ขอมือเธอให้ฉันหน่อยเถิด.... อะไรคือสิ่งแบ่งแยกคนเราออกจากกัน ความดี ความเลว ความรู้สึก ความมี ความจน หรือว่าชนชั้น มีชาวนา ชาวสวน มีเกษตรกร เลี้ยงหมู เลี้ยงปลา ปลูกผักให้เรากิน มีครูอาจารย์ไว้สอนหนังสือ มีตำรวจ มีทหารไว้ดูแลทุกข์สุข มีนายก มีรัฐบาล มีนักหนังสือพิมพ์ มีคนขับรถเมล์ มีแม่ค้าพ่อค้า มีนายธนาคาร มีกรรมกรก่อสร้าง มีศิลปิน มีสาวโรงงาน มีคนทอผ้าให้เราใส่ มีพระ มีผู้พิพากษา มีคนกวาดถนน มีหมอ มีพยาบาล มีคนเก็บขยะ มีสัปเหร่อ มีใครต่อใครอีกเยอะแยะ อยู่รอบๆตัวเรา อะไรล่ะคือสิ่งที่แบ่งแยกคนเหล่านี้ออกจากกัน เราทำในส่วนที่เป็นหน้าที่เรา ในขณะที่คนอื่นก็ทำในส่วนที่เป็นหน้าที่ของเขา นายกก็ไม่อาจไปแบกปูนสร้างตึกอย่างกรรมกรได้ นายธนาคารก็ไม่อาจไปทำนาปลูกข้าวให้เรากินได้ ในขณะที่เราไม่มีตำรวจขับรถเมล์ หรือทหารไปร้องเพลง อืมม..หน้าที่ใครก็หน้าที่มัน ต่างคนต่างมีคุณค่าในตัวเองในงานนั้น ที่คนอื่นไม่อาจเข้าไปทดแทนได้ หรือทำได้ก็ไม่ดีเท่ากับที่เขาทำ แต่คนเราก็ยังเอาความรู้สึกมาแบ่งแยกคนออกจากกันจนได้ โดยเอามาตรฐานของตัวเองเข้าไปวัดคนอื่น แท้จริงแล้ว ไม่มีอะไรมาขีดคั่นเลย นอกจากใจเราเท่านั้นเอง จะแบ่งแยกคนออกเป็นคนดี คนชั่ว หรือก็มีอยู่เหมือนกันหมดในทุกๆ ตัวตน มากหรือน้อย ก็จะถูกกำหนดไปในทางนั้น ใครล่ะจะตัดสินคนเหล่านี้ สังคม หรือว่า ตัวเองรู้เอง หากโลกนี้ไม่มีเส้นแบ่งพรมแดน ทุกคนไม่มีเส้นแบ่งในหัวใจ ต่างคนก็ต่างก็จะเป็นส่วนหนึ่งของกันและกัน เอื้อเฟื้อในความรู้สึกว่าทุกคนมีความหมายต่อกัน ในเมื่อเราไม่อาจทำทุกอย่างด้วยตัวของเราเองได้ ทุกคนอยู่ได้ ต้องอาศัยคนอื่น เป็นส่วนร่วมของสังคม มือที่ยื่นออกมา และมือที่ยื่นให้ไป คงจับกันไว้เหมือนเป็นตาข่าย คุ้มครองโลกนี้ให้มีความสุข ไม่รังแก ไม่เอาเปรียบซึ่งกันและกัน เพราะต่างคนต่างต้องพึ่งพาอาศัยกันและกัน ในคุณค่าของความเป็นคนๆนั้นนั่นเอง และเมื่อนั้นโลกคงมีแต่สันติภาพและสงบสุข.... ....ขอมือเธอให้ฉันหน่อยเถอะ...   Create Date : 19 กรกฎาคม 2549 1 comments Last Update : 3 ธันวาคม 2549 11:37:23 น. Counter : 1820 Pageviews. Share Tweet

สิ่งที่แบ่งแยกเรามากที่สุด น่าจะเป็นความรู้สึก ชอบ ชัง นะ ผมว่า (แค่ส่วนหนึ่ง อย่างว่ามา)   โดย: อัสติสะ 11 มิถุนายน 2553 21:40:44 น.