คนยังว่าง ได้กินให้อิ่มเสียก่อน
เพราะงานอย่างนี้ส่วนมากก็ต้องกลับไปหาอะไรกินต่อ
ถ้าเปนปรกติก็คงไม่มีปัญหาอะไร
แต่นี่ดอนเมือง...
แค่คิดก็เหนื่อยอกเหนื่อยใจแล้ว
ห้องประชุมที่จัดงานใหญ่มาก
คงเปนงานแต่งงานงานที่จัดสถานที่กว้างที่สุดที่เคยไป
แต่ถึงเวลาจังหวะพิธี คนก็เต็มห้องเหมือนกัน
พ่อเจ้าบ่าวค่อนข้างจะใหญ่โต
แขกจึงมากมาย
เพื่อนมากันมากพอสมควรทีเดียว
ถึงจะมากันค่อนข้างจะช้าก็ตาม
บรรยากาศก็ไม่แตกต่างจากเดิม
ฉันมักฟังเปนส่วนมาก
เพราะไม่ได้สนิทชิดเชื้อมีกิจกรรมร่วมกันมากนักในระยะหลัง
แต่ก็เพลิน ๆ ดี
กลับบ้าน...
โชคดีที่เพื่อนกลับทางนี้
โชคดีที่เพื่อนแวะมาส่ง
ไม่อย่างนั้นก็ไม่รู้ว่าจะกลับอย่างไรเหมือนกัน
ขึ้นรถเมล์ก็ดึกแล้วไม่ค่อยสะดวก
ขึ้นแท็กซี่ก็ไม่แน่ใจว่าไกลขนาดนั้นรถจะมาหรือไม่
กลับบ้านก็ดึกได้เวลานอนพอดี
รู้สึกว่าเปนการเดินทางที่ยาวนานมากจริง ๆ
| Create Date : 22 พฤษภาคม 2549 |
| Last Update : 22 พฤษภาคม 2549 7:30:45 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 485 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
อืมม มักเจอปัญหาเดียวกัน ..
แต่เอาเหอะ ถึงตอนที่เห็นเพื่อน (ที่แต่งงาน) มันยิ้มตอนเห็นหน้าเรา ตอนนั้นก็ลดความเบื่อไปได้พอสมควรละ