|
|
| | 1 |
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
กระจกเงา
เขาผ่านมาเยี่ยมเยือนฉันตอนบ่ายแก่ๆ ของวัน
เมื่อฉันเงยหน้าขึ้นจากหนังสือในมือ
ก็เห็นเขายืนยิ้มอยู่ตรงหน้า
ไม่ได้เจอกันนานแล้วซินะ
แต่วันนี้โลกคงจะกลมก็เลยได้เจอกันอีกครั้ง
" สบายดีเหรอครับ"
" จ้ะ สบายดี ไปไหนมาล่ะ ถึงแวะมานี่"
" ผมแวะมาเยี่ยมน่ะ"
" อืมม เหรอ "
เขาทำท่าจะนั่งลงที่เก้าอี้ข้างๆตัวฉัน
แต่ฉันกลับบอกเขาว่า
" ออกไปกินกาแฟกันมั้ย ร้านมันเล็ก ไม่ค่อยสะดวกน่ะ"
เขาพยักหน้า แล้วเดินตามฉันออกไป
กาแฟคนละแก้วที่มุมกาแฟใกล้ๆ นั่นแหละ
ฉันละเลียดคนกาแฟไปเรื่อยๆ อย่างไม่ใส่ใจจะกิน
พร้อมๆกับฟังเขาอารัมภบทเรื่องต่างๆ
ตั้งแต่งานรวมรุ่นที่ฉันไม่ได้ไปร่วมงานมาหลายหนแล้ว
และงานกิจกรรมของคณะ ที่เคยไปช่วยกันมา
แล้วก็วกมาถึงเรื่องสำคัญ
ฉันนั่งท้าวคางฟังเขาพูดเรื่องการลงทุน
ในกองทุนรวมของบรรษัทที่มีชื่อเสียง
ไปจนถึงการลงทุนเก็งกำไรค่าเงิน
และการลงทุนในตราสารหนี้...
ที่ฟังแล้วไม่เข้าใจเลยสักเรื่อง
แต่ก็ฟังได้..
กาแฟเข้าไปอยู่ในท้อง 1 แก้วแล้ว
แต่ฉันกลับรู้สึกง่วงมากเลย
กับความรู้สึกไม่รู้เรื่องในสิ่งที่เขาพูด
แล้วก็ถึงบทสรุปที่เขาบอกว่า....
ฉันน่าจะลงทุนสักจำนวนหนึ่งนะ
อืมม.....เท่าไหร่ล่ะ กับคำแนะนำ 1 ชั่วโมงนี้
เปล่าหรอก... ฉันได้แต่บอกปฏิเสธด้วยความรู้สึกขำเล็กน้อย
ว่าฉันไม่ได้มีเงินมากมายอะไรอย่างที่คิดขนาดนั้นหรอก
แล้วฉันก็จะไม่ลงทุนในสิ่งที่ฉันไม่เคยรู้จักมาก่อน
พูดได้สองสามคำ
แล้วก็ฟังเขาพูดต่อเรื่องอื่นๆ
แล้วก็วกมาเรื่องเดิมอีกหลายหน
หว่านล้อม..ชักชวน..และเชื้อเชิญจริงๆ
ฉันยังคงท้าวคางฟังเขาเหมือนตั้งใจ
แต่ความคิดทะลุผ่านถ้อยคำเหล่านั้น
มีคนบอกว่า เสียมารยาท..ที่ทำอย่างนั้น
แต่ทำไปแล้วนี่ไง
ฉันกลับคิดถึงกระจกเงา
แล้วคิดถึงตัวเอง.ว่า....
ฉันว่าฉันพูดเก่งแล้วนะ
ยังพูดไม่ได้ขนาดนี้เลยแฮะ
เวลาอารมณ์ดี ก็พูดไปได้เรื่อยๆ อย่างมีความสุข
จนบางทีก็ลืมนึกไปถึงคนฟัง
ว่าอยากฟังหรือเปล่า
อืมม..จริงนะ....บางทีก็เพ้อเจ้อไปเรื่อยๆ
ไม่ได้มีสาระอะไร ฝนตกฟ้าร้องแดดออก แล้วก็กิน
คนที่ฟังฉันพูด จะคิดอย่างที่ฉันคิดตอนนี้หรือเปล่าก็ไม่รู้
คือ..เบื่อ...
คิดขึ้นมาแล้วก็ขำตัวเอง
นั่งมองเขาแล้วคิดถึงตัวเองกำลังนั่งมองกระจกเงาบานใหญ่
ส่องพฤติกรรม ส่องความคิด ที่กระจกจริงๆนั้น ทำไม่ได้
ก่อนจะตัดบทบอกเขาว่า...
" คงจะไม่ละจ้ะ....ขอบคุณนะที่แวะมา "
" เอาไปคิดดูก่อนไม่เสียหายนะครับ แล้วผมจะโทรมาหาอีกที "
ฉันทิ้งคำพูดทั้งหมดไว้ที่ร้านกาแฟนั้น
ก่อนจะนึกบอกตัวเองว่า
อาทิตย์หน้าจะเข้าพรรษาแล้ว
ฉันคิดว่าจะพูดให้น้อยลง
หรือไม่ก็หยุดพูดไปสักสามเดือนระหว่างพรรษา
เหมือนงดเว้นความเคยชินอะไรสักอย่างถ้าจะดีไหมเนี่ย..
หรือบางทีสิ่งที่เห็นก็น่าจะเป็นกระจกเงาส่องตัวเองบ้าง
ก่อนที่จะมีใครคิดกับฉันอย่างที่ฉันคิดวันนี้...
| Create Date : 19 กรกฎาคม 2549 |
|
0 comments |
| Last Update : 27 พฤศจิกายน 2549 19:10:30 น. |
| Counter : 642 Pageviews. |
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]
|
ปีใหม่นี้ไม่มีของขวัญมาให้
มีก็แต่หัวใจดวงนี้
มามอบให้แด่เพื่อน..ที่แสนดี
ด้วยรักและหวังดีอย่างจริงใจ
ให้ร่ำรวยสวยฉลาดสมปรารถนา
ให้ชีวิตมีคุณค่าดังฝันใฝ่
ให้พ้นทุกข์พ้นโศกไร้โรคภัย
ตั้งแต่นี้ตลอดไปทุกท่านเทอญ...
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
