นาทีนี้คงไม่มีอะไรเซอร์ไพรส์เท่าการวิวาห์สายฟ้าแลบ 

ระหว่างนักธุรกิจหนุ่มใหญ่มาดนิ่งกับหญิงสาวเปรี้ยวซ่า

ที่ต่างโคจรเข้ามาเพื่อเขย่าหัวใจของกันและกันตามความประสงค์ของบุพเพ 

ถ้ามีคนบอกให้คุณแต่งงานกับคนที่ไม่รู้จัก คุณคงค้านหัวชนฝา 

สาวสวยอย่าง รุจี ก็เช่นกัน สตรียุคออนไลน์ 

ความมั่นใจเต็มอินสตราแกรมต้องเป็นฝ่ายเลือกเอง 

สเปกผู้ชายในฝัน ต้องอายุห่างกันไม่เกินห้าปี เป็นคนโรแมนติกและน่ารัก 

ไม่หล่อ ไม่ขาว ไม่รับแอดเป็นเฟรนด์เด็ดขาด 

แต่เมื่อมีคำขอแต่งงานสายตรงมาจากนักธุรกิจนาม ภาคี ภารกิจดูตัวก็เริ่มขึ้น 

เขาเป็นถึงเจ้าของบริษัท รูปร่างหน้าตาผ่าน แต่อายุ...เกือบสี่สิบ! 

คิดยังไงถึงมาขอบัณฑิตหมาดๆ อย่างเธอไปเป็นคู่ 

เธออยากได้ผะ...เอ๊ย สามีนะ ไม่อยากได้พ่อ 

และเธอไม่อยากเป็นหญ้าอ่อน ไม่ชอบคนแก่ 

แต่ทำไมถึงใจอ่อนยอมตกลงแต่งงานไปแล้ว...

------------------------------------------------------------------------------------

พล็อตเรื่องทำให้เราสงสัยค่ะ ว่าการแต่งงานจากการเห็นชอบของผู้ใหญ่ แต่ไม่ใช่คลุมถุงชน คือเต็มใจทั้งจากฝ่ายหญิงชาย มันจะเป็นอย่างไร เราคิดว่าเค้าพยายามเขียนให้เงื่อนไขเริ่มเรื่องของพระ-นาง แตกต่างจากการคลุมถุงชน ไปๆมา มันก็ดูไม่ต่างจากเรื่องอื่นๆค่ะ โดยเนื้อหาถึงแม้พระ-นางจะเต็มใจ แต่คนไม่รู้จักมักจี่กันมาก่อน จู่ๆมาแต่งงานกัน เอาจริงๆก็เหมือนคนแปลกหน้า เต็มไปด้วยความ awkward ค่ะ ยังไงๆก็ไม่อิน อีกทั้งก็รักกันแบบน่าสงสัย อย่างงงๆ ไม่มีจุดพีคของเหตุการณ์ หรือความสัมพันธ์ ให้ประทับใจ 

นางเอกดูจะเป็นคนที่มีความขัดแย้งของลักษณะตัวเอง เป็นเด็กยุคใหม่ที่ติดเพื่อน ชอบเฮฮา ชอบเที่ยว ติดโซเชียล ทั้งๆที่ดูซุกซน เปรี้ยวซ่า ดูมีความกบฎอยู่ไม่น้อย แต่เมื่ออยู่กับพระเอกก็ดูเหมือนเป็นคนเลยค่ะ เชื่อฟังเว่อร์ กลัวเว่อร์ เคารพยำเกรงเหมือนพ่อ พยายามจะเข้าใจว่าด้วยช่องว่างอายุ 15 ปี นะ แต่ตามการเดินเรื่อง และเนื้อหา รวมถึงเหตุการณ์ต่างๆในเรื่อง ก็ยังไม่อินในความเป็นคู่รัก เหมือนพ่อลูก พี่ชายน้องสาวงี้มากกว่า 5555 ล่ะนางเอกก็ไม่ได้มีเสน่ห์อะไรโดดเด่นที่น่าประทับใจ ไม่เข้าใจว่าทำไมพระเอกถึงได้หลงรัก