เมื่อ “ยอดดวงใจ” ต้องตกกระไดพลอยโจนไปเยอรมนีกับ “ศิขริน” นักธุรกิจหนุ่มหล่อที่เกลียดเธอเข้าไส้ด้วยข้อหามือที่สาม ที่กำลังทำลายความรักของลูกสาวผู้มีพระคุณกับแฟนหนุ่ม ชายหนุ่มจึงบังคับเธอมาเป็นแฟนกำมะลอเพื่อหลอกให้ลูกสาวผู้มีพระคุณวางใจ แม้จะรู้ว่าศิขรินรังเกียจเธอ และแกล้งทำดีกับเธอ แต่ยอดดวงใจก็ยังเผลอหวั่นไหว และยอมรับกับตัวเองอย่างไม่อายว่าอยากใกล้ชิดศิขรินให้นานที่สุดเท่าที่โอกาสจะเอื้ออำนวย ยิ่งคิดว่าเขาและเธอจะต้องตัวติดกันตลอดทริปไปเยอรมนี ก็ทำเอาเธอจินตนาการไปไกล เพราเธอเห็นว่า งานนี้กำไร...กำไรชัดๆ

----------------------------------------------------------------------------------------------------

เรื่องนี้ค่อนข้างทำให้เราชื่นใจนิดนึงค่ะ คือในมุมของเรานะ เราว่ามันเป็นข้อดีอย่างนึงของการเลือกนิยายอ่านจากชื่อนักเขียนที่เราคุ้นเคย อย่างแรกคือเรามั่นใจได้ว่าบทประพันธ์ค่อนข้างจะ consistency กันทั้งเรื่อง ใช้ภาษาดี สละสลวย และตัวละครมีความชัดเจนใน Character ส่วนนอกจากนั้นก็จะเป็นในเรื่องของเนื้อหาและจินตนาการของผู้เขียนแล้วค่ะ ว่าจะทำให้มันน่าสนใจได้แค่ไหน

อันที่จริงเราก็ไม่ใช่แฟนหนังสือของรอมแพง แต่บังเอิญว่าเรื่องแรกที่ได้อ่านคือ บุพเพสันนิวาส ซึ่งทำให้เราประทับใจ การที่จะเลือกหยิบนิยายเรื่องอื่นๆของรอมแพงมาอ่านจึงไม่ใช่เรื่องยาก

อ่านชื่อนางเอกตอนแรกก็ว่าเชยนิดๆนะคะ... แต่อ่านไปอ่านมามันก็เข้าทีดีค่ะ 5555 (อันนี้เหมือนจะเป็นเล่มต่อเนื่องจากแฝดน้อง ยอดพธู นะคะ ซึ่งเราไม่เคยอ่านเล่มแรก แต่ไม่เป็นปัญหาแต่อย่างใดค่ะ เพราะเนื้อหาแยกกันค่อนข้างชัดเจน อ่านแยกกันได้ ไม่เข้าใจผิดในสาระสำคัญอย่างแน่นวลลล แต่อาจจะผิด timeline นิดนึงถ้าอ่านยอดดวงใจก่อนยอดพธู)

เราชอบ character ของนางเอกนะคะ ดูเผินๆเหมือนเป็นคนง่ายๆ สบายๆ หัวอ่อน ใครว่าอะไรว่าตามกัน อะไรก็ได้ ไม่มีปากเสียง เหมาะสำหรับโดนเอารัดเอาเปรียบ 5555 แต่จริงๆแล้วมีความเป็นกบฎซ่อนอยู่ในตัวสูงเหมือนกัน จะเห็นได้จากการแสดงความคิดเห็นในบางเรื่อง ที่ดูจะไม่เข้ากับภาพลักษณ์ที่เห็น จะเรียกว่าดื้อเงียบก็ว่าได้ แต่ในขณะเดียวกันก็เป็นคนที่ชัดเจนกับหัวใจของตัวเอง รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร และกล้าทำในสิ่งที่หัวใจต้องการ พร้อมกันนั้นก็มีความเห็นอกเห็นใจผู้อื่นไปด้วย 

สำหรับตัวพระเอกนี่มีความซับซ้อนทางอารมณ์สูง เพราะค่อนข้างยึดติดกับกรอบบังคับในหลายๆเรื่อง อารมณ์เลยดูขึ้นๆลงๆ ผีเข้าผีออก ซึ่งอันตรงนี้เราคิดว่าค่อนข้างเข้าใจตัวละครนี้นะ เราว่าเค้าเขียนให้เราเข้าใจ รู้สึกตามตัวละครนี้ได้ดีอยู่ ถ้าตัดอคติออก พระเอกก็ถือว่าเป็นสุภาพบุรุษอยู่เหมือนกัน จะเกลียดก็แต่การเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้น เจ้าแผนการร้ายกาจนั่นแหละค่ะ

เรื่องนี้เป็นนิยายแบบพาเที่ยวด้วยค่ะ ส่วนตัวไม่ค่อยอินจุดนี้เท่าไหร่ ดูยัดเยียดข้อมูลเยอะไปค่ะ เราแอบเบื่อ... มันอาจจะเหมาะสำหรับคนที่เคยไปเที่ยวหรือคุ้นเคยกับเยอรมนีก็ได้ค่ะ คนกลุ่มนี้อาจจะชอบ