ถนนสายนางฟ้า ปริญญ์
ถนนสายนางฟ้า ปริญญ์
ท่ามกลางน้ำเสียงชื่นชมริษยาหรือหลากหลายความรู้สึกแต่คงไม่มีใครเลยที่จะล่วงรู้ในส่วนลึกของจิตใจพิมพ์พลอยว่าเธอรู้สึกเช่นไรกับงานวิวาห์ของเธอกับเควินกวินทร์ ลาเชย์ แน่นอนว่านี้คือการแต่งงานเพราะผลประโยชน์ทางธุรกิจหาได้เกิดจากความรู้สึกที่เรียกว่ารัก แต่ไฉนเลยทั้งๆที่เธอรู้อยู่เต็มอกกลับไม่ปฏิเสธในสิ่งที่กำลังผูกมัดเธอกับกวินทร์เข้าด้วยกัน
ความรู้สึกรักหรือแม้แต่ผูกพันกับใครคืออารมณ์ต้องห้ามสำหรับกวินทร์เพราะอดีตที่ผ่านมาความรักมากล้นท้ายที่สุดกลับกลายเป็นความเจ็บปวดเจียนตายที่กวินทร์ไม่ปรารถนาจะตกเป็นทาสของมันหากยิ่งได้ใกล้ชิดกับภรรยาทางธุรกิจอย่างพิมพ์พลอย ความน่ารักสดใสและมุมมองที่ดีงามของเธอกลับสั่นคลอนปณิธานที่กวินทร์เคยทำมาได้ตลอดแต่เมื่อใดที่เขาเป็นตัวของตัวเอง กวินทร์ก็เฝ้าบอกตัวเองให้ถอยห่างออกจากดินแดนอันตรายที่เรียกว่ารัก
หลังจากเฝ้าเพียรบอกตัวเองว่าไม่เป็นไร แต่แท้จริงแล้วไม่ใช่เลยเธอรู้สึกไปกับทุกอย่างของคำว่าสามีและภรรยา หากอดีตของกวินทร์กลับหลอกหลอนความรู้สึกระหว่างกันบางครั้งมันหวาน แต่กลับกลายเป็นขม และเมื่อจุดสิ้นสุดของคำว่าทนได้ครานั้นเองพิมพ์พลอยจึงได้รู้ว่าแท้จริงเธอกำลังตกอยู่ในห้วงของคำว่ารักที่บางทีสิ่งที่พิมพ์พลอยจะได้รับคือคำว่าผิดหวังจนร้าวรานไปทั้งหัวใจก็ตามที
เมื่อพิมพ์พลอยคือนางฟ้าที่กวินทร์เองก็ไม่ปรารถนาจะให้เธอเป็นและสิ่งเดียวที่จะปกป้องเธอจากตัวเขาและอันตรายที่มาพร้อมกับการเป็นคนในสกุลลาเชย์ก็คือออกไปให้ห่างจากชีวิตของพิมพ์พลอยแต่ทำไมกัน ทั้งๆที่มันไม่ใช่รักเสียหน่อย แต่กวินทร์กลับเจ็บปวดไม่ต่างกับที่พิมพ์พลอยและความใจร้ายของเขาก็ไม่ได้ทำให้เธอมีความสุขอย่างที่เธอควรเป็น ซ้ำร้ายยิ่งกวินทร์ต้องการถอยให้ห่างเท่าใดพิมพ์พลอยก็เหมือนจะตายทั้งเป็นเข้าไปทุกที
เมื่อรักก็จงรักและนี้คือสิ่งที่พิมพ์พลอยคิด คนที่เธอรักคือกวินทร์ไม่ใช่คนอื่น เขาอาจใจร้ายกับเธอแต่สำหรับพิมพ์พลอยแล้วเขาก็ยังเป็นที่รักและเมื่อเธอมั่นใจว่าเขาเองก็รักไม่ต่างกัน ทว่ามีเหตุผลบางอย่างที่กั้นขวางเอาไว้พิมพ์พลอยจะไม่รอให้โชคชะตานำกวินทร์กลับมาแต่เธอจะลงมือทำมันด้วยตัวเองเพื่อคว้าใจของชายคนนี้มาครอง
ยิ่งพยายามก็ยิ่งไม่เป็นผล แล้วทำไมกวินทร์ต้องโง่งมกับเส้นทางที่เจ็บปวดนี้ด้วยการจะทำให้พิมพ์พลอยมีความสุขก็คือได้อยู่เคียงข้างตัวเธอเขาก็ต้องกลับไปอยู่ในตำแหน่งที่คู่ควร นางฟ้าเช่นพิมพ์พลอยควรได้ใช้ชีวิตด้วยรอยยิ้มที่เปี่ยมสุขตลอดไปไม่ใช่หรือแม้ว่าเส้นทางที่ก่อให้เขาเป็นเควิน กวินทร์ ลาเชย์จะเต็มไปด้วยขวากหนามสักเพียงใดแต่กวินทร์ก็พร้อมจะเดินต่อไปขอให้ข้างกายเขายังมีนางฟ้าในหัวใจที่ชื่อพิมพ์พลอยก็เพียงพอแล้ว
Create Date : 07 ตุลาคม 2557 |
Last Update : 7 ตุลาคม 2557 9:19:34 น. |
|
8 comments
|
Counter : 5045 Pageviews. |
|
|
หล่อนช่างกล้านะคะ กล้าที่จะเอางานเมื่อชาติปางก่อน ตั้งแต่ปี 2549 มาริเขียนรีวิว คนเขาอ่านเล่มนี้กันไปไหนต่อไหนแล้ว ช้ามาก นานๆ ทีนะคะ ที่ฟีน่าจะเกิดภาวะอ่านช้า ล้าหลัง(เขา) ตกยุคอะไรทำนองนั้น แต่คนเราก็พลาดกันได้นะคะ และมันก็เป็นการสืบเนื่องมาจากตามล่าหางานปริญญ์มาอ่านค่ะ มีคนบอกแล้วว่าเล่มนี้สนุก ดังนั้นเมื่อคิดจะตามหาก็ต้องพยายามหาเล่มนี้ให้ได้
นิยายหัวแจ่มใสเราก็ไม่คาดหวังว่ามันจะแนวตบจูบหรือโศกาน้ำตารินนะคะ แล้วของจริงจะเป็นเช่นไรก็ต้องไปอ่านค่ะ เริ่มต้นเรื่องด้วยการแต่งงานที่มาจากเหตุผลทางธุรกิจล้วนๆ นางเอกแทบไม่รู้จักพระเอก ทางพระเอกก็พอๆกัน แต่การได้ร่วมใช้ชีวิตสามีภรรยาด้วยกัน นางเอกก็เริ่มพอจับนิสัยส่วนตัวพระเอกได้ จากที่ห่างเหินนิดๆ ตามประสาคนแปลกหน้า ก็เริ่มทำให้ช่องว่างระหว่างกันแคบลง แต่แล้วความสัมพันธ์ที่กำลังไปได้ดีก็กลับไปห่างเหินเหมือนเดิม และดูแย่ลงเมื่อมีคนที่ต้องการได้พระเอกกลับไปครอบครองและวิกฤตบางอย่างของพระเอกที่ทำให้เขาเริ่มตรึกตรองเงียบๆว่าความรักไม่ใช่สิ่งที่ควรรู้จัก ไม่ใช่แค่ช่องว่างที่กว้างขึ้น แต่การตัดสินใจบางอย่างที่ผิดพลาดของพระเอกทำให้เกิดภาวะดรามาเล็กน้อย แต่ที่สุดแล้ว พระเอกตาสว่างทันทีว่านี้ทำอะไรลงไป และต้องได้นางเอกกลับคืนมา
เพราะนี้คือโปรเจ็กส่วนตัวค่ะ ต้องตามหางานของปริญญ์ให้ครบหลังจากอ่านแล้วรอดมาสองเล่มติดกันค่ะ เลยไปหาที่แหล่งนิยายรายเก่าๆ ขายกัน ได้มาครบทุกเล่ม แต่ฟีน่าต้องเลือกเล่มนี้ก่อนเพราะมีคนชมว่าเรื่องนี้สนุก เรามันเป็นคนที่เชื่อคนง่ายนี้คะเลยต้องอ่านเล่มนี้ล่ะ
แม้ว่าพระเอกเล่มนี้จะมีชื่อไทยให้เรียก แต่ความที่เขาเป็นลูกครึ่ง ดังนั้นจะว่าไปพระเอกแทบจะเป็นคนต่างประเทศเลยค่ะ น้อยคนนักที่จะรู้ว่าพระเอกพูดและฟังภาษาไทยออก เมื่อเขาซ่อนความจริงนั้นเอาไว้ เขาเป็นนักธุรกิจที่เก่งกาจแต่กลับไม่ต้องการรักใครและสร้างกำแพงบางๆมาตลอด จนมาต้องพ่ายแพ้กับภรรยาที่ไม่ได้ตั้งว่าจะรักเธอเลย ความใจแข็งแบบแปลก ๆของพระเอกเลยเป็นเรื่องราวใหญ่โตให้เรามีน้ำตาซึมกันเลยค่ะ
แต่ช่างต่างจากพระเอกอย่างสิ้นเชิง เพราะนางเอกเป็นลูกสาวคนเดียว เป็นที่รักของพ่อและผู้คนรอบข้าง นางเอกอาจจะไม่ได้เก่งกาจประเภทเก่งด้านงานบ้าน หรือการทำงานนอกบ้าน แต่คือความสามารถของเธอคือจับอารมณ์ต่างๆ ของพระเอกได้ตลอดว่า ณ ตอนนั้นเขารู้สึกเช่นไร คิดอะไร และการทำแบบนี้ทำให้ช่องระหว่างพระเอกกับนงเอกค่อยๆลดลง นางเอกเป็นคนที่ขี้อ้อน ร่าเริงแจ่มใส มองโลกในแง่ดีตลอด เธอจึงเป็นตัวแทนของฤดูกาลอันแสนสดใสเหมาะกับการเติมให้พระเอกเต็มจริงๆ
ไม่เสียแรงที่คิดว่าเก็บไว้ก่อน ค่อยๆ หาเวลาว่างมานั่งอ่านนะคะ เพราะว่าเนื้อเรื่องสนุกและน่าสนใจมากค่ะ จริงๆมันก็คือพล็อตแต่งงานเพราะไม่ได้รัก แต่สุดท้ายก็รักกัน ซึ่งโชคดีที่เล่มนี้ไม่ได้มาพร้อมมุกว่าพระเอกถูกคุณหญิงแม่จับแต่งงาน แต่นี้ความเต็มใจและวางแผนบางอย่างที่ไม่คิดว่าจะเล่นมุกนี้ด้วยหรือ ทำให้ไม่ต้องเบื่อเรื่องของพระเอกนิสัยแย่ อยากแต่งงานกับนางอิจฉาแต่แต่งไม่ได้ต้องมีนางเอกเป็นกอดทะเบียน ซึ่งในความแข็งกระด้างและเหมือนจะห่างเหินกันของคนสองคน แต่มันมีสายใยระหว่างกัน นางเอกที่ค่อยๆ เรียนรู้ว่าสามีเธอแสดงออกในด้านความรู้สึกเช่นไร และเมื่อนั้นมันก็ทำให้เธอกล้าเล่น กล้าพูดจาเล่นหัวกับนางเอกบ้าง และมันก็นำไปสู่ความผูกพันที่ไม่คาดคิด
ถ้าความประทับใจที่อ่านรักภักดิ์ใจ จนต้องหาเล่มต่อ ทำให้รู้ว่าจริงๆ เรื่องนี้กลับมีความเข้มข้นมากกว่าเสียอีกค่ะ เพราะมันไม่ได้มีแต่มุมน่ารักระหว่างพระเอกกับนางเอกเท่านั้น เพราะมีซีนอารมณ์กันอยู่ไม่น้อยเลยทีเดียวค่ะ ซึ่งเรื่องราวที่เป็นความขมนิดๆ ของรักมาจากพระเอกทั้งสิ้นค่ะ จะว่าโกรธพระเอกไหม ก็ต้องมีอยู่แน่นอนค่ะ ทำนางเอกต้องเสียอกเสียใจกับการกระทำของพระเอก แต่มันก็ทำให้นิยายมีรสชาติอื่นไปบ้างค่ะ ไม่งั้นมันจะไม่ทำให้เข้าใจว่าอะไรทำลายปณิธานที่ใจร้ายของพระเอกไปจนหมดสิ้น ถ้าเพราะแค่ว่ารักอย่างเดียวมันไม่เพียงพอจะทำให้คนหนึ่งสำนึกตนได้ขนาดนั้น
คือถ้าได้อ่านแล้วจะรู้สึกว่าพระเอกที่น่าโมโหคนนี้หลุดรอดข้อกล่าวหาแบบรุนแรงมาได้เพราะเราเองรู้ว่าพระเอกเขารักนางเอกอยู่แค่ไม่แน่ใจ และพระเอกเป็นคนที่ค่อนข้างหน้านิ่ง เย็นชาไม่ค่อยแสดงความรู้สึกใดๆ หากเมื่อใดเขายิ้ม เมื่อนั้นลูกน้องของพระเอกจะขนหัวลุกเพราะแสดงว่าพระเอกคิดจะทำอะไรบ้างอย่างที่มันร้ายกาจ แต่กับนางเอกรอยยิ้มหรือเสียงหัวเราะของเขาไม่เหมือนที่มีในยามทำธุรกิจ เพราะเขาจะปล่อยทุกอย่างให้เป็นไปตามธรรมชาติ จะเผยให้เห็นถึงความน่ารักที่สงวนไว้ให้นางเอกคนเดียวค่ะ ฟีน่าชอบความรู้สึกแนวนี้ค่ะ แนวที่พระเอกมีอะไรบ้างอย่างที่นางเอกจะรู้อยู่คนเดียว มันทำให้เธอดูพิเศษขึ้นมาทันใด
แม้ว่าเรื่องนี้จะมีซีนดรามาของเรื่องที่ใหญ่โตมากจนคนอ่านร้องไห้กันเลยนะคะ แต่การบีบคั้นอารมณ์นางเอกก็ใช้แค่บทบาทจากตัวพระเอกในการทำแบบนั้น ไม่มีการใช้เหล่านางอิจฉาขึ้นมาช่วยทำลายนางเอก ซึ่งแค่นี้นางเอกก็เสียอกเสียใจไปแล้วค่ะ แม้ว่าเรื่องนี้ตัวอิจฉาอาจจะมีบทบาทในการสั่นคลอนบ้าง แต่ก็เข้าใจ ไม่บ่นนางเอกว่าหูเบา เพราะสภาพแวดล้อมเป็นแบบนั้น พระเอกก็ทำให้ชวนคิดอีก แต่นางเอกเธอกลับคลี่คลายทุกอย่างได้ดี แม้จะคิดว่าเขาไม่รักเธอก็ตามที นางเอกที่เหมือนจะเป็นเด็กน้อยที่เติบโตในกรงทองอันแสนสวยที่พ่อได้บรรจงสร้างไว้ให้เธอ หากแต่สิ่งดีๆ เหล่านี้ก็ทำให้นางเอกเป็นคนที่สมกับเป็นนางฟ้าแบบที่พระเอกคิดว่าคำนี้เหมาะสมกับการเรียกขานเธอ
คนที่ไม่เคยอ่านมาก่อนแล้วอ่านรีวิวอาจจะงงว่าสรุปว่าเรื่องมันน่ารัก โรแมนติคไหม คือถ้าเทียบกับรักภักดิ์ใจนะคะ เล่มนี้มีซีนอารมณ์มากกว่าค่ะ แต่ก็น่ารักนะคะ ตอนที่พระเอกเผลอตัวลืมระวังหัวใจตัวเองในช่วงแรกๆ พระเอกน่ารักมากๆค่ะ ดูแลเอาใจใส่นางเอกที่สุด แต่ก็ต้องมีอุปสรรคมาเป็นเครื่องทดสอบความสัมพันธ์แบบนี้ พระเอกอาจจะทำธุรกิจประสบความสำเร็จ แต่ในความรักคนที่สำเร็จกว่าคือนางเอก ไม่ใช่เพราะทำให้พระเอกรัก แต่หลากลายปัจจัยทั้ง เธอมีเหตุผล รับฟังความคิดเห็นจากคนรอบข้าง และเธอเชื่อมั่นในความรักที่เขาน่าจะมีให้เธอจึงกล้าพอที่จะยื่นมือไปคว้าความรักของพระเอกกลับมาเป็นครอบครัวเดียวกัน มาเป็นคนที่รักเธออย่างไม่มีเงื่อนไข และสอนให้เขากล้าที่จะปล่อยตัวเองให้ได้รับความรักจนคนอื่นที่ไม่ได้อ่อนแอลงเพราะความรัก แต่มันทำให้คนนั้นเข้มแข็งได้ เธอเป็นภรรยาที่จัดไว้ว่ายอดเยี่ยม เธอรู้ดีว่าพระเอกมีรอยแผลเป็นจากความคิดโง่ๆ ที่จมอยู่กับอดีตของเขา จนเป็นตะกอนในหัวใจ แต่เธอกลับคอยปกป้องเขาไม่ให้รู้สึกว่าเรื่องในอดีตที่เขาทำไปมันแย่แค่ไหน เหมือนที่เธอบอกเขาว่า นางฟ้าไม่ใช่หมายความว่า ต้องการให้คนอื่นมาคอยปกป้อง แต่นางฟ้าบางทีก็ต้องปกป้องคนที่รัก นั้นก็คือพระเอก
แม้จะอ่านค่อนข้างช้ากว่าคนอื่น แต่ฟีน่าก็รู้สึกเลยว่ายังไม่สายเกินไปที่จะอ่าน เพราะเนื้อเรื่องที่สนุก เวลาน่ารักก็น่ารักจริงๆค่ะ แต่บทที่เล่นกับซีนอารมณ์ก็บีบคั้นได้ดีเลยค่ะ เราเศร้าไปพร้อมกับนางเอกเลยทีเดียว และจริงๆฟีน่าก็ไม่คิดว่ายังมีอีกปัจจัยที่ทำให้สองคนนี้แต่งงานกัน แม้จะแอบเดาเล่นๆว่ายั้งงั้นยังงี้ พอมาเจอเฉลย ก็เลยขำว่ายังคงเป็นมุกคลาสสิคนิรันดร์กาลต่อไป สำหรับคนที่ยังไม่เคยอ่านแบบฟีน่านะคะ เป็นเล่มที่น่าหามาอ่านค่ะ ไม่ได้มีแต่ความรักหวานซึ้งเท่านั้น แต่มีเนื้อเรื่องในด้านอื่นๆ บ้าง ว่ามันทั้งหวานและขมในคราเดียวกัน แต่น่าประทับใจมากกับความรักในเล่มนี้ค่ะ นางเอกสมเป็นนางฟ้าในชีวิตของพระเอกเลย ความสุขของเธอก็คือของเขา หรือความรักของพ่อและกึ่งๆ พี่ชายของนางเอกค่ะ ที่ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น พี่ชายคนนี้จะไม่ทอดทิ้งเธอ จะทำทุกหนทางเพื่อให้นางเอกไม่เศร้าอีกต่อไป เป็นนิยายที่ไม่ได้หวานจัดเกินไป และก็ไม่ดรามาจนทำร้ายคนอ่านจนอยากจะบ้าตายตามนางเอกไปอีกคนค่ะ เรียกว่าจริงๆแล้ว เล่มนี้ให้อารมณ์ของนิยายได้หลากหลายรสชาติมากกว่าเล่มอื่นทีเคยอ่านมาของปริญญ์นะคะ ถ้าชอบในความหวานก็ยังชอบรักภักดิ์ใจ แต่ถ้าชอบความเป็นนิยายที่เข้มข้น เส้นทางสายนางฟ้าถูกใจกว่าค่ะ และใช่ว่าจะจบแค่ ก็ยังมีเล่มต่ออีกนะคะ ไว้รอสักระยะจะหยิบขึ้นมาอ่านค่ะว่าจะโดนหรือไม่มากน้อยแค่ไหนกันนะคะ