หมอฟันกับปุ้ง หน้าตาเข้ากั๊น เข้ากันนะน้องแอน อิๆ

แม๊..อ่านทีแรกไอ้เราก็นึกว่าใครที่ไหนมาหลอกพ่อรูปหล่อของป้าพจซะอีก

ที่แท้ก็ยัยแม่ตัวดีนี่เอง (โตขึ้นเอาคืนเลยนะลูก ฮ่าๆๆๆๆ)

หน้ายิ้มแป้นเสียทุกรูปเลย พี่แอน

อิอิ หลอกได้สนิทใจ

พี่ปุ้งเก่งจังเจอหมอฟันไม่ร้อง เจ้าอะตอมเจอหมอฟันยังไม่ได้ตรวจฟันร้องลั่นคลิกนิกเลยค่ะ แก้อตรวจไปได้เป็นร้องๆๆเอิ้กๆๆ
โธ่นึกว่าครายมาหลอกพี่ปุ้งอิอิ ถ้าหลอกแล้วแฮปปี้ก้อดีไปค่ะอิอิ

ชอบอาหารบนรถไฟจัง

น้องปุ้งเก่งจังเลยก๊าบ ไม่กลัวหมอด้วยอ่ะ
เออจากบล๊อกที่แอนบอกว่าไม่เคยเห็นมีแบบที่อ้อยถ่ายเลยอ่ะ แอนไปนานรึยังคะ อ้อยไปครั้งนี้เป็นครั้งที่ สามแล้วอ่ะคะ มานก็มีอะไรเพิ่มขึ้นมาเรื่อย ๆ นะคะ สวยขึ้นอ่ะคะ...เจ้าเซ้นมานมาดรีมเวิลครั้งนี้เป็นครั้งที่สองคะ ก็เนื่องจากติดใจจากครั้งแรกแหละคะ ไม่รู้มานจะอยากร้องไปอีกเป็นครั้งที่สามอ่ะป่าว อิอิ...

เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ น้องปุ้งน่ารักจังง่ะ
จำความได้ว่าตอนเด็กๆมีประสบการณ์ไม่ดีกะหมอฟัน เลยไม่ชอบ แต่ตอนนี้ก็ต้องไปหาเป็นระยะๆ ก็เลิกกลัวไปแล้วอ่ะค่ะ

ดีจังน้องปุ้งฟันสวย อิอิ

ขอใช้สิทธิ์โดนพาดพิงคะ
ขอให้พี่แอนถอนคำพูดว่าเอาน้ำหนักไม่ลง เพราะตอนนี้แพนลงมาครึ่งกิโลแล้ว

หลานช้านนนน เก่งจริง ๆ

พี่พจฯ เป็นหนึ่งในเป้าหมายของแอนเลยล่ะค่ะ
^
^
เม้นต์ซะพี่สะดุ้งเลย กร๊ากกกกกก

น้องปุ้งน่าร้ากกกกกกกกกกกก ยิ้มหวานมากๆเลยค่ะ
ขอปรบมือให้ดังๆเลย เก่งจริงๆ นึกถึงตอนไปหาหมอฟันครั้งแรกแล้วอายมากๆ ร้องไห้ลั่นเลย วิ่งหนีหมอแทบไม่ทัน

พี่แอนจ๋า น้องปุ้งเป็นเด็กดีได้ดังใจจังเลยนะคะ ดูแลฟันได้ดีจัง เจ้าบูมทุกวันนี้จะเอาผ้าอ้อมเข้าไปเช็ดฟันน้อยๆของเค้ายังยากเลย กลัวเรื่องฟันผุที่สุด เพราะยังติดกินนมมื้อดึกอยู่เลย

แล้วเรื่องโดนหลอก เราก็นะ แหม...ตกใจ ว่าใครหนอมาหลอกเจ้าปุ้งได้ ที่แท้....อีแม่เจ้าปุ้งนี่เอง 555

แล้วจะไปเที่ยวญี่ปุ่นจริงๆเมื่อไหร่คะ โบก็อยากไปเหมือนกันนะเนี่ย

น้องปุ้งครับ ป้าเต้ยจะช่วยจำนะ ว่าแม่แอนติด Thomas Land in Japan นะครับ อิอิ

แอน งานนี้มีคนช่วยจำเยอะนะจ๊ะ ^^

หวัดดีค่ะ คุณแอน

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมนะคะ
น้องปุ้งกับหมอฟันเข้ากันได้ดีนะคะ
ไม่กล้วคุณหมอเลย เก่ง

ขอให้คุณแอนและครอบครัวมีความสุขมากๆ นะคะ

พี่แอน ว่าไปแล้วป้อมยังไม่เคยพาธาร่าไปหาหมอฟันเลยหละ อย่างแรก พ่อแม่เองยังไม่ยอมไปเลย ขี้เกียจไปนอนเจ็บตัว รอกลับเมืองไทยไปทำทุกทีเลย อย่างที่สอง เจ้าธาร่าเนี่ยนะจะยอมให้หมอทำอะไรกับฟันเธอ เมินซะเหอะ

แต่ท่าจะไม่ไหวแล้ว ว่าจะพาไปเร็วๆนี้แล้วเหมือนกันพี่ เพราะเธอเล่นยอมแปรงฟันบ้างไม่แปรงบ้าง กินสารพัดแป้งเข้าไปเลยหละ ยังดีไม่กินของหวานเท่าไหร่

น้องปุ้งเห็นเทมปุระแล้วยิ้มตาหยีเลย สงสัยชอบกินแน่ๆ โอ้ย เห็นแล้วน้ำลายหกเลยพี่

เห็นเพื่อนป้อมบอกเหมือนกันว่าthomaslandมีที่ญี่ปุ่นที่เดียว เจ๋งมากๆ ทำไมไปอยู่โน่นนะ เมกาน่าจะมีเนอะพี่ ประหลาดจัง

เชื้อไม่ทิ้งแถวจริงๆนะกำปุ้ง เก่งมากเลย
ตกใจหมดคิดว่าปุ้งเป็นอันตราบ แม่มันต้มซะเอง แล้วไป ลูกจับได้เมื่อไหร่ สวย.....

น้องปุ้งเก่งจังเลยค่ะ ไปหาหมอฟันไม่ร้องไห้ แสดงว่าหมอก็ต้องหลอกล่อเก่งนะคะเนี่ย

5555 หลอกแบบนี้น่ารักๆ ไม่เป็นไรค่ะ น้องปุ้งเก่งจริงๆ ฟันก็ไม่ผุด้วย เย้เย้

น้องปุ้งเก่งมากๆเลยค่ะไปหาหมอฟันแถมยังยิ้มแฉ่งสู้กล้องชูสองนิ้วสู้ตายอีก

ทีแรกตกใจว่าโดนแกงค์ต้มตุ๋นที่ไหน ก้ากกที่แท้คุณแม่นั่นเอง

น้องบุ้งน่ารักจัง โตเป็นหนุ่มแล้วค่ะพี่แอน หมอฟันกร๊าก ปลาก็เพิ่งไปหามา ไปช่วงป่วยพอดีเลยอ่ะ ยิ่งเป็นหนักกว่าเดิม

เห็น japan town แล้วอยากไปอีกปลาเคยไปกินร้านเล็กๆอยู่ใน mall อ่ะค่ะ แต่ดูแล้วไม่ใช่ร้านนี้ ร้านนี้ปลาเดินเฉียดๆ พอดีคนเยอะเลยอดง่า แต่ร้านที่ปลาไปก็อร่อยยยยมากกกกก จำชื่อร้านไม่ได้ ไปกิน udon tempura เหมือนจะกินเหมือนน้องปุ้งง่า นึกแล้วต้องไปอีก

ปลาเองก็ไม่ค่อยได้เข้าบล๊อกเลย เพราะก่อนหน้านี้ป่วยอ่าเป็นเดือนๆเลยค่ะ เป็นแล้วไม่ไปหาหมอสรุปว่าติดเชื่อ ดีเจ้าฌอนไม่ติด

ลืมมารายงานปลากลับไปซื้อหนังสือมาเลี้ยว สนุกมากเลยค่ะ ให้พี่แอนขายดีๆ เฮงๆ

เข้ามาชมน้องแอนดูแลฟันน้องปุ้งได้ดีมากๆค่ะ

อันนี้แถม >>> หลอกลูกได้เนียนมากๆด้วย ฮ่าๆๆ

น้องปุ้งเก่งจังเลยไม่กลัวคุงหมอเลยแม้แต่นิดเดียว
ยิ้มหวานทุุกรูปเลยน๊า น่ารักมากๆ

ปล.โดนแม่แอนต้ม เปื่อยหรือยังลูก อิอิ

ก๊ากกก แก๊งค์ต้มตุ๋นร้ายมากกกกกกกกกกกก น่าสงสารปุ้งน้อย เดี๋ยววันหลังเจอป้านุ้ยจะถามว่าไปเจแปนหนุกเปล่า อิอิอิ

จะว่าไปรูปร้านหมอฟัน เหมือนยอมนั่งเองแต่แรกเลยนะเนี่ย

เอาแผนที่พิพิธภัณฑ์เด็กมาฝากจ้า

ถ้ายังไม่เคยไป ส่วนของพิพิธภัณฑ์ที่ไม่ใช่ดิสนีย์ก็น่าสนใจนะน้องแอน มีทั้งโซนเด็กเล็กและเด็กโตเลยแหละ ตรงdisney learning town เค้าจะมีถึงแค่สิ้นปีนี้เท่านั้นเอง

ลูกพี่ไปพิพิธภัณฑ์เด็กมาหลายครั้งแล้วตั้งแต่เล็กๆเลยอ่ะ(แม่มันอยากไป เลยเอาลูกมาบังหน้าน่ะ 555)
น้องแอนลองไปดูบล็อกเก่าๆสิ น่าสนใจหลายอย่างเลยแหละ เสียดายที่สมัยนั้นใช้กล้องฟิล์ม เลยไม่ได้ถ่ายรูปไว้เยอะๆ (มันเปลือง)

https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=inmylife-inmyworld&month=06-2007&date=22&group=4&gblog=10
^
^
อันนี้ตอนเล็กๆเลย 7 ปีที่แล้ว

https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=inmylife-inmyworld&month=04-2007&date=12&group=4&gblog=7
^
^
อันนี้โตมาหน่อย แต่ก็ไม่ค่อยได้ถ่ายรูปมาเหมือนกัน (ถ้ารู้ว่าจะมีบล็อกไว้ให้เก็บเรื่องราวแบบทุกวันนี้ พี่จะเอาให้ละเอียดยิบเลย น่าเสียดาย)

เอิ๊กกกกก แผนที่ทำไมเป็นงี้ล่ะ เอาใหม่นะ

อ่านตอนแรกตกใจ คิดว่าน้องปุ้งโดนแก๊งที่ไหนต้มตุ๋น ที่แท้ก็แก๊งหม่าม้านี่เอง ต้มซะน้องปุ้งเปื่อยเลย แถมต้มคนอ่านด้วยนะ เพราะใครๆ ก็นึกว่าน้องปุ้งโดนแก๊งต้มตุ๋นจริงๆ

น้องปุ้งไปหาหมอฟัน ไม่ร้องไห้เลย ดีจัง เนี่ยยังกังวลเลยว่าจะพาข้าวปุ้นไปหาหมอฟันไงดี สงสัยร้องร้านหมอแตกแน่ๆ เลยค่ะ

น่ารักมากกกกกครับ หน้าตาน้องเค้าเหมือนผมตอนเด็กเลยจิงๆนะเนี่ยไม่ได้โม้ เห็นภาพปุ๊บโตะใจเลย

สวัสดีคะ ... คนจิตตกตอนนี้หายดีแล้วเลยแวะมา
เข้าบล็อกเหมือนเคยค่ะ และเข้ามาแล้วก็เลยได้เข้ามา
รู้จักกับแก็งค์หลอกเด็กด้วยนะค่ะเนี่ย ...
ตอนแรกยังคิดว่า เฮ้ย เดี๋ยวนี้เค้ามีแก็งก์แบบนี้
แล้วเหรอ อ่านไปอ่านมา อ่ะ อ้าว แก็งก์นี้เค้ามีกันสองคน
แล้วก็หลอกเฉพาะลูกใครลูกมัน อ่ะแบบนี้ก็ไม่เป็นไรคะ
ถือว่าหลอกเอาไว้ก่อนจะได้สงบ วันหน้าเอาใหม่มีโอกาส
ก็คงได้นั่งเครื่องไปเมืองยุ่นกันจริงๆ แบบไม่ต้องพูด
"Town" ด้วยเสียงเบาๆ ค่อยๆ ว่าน้องปุ้งจะจับได้นะค่ะ


ว๊า ทำงี้ได้ไง เห็นซูชิแล้วอยากมาเชียว ใจร้ายจังเลยค่ะ
แม่น้องปุ้ง ... หลอกเด็กยังไม่พอ หลอกผู้ใหญ่อย่างเรา
ให้หิวจัดสุดๆ เลยดูสิค่ะเนี่ย

ไปหาหมอฟันเก่งจริง ๆ เลยค่ะ พี่ปุ้ง ที่บ้านจินเด็ก ๆ ไม่ค่อยชอบกันเลยค่ะ ไปทุกทีก็ร้องจนอาเจียนทุกที (ทั้งที่แค่เคลือบฟลูออไรด์เอง อะไรจะกลัวขนาดนั้น) แต่ล่าสุดพี่พายไม่ร้องแล้ว ดีขึ้นอาจจะโตขึ้นพูดเข้าใจมากขึ้น หรืออาจจะเพราะคุณหมอชมว่าฟันไม่ผุ เก่ง อะไรประมาณนี้ เลยปลื้ม

ส่วนเรื่องต้มหรือหลอกเด็กเนี่ย ตอนแรกอ่านแล้ว นึกว่ามีแก๊งค์ต้มตุ๋นจริง ๆ อ่านไปอ่านมา ยิ้มเลย แหม ก็ดูสิ ต้มแบบนี้น่ารักแถมมีความสุขอีกแน่ะ

สวัสดีค่ะ



สวัสดีค่ะ แวะมาขอบคุณสำหรับคำอวยพรให้อีริคนะคะ ขอให้มีความสุขมากๆเช่นกันค่ะ

น้องปุ้งเก่งมากๆค่ะ ไม่กลัวหมอฟันเลย


คิดถึงนะคะ ยุ่งๆเหมือนกัน

และเอากลอนมาฝากค่ะ

ยามเธอท้อ ฉันขออยู่เคียงข้าง
ยามเธออ้างว้างฉันขออยู่ตรงหน้า
ยามเธอร้องฉันขอซับน้ำตา
ยามเธอเหว่หว้าฉันขอให้กำลังใจ

เทคแคร์นะคะ ^_^

น่ารักดีครับ โตขึ้นท่าทางจะหล่อ อิๆ

ปุ้งเก่งจังเลยครับป๋ม...

โถ โดนพ่อแม่ต้มจนเปื่อยเลยนะปุ้ง ไปเจแปน(ทาวน์) ก็ไม่ชวนป้าไปด้วยนะ ป้าล่ะชอบนัก อิอิ

โดนแม่แอนหลอก...ซะ แต่ปุ้งก็มีความสุขเนอะ