Bloggang.com : พิมลพัทธ์ : รักออกแบบไม่ได้

รักออกแบบไม่ได้

แปลและเรียบเรียงจาก Beautiful life
เขียนโดย คิตากาวะ เอริโกะ
แปลโดย พิไล สุธีจินดารัตน์
J Book ในเครือสำนักพิมพ์บลิส พับลิชชิ่ง

ปกหน้า
พบกับความรักความสดใสแสนแสบสันที่คุณจะต้องซึ้งใจจนร้องไห้ในเวลาเดียวกัน

ปกหลัง
เรื่องราวของเคียวโกะ บรรณารักษ์สาวสุดแสบ วันหนึ่งเธอโคจรมาพบชูจิ ช่างตัดผมมือดีผู้มีมากยียวนกวนประสาทเหลือทน ตั้งแต่แรกพบทั้งคู่ปะทะคารมที่ลับมาแหลมเปี๊ยบกลางถนน แต่ใครจะรู้ว่าความแสบสันจะกลายเป็นเสน่ห์ดึงดูด(!)
ซึ่งต้องมีอุปสรรคมาทดสอบตามระเบียบ สองหนุ่มสาวจะลงเอยอย่างไรเมื่อชูจิได้รู้ว่าเคียวโกะต้องต่อสู้กับโรคร้ายที่คาดไม่ถึง

เขียนขึ้นจากบทละครโทรทัศน์รางวัลดีเด่นซึ่งโด่งดังอย่างสุดๆ ในญี่ปุ่น ผลงานของผู้เขียนบทเรื่อง Long Vacation และเรื่อง Never fall in love again (รักล้นใจ)

ตอนซื้อคิดว่าเรื่องนี้จะมาในโทนรักใสๆ เด็กๆ อ่านไปเพลินๆ แต่จริงๆ แล้วค่อนข้างจะดราม่าทีเดียว ไอ้ที่บอกว่าพระนางปะทะกันแสบสันน่ะ มีแค่ตอนแรกๆ นิดหน่อย ไม่มากหรอก แถมยังไม่ถึงขั้นอมยิ้มหรือส่ายหัวตอนอ่านให้กับสองคนนี้เลย

แรกๆ การแปลยังไม่เนียนเท่าไหร่ รู้สึกขัดนิดๆ คงเป็นเพราะแปลจากภาษาญี่ปุ่นไม่ใช่อังกฤษเหมือนที่เคยอ่านอยู่เรื่อยๆ ทำให้นึกถึงตอนอ่านงานแปลจากญี่ปุ่นอย่างชุดแมวสามสี หรือ ชุดเยือกเย็นกับร้อนแรง ฯลฯ ประมาณนั้นน่ะ พอภาษาเข้าแก๊ปลงตัว คราวนี้ก็อ่านได้ลื่น

การเดินเรื่องให้ความรู้สึกเหมือนกำลังดูหนังญี่ปุ่นหรือหนังเกาหลีอยู่ หันไปอ่านหลังปกซ้ำ เห็นเค้าว่าเขียนมากจากบทละครโทรทัศน์ มิน่าล่ะ... อ่านแล้วเป็นเสต็ปตามนั้นเลยนะ

และในเมื่อมันมาในอารมณ์หนังญี่ปุ่นหรือหนังเกาหลีแล้ว ก็ต้องขอบอกว่า หนังเรื่องนี้เป็นหนังที่เดินตามสูตรเดิมๆ แต่ได้ผลทุกที

พระนางเจอกันตอนแรกไม่ถูกกัน >> มีเหตุให้ได้พบปะกัน ได้ใกล้ชิดกัน ได้เรียนรู้กัน >> ค่อยๆ รู้สึกผูกพันกันมากขึ้น >> เมื่อเริ่มรู้ตัวว่ารัก นางเอกนั้นก็พยายามจะปฏิเสธ พยายามตีตัวออกห่างจากพระเอกเพราะรู้ว่าตัวเองเป็นโรคร้าย อยู่ได้อีกไม่นาน >> แต่พระเอกไม่ยอม >> จากนั้นก็มีอุปสรรคมาเป็นบทพิสูจน์ความรักของพระเอก >> พอนางเอกซาบซึ้งว่าพระเอกรักจริงก็ใกล้ถึงเวลาแล้ว >> ช่วงใกล้ๆ จบก็เป็นซีนอารมณ์เรียกความซึ้งเต็มที่ >> แม้จะรู้อยู่แล้วว่าจะต้องจบประมาณนี้แต่ก็อดมีอารมณ์ร่วมไปด้วยไม่ได้

จะอนุมานว่าเป็น A Walk To Remember ฉบับญี่ปุ่น หรือ Autumn In My Heart แบบเจแปนก็ไม่ผิด เริ่มต้นใสๆ ลงท้ายซาบซึ้ง พล็อตไม่แปลกใหม่ แต่ยังได้ใจคนอ่านอย่างเราอยู่เรื่อย ไม่รู้เป็นไงสิน่า emo

ดังนั้นขอบอกเลยว่า ถ้าใครโปรด A Walk To Remember หรือ Autumn In My Heart ล่ะก้อ ไม่น่าจะผิดหวังกับเล่มนี้ เพราะโทนอารมณ์ใกล้เคียงกันมากๆ บางฉากงี้ซึ้งจนคิดว่าถ้าได้พระเอกอย่างทาคูยะ คิมูระสมัยหนุ่มๆ กับนางเอกหน้าหวานๆ อย่างซอง เฮ เคียว (ฮา จินตนาการข้ามชาติเลยแฮะ emo

) ต้องดูไปซึ้งไปจนขอบตาร้อนผ่าวแน่ๆ (ฮา แน่ใจว่าซึ้ง ไม่ใช่อิจฉานางเอกที่ได้อยู่ในอ้อมกอดของพระเอก emo

)

ไม่ชอบนิดนึงตรงคู่เพื่อนนางเอกกับพี่ชายนางเอก ที่ผู้หญิงพูดประมาณว่า “สมัยนี้ใครๆ เค้าก็มีอะไรกันก่อนแต่งงานทั้งนั้นแหละ ไม่ใช่สมัยเมจิ (หรือเอโดะ หว่า?) ซะหน่อย” ทำให้รู้เลยว่าวัฒนธรรมญี่ปุ่นตอนนี้ไม่ถือเรื่องนี้แล้ว กลายเป็นวัฒนธรรมเปิดแบบฝรั่งไปแล้ว น่าเสียดาย เด็กไทยไม่น้อยก็เริ่มคล้อยตามความคิดนี้แล้ว ไอ้เรามันคนหัวเก่า ก็อยากให้หนังสือปลูกฝังหรือใส่ความคิด-ค่านิยมที่น่าอนุรักษ์ไว้ในหัวของเยาวชนหน่อยน่ะ

แต่ที่ได้แง่คิดดีๆ ก็มีนะทั้งในเรื่องงาน เรื่องความรัก และการใช้ชีวิต...
ที่ประทับใจที่สุดก็นี่เลย

“ชูจิ จะมีชีวิตอยู่ต่อไปใช่ไหม มีชีวิตอยู่แทนฉันด้วย”
“อา... หรือไม่เราก็ตายไปด้วยกันดีไหม”
“อะไรกัน... ชูจิยังคิดแบบนี้อยู่อีกเหรอ” (คือพระเอกเคยบอกนางเอกแล้ว ว่าจะตายเป็นเพื่อน)
“ฉันตายได้นะ”
“ฉันอยากให้ชูจิมีชีวิตอยู่... อยากให้ชูจิอยู่ อยู่แทนฉันด้วย เข้าใจไหม”

เดาได้ใช่มั้ยว่าเป็นยังไง ตอนจบพระเอกก็มีชีวิตอยู่ไง แล้วก็ทำความฝันที่เคยคุยกับนางเอกไว้ได้สำเร็จ เหมือนโรสที่มีชีวิตอยู่ตามที่แจ๊คขอเลย (ฮา เหมือนหนังอีกเรื่องแระ emo

เดินตามสูตรจริงๆ )

สำหรับเรา เรื่องนี้ไม่ได้ซึ้งจนร้องไห้โฮๆ ไม่ได้ตลกจนหัวเราะท้องแข็ง ไม่ได้อ่านไปยิ้มไปละไมในเนื้อเรื่อง แต่ก็อ่านได้เพลินดี ได้แง่คิดดีๆ และจบด้วยความประทับใจ จะเรียกว่าตรึงใจหน่อยๆ ก็ว่าได้ >> บอกแล้วว่าสูตรสำเร็จนี้ยังใช้ได้ผล โดยเฉพาะคนจิตใจอ่อนไหวสวยๆ ...อย่างเรา emo

(

ฮา คำสุดท้ายเกี่ยวไหมนั่น)

Create Date : 13 มกราคม 2551

Last Update : 13 มกราคม 2551 10:08:40 น.

21 comments

Counter : 920 Pageviews.

ตอนนี้กำลังอ่าน "รักล้นใจ" ชุดเดียวกับเล่มนี้อยู่ค่ะ เห็นเล่มอื่นมีพระเอกนางเอกเป็นโรคแล้วก็คิดว่าอีกแล้วเหรอ เลยเลือก "รักล้นใจ"มาแทนน่ะค่ะ

โดย: BoOKend

วันที่: 13 มกราคม 2551 เวลา:11:41:29 น.

ปกแหว๋วมากเลยฮะ อิอิ

โดย: Boyne Byron

วันที่: 13 มกราคม 2551 เวลา:16:31:11 น.

แล้วสรุปว่าหนังแนวนี้มีจบอยู่2แบบ
ไม่มีมิราเคิล แบบที่ว่าผ่าตัดแล้วหาย
ไม่ก็หายจากโลกนี้ไปเลย555+

-*- แต่แบบนี้ก็ซึ้งดีนะคะ แต่นิยายพี่อังห้ามมีคนตายนะเคอะ หนูม่ายยอมมมมมม emo

โดย: Pupae63 IP: 125.24.91.154 วันที่: 13 มกราคม 2551 เวลา:21:40:38 น.

ชอบแนว A Walk to Remember นะคะ
จะหวั่น ๆ ก็ตรงที่บอกว่าเขียนจากบทโทรทัศน์นี่แหละ

โดย: ยาคูลท์

วันที่: 13 มกราคม 2551 เวลา:22:43:37 น.

เคยดูเรื่อง Auturm in my heart คะ
คือว่าได้มาฟรี เพราะว่าไปซื้อ เครื่องเล่นดีวีดี ทีนี้หลานไม่รู้ว่าเป็นเรื่องแนวไหนก็เลยเปิดดู(ถ้ารู้คงไม่ดู) เริ่มดูก็น่ารักดี แต่พอแผ่นที่ 2 ถึง 18 เล่นเอาหลานร้องไห้จนตจาบวม เข็ดจริงๆคะ

โดย: หลาน IP: 222.123.139.150 วันที่: 14 มกราคม 2551 เวลา:20:09:12 น.

ไม่ได้อ่านงานญี่ปุ่นนานมาก ๆ เลยค่ะ

โดย: กระปุกกลิ้ง

วันที่: 15 มกราคม 2551 เวลา:12:37:18 น.

แค่กๆๆ (แอบสำลักในบรรทัดสุดท้าย)

นิยายญี่ปุ่นไม่เคยอ่านเลย อ่านแต่การ์ตูน

คิดถึงพี่อังจัง เลิฟฟฟยู emo

โดย: kakok_riwkiw

วันที่: 19 มกราคม 2551 เวลา:17:17:30 น.

มาชวนพี่อังไปดูรูปมีตติ้งที่บล็อกลี่ค่ะ

สบายดีนะคะพี่อัง ช่วงนี้ลี่การบ้านเยอะเหลือเกิน แอบเหนื่อย อยากปิดเทอมเร็วๆ อิอิ

โดย: lily IP: 124.121.28.218 วันที่: 20 มกราคม 2551 เวลา:17:01:18 น.

ถ้าดูตอนเป็นละคร จะได้อีกอารมณ์นึงเลย
(ถ้าชอบคู่พระนางนะคับ)

คิดถึง แต่ไม่ค่อยได้เข้ามา
อย่าเพิ่งลืมกันนะคับ

โดย: นุ่น IP: 58.64.22.66 วันที่: 21 มกราคม 2551 เวลา:17:00:02 น.

แวะมาทักทาย และลาเข้านอน นอกจากนั้นก็แอบอวยพรให้เจ้าของบล้อกฝันดีด้วยค่า ขอบคุณภาพจาก jelung บล้อกค่า

โดย: deawdai

วันที่: 21 มกราคม 2551 เวลา:22:19:29 น.

ได้ข่าวว่า .. เจ้าบ้านมีข่าวดี
เลยแวะมาแสดงความยินดีด้วยคับ
มีความสุขมาก ๆ นะคับ ^^

โดย: noon IP: 58.64.22.66 วันที่: 22 มกราคม 2551 เวลา:15:55:33 น.

ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะคุณอัง

โดย: tarinee IP: 199.40.206.3 วันที่: 23 มกราคม 2551 เวลา:17:59:36 น.

ได้ยินข่าวดีมาเหมือนคนข้างบนเลยค่ะ เลยแวะมาแสดงความยินดีด้วยคน ^^

ขอให้พี่อังมีความสุขมากๆนะค่ะ

โดย: Jersey Girl

วันที่: 23 มกราคม 2551 เวลา:20:14:49 น.

ว่าจะอ่านซะหน่อย...คนไข้ยุ่งมากเลยเดี๋ยวพรุ่งนี้มาอ่านนะคะ...

รักคนเขียนที่ทำให้คนไม่เหงา

โดย: tttann (phaclam

) วันที่: 23 มกราคม 2551 เวลา:23:35:09 น.

อ่านแล้ว ถูกใจมากๆ

โดย: ColdOut

วันที่: 25 มกราคม 2551 เวลา:2:13:34 น.

ชอบเรื่อง คือเธอ...ที่สุดเลยคร้า

อ่านหนังสือนิยายมาก้อหลายปีเรื่องนี้ถูกใจที่สุด

โดย: นก IP: 202.28.78.130 วันที่: 25 มกราคม 2551 เวลา:21:52:09 น.

ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาแสดงความยินดีนะคะ แบะหวังว่าคงจะเข้าใจที่จะขอหายหน้าไปสักพัก

แวบไปแป๊บเดียวค่ะ เดี๋ยวค่อยกลับมาอัพบล็อค อิอิ

emo

โดย: พิมลพัทธ์

วันที่: 26 มกราคม 2551 เวลา:17:10:50 น.

แง่มๆ คิดถึงงานเขียนแนวของคุณอังค่า

เมื่อไหร่จะมีเล่มใหม่เอ่ย

จะมีแนวดรีมออกมามั่งไหมเอ่ย

คิดเถิงๆๆๆๆ ออกผลงานใหม่ไวๆ นะค้า

โดย: deawdai

วันที่: 27 มกราคม 2551 เวลา:20:06:26 น.

อิอิ
ยินดีด้วยนะคะพี่อัง

หวังว่าจะกลับมาไวๆนะคะ
ช่วงนี้พี่อังหายเข้ากลีบเมฆไปเลย
อิอิ
แอบคิดถึงคะ
55555++

โดย: เพี้ย IP: 210.86.135.15 วันที่: 31 มกราคม 2551 เวลา:9:45:01 น.

เรื่องนี้ เค้าเอามาทำซีรีย์แล้วล่ะค่ะพี่อัง ก่อน long vacation อีกมั้ง

แถมพระเอกยังเป็น คิมูระ ทาคุยะด้วยสิคะ อิอิ

เลือกมาได้ถูกใจพี่อัง(และสาวๆคนอื่นๆ)จริงๆเลยน้า

//www.jdorama.com/drama.36.htm

โดย: หนอนน้อย

วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:5:38:46 น.

เหมือนซีรีส์ญี่ปุ่นที่ ทาคะยะเล่นเลยค่ะ เศร้ามากแต่น่านักดี ชื่อ beautifull life

โดย: pik IP: 202.29.16.253 วันที่: 21 สิงหาคม 2551 เวลา:12:22:07 น.