Bloggang.com : ดอกฟ้าและโดมผู้จองหอง : ประสบการณ์ขนหัวลุก อีกซักทีนะ

ประสบการณ์ขนหัวลุก อีกซักทีนะ

ต่อจาก blog ที่แล้ว ว่าจะเล่าเรื่องสยองตอนเรียนมัธยม กับ มหาวิทยาลัย ไปๆมาๆ จำเรื่องตอนมัธยมไม่ค่อยได้ มีแต่คิดไปเอง จินตนาการไปเองว่าต้องมีผี ต้องเจอผี แต่จริงแล้ว ไม่มีอะไรเลย

ตื่นไปเลี้ยงไก่ ตอนตี 5 หน้าหนาว

ตอนเรียน ม.1 ที่โรงเรียนมีวิชาเกษตรให้เลี้ยงไก่ในเทอม 2 จะมีโรงเลี้ยงไก่อยู่ด้านหลังโรงเรียน คุณครูให้แบ่งเวรกันมาดูแลไก่ เลี้ยงไก่ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ตอนมันเล็กๆ พอเช้าต้องมาโรงเรียนแต่เช้า มาเปิดผ้าที่คลุมโรงเลี้ยงขึ้น ให้มันได้รับแสงอันอบอุ่นในตอนเช้า แล้วให้อาหาร ตอนเย็นก็ต้องมาเอาผ้าคลุมลง นัยวาทำอย่างนี้ ไก่มันจะโตเร็ว ทีนี้นักเรียนก็ต้องมาจัดเวรกัน ใครมาทำตอนเช้ามืด ใครให้อาหาร ใครเอาผ้าลง ฯลฯ แบ่งหน้าที่กันไป โดยการจับฉลาก หน้าที่ที่ไม่มีใครอยากได้ คือ หน้าที่มาเอาผ้าขึ้นในตอนเช้า แม่หมวยก็ภาวนาอย่าให้ได้หน้าที่นี้เล้ย!! เหมือนฟ้าจะโปรดเรามาก เลยมอบหน้าที่นี้ให้ จะเปลี่ยนกับใคร แลกกับใคร ก็ไม่มีใครยอมแลก แถมเวรของแม่หมวยเป็นเช้าวันเสาร์ซะด้วย ไม่อยากไปโรงเรียนตอนตี 5 เลย หน้าหนาวด้วย แล้วยังต้องไปคนเดียวอีก

แล้ววันนั้นก็มาถึง แม่หมวยตื่นตั้งแต่ตี 4 กว่าๆล้างหน้า แปรงฟัน อากาศก็หนาวเย็น ตี 5 กว่าๆก็บอกป้าที่หอว่าจะไปเลี้ยงไก่ ก็เดินไปค่ะ จากหอ เดินไปโรงเรียน เข้าถึงโรงเรียนไม่มีคนเลย นอกจากลุงยามที่ประตู แล้วแม่หมวยก็เดินเข้าไป ผ่านอาคารเรียน ผ่านต้นไม้ใหญ่ ที่มืดสนิท มีเพียงแสงไฟสลัวๆจากตัวตึก และแสงจากพระจันทร์ แล้วเรืองราวผีๆที่เคยได้ยินใครต่อใครเล่าว่า..."แต่ก่อน พื้นที่โรงเรียนของเรานั้น เคยเป็นคุกเก่าในสมัยอยุธยา เป็นลานประหาร นักโทษมากมายถูกตัดคอที่นี่...ตอนที่พี่ๆมาเข้าค่ายที่โรงเรียน ก็มีคนเจอ คนเดินหิ้วหัว ไม่ใส่เสื้อ นุ่งโจงกระเบน มีโซ่ล่ามที่เท้า เดินไปมาบนอาคารเรียน...บางคนก็ได้ยินเสียงโซ่ลากไปกับพื้น เป็นต้น"...แม่หมวยนึกได้ดังนั้น โอ้ย...ตายแล้วตู มาคนเดียวด้วย แม่หมวยจึงรีบวิ่งอย่างเร็ว เพื่อให้ผ่านอาคารเรียนไปให้เร็วที่สุด วิ่งไปจนถึงโรงเลี้ยงไก่ จึงค่อยใจชื้นขึ้น เพราะ ใกล้ๆโรงเลี้ยงไก่เป็นบ้านพักอาจารย์ และตอนนั้นที่บ้านอาจารย์เปิดไฟสว่าง เห็นคนในบ้านตื่นกันแล้ว แม่หมวยก็เหมือนมีเพื่อนอยู่ใกล้ๆ พอทำหน้าที่ที่โรงเลี้ยงไก่เสร็จก็เซ็นชื่อในสมุด ว่า มาทำอะไรบ้าง (เพราะอันนี้มีผลต่อคะแนน) แล้วก็เดินไปบ้านอาจารย์ที่ใกล้ๆนั้น อาจารย์เป็นผู้หญิงสอนวิชาดนตรี ทักทายอาจารย์แล้วก็อยู่คุยกับอาจารย์จนสว่าง แล้วจึงเดินกลับหอ

ประสบการณ์นี้ ตอนที่แม่หมวยเดินผ่านอาคารเรียนนั้น กลัวมาก กลัวมีคนเดินตาม กลัวมีคนเดินข้างๆ ต้องผ่านตั้ง 3 อาคารนะ กว่าจะถึงโรงเลี้ยงไก่ จินตนาการของเรา หลอนเราเองแท้ๆ เพราะ คุยกับอาจารย์ อาจารย์บอกว่า "ครูนอนที่โรงเรียน อยู่บ้านนี้มาหลายปีแล้ว ครูไม่เห็นเจออะไรเลย"

ปีหนึ่ง กับ เรื่องเล่าสยองๆที่มหาวิทยาลัย

แม่หมวยเรียน ม.ช สมัยปี 1 เข้าไป รุ่นพี่เล่าเรื่องผีๆให้ฟัง ถ้าใครเรียนม.ช.คงต้องเคยได้ยินเรื่อง"ก้อก ครืด" กับเรือง "ห้องสีชมพู" และอีกหลายเรื่อง แม่หมวยชอบมากนะ เวลานั่งล้อมวงฟังเรื่องผีๆ แต่พอต้องอยู่คนเดียว จินตนาการมันจะหลอน อดคิดไม่ได้ว่า ถ้าส่งกระจก จะมีคนมายืนอยู่ข้างหลัง อาบน้ำเดี๋ยวจะมีมือลึกลับมาช่วยสระผม เป็นต้น และจินตนาการได้อีกหลายรูปแบบการเจอผี (บ้าเอามากๆ) แม่หมวยว่า ใครจะทำหนังผี มาถามจินตนาการการเจอผีได้เลยนะ จะช่วยแชร์ไอเดีย เหอ เหอ...

จินตนาการมันหลอนเราเอง ให้กลัวไปสารพัด แต่จริงแล้วไม่มีอะไร จะเล่าให้อ่านซักเรื่อง...

ตอนปี 1 แม่หมวยต้องร่วมกิจกรรมมากมาย รับน้องสารพัด รวมทั้งห้องเชียร์ บอกได้ว่า พลังงานวัยสาวถูกนำมาใช้หมดเลยในแต่ละวัน เพราะแต่ละวันเหนื่อยมากๆ ตอนนั้นวัยรุ่น พลังเหลือเฟือ พอเหนือยมาก กลับหอก็กินๆๆๆ พอกินเสร็จ ง่วงนอน ก็ซกมกมาก นอนเลย ไม่อาบน้ำ ชอบคิดว่า นอนแป้บเดียว เดี๋ยวค่อยอาบ roommate มักจะปลุกให้ลุกไปอาบน้ำ แล้ววันหนึ่ง นอนหลับไปตั้งแต่ทุ่มนึง หลับเตลิดมาถึงตี 2 ตื่นขึ้นมา ห้องปิดไฟมืด มีไฟสว่างที่ทางเดินหน้าห้อง roommate หลับแล้วทั้งคู่ ตื่นขึ้นมารู้สึกร้อน และ เหนียวตัว จึงคิดจะไปอาบน้ำ ค่อยๆเปิดประตูห้องออกไปดูตรงทางเดิน ไม่มีใครเลย หยิบสัมภาระได้ก็ออกไปอาบน้ำ ที่ห้องน้ำไม่มีใครเช่นกัน ตอนอาบน้ำนี่แหละ จินตนาการมันก็หลอนอีกแล้ว แล้วก็นึกว่า แล้วตูออกมาอาบทำไมฟะ นอนอีกไม่กี่ชั่วโมงก็เช้าแล้ว แต่แล้วก็คิดว่า ไม่มีจริงหรอก ผีอ่ะ อย่าคิด อย่าคิด คิดมากเดี๋ยวมาจริงๆหรอก แล้วก็อาบไป ระหว่างที่อาบ ตาก็ลอกแลก มองทางนั้น ทางนี้ตลอดเวลา เหมือนเป็นคนบ้า จนอาบน้ำ-แต่งตัวเสร็จ จะเปิดประตูออกไปก็ยังกลัว มีใครมายืนหน้าประตู แต่แล้วก็เปิดประตูออกมาจนได้ แล้วก็รีบๆๆๆเดินกลับห้องนอนไปนอนต่อ...

เช้าวันรุ่งขึ้น ตื่นขึ้นมาถามเพื่อนว่า เมื่อคืนทำไมไม่ปลุกให้อาบน้ำ เพื่อนบอกว่า ปลุกตั้งนาน ไม่ตื่นเลย...ถึงได้รู้ว่า ตัวเองนอนขี้เซามาก ก็คงเป็นเพราะ เหนื่อยมาก เพลียมาก เลยนอนหลับลึกปลุกไม่ตื่น แต่หลังจากนั้น แม่หมวยก็ไม่นอนตอนหัวค่ำอีก ต้องไปอาบน้ำก่อน เพราะ อดที่จะจินตนาการเรื่องสยองๆตามที่เคยได้ยินมาไม่ได้

ผีเหรียญ

สมัยเรียนมหาวิทยาลัย ยังวัยรุ่น แน่นอนต้องมีเรื่องความรัก อันนี้เกิดขึ้นกับเพื่อนแม่หมวยเอง เพื่อนของแม่หมวยเธอเป็นสาวห้าว ดูๆไปเหมือนทอม แต่จริงๆเธอเป็นหญิง เพือนแม่หมวยแอบรักหนุ่มที่เรียนคณะเดียวกับเธอ เราอยู่หอเดียวกัน ห้องใกล้ๆกัน แม่หมวยกับเธอก็สนิทกัน วันหนึ่ง เธอบอกว่า วันนี้จะเล่นผีเหรียญ(เหมือนกับผีถ้วยแก้ว แต่ใช้เหรียญแทน) จะถามผีเกี่ยวกับชายหนุ่มที่เธอแอบชอบ (น่ากลัวเนาะ ยัยนี่ อิอิ...ตอนนั้นน่าจะมีรากราคะเนาะ จะได้ให้เธอใช้ จะได้ไม่ต้องไปรบกวนผี) โอ้..แม่หมวยสนใจมาก พอได้เวลาคืนนั้น เรา 4-5 คนก็ไปรวมกันที่ห้องของเธอ แล้วก็เริ่มทำพิธี เอากระดาษมาปูที่พื้น บนกระดาษก็จะเขียนตัวอักษรต่างๆไว้ มีเหรียญบาท 1 อัน และ ธูป เพื่อนคนหนึ่งที่เล่นเป็น จุดธูป หลับตาบริกรรมคาถา(อะไรไม่รู้) แล้วลืมตา บอกให้ทุกคนเงียบ และตั้งจิตคิดถึงวิญญาณที่จะเชิญมาลง ทุกคนทำตาม เงียบสนิท ตาทุกคนเพ่งไปที่เหรียญ เพ่งไปนานพอควร ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพื่อนบอกว่า ยังไม่มา แล้วก็กำลังจะเชิญใหม่ ไม่น่าเชือค่ะ เหรียญขยับค่ะ ทุกคนที่เห็นต่างบอกว่า "เฮ้ย! มาแล้วๆ" ตอนนั้นขนลุกเลยค่ะ แล้วพวกเราก็เอานิ้วไปแตะที่เหรียญค่ะ และเพื่อนที่อยากรู้เรื่องชายหนุ่ม ก็เริ่มถามค่ะ แล้วเหรียญก็จะเลื่อนไปตามกระดาษ ไปหยุดที่ตัวอักษร แล้วเราก็เดากันไป ตอบว่าอะไรอย่างนี้น่ะค่ะ แม่หมวยเลยถามบ้าง อยากลองภูมิ(ใครไม่รู้ค่ะ) เป็นคำถามเกี่ยวกับบ้านญาติของแม่หมวย (เพราะเพื่อนในที่นั้นไม่มีใครรู้จักญาติของแม่หมวยคนนี้) แม่หมวยถามว่า บ้านของญาติแม่หมวยปลูกต้นอะไรไว้หน้าบ้าน เหรียญก็เลื่อนไปที่ "ฟ" ค่ะ แล้วก็หยุด แม่หมวยก็เอ้ย...จริงมั้ยเนี่ย? เพราะ หน้าบ้านญาติคนที่แม่หมวยถามถึง หน้าบ้านตรงประตูรั้วนั่น เค้าปลูกต้นเฟื่องฟ้าจริงๆค่ะ

แม่หมวยไม่ค่อยเชื่อซักเท่าไหร่ คิดว่า ใครก็รู้จักชายหนุ่มคนที่เพือนแม่หมวยหลงชอบอยู่ ดังนั้น เพื่อนทุกคนในห้องนั้น ทุกคนสามารถดันเหรียญไปตามคำตอบที่รู้ได้ แต่สาบานได้เลยว่า แม่หมวยเพิ่งเข้าร่วมครั้งแรก และนิ้วของแม่หมวยไม่ได้ออกแรงดันเลยแม้แต่น้อย

เช้าวันรุ่งขึ้น แม่หมวยไปเรียนตามปกติ เจอเพือนที่เป็นคนเชิญวิญญาณมา เราเดินสวนกัน เธอไปซื้อดอกไม้ อาหาร และ ผลไม้เข้ามาที่หอ แม่หมวยถามว่า ซื้อมาทำอะไร เธอบอกว่า "ซื้อมาไหว้เค้าที่มาเมื่อคืนน่ะ" เธอบอกต่อไปว่า "เมื่อคืนมาจริงๆนะหมวย...เราเล่นหลายครั้งแล้ว ทุกครั้งน่ะ เราเองแหละดันเหรียญ แต่เมื่อคืน เหรียญมันไปเองนะ" แม่หมวยฟังแล้วอดตื่นเต้นไม่ได้ วันนั้นเลิกเรียนแล้ว แม่หมวยเลยไปตลาดซื้อธูปและผลไม้ไปไหว้เค้าด้วย จริงแล้ว ไม่ใช่อะไรหรอก กลัวเค้ามาหาอ่ะ ก็เลยต้องไปไหว้ก่อน

มานึกๆดูถ้าเพื่อนคนนี้ไม่ได้ดัน ก็อาจเป็นคนอื่นดันก็ได้นะ แต่ทุกคนก็พูดเหมือนกันหมด ไม่มีใครดันเหรียญ นอกซะจาก...เค้า...

วันนี้แค่นี้ก่อน เดี๋ยวมาขนลุกกันต่อตอนหน้าค่ะ ตอนสุดท้ายแล้ว

Create Date : 02 กันยายน 2551

Last Update : 2 กันยายน 2551 19:05:22 น.

17 comments

Counter : 447 Pageviews.

ไม่กล้าอ่านค่ะพี่หมวย

เป็นโรคกลัวผีขึ้นสมองค่ะ

โดย: asita

วันที่: 2 กันยายน 2551 เวลา:18:46:12 น.

เรื่องแบบนี้เคยเจอกับตนเองเหมือนกันครับ ... แล้วว่าง ๆ จะเล่าให้ฟังครับ

มีความสุข รักษาสุขภาพนะครับ

โดย: เซียน_กีตาร์

วันที่: 2 กันยายน 2551 เวลา:18:57:35 น.

จินตนาการนี่ตัวสำคัญเลยจริงๆนะคะ นัทเองก็กลัว แต่ก็ชอบจินตนาการค่ะ

เคยเล่นผีเหรียญบ้านมามั่งเหมือนกันค่ะ เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง แต่ก็ชอบเล่น

โดย: Picike

วันที่: 2 กันยายน 2551 เวลา:19:08:52 น.

ผีเหรียญนี่น่ากลัวง่ะ เพื่อนมาดามเคยชวนเล่น แต่ใจไม่ด้านพอง่ะ กลัวง่ะ

โดย: Madame Kp

วันที่: 2 กันยายน 2551 เวลา:19:54:53 น.

อิ อิ อิ ผีหลอก.......สรุปเจอผีหลอกจริงๆบ้างไหมค่ะพี่หมวย หรือว่าจินตนาการไปเองหมดเลย
กระแตก็ชอบคิดไปเรื่อยเปื่อยเหมือนกันค่ะ จินตนาการหลอกหลอนตัวเองค่ะ กลัวความมืดสุดๆเลย

เคยเล่นผีถ้วยแก้วที่โรงเรียนตอน ม.3 ค่ะ แก้วเคลื่อนอย่างไวเลยนิ้วแทบตามแก้วไม่ทันค่ะ เหมือนแม่เหล็ก แต่ไม่มีใครออกแรงดันเพราะแต่ละคนที่เล่นสนิทกันทั้งนั้นเราวางมือเบาๆบนก้นแก้วไม่มีใครดันเลยค่ะ น่ากลัวมากๆ

โดย: กระแต (pp_parich

) วันที่: 2 กันยายน 2551 เวลา:20:10:17 น.

ข่วยกันนะครับ

[ของตกแต่ง

โดย: katoy

วันที่: 2 กันยายน 2551 เวลา:20:12:14 น.

ว้า ... เม้นท์แล้วหายอีกแล้ว

วันนี้เป็นแบบนี้มา 7-8 บล็อคแล้วครับ

เอาเป็นว่า มาเยี่ยมชม มาทักทายคุณวินนี่ย์ครับ

ได้มาอ่านเรื่องผีในวัยเยาว์ของคุณวินนี่ย์แล้วก็อดจินตนาการตามไปด้วยไม่ได้เลยครับ

โดยเฉพาะผีเหรียญบาท น่ากลัวมาก ๆ เลยครับ จริง ๆ แล้วน่าจะเขียนตัวเลขไว้บนกระดาษด้วยนะครับ

อิอิ

ว่าแล้วก็ขอแชร์ประสบการณ์ด้วย โดยผมเอาเรื่องผีที่ผมเคยเขียนไว้มาฝากด้วยครับ

ผีรถเมล์

ลองอ่านดูนะครับ น่ากลัวมาก ๆ คร๊าบบบบ

อิอิ

โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง

) วันที่: 2 กันยายน 2551 เวลา:20:34:52 น.

อ่านเรื่องเล่าสมัยมัธยมน่ารักดีค่ะ

ลูกน่ารักจัง
มีความสุขมากๆนะคะ

โดย: จาจาบิงส์

วันที่: 2 กันยายน 2551 เวลา:23:23:45 น.

จริงๆ เลยนะค๊ะ เรื่องจินตนาการไปเองเนี่ย พี่วิสกี้ก็เป็นแบบนี้แหละ คิคิ

โดย: วิสกี้โซดา

วันที่: 2 กันยายน 2551 เวลา:23:41:36 น.

เดี๋ยวก่อนค่อยแวะมาอ่านเจ้า ชอบอยู่แล้วฮี่ๆๆ

โดย: แม่เฮือน

วันที่: 3 กันยายน 2551 เวลา:2:19:26 น.

นางฟ้าชอบฟัง ชอบอ่าน เขาเล่าเรื่องขนหัวลุกนี้มาก ๆเลย
พอฟังเสร็จก็มาจินตนาการ กลัวเอาเองน่ะค่ะ...

โดย: นางฟ้าของชาลี

วันที่: 3 กันยายน 2551 เวลา:3:19:08 น.

สวัสดีเช้าวันพุธค่ะคุณหมวย
โชคเข้าข้างอีกแล้วค่ะ
มาอ่านตอนเช้า
ไม่กลัว แต่ไม่อยากเจอค่ะ
บลืออออออ

โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว

วันที่: 3 กันยายน 2551 เวลา:7:07:04 น.

๑๓

สวัสดีครับ น้องหมวย

จากบล็อก ... ไม่ใช่เมืองไทยครับ เห็นในเว็บที่มาของภาพบอกว่า "ภาพถ่ายควาย ๆ จากเชียงตุง"...ครับ

มีความสุข รักษาสุขภาพ นะครับ

โดย: เซียน_กีตาร์

วันที่: 3 กันยายน 2551 เวลา:7:23:18 น.

แม่หมวยเล่าเรื่องได้ดีมากเลย ทำให้ตัวเองนึกถึงวัยเด็ก หรือวัยรุ่นก็กลัวแบบแม่หมวยล่ะ แต่ชอบฟัง ยิ่งเล่นผีถ้วยแก้วชอบมาก พี่ไม่เคยรู้จักเล่นผีเหรียญเลย เชยไหมค่ะ

น้องหมวยเล่าทุกอย่างเหมือนพี่เคยทำสมัยที่ต้องผ่านป่าช้าหรือผ่านที่เค้าบอกว่าเคยเห็นผีเลย เวลาผ่านพี่จะกลั้นหายใจและวิ่งให้เร็วที่สุด ยิ่งส่องกระจกอีกกลัวเห็นผึมาก ๆ

น้องหมวยตอนนี้ยังทำขนมส่งอีกหรือเปล่าค่ะ

ขอบคุณสำหรับคำชมเรื่องชุดน่ะค่ะ และกำลังใจเรื่องงาน น้องหมวยทำให้พี่ลุกขึ้นมาสู้เรื่องงาน และทำให้พี่มีความสุขเวลาไปทำงาน

ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ

มีความสุขมาก ๆ น่ะค่ะ

โดย: jiney (สวยตลอดกาล

) วันที่: 3 กันยายน 2551 เวลา:7:46:54 น.

หนูก็กลัวผีนะพี่ ทั้งๆที่ไม่เคยเจอเลย แถมชอบดูหนังผีอีกต่างหาก

โดย: น้องผิง

วันที่: 3 กันยายน 2551 เวลา:11:24:31 น.

พูดถึงผีเหรียญนี่ฮิตแฮะ
เคยเล่นเหมือนกันค่ะ
แต่ก็ไม่มีอะไร

^ ^"

โดย: หมูปิ้งไม้ละ 5 บาท

วันที่: 3 กันยายน 2551 เวลา:12:08:35 น.

เด็กกลัวนะแต่ก็ชอบฟังจังเรื่องผีเนี่ยไม่รู้เป็นไง เหมือนกันแทบทุกคนเลยค่ะ

โดย: superss

วันที่: 3 กันยายน 2551 เวลา:12:33:37 น.