|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | |
|
|
|
|
|
|
|
ลำนำ(76)
ชี วิ ต ใ ห ม่
เคว้งคว้าง...เคว้งคว้าง ชีวิตเคว้งคว้างประดุจเรือน้อย เรือน้อยอัดแน่นด้วยกองขยะสารพัด ตราบใดมิแสวงหาฝั่ง ตราบใดมิค้นหาเป้าหมายแห่งชีวิต
เคว้งคว้าง...เคว้งสุดเคว้ง คว้างคว้าง...คว้างสุดคว้าง หยุดเถิด หยุดไหลเลื่อนไปตามยถากรรมในลำธารของชีวิต หยุดเถิด หยุดทำตัวเหลวไหลไร้แก่นสารบนเส้นทางแห่งวัฏสงสาร เหลียวมองสักนิด คิดตรึกอีกหน่อย เกิดมาทำไม ? เกิดมาทำไม ? หิวก็กิน ง่วงก็นอน ผิดหวังก็ทุกข์ สมหวังก็สุข เพียงเท่านี้เองหรือ ? ค่าของคนอยู่ที่ใด? ความเป็นคนอยู่ไหน ? อะไรเล่า คือ ความแตกต่างระหว่างสัตว์เดียรัจฉานกับมนุษย์ ?
ช่วยกันเถิด ถ้าช่วยได้ กินให้น้อยลง ใช้ให้น้อยลง เราจะกินเพื่ออยู่ อยู่เพื่อบำเพ็ญคุณงามความดี ไม่เดินด้วยอารมณ์ แต่ด้วยเหตุผล ไม่เดินด้วยความหลงใหล แต่ด้วยความรู้เท่าทัน มีศีล...มีวินัย...มีกฎเกณฑ์ชีวิตให้แก่ตน เพื่อชีวิตใหม่ ชีวิตที่ไร้น้ำตาแห่งความทุกข์ระทม
ไม่เห็นโลงไม่หลั่งน้ำตา
ไม่เห็นโลงจึงมิหลั่งน้ำตา... คนเราก็เช่นนี้ เช่นนี้ตลอดกาล ตราบใดที่มิได้ประสบทุกข์ ตราบใดที่มิได้สาหัสเจียนตาย ชีวิตก็คงหลงระเริงหวานชื่น มิรู้หยุด
ความสุขสบาย ความมีชีวิตที่แสนอบอุ่น จึงเท่ากับกำแพงขวางกั้น มิให้มนุษย์เข้าถึงมรรคผล เข้าถึงที่สุดแห่งฝั่งพระนิพพาน คนเราก็เช่นนี้ เช่นนี้แหละ ตราบใดที่เริ่มพลัดพรากจากสิ่งที่รักอย่างสาหัส ตราบใดที่ประสบสิ่งไม่รักอย่างสากรรจ์ เขาจะฉุกคิด ได้คิดถึง ว่าชีวิตนั้นควรฝึกปรือปฏิบัติอะไร
บาป-บุญเป็นสิ่งมีจริง กฎแห่งกรรมเป็นสิ่งที่แท้ อย่าประมาท อย่าประมาท เราจะต้องสั่งสมกรรมดีให้มากกว่านี้... ใครจะรอโลกกระหน่ำสอนก็เชิญเถอะ แต่หากใครจะรู้สึกเสียก่อนก็อนุโมทนา
ไม่เห็นโลงจึงมิหลั่งน้ำตา... แต่มีหลายหลายคน ขนาดโลงแบกมาแล้ว...ยังไม่สำนึก ขอเราอย่าเป็นคนเช่นนั้นเลย...นะ !
จากกัลยาณมิตร
Create Date : 10 กุมภาพันธ์ 2554 |
|
0 comments |
Last Update : 10 กุมภาพันธ์ 2554 12:44:28 น. |
Counter : 2333 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
|