ไป...กอดความว่าง

"ไปกอดความว่าง....."ปฏิบัติธรรมที่วัดป่ามหาปัญโญ อ. แม่ริม จ. เชียงใหม่
21-25 มค. อากาศเย็นยะเยือก 10-12 องศา หนาวจนทะลุผ้าห่ม ทะลุถุงนอน เหมือนอากาศมันจะเย็นมากกกกกก

ไปทบทวน" วิชาสิ้นอาลัย" ไร้การปรุงแต่งจิต
แุถมได้วิชาลูกเสือสำรองกลับมา
ทั้งโหนเถาวัลย์ ปืนหน้าผาสูงชันของน้ำตก ล้มลุกคลุกคลาน
แต่ก็ยังไหวอยู่ก็เหมือนการปฏิบัติธรรมของตัวเองนี่แหละ...

ฝึกทั้งกายและใจจริงๆ .....แต่ละวันผ่านไปเร็วมากอย่างไม่รู้จักเบื่อเลย

สุข ทุกข์ ทำใจให้เป็นกลางๆ ชีวิตจริง คือความเป็นปกติของใจ

ป่า ธรรมชาติ ทำให้สมาธิตั้งมั่นได้ดีมาก อาณากว้างใหญ่
ทำให้เห็นเพื่อนผู้ปฎิบัติอยู่ไกลลิบ


สัมผัสความรู้สึกตัว ทั้งหนาวจับใจ และร้อนจัดในเวลากลางวัน


ที่เดินจงกรมธรรมชาติมาก ความรู้สึกตัวชัดเจนมาก รู้ทันทุกก้าวย่าง สะท้อนการเจริญสติ สังเกต ดู และรู้สึกตัวตลอดเวลา


ทดสอบตัวเอง ด้วยการเดินไปดูต้นน้ำตก ที่สูงขึ้นไปเรื่อยๆ เข้าไปในป่าลึก


เดินป่า ก็เป็นบททดสอบอีกบทเรียนหนึ่ง เหนื่อยแต่ไหวอยู่
ความมืด ความสูง ความกลัวละลายหายไปสิ้น
เหลือแต่ความตื่นตัว ตื่นกาย ตื่นใจ


หน้าผาสูงชัน ต้องโหนเถาวัลย์ลงมา แต่กลับไม่นึกกลัวอะไรเลย


ทำความรู้สึกตัวให้ต่อเนื่อง บรรยากาศของวัดเป็นใจด้วย ถึงจะหนาวขนาดไหน ยังทนได้
ความรู้สึกตัวเริ่มต้นใหม่ได้เรื่อยๆ









สุดท้ายก็ขอบคุณกัลยาณมิตร ที่ช่วยอุ้มชู ช่วยพากันก้าวเดินไปให้สุดทางพ้นทุกข์ไปด้วยกัน

ทุกคนเก็บอารมณ์ พูดจากันน้อยมาก ได้แต่ส่งยิ้มให้กัน


เอาความรู้สึกตัวไปใช้กับชีวิตประจำวัน เพื่อให้ชีวิตที่มีลมหายใจอยู่เบาขึ้น
และปล่อยวางความทุกข์ได้เร็วขึ้น

ความว่างทำให้ปล่อยวางได้เร็ว วางช่องใจได้ถูก
หลังกลับมามีทุกข์ทีหนักหน่วง แต่ก็นิ่งขึ้นมาก

ขอบคุณโชคชะตา ที่ทำให้มารู้จักธรรมะ...
จะฝึกฝนกายและใจต่อไป

Create Date : 28 มกราคม 2555		0 comments
Last Update : 28 มกราคม 2555 21:54:40 น.
Counter : 2385 Pageviews.
Share Tweet