ก็เหงาอยู่เหมือนกัน
เหงาเงียบๆ ไม่มีเสียงเปียโนค่ะ

All lies and jest
Still, a man hears what he wants to hear
And disregards the rest.

When I left my home
And my family,
I was no more than a boy
In the company of strangers
In the quiet of the railway station,
Running scared,

เหมือนมองตัวเองเลย

"เหงา" คำนี้เศร้าเหลือเิกิน
เหมือนม้านั่งถูกมองเมิน
เหมือนทางเดินที่ไม่มีใครผ่านมา
ใบไม้ปลิว...หัวใจหวิว..หวิว..เหว่ว้า
ความเหงาเหมือนเข็มนาฬิกา..
ที่หมุนช้า..และเนิ่นนาน

เหงาเหรอ ป๊อป

เค้าไม่ได้ออนเลยช่วงนี้ วุ่นกะลูกแล้วก็ติดละครจ๊ะ

เป็นห่วงนะ คิดถึงด้วย

ความเหงา

มันเป็นเรื่องที่น่ากลับนะค่ะ

ลองหาหนังสือสักล่มมาอ่านสิค่ะ

บางทีการอ่านหนังสือมันช่วยให้เราคิด

เราอาจลืมความเหงาไปได้บ้างนะค่ะ

อาจจะกลายเป็นว่าเราติดหนังสือเล่มนั้นจนไม่อยากวาง

จนลืมไปเลยก็ได้ค่ะว่าเรากำลังเหงา

เข้าใจ

หันมองรอบข้าง มีคนเหงามากมายอยู่ในเมืองที่พลุกพล่านด้วยผู้คน มาเหงาเป็นเพื่อนคะ

ก๊อก ก๊อก เข้ามาบ้านคุณครั้งแรกค่ะ มาอ่านตามหัวข้อ
ความทรงจำในอดีต กับความฝันในอนาคต
อ่านไป 3 รอบ ยังไม่พบ อดีต หรืออนาคต เพราะเจอแต่ปัจจุบันของคุณ ที่รู้สึกเหงาๆ
เลยต้องไปเปิดบล็อคเก่าๆ อ่าน..
อนาคตระยะใกล้ๆ รู้แน่แล้วคุณจะไป พัทยา...ดีค่ะ สนุกให้มากๆ นะคะ ถ้าไปแล้วไม่สนุกนอนอยู่บ้านก็เหมือนกัน

ส่วนอดีต คงเกี่ยวกับความรัก...ทำให้เหงาๆ อยากบอกคุณเช่นกันว่าเราเองก็ย่ำแย่ ถ้าไม่มีลูกๆ ชีวิตคงเหงาและขาดสีสัน

แต่ก่อนช่วงที่ลูกไม่อยู่ด้วยก็เข้าวัดค่ะที่วัดมีอะไรให้ทำเยอะเลย

เป็นกำลังใจให้หายเหงาไวๆ นะคะ
แล้วจะแวะมาใหม่ค่ะ

ก็มีรมณ๊แบบนี้บ่อยๆคะ
ช่วงนี้เกลียด long weekend มากที่สุด
เพราะเราไม่รู้จะไปไหน

รู้ตัวอีกทีก็แบบคอมฯ มาที่ทำงาน
อย่างน้อยยังทำไรเรื่อยเปื่อย

หาไรทำนะคะ
จะได้ไม่เหงามาก

แวะมาชวนไปฟังเปียโนที่ blog ค่ะ

ดีใจนะคะที่แวะไปฟังเพลงหวานๆ ที่บ้านจีจี้ กาก้า....
เพลงที่ใส่ไว้รอบนี้เป็นชาวฟิลิปปินส์ค่ะ เป็นเพลงประกอบละคร เรื่องอะไรไม่รู้เลยแต่ฟังแล้วชอบมากค่ะ.....

อัพบล็อคเมื่อไหร่ตามได้เลยนะคะ
แต่จะแวะเข้ามทักทายให้หายเหงาเรื่อยๆ ค่ะ

เอาน่า ใครๆ ก็เหงา