Bloggang.com : Mena Summer : ปลีกวิเวก....ธุดงค์ป่าช้า

ปลีกวิเวก....ธุดงค์ป่าช้า

ความตั้งใจไว้ว่า
Highlight ในพรรษานี้...ขอสักหนึ่งครั้งปลีกวิเวกกรรมฐาน..ธุดงค์ป่าช้า
เป็นไปตามตั้งใจไว้จริงๆ

คืนนี้ ณ.ป่าช้าที่สุสานวิสุทธิมรรคคีรี จ.สระบุรี
น่าจะเป็นป่าช้าที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย ในความมืดมิดเห็นภูเขาล้อมรอบ

เคยไปแล้วหนึ่งครั้ง ครั้งนี้ก็เลยไม่ตื่นเต้นเท่าไร
รู้แต่ว่าให้ตั้งใจ...ใช้เวลาใน 4 ชั่วโมง ตั้งแต่ 4 ทุ่ม ถึงตี 2 ให้คุ้มค่า

ตอนแรกนึกว่าฝนจะตก...
แต่อากาศก็เย็นสบาย ลมเย็นๆ พัดผ่านทั้งหน้าทั้งตัว..ให้รู้สึกรู้เนื้อรู้ตัว
รู้สึกตัวตลอดเวลา จิตใจไม่วอกแวก อยู่กับตัวเองเต็มที่
ไม่รู้สึกง่วงนอนแม้แต่น้อย

จึงทำให้เข้าใจว่าทำไมถึงต้องมาธุดงค์ป่าช้า
เพราะเป็นสถานที่ที่สัปปายะมาก

เสียงหมาเห่า เสียงนกกา เสียงหิ่งห้อย เสียงแมลงต่างๆ ร้องระงมไปทั่ว
ไม่ได้ทำให้จิตใจหวั่นไหวเลย สมาธิกับตั้งมั่นในฐาน
มีน้ำฝนหยดมาโดนตัว 2-3 เม็ด แล้วเปลี่ยนเป็นแค่เสียงลมหวีดหวิว รอบตัวเป็นระลอก

ในความมืดมิด และวังเวง กลับมีความงามซ่อนอยู่
เมื่อลืมตาขึ้นมาดูท้องฟ้า ดาวเต็มท้องฟ้าไปหมด
ระยิบระยับเต็มท้องฟ้า เสมือนอยู่บนภูสอยดาว
ดาวลูกไก่กลุ่มใหญ่ ดาวไถ และดาวที่ไม่รู้จักเต็มไปหมด

โปร่งโล่งสบายอย่างบอกไม่ถูก...
ได้กำลังใจในการเพิ่มความเพียรต่อไป...ในการปฏิบัติธรรม

บทเทศน์ก่อนเดินทางไปดุธงค์ จับใจความได้ว่า
"นี่คือบ้านหลังสุดท้ายที่ทุกคนต้องมา ญาติพี่น้องส่งเราได้แค่เชิงตะกอน
คุณความดีการศึกษาเพียรรู้การปฏิบัติธรรมต่างหากที่จะติดตัวเราไปเวลาเราสิ้นลม"

พอกลับมาถึงบ้านตอนรุ่งเช้า ทั้งลมและฝน เสียงฟ้าร้องคะนองก้องไปหมด เห็นสายฟ้าแลบเป็นเส้นสายวิ่งไปมา
นึกถึงว่าถ้าเมื่อคืนเจออากาศอย่างนี้คงดูไม่จืดทีเดียว

ด้วยบารมีพระเดชพระคุณหลวงพ่อและเทวดาคุ้มครองจริงๆ ที่ผ่านคืนนี้มาได้

เครดิตรูปภาพจากเวบธรรมะใกล้ตัว

Create Date : 30 สิงหาคม 2552

Last Update : 8 พฤษภาคม 2553 21:03:55 น.

0 comments

Counter : 1953 Pageviews.