Rishikesh - ท่องแดนฤาษี ริชชิเกช ประตูสู่หิมาลัย เป็นเมืองที่ตั้งอยู่ในรัฐอุตตราขัณฑ์ เขตพื้นที่เล็ก ๆ ที่อยู่แวดล้อมกลางขุนเขาอันปลีกแยกตัวออกไปจาก ตัวเมืองใหญ่ ถือเป็นหนึ่งในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของชาวฮินดูที่มีแม่น้ำคงคา ทอดสายไหลผ่านเมืองนี้เป็นแห่งแรก  จากจุดกำเนิดของต้นสาย ณ เทือกเขากังโกตรี และรู้จักกันในฐานะเมืองหลวงแห่งศาสตร์โยคะ เป็นอีกหนึ่งจุดหมายของบรรดาผู้ที่มาแสวงบุญตลอดจนเหล่าฤาษีทั้งหลาย ในยุคก่อนจะมาหาที่ปลีกวิเวกเพื่อบำเพ็ญเพียรกัน แม่น้ำคงคาสีแกมเขียว ช่วงกลางฤดูร้อนจากมุมถนนด้านบน ระหว่างทางไปน้ำตก Neer  ชายญี่ปุ่นผู้เคร่งครัดกับการเล่นโยคะ   ทุก ๆ เช้าเขามักจะมาที่ริมแม่น้ำเพื่อออกกำลังกายเป็นกิจวัตร  และน่าแปลกมากที่ฉันยังเห็นเขาทุกครั้ง เมื่อได้กลับไปเยือนริชชิเกชอีก นอกจาก ภาษาฮินดี แล้ว ริชชิเกช ยังผนวก ภาษาสันสฤต เป็นอีกหนึ่งภาษาราชการ  ส่วนกฏที่สำคัญสำหรับ Holy Place ในอินเดีย  ไม่ว่าจะเป็นทั้งที่นี่หรือที่อื่น กับสิ่งที่ผู้มาเยือนต้องทราบก็คือ ห้ามนำเนื้อสัตว์ ไข่ แอลกอฮอล์ เข้าพื้นที่นี้  ดังนั้นบรรดาร้านอาหารต่าง ๆ จึงมีเพียงตัวเลือกเดียว ก็คือ Pure Veg หรือ 'มังสวิรัติ' หน้าร้านอาหารที่ชื่อว่า Chotiwala มีจุดเด่นตรงที่จะมีคนมานั่งแต่งตัว แต่งหน้า เป็นเอกลักษณ์ และทำผมทรงแหลม มานั่งประจำแท่น คอยเรียกลูกค้าอยู่แต่ว่าร้านนี้ไม่ได้มีแค่แห่งเดียวหรอก อีกไม่กี่ก้าวถัดไปก็ยังมีอีกสาขาที่เปิดอยู่ข้าง ๆ  เลยไม่รู้ว่าร้านไหนกันที่เป็นต้นตำรับกันแน่ เมื่อฉันได้เดินทางไปยังเมือง หริดวาร์ ก็ได้พบกับร้าน Chotiwala ที่โน่นด้วย  .... หลังจากที่รอดพ้นวิกฤติการเดินทางเมื่อคืนนี้ที่รถโดยสารต้องหยุดพักเปลี่ยนยาง  เช้านี้ก็เช่นกันยังมิวายล้อพังเช่นเคยทำให้ต้องเสียเวลาอีก ผู้โดยสารบางส่วน ที่เป็นคนพื้นที่ก็รุดหน้าออกไปก่อนถึงปลายทางเพื่อโบกรถคันอื่นไปแทน  เมื่อมาถึงจุดหมายที่ท่ารถเมืองเดห์ราดูน ประมาณ 8 โมงเช้า ก็ต้องมารอรถไปยังริชชิเกชอีกหนึ่งต่อ ใช้เวลาเดินทางประมาณหนึ่งชั่วโมงครึ่ง  ผ่านทางเข้าสนามบินเมืองเดห์ราดูน ที่ชื่อว่า Dehradun Jollygrant Airport  ซึ่่งไกลห่างจากริชชิเกชเพียง 25กิโลเมตร  จากถนนสายหลักในเขตเมืองสู่ทางเลี้ยวที่เข้ามายังสภาพแวดล้อม แห่งป่าไม้และขุนเขา จนเริ่มเหมือนจะพาหลุดไปยัง ณ ที่ใดที่หนึ่ง ดูลึกลับเสียจริง แต่ถนนหนทางยังคงดีอยู่ไม่ได้กันดารอย่างที่คิดไว้  เมื่อมาถึงที่ท่ารถโดยสารท้องถิ่นฉันได้ยินเสียงพึมพำคล้ายบทสวด แว่วลอยมาจากที่ไหนสักแห่ง เหมือนกับได้เกริ่นบอกต้อนรับให้รู้ว่า กำลังได้มาถึงยังถิ่นแดนแห่งเทพเจ้าแล้ว ก่อนที่จะนั่งสามล้อออกไปจากท่ารถพร้อมกับเหงื่อที่ไหลท่วมตัว พาลให้เริ่มรู้สึกว่าอากาศที่นี่มันช่างร้อนระอุเสียจริง ... หรืออาจเพราะว่าฉันเพิ่งลงมาจากเมืองภูเขาทางตอนบนอันหนาวเย็น ในรัฐหิมาจัลประเทศ มาก่อนก็เป็นได้  รูปปั้นของพระวิษณุ เอนกายบนอนันตนาคราช ในทะเลเกษียรสมุทร โดยมีเทวีลักษมีอยู่เคียงข้าง  ตามความเชื่อของ ไวษณพนิกาย กล่าวว่า พระพรหม ได้กำเนิดมาจากพระวิษณุ โดยผุดขึ้นมาจากทางสะดือ ทั้งนี้ก็เพื่อที่จะมาสร้างโลกมนุษย์ร่วมกัน ชื่อของ "ริชชิเกช" ผันมาจากรากศัพท์เดิมคือ Hrishikesha  มาจากการรวมคำของ Hṛṣīkeśa ซึ่งเป็นอีกนามหนึ่ง ของ พระวิษณุ (พระนาราย) +  Isha แปลว่า เทพเจ้า ถึงแม้อินเดียจะเป็นต้นกำเนิดของหลายศาสนา  เช่น พราหมณ์-ฮินดู, พุทธ, เชน, ซิกข์ และอื่น ๆ อีกมาย  แต่อารยะธรรมแม่น้ำสินธุแห่งนี้กลับโดดเด่น ในอิทธิพลของปรัชญาแนวคิดตามหลัก "ฮินดู" ค่อนข้างมาก  ถ้าจะพูดถึง ภควัณ หรือ god ของฮินดูคงต้องเติม "s" ลงท้าย มีตั้งแต่ระดับ ประเทศ ภูธร ท้องถิ่น หรือย่อยออกมาเฉพาะหมู่บ้าน  มากมายหลายองค์ จะคุยเรื่องนี้กันเป็นปีก็ไม่มีวันจบ  ดังนั้นแต่ละคนจะมีเทพประจำตัวที่เลือกบูชาองค์ใดองค์หนึ่งเป็นพิเศษ  นักบวชที่เรียกว่า สาธุ (Sadhu หรือ Holy man) รวมไปถึงผู้สละเรือนมาอุทิศตนในช่วงวาระบั้นปลายชีวิต ที่เรียกว่า "สันยาสี" และบางครั้งฉันก็เรียกผู้คนเหล่านี้ว่า บาบา ในสองนิกายหลัก ๆ นี้ ก็จะมองแยกกันโดยการดูสัญลักษณ์ที่อยู่บนหน้าผาก  นิกายไวศณพ - จะนับถือ พระวิษณุ เป็นเทพสูงสุด หน้าผากจะวาดสัญลักษณ์ คล้ายตัว V หรือ U มีขีดลากผ่านกลาง หรือบ้างก็แต้มจุด  นิกายไศวะ -  จะนับถือ พระศิวะ(อิศวร)  เป็นเทพสูงสุด สัญลักษณ์ที่หน้าผากจะลากทางยาวแนวขวางสามขีด  หากจะถามความเป็นมหาเทพสูงสุด ก็ไม่สามารถฟันธงให้คำตอบได้  คงจะต้องแล้วแต่ว่าคุยกับสาธุที่สังกัดนิกายไหน ส่วน พระพรหม กลับมีวิหารสักการะเพียงแค่แห่งเดียวเท่านั้นที่ เมืองพุชการ์ บางคน ก็ใช้เวลานั่ง คัดเขียนคำ ว่า ' राम ' (ราม) ลงไปในเล่มสมุด ซ้ำแล้วซ้ำเล่า เหล่าผู้คนที่พากันมาอาบและจุ่มตัวในแม่น้ำคงคา ในบางครั้งก็อาจได้เห็นกลุ่มคน ที่นั่งอยู่บนเรือยางในกิจกรรมล่องแก่ง ลอยล่องสวนผ่านลำน้ำมา พระเจ้าในอินเดีย ฉันรู้จักผ่านนามมากมายอย่าง ปราภู (Brabhu) ผ่านทางบทเพลง Brabhuji ของ Ravi Shankar หริ Hari ผ่านเสียงคำทักทาย "หริ โอม" กระทั่งชื่อของ พระราม ที่เราคุ้นเคยจาก รามเกียรติ์  แต่หากเมื่อนามนี้ ปรากฏอยู่ใน รามายณะ ที่ถือเป็นหนึ่งในเรื่องราวทางศาสนาของฮินดู นี่คือชื่อที่ใช้เรียก พระเจ้า เช่นกัน เช่นเดียวกับคำสุดท้ายที่ มหาตมะคานธี ได้เปล่งวาจาก่อนสิ้นใจ ...  "เฮ ราม " ซึ่งหมายถึง  Oh God สะพาน ลักษมัณจุฬา ลักษมัณจุฬา จากมุมบนของวัด Swarg Niwas รูปปั้น เทพเจ้าต่างๆ ที่จัดแบ่งโซนเอาไว้ให้คนมาสักการะ ที่วัด Swarg Niwas ภายในห้ามถ่ายรูป และต้องฝากรองเท้าไว้ที่ด้านล่างก่อนเดินเข้า ส่วนค่าฝากแล้วแต่จะยื่นเงินให้เจ้าหน้าที่ สะพานลักษมัณจุฬา ได้ชื่อว่าเป็น Landmark ยอดนิยมของริชชิเกช   เชื่อกันว่านี่เป็นตำแหน่งเดียวกันกับที่พระลักษมณ์เคยเดินข้ามผ่าน ในสมัยก่อนเป็นสะพานแขวนที่ทำจากเชือกปอกระเจาจนเมื่อปี ค.ศ.1924 ที่เกิดน้ำท่วมครั้งใหญ่ทำให้ได้รับความเสียหายและทำการสร้างขึ้นมาใหม่ เป็นสะพานเหล็กขึ้นมาทดแทนเมื่อปี ค.ศ.1989 จะมีที่ตั้งของวัด Swarg Niwas ที่ดูคล้ายกับคอนโดมันมีความสูงถึง 13 ชั้น โดยแต่ละชั้นจะมีห้องที่ใส่เทวรูปต่าง ๆ แบ่งออกเป็นหมวดหมู่ไว้ด้านใน อันที่จริงแล้วการจะไปสักการะเทพเจ้าแต่ละองค์ได้นั้นก็ต้องเดินทางไปยัง วัดของเทพองค์นั้น ๆ โดยเฉพาะ  แต่การทำพื้นที่รวบรวมไว้แบบนี้ดูเหมือน จะทำให้สะดวกต่อบรรดาศาสนิกชนมากทีเดียว แต่ถึงอย่างนั้น ในอาณาบริเวณเนื้อที่ของเมืองริชชิเกช ก็ยังคราคร่ำไปด้วยศาสนสถานและรูปปั้นของเทพเจ้าเต็มไปหมด ..................... ที่ทำการไปรษณีย์ สาขา Swarg Ashram บริเวณ รามจุฬา - จากภาพ ที่จุดตรงนี้ ทุกๆครั้งที่เดินผ่านฉันมักจะได้ยินร้านขาย CD เปิดแต่เพลง ที่ร้องวนไปมาอยู่กับท่อนฮุคเดิม Jai Jai Shambo Shiva .... Jai Jai Shambo ตลอดเวลา ไม่รู้ว่าคนขายของแถวนั้น ฟังเพลงที่ว่านี้กันวันละกี่รอบเนี่ย? ระหว่างที่ฉันเดินจากฟากฝั่ง ลักษมัณจุฬา  ตรงไปยัง รามจุฬา ผ่านเส้นทางเดินที่มีแมกไม้เป็นดงป่ามะม่วงสลับกับสิ่งก่อสร้างและแผงขายของ เพื่อมุ่งหาสำนักงานบริการจองตั๋วรถไฟสำหรับวันมะรืนให้ได้สักแห่ง และแสวงหาดูภาพชีวิตความเป็นอยู่ของผู้คนในแดนฤาษี ที่มีคนมากหลายทั้งนุ่งเหลืองห่มเหลือง อุทิศตนภาวนา กระทั่งมานั่งขอเงิน สิ่งจริงแท้และสิ่งปลอมแปลงก็ย่อมมีแฝงอยู่ในทุกหนแห่ง แต่ภาพความเป็นจริง ที่ฉันไม่ควรละลืมในสภาวะปัจจุบันที่ว่า เรากำลังอยู่ใน ศตวรรษที่ 21 ไม่ใช่มาหลงอยู่ในยุคพระเวท แม้อะไรบางอย่างที่อาจดู 'ขัดตา' ไปจากความรู้สึกนึกคิดแต่หนแรก อย่างการที่ได้เห็นคนแต่งกายคล้ายฤาษี ขับรถมอเตอร์ไซด์ผ่านหน้าไป กระทั่งพวกเขาบางคนกลับให้อยู่อีเมล์เพื่อติดต่อแทนที่จะเลขที่อาศรม !? ฉันได้เห็นกลุ่มบาบาที่มาจับกลุ่มพักอาศัยตามเพิง ที่สร้างกันแบบง่าย ๆ ตรงริมน้ำไม่ก็นอนเอกเขนกกันตามโคนต้นไม้ใหญ่ หรือลานปูน เปิดเครื่องเล่นเพลงไม่ก็วิทยุเครื่องเก่าฟังเพลงสวด (Holy song) ส่วนในยามเช้าก็เดินไปลงอาบที่แม่น้ำคงคา และสีฟันกันด้วยกิ่งสะเดา ช่างเป็นชีวิตที่ เวรี่ ฮิป มาก ๆ  เพิงที่พักอาศัยชั่วคราวเหล่านี้จะถูกรื้อถอนออกไปในช่วงหน้ามรสุมทุก ๆ ปี เมื่อปี 2013 ฉันเคยได้ยินเรื่องอุทกภัยน้ำท่วมครั้งรุนแรงมาก่อน ที่จะเดินทางมาในที่นี้ พวกเขาต่างพูดถึงเรื่องของ พื้นที่ริมฝั่งแม่น้ำคงคาแถบรัฐอุตตราขัณฑ์  ต่างได้รับความเสียหายไปมากทีเดียว รวมไปถึงริชชิเกชก็ด้วย  สภาพที่พักของ มาตาจี ชาวเยอรมัน ด้านใน ในความรู้สึกแรกพบ ของฉัน Rishikesh : ริชชิเกช (ฤาษีเกศ) เป็นอีกหนึ่งในแผนการมาเยือนอินเดีย ตั้งแต่แรกร่างวางที่หมาย แบบว่ายังไง "ข้าก็ต้องไปให้ได้!" เพราะอยากเห็นแม่น้ำคงคาจากต้น ๆ สาย กะว่าจะขอลงอาบลงเล่นที่เมืองนี้แหละ แม้พาราณสีจะเป็นเป้าหมายถัดไป สำหรับการเดินทางต่อและแม่น้ำสายนี้ก็ไหลผ่านเช่นกัน แต่หัวเด็ดตีนขาด ฉันก็ไม่คิดลงไปแหวกว่ายในเมืองนั้นแน่นอน . ในอารมณ์แรกที่มาเห็น ดูเป็น Holy place สุด ๆ ตั้งแต่เรื่อง อาหาร ก็มีแต่มังสวิรัติ และผู้คนที่นุ่งเหลืองห่มเหลืองเต็มไปหมด ยังกับฤาษีชีไพรหลงยุคมาก็มิปาน ถึงจะอยู่ไกลไปจากเดห์ราดูน เพียงแค่ 42 กิโลเมตร แต่บรรยากาศโลกภายนอกกับเมืองนี้ ช่างขัดแย้งกันโดยสิ้นเชิง ฉันได้เจอสาวใหญ่ชาวเยอรมันที่มาพักพิงอยู่เพิงเช่นกัน ทุกคนเรียกเธอว่า มาตาจี แทนชื่อเสียงเรียงนามจริง (เป็นคำใช้เรียกผู้หญิงที่มีอายุ แปลตรงตัวว่า "คุณแม่" เพื่อเป็นการให้เกียรติ) เธอบอกว่ามาอยู่ที่ริชชิเกชทุกปี และจะใช้เวลาพำนักนานถึง 4 เดือน จะว่าไปมันก็เหมือนโลกได้หยุดเวลาลงไว้ในที่นี้จริง ๆ ฉันตื่นตาตื่นใจกับเมืองลึกลับนี้เป็นอย่างมาก จนแอบคิดว่าจะลองมาใช้ชีวิตแบบพวกเขาบ้างดีไหม? สุราช กับ กุลลุ พบเจอฉันในระหว่างที่กำลังเดินผ่านย่าน Swarg Ashram เลยได้ฟังได้ถามถึงเรื่องของริชชิเกชบ้างนิดหน่อย  พวกเขาพาเดินไปจนถึงอาศรมที่เหล่าสมาชิกวงเดอะบีทเทิลเคยมาพำนัก แต่ก็ยังไม่ได้เข้าไปด้านในหรอก เพราะมันดูน่ากลัวและรกร้างมากเกินไป กุลลุ และ สุราช พาฉันมาถึงยังหน้า The Beatles Ashram ในครั้งนั้นเราแค่ได้แต่ถ่ายรูป เก็บเป็นที่ระลึกแทน เพราะมันดูรกร้างสุด ๆ หนำซ้ำยังไม่พบเห็นนักท่องเที่ยวอื่นในช่วงนั้นเลย พวกเราเลยได้ย้ายที่มานั่งล้อมวงคุยและดื่มชากับกลุ่มบาบาที่รู้จักแทน ฉันใช้เวลาที่ริชชิเกชเพียงสองวันเศษแถมยังพักอยู่ไกลโพ้น ตรงฝั่งลักษมัณจุฬา โน่นแน่ะ ... ดูน่าเสียดายมาก แถมราคายังแพงเกินไป  และฉันเองก็ชื่นชอบบรรยากาศฝั่งรามจุฬามากกว่า โดยเฉพาะตอน ที่ได้เดินผ่านอาศรมแห่งหนึ่งที่ชื่อว่า ศรีเวด นิเกตัน ซึ่งกุลลุเป็นคนชี้ให้ฉันดู "ค่าที่พัก แค่ 150/200 รูปี แล้วถ้าอยู่นาน ถึง 5 วัน ก็เข้าคลาสโยคะได้ฟรีเลย " แน่นอนเลยว่าหากได้กลับมาที่เมืองนี้อีกครั้ง ฉันไม่มีทางที่จะพลาดอีก! ข้อมูลเพิ่มเติม ## ค่าโดยสาร เดห์ราดูน - ริชชิเกช จากบล็อกนี้  47 รูปี (2014) และราคาสุดท้ายที่ได้เดินทาง คือ 51 รูปี (2015) ## จากท่ารถเมืองริชชิเกช ต้องต่อ สามล้อ มายังสถานที่หมายที่เราตั้งเป้าไว้ หากชอบ ฝั่งรามจุฬา สามล้อจะมาจอดยังท่ารถและหาทางลงเรือข้ามฟาก ข้ามไป หรือไม่ก็เดินข้ามสะพานไปที่ฟากตรงข้าม ส่วนฝั่ง ลักษมัณจุฬา ให้เดินข้ามสะพานไปยังฝั่งวัด ที่ซีกโน้นจะมีเกสท์เฮาส์ให้เลือกพักมากอยู่ ## การเดินทาง หากมาทาง รถไฟ แม้จะมีที่ตั้งของ สถานีรถไฟ ริชชิเกช แต่โดยมาแล้วผู้คนมักจะนิยมมาลงกันที่ หริดวาร์ รถโดยสาร จากเดลี จะมีรถที่วิ่งเชื่อมต่อโดยตรง ส่วนท่ารถขนส่งใหญ่ที่สามารถเชื่อมโยงมาจากเมืองอื่น ๆ ได้ ก็คือ เดห์ราดูน, หริดวาร์ (จากความเดิม เราเชื่อมต่อเส้นทางจากชิมลา มายังเดห์ราดูน) สนามบิน Dehradun Jollygrant Airport ตั้งอยู่ห่างจาก ริชชิเกช 25 กิโลเมตร ## สภาพอากาศ หน้าร้อน อากาศจะร้อนมาก โดยเฉพาะช่วง พฤษภาคม - มิถุนายน ที่จะมีอุณหภูมิพุ่งสูงสุด ส่วนหน้าหนาว อากาศเย็นสบายจนถึงหนาวจัด และลดลงต่ำถึง 5 องศา  เราเคยมาที่นี่ สองฤดู ตามที่กล่าวมา ยกเว้นแต่หน้ามรสุม ที่ไม่รู้ว่าเป็นยังไง แต่น้ำในแม่น้ำคงคาจะเอ่อท่วมบางพื้นที่   ## เขตปลอดเนื้อสัตว์ แม้ ริชชิเกชจะถือว่าเป็นเขตมังสวิรัติก็จริง แต่มีเขตพื้นที่แห่งหนึ่ง ซึ่งถือว่า ยังอยู่ในเขตริชชิเกช ถัดไป14 กิโลเมตรที่ชื่อ เนปาลี ฟาร์ม (Nepali farm) มีการผ่อนปรนกับ เรื่องนี้และมีการบริโภค ซื้อ-ขายเนื้อสัตว์ ตามปกติ ## คลิก อ่านข่าวน้ำท่วม(ย้อนหลัง) ## และเรื่องของ The Beatles Ashram ที่เราได้เข้าไปเยือนในปีถัดมา : https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=wachii&month=11-2014&date=24&group=20&gblog=6   Create Date : 25 กรกฎาคม 2557 45 comments Last Update : 12 มกราคม 2561 20:58:00 น. Counter : 2989 Pageviews. Share Tweet

ผู้หญิงเขาจะรับเป็นฤาษีหรือเปล่าน้องฟ้า ไม่มีภาพที่ถูกเจิมหน้าผากเหรอ   โดย: สำรวจฟ้า IP: 58.137.161.226 25 กรกฎาคม 2557 9:49:31 น.

ชอบภาพแรกเป็นพิเศษเลยครับ แสงสวยมากครับน้องฟ้า   โดย: กะว่าก๋า 25 กรกฎาคม 2557 11:50:19 น.

ถ่ายภาพที่อินเดียนี่สนุกจริงๆครับ มีอะไรให้ถ่ายภาพได้เยอะมาก   โดย: กะว่าก๋า 25 กรกฎาคม 2557 19:15:01 น.

จากรัฐเซียมาอินเดียเร็วจังนะครับ แหะๆ ^^ มาอ่านแล้วนับถือนะครับ ทำรีวิวแบบเจาะลึกแบบนี้ หายากนะครับ ทำไม่ได้ถ้าไม่ได้ไปใช้ชีวิตร่วมกับเขาจริงๆ สุดยอดครับผม โหวตท่องเที่ยวให้ทันทีเลยครับ ขอบคุณที่มาร่วมรับอากาศดีๆที่บ้านด้วยนะครับ   โดย: วนารักษ์ 25 กรกฎาคม 2557 22:40:32 น.

ตามมาเที่ยวอินเดียด้วยค่ะ ขอบคุณที่แวะไปชมแฟชั่นนะคะ   โดย: mambymam 26 กรกฎาคม 2557 4:07:04 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องฟ้า   โดย: กะว่าก๋า 26 กรกฎาคม 2557 6:17:08 น.

ตามมาปิด trip ค่ะ อ้าว!! ยังไม่จบ อิ อิ กาบริเอล Travel Blog เพลงสวด เพราะดีค่ะ เพราะแบบขลังๆ   โดย: เริงฤดีนะ 26 กรกฎาคม 2557 7:59:54 น.

ฤษีเกทป้าเคยผ่านไปเมื่อสิบกว่าปีมาแล้วขึ้นไปที่ศรีเหมคุณซาฮิปบ่อน้ำ ศักดิ์สิทธิ์ของกูรูซิกแต่ขึ้นไปไม่ถึงช็อคไปก่อนเลยพักอยู่ที่พักก็สูงระดับพัน กว่าเหมือนกันแล้วก็ไปโบสถ์เก่าแก่พระณารายน์และโบสถ์เก่าแก่ของพระ ศิวะเดินเขาหิมาลัยหลังจากช็อคต้องนั่งตระกร้าและนั่งม้าเดินไม่ไหวแล้ว ตอนไปก็ห้าสิบกว่าแล้วแต่ใจสู้ค่ะ พรุ่งนี้มาโหวตให้ค่ะวันนี้หมดโควต้าแล้วค่ะ   โดย: พรไม้หอม 26 กรกฎาคม 2557 10:20:58 น.

โดย: กะว่าก๋า 26 กรกฎาคม 2557 12:42:55 น.

แม่ซองฯยกนิ้วให้เลยค่ะ คุณฟ้า เที่ยวแบบนี้ แม่ซองฯกลัวค่ะ อิอิ แต่เก่งมากๆเลย อ่านแล้วข้อมูลเพียบจัง ขอบคุณที่ไปอ่านตะพาบค่ะ   โดย: ซองขาวเบอร์ 9 26 กรกฎาคม 2557 16:49:52 น.

สวัสดียามดึกค่ะพี่กิ่งมาจนป่านนี้ คุณฟ้าคงหลับสบายไปแล้วนะคะ อิอิ ขอบคุณนะคะที่ไปชมวันอากาศดีๆ ตามมาชมประเทศอินเดียต่อจากคราว ที่แล้ว น้องฟ้าเขียนเรื่องราวได้ละเอียดดีมากเลยค่ะ พี่กิ่งอ่านแล้วเหมือน ได้อ่านสารคดีท่องเที่ยวเลย ไว้พี่กิ่งมาดหวตให้นะคะวันนี้หมดงบแล้วค่ะ เสียงบทสวดหรือว่าเพลงคะ ออิ ปลกๆดีค่ะ หลับฝันดีค่ะ   โดย: กิ่งฟ้า 26 กรกฎาคม 2557 23:55:38 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องฟ้า   โดย: กะว่าก๋า 27 กรกฎาคม 2557 6:32:33 น.

ชอบสีสันของอินเดียมากครับ แต่กลิ่นนี่ บางทีก็ไม่ไหวเหมือนกันน่ะ   โดย: เป็ดสวรรค์ 27 กรกฎาคม 2557 16:03:33 น.

สวัสดีครับน้องฟ้า   โดย: กะว่าก๋า 28 กรกฎาคม 2557 8:14:20 น.

ขอบคุณที่พาไปเที่ยวนะคะ เพลงเข้ากันมาก.. โหวตให้ท่องเที่ยวเลยค่ะ ปล. ขอบคุณที่ ไปตามหาแม่วัวในที่อากาศดีๆ กับน้องซีนะคะ ^^   โดย: มี๊เก๋+ป๊าโอ๋=ซีทะเล (kae+aoe ) 28 กรกฎาคม 2557 8:26:54 น.

อ่านคำว่าเพลงสวดเลยต้องเปิดลำโพงซะหน่อย อิอิ ธรรมดาปิดเสียงค่ะ คือตอนเปิดทีละหลายๆบล๊อคน่ะ เสียงตีกันวุ่นวาย ไม่รู้เพลงใครเป็นเพลงใคร อ่านเพลินเลยค่ะ ชอบๆๆๆ ได้ความรู้เยอะแยะ อยากไปนะ อยากดูอยากรู้อยากเห็น แต่ตัวเองค่อนข้าง"เยอะ"นิดนึง รอต่อไปก่อนเนาะ อิอิ บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ขุนเพชรขุนราม Science Blog ดู Blog กาบริเอล Travel Blog ดู Blog ALDI Food Blog ดู Blog เวียงแว่นฟ้า Book Blog ดู Blog mastana Literature Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: schnuggy 28 กรกฎาคม 2557 13:46:08 น.

น้ำโซดา แรกๆกินไม่ได้เลย อยู่ตอนแรกรันทดมาก ไม่คิดว่าจะอยู่ได้ด้วย แค่น้ำที่คนเค้ากินกันเรายังกินไม่ได้ แล้วจะให้ไปกินอะไรได้น๊อ แต่เด๋วนี้สบายมาก ไปเมืองไทยยังต้องไปสั่งดื่มนะคะ ของสิงห์อร่อยสุด ช้างไม่ได้เรื่อง ชอบตรงได้เรอล่ะค่ะ น้ำโซดา ต้องกินแบบตั้งใจกินค่ะ กินแบบไม่ได้ตั้งใจนี่ มีสิทธิพรวดได้ 555 มันจะผิดความคาดหมายเยอะเลยเนาะ   โดย: schnuggy 28 กรกฎาคม 2557 14:03:12 น.

สวัสดีค่ะคุณฟ้า ขออนุญาตเรียกตามเพื่อนๆนะคะ ขอบคุณที่แวะไปที่บล็อกค่ะ ขอชมว่าคุณฟ้าเก่งจังไปเที่ยวแบบนี้ได้ เที่ยวแบบเจาะลึกแบบนี้ด้วย สุดยอดไปเลยค่ะ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต เนินน้ำ Food Blog ดู Blog ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog ที่เห็นและเป็นมา Art Blog ดู Blog กาบริเอล Travel Blog ดู Blog   โดย: phunsud 28 กรกฎาคม 2557 19:16:16 น.

สุดยอด สักวันถ้าไม่ได้ทำงานแล้ว อยากตามรอยมาก   โดย: แมวเซาผู้น่าสงสาร 28 กรกฎาคม 2557 20:35:08 น.

เทียวแบบนี้ ถึงแก่นดี ชอบครับคุณฟ้า   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 28 กรกฎาคม 2557 20:51:09 น.

สวัสดีค่า ^^ มาช้าไปหน่อยค่ะ อ่านแล้วดูภาพตามน่าสนุกมากมาย อยากไปเลยค่ะ ว่าไปอินเดียมีหลากหลายในประเทศเดียวนะคะ น่าสนใจมาก ขอบคุณสำหรับภาพสวยๆ และเรื่องเล่าสนุกๆค่ะ   โดย: lovereason 28 กรกฎาคม 2557 21:43:27 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องฟ้า   โดย: กะว่าก๋า 29 กรกฎาคม 2557 6:11:32 น.

โดย: กะว่าก๋า 29 กรกฎาคม 2557 8:17:58 น.

มาเที่ยวและโหวตต่อจ้า เวลามาอ่านบล็อกนี้ก็เหมือนได้ไปเที่ยวด้วยเหมือนกันแหละ อิอิ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 29 กรกฎาคม 2557 10:49:59 น.

สวัสดีค่ะน้องฟ้า (ขออนุญาตเรียกตามคุณก๋าค่ะ) คนเมืองชลยินดีที่ได้รู้จักคนเมืองชลด้วยกันนะคะ ขอ add เป็นเพื่อนด้วยเลยนะคะ ขอบคุณทีแ่วะไปทักทายค่ะ วันนี้ขอตามไปเที่ยวด้วยคนจ้า...   โดย: เนินน้ำ 29 กรกฎาคม 2557 10:59:25 น.

สวัสดีค่าคุณฟ้า ว้าว ข้อมูลแน่นมาก ๆ ค่ะ ขอบคุณมาก ๆ เลยค่ะ มีประโยชน์ต่อคนที่จะไปเที่ยวอินเดียมาก ๆ เห็นภาพมาตาจีแล้วยิ้มค่ะ ดูใจดีจัง   โดย: Close To Heaven 29 กรกฎาคม 2557 14:28:41 น.

ตามมาเที่ยวอินเดียต่อค่า ปค่ฟังเพลงก็สนุกแล้วค่ะสำหรับเอนทรีนี้ อินเดียวเป็นประเทศที่มีเสน่ห์เหลือเกิน คงได้ตามคุณฟ้าไปเที่ยวนี่แหละ ได้ถึงรากเลย สนุกๆ ตอนนี้เรียนโดยคะเหมือนกันค่ะ ยอมรับว่าเพื่อการออกกำลังกาย แม้จะเคยได้ยินว่าจุดประสงค์คือการบะเพ็ญก็ตาม ว่าแต่ตะเปลียนใจบวชแล้วอยู่ที่นี่ต่อเลยไหมค้าาา   โดย: AdrenalineRush 29 กรกฎาคม 2557 15:51:44 น.

เกาะเที่ยวด้วยคนนะคะ ดีจังได้เดินทางดูโลกกว้าง ชอบมากค่ะ   โดย: auau_py 29 กรกฎาคม 2557 19:29:49 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องฟ้า   โดย: กะว่าก๋า 30 กรกฎาคม 2557 6:14:21 น.

:) คิดว่าหลายท่านอยากไปอินเดียมากๆ อรุณสวัสดิ์ค่ะ   โดย: Modest=Humble (Opey ) 30 กรกฎาคม 2557 6:24:23 น.

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต Opey Home & Garden Blog ดู Blog ชมพร About Weblog ดู Blog พิรุณร่ำ Literature Blog ดู Blog เศษเสี้ยว Photo Blog ดู Blog กาบริเอล Travel Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น ตามมาเที่ยวด้วยคนขอรับ   โดย: ขุนเพชรขุนราม 30 กรกฎาคม 2557 10:11:46 น.

สวัสดีค่ะคุณน้องฟ้า.. ขอขอบพระคุณที่อวยพรวันคล้ายวันเกิดให้อ้อมแอ้มนะค่ะ ขอให้มีความสุข สุขภาพแข็งแรงกันทั่วหน้าด้วยค่ะ   โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) 30 กรกฎาคม 2557 11:02:55 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ขุนเพชรขุนราม Political Blog ดู Blog กาบริเอล Travel Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: ยายเก๋า (ชมพร ) 30 กรกฎาคม 2557 11:26:40 น.

ปัญหาระหว่างการเดินทาง เป็นอะไรที่เราไม่สามารถคาดคิดได้เลยเนอะ แม้จะทำให้เสียเวลาเดินทางไปบ้าง แต่อย่างน้อยๆ ก็เป็นรสชาติของชีวิต ว่าจะถามอยู่เชียวว่า คุยกับชายหนุ่มร่างท้วมที่เผอิญเจอกัน ไม่กลัวเหรอ ^^ เวลาไปเที่ยวทีไร ต่อมแอนตี้่คนรอบข้างของเราทำงานทันที จะตีหน้ายักษ์ ทำหน้ายุ่งตลอดเวลา ไม่ค่อยกล้าคุยกับคนไม่รู้จักอ่ะ   โดย: chenyuye 1 สิงหาคม 2557 8:11:21 น.

สนุกค่ะ   โดย: tuk-tuk@korat 13 สิงหาคม 2557 12:57:54 น.

อยากไปถ่ายภาพแนววิถีชีวิตบ้างครับ   โดย: เศษเสี้ยว 2 กันยายน 2557 21:46:13 น.

กลับมาย้อนอ่านครับ นานมากเลยเพิ่งมีโอกาสกลับมาบล็อกตอนนี้กาบริเอลเขียนไปจบตอน23 ซะแล้น ข้อมูลยังแน่นปึ่กๆๆๆๆเหมือนเดิมจ้า   โดย: น้ำ-ฟ้า-ป่า-เขา 3 ตุลาคม 2557 10:44:40 น.

มีรูปเพิ่มเติมด้วยนี่นา เดี๋ยวพี่ไปย้อนอ่านใหม่เลยดีกว่า   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 27 กุมภาพันธ์ 2560 14:10:25 น.

ฟ้าต้องกลับมาเมืองฤาษีอีกแน่ ๆ เลย หวั่นใจว่า ฟ้าจะมาลองใช้ชีวิตแบบพวกเค้าจริง ๆ เหรอ แต่ถ้าซัก 5 วัน เข้าคลาสโยคะได้ฟรี น่าสนใจนะ ไม่เห็นคอมเมนท์พี่เลย หรือตอนปี 57 พี่ยังไม่รู้จักฟ้าหว่า เอ เหมือนพี่เคยอ่านเรื่องเมืองริชชิเกชแล้วนะ อ๋อ ฟ้าจับมารวมกันแล้วเขียนทับลงไปใหม่ แต่เขียนเพิ่มใหม่ในบล็อกเก่ากว่ามัง   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 27 กุมภาพันธ์ 2560 16:28:11 น.

สายหมอกและก้อนเมฆ ใช่แล้ว พี่หนูมาไม่ทันหนแรกจ้า แต่ทัน ริชชิเกช ครั้งที่สอง ถ้าเนื้อเรื่องมันไปซ้ำเมืองและมีข้อมูลเพิ่มเติม ฟ้าจะถือโอกาสเขียนทับเพื่อรวบเนื้อหาไปทีเดียวเลย จะได้ไม่ต้องกระจัดกระจายจากกันอีก ปล. หนถัดมา ฟ้าตรงดิ่งไปพักแต่ที่อาศรมนี้แหละ ถ้าจำชื่อ ลุงรามจี ที่เขียนถึงในตอนจบของครั้งก่อนได้นะ อิอิ   โดย: กาบริเอล 27 กุมภาพันธ์ 2560 16:48:41 น.

เอ อันนี้ผมยังไม่เคยชมแฮะ พอเป็นเมืองแนวๆโยคะ ฤาษี รามเกียรติ์พวกนี้แล้วรู้สึกว่ามันอินเดียขึ้นมาเลย ...เพียงแต่ฤาษีสมัยนี้มีอีเมล์ อืม โลกมันเปลี่ยนไปแว้ว (นรก-สวรรค์ยุคนี้ก็น่าจะมี wifi เช่นกัน) คนญี่ปุ่นผู้นั้นคงจริงจังกับการเล่นโยคะจริงๆ ฟ้าไปสองรอบห่างกันกี่เดือนนะครับ? เผลอๆไปตอนนี้ก็ยังเล่นอยู่ เหมือนไปวัดพุทไธสวรรค์ก็ต้องเจอเด็กหญิงนั่งสีซอ (เห็นตั้งแต่ตัวเล็กๆ ป่านนี้เข้า ม.ปลายแล้วมั้ง) สถานที่ศักดิ์สิทธิ์เขาห้ามเอาเนื้อสัตว์เข้าพื้นที่ เข้มจริงๆ แต่ถ้ารู้ว่าประเทศแถวๆนี้กฎเป็นห้ามใส่รองเท้าบ้าง ห้ามผู้หญิงขึ้นบ้าง เขาก็คงงงๆ สามนิกายแต่ละนิกายก็ยกเทพตัวเองเป็นใหญ่ ไวษณพให้พระพรหมเกิดมาจากวิษณุเลยทีเดียว อันที่จริงไม่น่าจะมีใครเกิดมาก่อนเทพผู้สร้างแล้วนะ และนิกายนี้หรือเปล่านะที่แต่งให้พระพุทธเจ้าเป็นปางหนึ่งของพระกฤษณะที่ลงมาเพื่อหลอกลวงมนุษย์?   โดย: ชีริว 3 มีนาคม 2560 20:03:00 น.

@ชีริว ภาพชายญี่ปุ่น ถ่ายตอนฤดูหนาวนะ ให้ลองสังเกตดู จะเห็นสีของแม่น้ำแกมฟ้า ครั้งที่ 1 และ 2 นี่ ห่างกันเกือบ 5 เดือนได้ แต่อีกหนึ่งปีให้หลัง พอแวะมาพักที่นี่ ตอนกลับมาจากกังโกตรี ก็ยังเจออีกนะจะบอกให้ ส่วนเรื่องนิกาย เป็นอะไรที่ซับซ้อนมากจริงอะไรจริง ขะรับ   โดย: กาบริเอล 3 มีนาคม 2560 20:44:11 น.

ชีวิตคนเรา สิ่งหนึ่งที่แสหวงหา คือ ความสุขสงบ แต่เราจะหาได้จากที่แห่งใด?กันเล่า?, ลุงแอ็ดให้ความเคารพ"อีกแหละ"สิทธิ์ส่วนบุคคล อย่างยิ่งยวด, สมัยหนึ่ง ที่ลุงเคยเล่าบอกว่า เคยร่วมงานเป็นนักการเมืองท้องถิ่น กับพวก"นักมังสวิรัติ"แล้วลุงก็ถอยออกมา, วันนี้ได้มาแอบอ่าน นักผจญภัย ท่องไปในโลกกว้าง ในศตวรรษที่ 21 ก็ยิ่งตอกย้ำ ย้ำเตือน ว่า คนเรานั้น มันมีทุกข์(จริง)ที่ใจตน จริงแท้เอย, ปล.ขอมอบเพลงด้วยเสียงที่ ไพเราะ "แต่หลานฟ้าอาจไม่ชอบ"เพื่อขอตอบแทนในเรื่องราวที่ได้พบมา #ด้วยชีวิต ของตน, https://www.youtube.com/watch?v=8CnhcGpmH9Y&t=0s&list=LLrl2XXoAwwwxFlVBlRFhRRg&index=5   โดย: ธนู ลุงแอ็ดชวนเที่ยว (สมาชิกหมายเลข 4365762 ) 1 กุมภาพันธ์ 2562 1:49:11 น.

อ่ะเจ้ยย ... ว่าจะส่งเพลงที่ Anushkar Shankar ทำหน้าที่ 'คุมวง' ไปให้ลุงแอ็ดดูซะหน่อย แต่หาไม่เจอแล้ว เพลงนั้นชื่อ Arpan เล่นในงาน Concert for George ปี 2002 ค่ะ ลำดับเพลงจะอยู่ต้น ๆ เลย... นั่นสิ เรื่องของความสุขสงบอยู่ที่ไหน ในโจทย์ ชีวิตของแต่ละคนก็อาจมีนิยามไม่เหมือนกันอีกน้อ บางคนอาจรู้ว่าไม่ชอบอะไร แต่กลับไม่รู้ว่าต้องการอะไร (อันนี้หนูจำเขามาอีกทีนะ 555)   โดย: กาบริเอล 1 กุมภาพันธ์ 2562 22:03:33 น.

ว้าววววววววววววววว.... ลุงแอ็ดพบแล้ววววววววววว ลุงบ้าฟังได้เป็นนานแสนนาน.... https://www.youtube.com/watch?v=JhwIzAXIfd4 ทางยูบอกว่า เนื่องจากติดลิขสิทธ์ ในเมืองของคุณอิอิ... ต้นฉบับที่หลานฟ้า ว่า Arpan ลุงเกิบไว้ในคลังของลุงแหละ(ใจตรงกัน)จะส่งไปให้ หลานฟ้าชม/ฟัง เธอ"คุมวงได้มันมั้กๆมาก"โดยมีป๊าป๋า คอยเป็นกำลังใจ, ก่อนจบ ในรายการนั้นฯลฯ เฮียEric Clapton แกเดี่ยว...ดีตฯได้สุดยอด, https://www.youtube.com/watch?v=p-m3mUBWVzI แล้วลุงก็หลงรัก เสียงที่ไพเราะยิ่งนัก ของฝีมือเฮียแก.... https://www.youtube.com/watch?v=kntzQiaFzOQ&index=1&list=RDkntzQiaFzOQ ช่ายยยยเลย นิยามของลุง คือ, ทุ่งลาเวนเดอร์ กับเธอสักคน"ฝัน" ท่องไปในโลกกว้าง ในวัยสว.มันก็มีสิทธิ์"ฝัน"กันมิใช่หรือ?แม้น ว่า จะเป็นความ"ฝัน"ที่ลอยไป #สายลม ..., >ลุงชอบ และต้องการมัน แต่ไม่ใช่ อย่างเก่า< #อีกแล้ว (จากใจลุงแอ็ดเอง) ปล.ท่องไปในโลกกว้างเท่านั้นจริงๆ ได้โปรดแปลให้รู้สักหน่อยด้วยเถิด, https://www.youtube.com/watch?v=YIXh0JNvuHs&index=10&list=RDkntzQiaFzOQ   โดย: ธนู ลุงแอ็ดชวนเที่ยว (สมาชิกหมายเลข 4365762 ) 2 กุมภาพันธ์ 2562 2:11:29 น.