เหมือนอ่านชีวิตตัวผมเองเลย

"พระเจ้าอาจจะต้องการให้เราพบคนที่ไม่ใช่..ก่อนที่จะมาพบคนที่ใช่ เพื่อเวลาเราพบคนคนนั้นแล้ว เราจะได้รู้สึกซาบซึ้งถึงพรที่ทานประทานมา"
"ความรักมักมาเยือนผู้ที่ยังคงหวัง ถึงแม้ว่าจะผิดหวัง และมาเยือนผู้ที่ยังคงเชื่อ ถึงแม้ว่าจะถูกทรยศหักหลัง และจะมาเยือนผู้ที่ยังคงรัก ถึงแม้จะเคยเจ็บปวดมาก่อน "
"ขอให้คุณมีความสุขมากพอที่จะทำให้คุณเป็นคนอ่อนหวาน ผ่านการทดสอบมามากพอที่จะทำให้คุณเข้มแข็ง มีความเศร้าโศกพอที่จะทำให้คุณยังคงความเป็นมนุษย์ และมีความหวังมากพอที่จะทำให้คุณเป็นสุข "
เราอ่านเกือนทุกเรื่องที่นายเขียนแล้วนะ ชอบความคิด ของนายจัง บางส่วนเหมือนเราเลย ไม่ว่าตอนนี้นายรู้สึกยังไง รู้ไว้อาจมีบางคนกำลังรู้สึกเหมือนนาย

อืม ใช่เลย

ความรัก ก็เหมือน ผีเสื้อล่ะค่ะ
ยิ่งไล่ตาม ยิ่งห่างออกไป

แต่รักแท้กลับเหมือน ปีศาจ (อ่ะ อ่ะ ไม่ใช่ปีศาจแดงนะจ๊ะ)
ผู้คนต่างพากันเอ่ยถึง แต่น้อยคนนักที่จะพบเห็นตัวจรืง

เห็นด้วยกัยที่กล่าวมาทุกประการเลยครับ สิ่งที่ผมทำได้อย่างเดียว คือ การ Save ตัวเองให้มากๆ เข้าไว้ เพราะเรายังไม่รู้จักคนๆ นั้นจริงๆ เลย นอกจากการพิมพ์ของเขา ที่อาจจะโดนใจเท่านั้นเอง แต่ผมก็ยังเชื่อนะครับ ว่าในโลก on line มันอาจจะมีคนที่เขาเหมาะกับเราอยู่ ถึงแม้ว่ามันจะน้อยกว่า 10% ก็เหอะ

โลกความจริง กับโลกไซเบอร์ มันอาจดูแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง แต่มันก็อาจมีความเหมือนคล้ายแตกต่างกันไป
บางครั้งอาจจะรู้สึกดีที่ได้รับข้อความดี ๆ หรือคำพูดจากโทรศัพท์เพราะ ๆ แสดงความรักความห่วงใย
นั่อาจเป็นเพราะเขาอาจมีเสน่ห์จากการเขียน การพูดจา ที่ทำให้ใครสักคนที่อารมณ์อ่อนไหว สามารถได้ใจไปอย่างง่ายดาย ถ้าเขาต้องการ
แต่ในโลกแห่งความเป็นจริง บางครั้งตัวเราเองก็ต้องยอมรับว่าบางครั้งพูดก็ทำไม่ได้เหมือนกัน และการที่จะคบกับใครสักคน มันต้องมีหลายปัจจัยด้วยกัน คงไม่ใข่เพียงมีความรู้สึกที่ดี หรือคำพูดเพียงอย่างเดียว
และที่สำคัญจุดประสงค์ในการใช้ไซเบอร์แต่ละคนต่างกัน บางคนอาจจะหาใครสักคนที่เข้าใจ ที่ต้องการ เราก็อาจเป็นคนหนึ่งที่เขาคิดว่าใช่ หรือเขาก็อาจเป็นคนที่เราคิดว่าใช่ แต่ที่จริงแล้ว เราและเขาหาคนที่ใช่ไม่ คงต้องลองคบกันไป อย่าไปคาดหวังให้มาก
หวังว่า สักวันน้องจะเจอคนที่ใช่นะครับ

โดนใจมากๆครับ

แสบเข้าไปถึงทรวงเลย
ทำไมมันตรงกะความรู้สึกเราเช่นนี้

ป่วยไข้ยังไม่หายดีแต่พรุ่งนี้จะหนีไปเที่ยวจ้า
หายไปจิงๆน้างวดนี้

สัญญาว่าอีกสามวันจะไม่ลืมมารับพรคับหลวงตา

ชอบที่เขียนมากค่ะ จะแวะมาอ่านเรื่อยๆ นะคะ

ขอให้เจอคนที่ใช่เร็ว ๆ นะคะ

แวะมาเยี่ยมค่ะ

คิดมากไปรึเปล่า

เห็นด้วยในหลายประการ และไม่เห็นด้วยในบางประการ

ผมมั่นใจนะครับ ว่ามีไม่น้อยที่ตัวตนขณะออนไลน์ก็คือตัวตนของเค้าจริงๆ

ผมคิดว่าคุณเจอแล้วอย่างน้อยก็ 1 คนครับ..

มันคือรสชาติที่ดีของชีวิตครับ

มาชวนไปไว้อาลัยให้มัสแกตค่ะ

หัวข้อนี้ตรงใจสุดๆเลย

คิดไว้เหมือนกันว่าสักวันบลอคของเราคงต้องเขียนเรื่องรักออนไลน์เช่นกัน