|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ลำนำ(67)
เ ริ่ ม ต้ น ไ ม่ ส า ย
ไม่มีคำว่า "สาย" สำหรับการเริ่มต้น ไยจึงปล่อยให้ชีวิตจมปลักอยู่กับความเศร้าหมอง..ทุกข์ระทม ทุกขณะที่กำลังเกิดอยู่และผ่านไป คือ "ขณะใหม่" เช้าวันใหม่... ตะวันดวงใหม่...น้ำค้างหยดใหม่ ยอดอ่อนของต้นไม้ก็ผลิบาน..งอกเงยขึ้น
ไฉนเราจึงไม่หันมาใส่ใจกับยอดอ่อน ที่จะผลิบานในหัวใจของเราบ้างเล่า ซึมซับ...ดื่มด่ำ กับความละเอียดอ่อนที่เกิดขึ้นภายใน และทะนุบำรุง รักษาไว้ให้มั่นคง...ให้เติบโต
ล้มแล้วลุก พักแล้วเพียรต่อ หลงทางแล้วก็กลับมาพบกันได้ใหม่ มาร่วมเดิน ร่วมฟันฝ่า ร่วมอุดมการณ์ ในสายธารทวนกระแส ที่จะนำไปสู่ความหลุดพ้นจากห้วงสังสารวัฏ หลุดพ้นจากเงื่อนปมของชีวิต ที่เราต่างผูกขึ้นเพื่อพันธนาการตนเอง ด้วยตั้งใจ..ด้วยรู้เท่าไม่ถึงการณ์...ด้วยหลงผิด ด้วยอิทธิพลของกิเลสมารต่างต่างนานา
เมื่อชะล้างคราบโสมมออกจากดวงไฟแห่งปัญญา เมื่อนั้นแสงสว่างอันเจิดจ้าก็เข้ามาแทนที่ความสลัว เกิดความรู้..เห็น สรรพสิ่งรอบตัวตามความเป็นจริง ด้วยโลกทัศน์ ชีวทัศน์ ที่กว้างไกลขึ้น... แจ่มใสขึ้น บทเรียนถูกส่งมาเพื่อเรียนรู้..ทำความเข้าใจ มิใช่เพื่อเอาชนะแต่ส่วนเดียว
ผิดไม่ได้.. พลาดไม่ได้ แล้วเราก็ตายกับมานะ..กับอัตตาที่ยิ่งใหญ่นักหนานั้น จริงอยู่ "มนุษย์ไม่ได้เกิดมาเพื่อจะพ่ายแพ้"
แต่ความพ่ายแพ้ก็คือ ประสบการณ์อย่างหนึ่งของชีวิต และมันอาจมีคุณค่ามากกว่าชัยชนะเสียด้วยซ้ำ หากมันจะทำให้เราเข้าใจตัวเอง-เข้าใจผู้อื่นได้มากขึ้น รู้จักให้อภัยทั้งเราและเขาได้มากขึ้น เห็นอกเห็นใจเพื่อนมนุษย์ได้มากขึ้น มิใช่เอาแต่หยิ่งผยองกับความดี..ยึดดี..ถือดี เสียจนทนไม่ได้ที่จะเห็นความบกพร่องของผู้อื่น โดยวัดกันด้วยไม้บรรทัดที่ตนกำหนดขึ้น
"ขวัญเอยเพียรใหม่...พลาดไปประหนึ่งเป็นครู" เมื่อหายเหนื่อย หายล้าแล้วก็จงยืนหยัดและก้าวเดิน หากแน่ใจว่าทางนี้คือ ทางเอก ทางเดียว กระไรจะยอมตกเป็นเหยื่อของพญามารผู้มาหลอกล่อให้เดินหลง และแม้หากจะเคยเดินหลงมาบ้าง แต่...ต่อนี้ไป เราจะกำหนดทิศทางใหม่ที่จะ "เดินตรง" ให้ได้
มาเถอะ...บทเรียน จะหนักหนา จะรุนแรงอย่างไร เราก็จะเพียรพยายามกระทำให้ลุล่วง แก้เงื่อน...คลายปม ที่พันธนาการหัวใจให้เป็นอิสระ เพราะนี่คือ ขณะเดียวที่เราได้-เรามี ขณะที่มีรูปขันธ์ มีสติปัญญา สัมปชัญญะ มีครู มีเพื่อน มีญาติสนิท มิตรสหาย ที่จะนำไปสู่ดวงดาราที่ใฝ่ฝัน อันคือจุดหมายปลายทางที่ลิขิตไว้แล้ว ด้วยตัวของเราเอง
จากกัลยาณมิตร(บุญรวี) เสียงประกอบ //www.palungjit.com
Create Date : 20 มกราคม 2554 |
Last Update : 20 มกราคม 2554 16:34:25 น. |
|
0 comments
|
Counter : 909 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|