ปกหลัง
ท่ามกลางม่านทรายสีกุหลาบใครๆต่างพากันอิจฉาวิณดา
ที่ได้แต่งงานกับมหาเศรษฐีหนุ่มรูปหล่ออย่างภีมวัต
แต่จะมีซักกี่คนที่รู้ว่า ภายใต้เสน่ห์ที่เต็มเปี่ยมของเขา
ซ่อนความร้ายกาจอะไรเอาไว้
คุณในตอนนี้ก็ไม่ต่างอะไรจากสัตว์ป่า คุณไม่ใช่คน
น้ำเสียงหวานราวระฆังแก้วหากแฝงแววเจ็บปวดล้ำลึกประกาศกร้าว
ผมมั่นใจว่าค่าความเป็นคนของผมก็ยังเท่าเดิมแน่
แต่ถ้าคุณไม่พอใจ ทำไมเราไม่กลับไปคุยกันต่อที่บ้าน
ท้ายประโยคดวงตาเหยี่ยวเปล่งประกายเจ้าชู้แวววาม
มือเรียวบอบบางกำเข้าหากันแน่นอย่างเหลืออด
ผู้ชายอย่างคุณก็คิดได้แค่นี้ความโลภ ผลประโยชน์ และเรื่องเซ็กส์!
---------------------------------------------------------------------------------------
เนื้อเรื่องน้ำเน่าโดยแท้ค่ะ พระเอก หล่อ รวย มีชื่อเสียง ถูกตาต้องใจนางเอก หวังช่วยเหลือทางอ้อม แต่ด้วยความปากหนักและทิฐิ ที่ไม่ยอมบอกเหตุผลที่บังคับให้นางเอกแต่งงาน จึงถูกเกลียดและเข้าใจผิด ก็โดนนางเอกที่สวยเว่อร์วัง (ก็สวยจนพระเอกติดใจนั่นแหละ ได้เต้นรำด้วยครั้งเดียวถึงกับอยากได้มาครอบครอง) แผลงฤทธิ์ พยศตามสูตรเลยค่ะ ... หลังจากเข้าใจพระเอกผิดอยู่นาน บทจะเก็ทขึ้นมาแม่คุณก็ยอมดื้อๆ แบบว่า... คนอ่านตั้งตัวไม่ติดเลยทีเดียว ล่ะบทจะงี่เง่าขึ้นมาก็ทำได้อย่างไร้ที่ติ absolutely งี่เง่าโดยสมบูรณ์ค่ะ เพลียใจจริงๆเจ้าค่ะ
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [