Bloggang.com : พิมลพัทธ์ : จอมป่วนหน้าซื่อ

จอมป่วนหน้าซื่อ

แปลจาก Marley & Me
เขียนโดย จอห์น โกรแกรน
แปลโดย ลำเนา
สำนักพิมพ์ Bliss Publishing

เรื่องย่อ

มาร์เลย์ไม่ใช่หมาฉลาด มันฝึกยากถึงขนาดถูกไล่ออกจากชั้นเรียนฝึกหมามาแล้ว

มาร์เลย์ไม่ใช่หมากล้าหาญ มันกลัวเสียงฝนฟ้าคะนองขนาดขุดตะกุยพื้นและผนังจนพังกระจุย

มาร์เลย์ไม่ใช่ซูเปอร์หมาแสนดี มันกินดะแถมชอบขโมยอาหารเป็นที่หนึ่ง
แต่มาร์เลย์คือมาร์เลย์ หมาหนึ่งเดียวที่ไม่เหมือนใคร ร่าเริงสุดขีด ซุกซน ตลก และจงรักภักดีสุดชีวิต

เรื่องราวของมาร์เลย์ไม่เพียงมีความหมายต่อครอบครัวโกรแกน แต่ยังเรียกรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และความซาบซึ้งใจจากผู้อ่านได้อีกด้วย

คำนิยม

“ผมขอท้าคนอ่านทุกคน จะเป็นคนรักหมาหรือไม่รักหมาก็ตาม ให้ลองอ่านหนังสือเล่มนี้จนถึงตอนท้าย แล้วดูว่าคุณจะใจแข็งไม่หลั่งน้ำตาได้ไหม” /เดอะ คริสเตียน ไซแอนซ์ มอนิเตอร์

“เรื่องขำขันถึงหมาตัวโปรด สนุกสนานและอบอุ่นตั้งแต่ต้นจนจบ” เจเน็ต มัสลิน / เดอะ นิวยอร์ไทม์ส

“เตรียมตัวไว้เลยว่าคุณจะต้องหัวเราะ ร้องไห้ และส่ายหัวไปกับหนังสือเล่มนี้ มาร์เลย์เป็นสุนัขที่จะไม่เลือนหายไปจากความทรงจำ และด้วยฝีมือโกรแกนที่เล่าเรื่องได้เสียดแทงใจแต่ไม่ฟูมฟาย คนรักสุนัขจะต้องไม่พลาดการเดินทางของสุนัขและครอบครัวนี้” /จอน แคตซ์ ผู้เขียน A dog Year

ถ้าเป็นเมื่อก่อนตอนที่ยังไม่ได้เลี้ยงมิคกี้ ไม่รู้ว่าอ่านแล้วจะอินอย่างนี้รึเปล่า นี่เป็นเรื่องที่คนเลี้ยงหมาก็ดี ไม่เลี้ยงหมาก็ดี คนรักหมาก็ดี คนไม่รักหมาก็ดี สามารถอ่านได้เพลินๆ สนุกสนาน เฮฮา ได้ เพียงแต่ว่าคนที่มีสัตว์เลี้ยงแสนรักเป็นของตัวเองอ่านแล้วอาจจะอินมากกว่าคนอื่นหน่อยก็เท่านั้น

บังเอิญว่าเพิ่งไปเดินงาน PET EXPO ที่ศูนย์ประชุมแห่งชาติสิริกิตติ์มาสดๆ ร้อนๆ ด้วย เลยทำให้นึกอยากจะพูดคุยถึงเรื่องนี้ขึ้นมา

เล่มนี้ว่าถึงวีรกรรมของเจ้ามาร์เลย์ หมาลาบาดอร์ตัวแสบแสนซน อ่านไปมีทั้งขำ ทั้งมันส์ ทั้งลุ้น เอาใจช่วยทั้งคนทั้งหมาให้สามารถฟันฝ่าอุปสรรคหรือเรื่องราวต่างๆ ไปได้ด้วยดี

ตอนอ่านยังมีหวั่นๆ ว่าจะเศร้า สลด รันทดใจขนาดไหนถ้าหากว่าหมาตัวนี้ตายลง ปรากฏว่า เรื่องไม่ได้สลดรันทดอย่างที่คิด หมาตัวแสบนี้อาจตายตอนจบก็จริง แต่มันก็ตายด้วยอายุขัยของมัน ได้ซ่าส์จนแก่ตายเลยทีเดียว ตอนจบแม้จะอาลัยหน่อยๆ แต่ก็รู้สึกว่าเจ้านี่ ใช้ชีวิตได้เต็มเปี่ยมจริงๆ

เป็นอีกเรื่องที่คนรักหมาไม่ควรพลาดค่ะ ส่วนคนรักแมว รักนก ฯลฯ จะเอามาอ่านบ้างก็สนับสนุนค่ะเพราะเล่มนี้อ่านเพลินดีทีเดียว

Create Date : 05 สิงหาคม 2551

Last Update : 7 สิงหาคม 2551 8:44:46 น.

7 comments

Counter : 1020 Pageviews.

เรารักหมาค่ะ เพราะงั้นเข้าข่ายใช่ปะคะ?

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ

วันที่: 5 สิงหาคม 2551 เวลา:17:15:49 น.

พี่ที่ศูนย์หนังสือฯ เคยแนะนำให้อ่านค่ะ บอกว่าเจ้าตัวป่วนน่ารักมาก ๆ แสนรู้เป็นที่สุด แต่...ผ่านมาจะครบปีแล้ว หวานเย็นยังได้อ่านเลยค่ะ ไม่รู้จะได้อ่านมั้ยนะ ?

โดย: หวานเย็นผสมโซดา

วันที่: 5 สิงหาคม 2551 เวลา:18:43:45 น.

เรื่องนี้คุณสามีหนูอ่านแล้วร้องไห้ใหญ่เลยอ่ะพี่อัง โถ เซ้นซิทีฟจริงๆ

ส่วนตัวหนูเองอ่านค้างไว้ยังอ่านไม่จบเลยค่ะ หุหุ อายจัง

โดย: เบบูญ่า (ขี้เกียจล็อกอินง่ะ) IP: 125.24.179.2 วันที่: 6 สิงหาคม 2551 เวลา:12:20:26 น.

ชอบหมา

โดย: Boyne Byron

วันที่: 7 สิงหาคม 2551 เวลา:12:52:59 น.

ไม่กล้าอ่านค่ะ กลัวอ่านแล้วอินจนต้องร้องไห้ แต่อ่านที่รีวิวแล้ว เห็นบอกว่าไม่เศร้ามาก ก็กะว่าจะเอามาอ่าน แต่เจอค.ห.3 ชักเริ่มไม่มั่นใจ

โดย: หมูย้อมสี

วันที่: 7 สิงหาคม 2551 เวลา:13:59:42 น.

ต้องไปหามาอ่านแล้วเลื่มนี้

ดู่..ดู้..ดู...ยัยฮิปทำ หลังจากหายไปนานบัดดี้จะเอาขนมมาฝากเพื่อนๆ แต่ยัยฮิปดันมาทำอย่างงี้ได้

โดย: อ้วนดำปื๊ดปื๊อ

วันที่: 11 สิงหาคม 2551 เวลา:0:32:21 น.

อ่านมาเเล้วครับ เศร้ามาก สนุกด้วย
พูดไม่ออก คุณ จอร์น โกรเเกรน เขียนได้ดีจริงๆ
ต้องอ่านครับ คุณต้องหลั่งนำตาเเน่

โดย: คนรักหมา IP: 117.47.39.225 วันที่: 11 พฤศจิกายน 2551 เวลา:19:32:52 น.