|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ลำนำ(37)
ความมืดสีขาว
ความมืดสีขาวน่ากลัวกว่าความมืดสีดำ เพราะในความมืดสีดำ เราย่อมรู้ว่าต้องแสวงหาแสงสว่าง เพื่อเป็นเครื่องส่องทางชีวิต แต่ถ้าดวงตาของเราพร่ามัวไปด้วยความมืดสีขาวเสียแล้ว
เราย่อมจะวนเวียนอยู่ในวัฏฏะแห่งชีวิตนั้นตลอดไป ด้วยหลงเข้าใจว่ากำลังเดินลัดออกจากสังสารวัฏ ระวัง ! ระวัง ! สิ่งที่เราเห็นอยู่ว่าถูกนั้นอาจจะผิด และสิ่งที่เราเห็นอยู่ว่าผิดนั้นอาจจะถูก เราจะแยกความผิดถูกได้ด้วยอะไรหรือ เพราะแม้แต่ปัญญาที่จะคิดถึงมันก็ยังน่าลังเลเสียแล้ว
ระวัง ! ระวัง ! สิ่งที่เราเห็นอยู่ชัดชัดว่าถูก ก็อาจซ้อนแฝงด้วยความผิดที่ลึกซึ้งยิ่งกว่า บัณฑิตผู้รู้จึงเป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่ง ที่เราต้องเสาะหาใกล้ชิด และนี่แหละเป็นความสำคัญอย่างยิ่งใหญ่ ของการเกิดขึ้นแห่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
เมื่อถึงคราวฟ้าฝนลมบนโบก หลั่งลงโลกโชกแฉ่แผ่ไพศาล ละลิบลิ่วพริ้วพรมลมพัดพาน เป็นสายธารซ่านเซ็นเย็นธาตรี เย็นยะเยือกเกลือกยั้งคนคลั่งไคล้ เลิกหลงใหลใฝ่คิดผิดวิถี ให้ฝนล้างสางสาบคราบราคี
อย่าให้มีลีลาที่น่าชัง อันมนุษย์ผุดเกิดเหมือนเปิดฉาก เมื่อตายจากฝากชื่อบันลือหลัง ถ้าทำดีมีชื่อระบือดัง ดุจระฆังดังเพราะเสนาะกรรณ ถ้าก่อกรรมทำเวรเป็นเกณฑ์กฎ มีเลี้ยวลดคดคิดให้ผิดผัน มีละโมบโลภทรัพย์นับอนันต์ ก็โลกันตร์นั่นแหละที่แวะตาย
จากกัลยาณมิตร(นินทสัน) เสียงประกอบ //www.palungjit.com
Create Date : 08 มกราคม 2554 |
Last Update : 8 มกราคม 2554 18:25:52 น. |
|
0 comments
|
Counter : 2847 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|