Bloggang.com : atruthoflife10 :

ลำนำ(53)…เพลงพรรษา

ที่นอนของเราคือระเบียงเรือน
ไม่มีฝาฟากกั้นเป็นห้องหับ
ลมพัดได้รอบทิศทาง
จะมีก็แต่หลังคาที่ยื่นออกมากันแดด
แต่ไม่รวมถึงกันฝน

มันจึงคือที่นอนที่แสนสุขเมื่ออากาศร้อน
และทุกข์มากเมื่อฝนตก
มองฟ้าคืนนี้ไม่พบดาวสักดวง
ฝนคงจะตกอีกแล้วละซี
ลมพัดมุ้งปลิวพะเยิบพะยาบ
อากาศเริ่มเย็นลง..เย็นลง
เอาละ..ถ้ามาเยือนทั้งลมทั้งฝน
อย่างดีก็แค่เนสัชชิ

ระลึกถึงความห่วงใยของแม่
วันที่ขออนุญาตมาจำพรรษาที่วัด
"ลูกพักกับใคร..นอนอย่างไร..
มีผ้าห่มไหม..อุ่นสบายหรือเปล่า ?"
โอ้..นี่ถ้าแม่มาเห็น
แม่จะรู้สึกอย่างไรหนอ..

ชั่วขณะที่เผลอสติ
จิตอสุรกายก็ตัดพ้อ..
ทำไมจะต้องมาลำบากลำบน
ปฏิบัติธรรมอยู่ที่บ้านก็ได้
สุขภาพตัวเองก็ใช่ว่าจะแข็งแรง
อภิชัปปาหรือเปล่า ?

น้อยน้อยหน่อยเถอะ..นะ..
ลมกรรโชกมาอีกวูบ
หนาวเข้าไปถึงหัวใจ
คิดถึงห้องนอนอันอบอุ่นที่บ้าน
คิดถึงผ้านวมที่พ่อเพิ่งซื้อให้ใหม่
นี่ถ้าอยู่บ้าน...เราคงหลับอย่างเป็นสุข
ถ้าไม่ยึดมั่นในสัจจะ..เราคงไม่ต้องทนหนาว

ถ้า..ถ้า..ถ้า..ฯลฯ
สารพัดสารพันที่กิเลสมันรวมหัวกันร้องทุกข์
โอ้ละหนอ..พระยามารเอย
ไปเสียเถิด..ไปให้พ้นวิถีทางของเรา
อย่างไรเสีย เราก็คือนางนวลที่ต้องฝึกบิน
แม้ในค่ำคืนอันเหน็บหนาว...โหดร้าย
ต่อให้ฝนตกจนน้ำท่วมเมฆ
เราก็จะไปให้ถึงดวงดาวประจำชีวิตดวงนั้น

หนทางยังอยู่อีกยาวไกล
ถ้าไม่ฝึกฝนเสียแต่ตอนนี้
เมื่อไรจะแข็งแกร่ง
ถ้ายังยินดีอยู่แต่ในรัง
เมื่อไรจะหาญกล้า
ถ้าไม่ปลีกออกจากสังสารวัฏ
ไหนเลยจะหลุดพ้น

โมงยามผ่านไป
หนึ่ง..สอง..สาม...
เสียงระฆังวัดดังระรัว กระชั้น
บอกสัญญาณแห่งการเริ่มบทเรียนบทใหม่
บทฝึกหัดที่สูงขึ้น ละเอียดลออขึ้น
แด่นางนวล...
ผู้พร้อมจะโบยบินในอนาคต

จากกัลยาณมิตร(ปีกอ่อน)
เสียงประกอบ //www.palungjit.com

Create Date : 11 มกราคม 2554

0 comments

Last Update : 11 มกราคม 2554 18:19:57 น.

Counter : 491 Pageviews.