|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ลำนำ(15)...เพลงชีวิต หมายเลข 7
ใครก็ได้... อยู่ในภาวะไหนก็ตาม ตื่นอยู่ หรือ ผู้นั้นแม้จะหลับอยู่ แม้จะสลบอยู่อย่างสนิท หรือแม้ที่สุดจะตายจากกายเนื้อจากโลกหยาบๆ นี้แล้ว ทว่า...หัวใจของเขายังไม่รู้จักคำว่า ตาย ! ก็จงโปรดฟัง โปรดอ่าน หรือโปรดรับรู้สาสน์นี้เถิด
มันเป็นสาสน์จากคนตายจริงๆ ? ! ผู้ที่หัวใจยังไม่รู้จักตาย จะรู้ว่าโลกนี้มี ความตาย กับ ความเป็น แต่
ผู้ที่หัวใจรู้แจ้งในคำว่า "ตาย" นั้น จะไม่รักความเป็น และจะไม่กลัวความตาย
ความเป็นนั้น เป็นอาการดิ้นที่เห็นได้ ความตายนั้น เป็นอาการดิ้นที่เห็นไม่ได้ง่ายๆ ความเป็นนั้น เป็นอาการที่เปลี่ยนแปรเคลื่อนที่ที่เห็นได้ชัด ความตายนั้น เป็นอาการที่เปลี่ยนแปรเคลื่อนที่ที่เห็นไม่ได้ชัด
แต่
ผู้ที่ตายยิ่งกว่าการตายของคนธรรมดา ๆ จะเป็นผู้เห็นความตายของคนธรรมดาๆ ได้ ว่า...คนธรรมดา ๆ นั้น ตายไม่จริง คนธรรมดา ๆ นั้น ยังดิ้นวนอยู่ คนธรรมดา ๆ นั้น ยังแปรเปลี่ยนและเวียนกลับสับปลับอยู่ แม้จะหมดลมหายใจไปแล้ว เขาก็ยังดิ้นวนดิ้นเวียนอยู่อย่างแรงและเร็ว !
ส่วนผู้ที่... เบิกบานแจ่มใส มัธยัสถ์ สุภาพ สงบ หมดความอยาก สิ้นความเสพย์ ได้แล้วนั้นสิ !
แม้ ใครจะเห็นเขายังกล้าแข้ง-แรง-เร็ว อยู่ ก็ดี มีอายุอยู่ร้อยปี-พันปี-ล้านปี อยู่ ก็ตาม เขาก็คือ ผู้ที่ได้ตายแล้วจริงๆ บน ความเป็น หรือ กระทั่งบนความตายทั้งหลาย อย่างสุดฉลาดแสนสนิท.
ครูอาจารย์
Create Date : 15 ธันวาคม 2553 |
Last Update : 24 ธันวาคม 2553 17:55:51 น. |
|
0 comments
|
Counter : 356 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|