สองรักล้นใจ คีตภา
ตลอดมารุจศยาคือหงส์ผู้สูงสง่า ไม่มีสิ่งใดในชีวิตจะบ่งบอกเลยว่าเธอจะกลายเป็นหงส์ปีกหักในเวลาไม่นาน เมื่อทุกอย่างพลิกผันนางพญาเช่นรุจศยาให้ไม่เหลืออะไรแม้แต่คนที่เธอรักซ้ำร้ายโศกนาฏกรรมยังเปิดเผยให้เธอได้รู้ว่าแท้จริงแล้วมีบางอย่างซ่อนเร้นอยู่มันกลายเป็นความอับอายจวนเจียนที่รุจศยาจะแตกสลายลงวันใดวันหนึ่ง ทว่าในวันที่เธอตกต่ำที่สุดคนที่เหลืออยู่ข้างกายกลับกลายเป็นผู้ชายที่เธอชังน้ำหน้าที่สุดอย่างทวิพัทธ์
ถ้าหากไม่เพราะคำพูดพล่อยๆที่ยกขึ้นมาซ่อนเร้นบางอย่างหรือเพราะทวิพัทธ์ไม่แน่ใจในตัวเองเขาคงไม่ต้องตกที่นั่งลำบากเช่นนี้สายสัมพันธ์ระหว่างเขาและรุจศยาจึงถูกสะบั้นลงอย่างไม่มีแม้คำว่าเยื่อใยแต่ในยามที่นางพญาของทวิพัทธ์ไม่เหลือใครสักคนเขาก็พร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อให้เธอได้ก้าวเดินต่อไปและรวมไปถึงการสร้างสัมพันธ์บางอย่างที่ทวิพัทธ์รู้ดีว่ารุจศยาอาจจะยังไม่พร้อมจะยอมรับมัน
ใครเลยจะเชื่อว่าในช่วงเวลาที่รุจศยาไม่เหลือใครแม้แต่คนที่เธอคิดจะร่วมชีวิตกลับมีทวิพัทธ์มายืนอยู่ตรงนั้น เขาพร้อมกับก่อร่างสร้างครอบครัวที่บิดเบี้ยวจากความลับของคนเป็นแม่แม้ว่าเธอจะไม่อยากยอมรับว่าดีใจสักเพียงใดที่อย่างน้อยเธอก็มีใครสักคนไว้ให้พิงพักในยามที่อ่อนล้าหากอีกความรู้สึกที่รุจศยาไม่คิดว่าจะเกิดได้เช่นกันความริษยาที่เธอกลับไม่เป็นที่ต้องการของน้องชายเท่ากับที่เขาต้องการทวิพัทธ์
การลงทุนครั้งนี้แม้จะเสี่ยงสักเพียงใดแต่ทวิพัทธ์จะไม่ยอมให้มันขาดทุนเขาเก็บงำความลับในหัวใจมานานเกินไปและครั้งนี้เขาต้องได้หัวใจของรุจศยามาครองเท่านั้นเขาอาจไม่ใช่ผู้ชายในฝันแบบที่รุจศยาคิดไว้แต่เขาจะเป็นทวิพัทธ์สามีตัวร้ายที่มีความสุขเมื่อได้เห็นรอยยิ้มความง้องอนหรือแม้แต่สายตาดุดันที่พยายามจะปรามเขาให้เลิกเล่นเสียที
เมื่อรุจศยาไม่ใช่คนโง่และเธอก็ไม่คิดว่าจะปล่อยให้ตัวเองต้องแต่งงานเพื่อมาหย่าร้างกับสามีเธอก็พร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อชนะใจทวิพัทธ์ หากชีวิตคู่ไม่ใช่เรื่องง่ายดายนาวาชีวิตนี้จึงต้องผ่านอุปสรรคมากมายแต่มันก็สอนให้รุจศยาได้รู้ว่าอะไรสำคัญที่สุดทิฐิหรือความเกลียดชังที่ฝังแน่นในหัวใจจนไม่อาจละวางมันความรักไม่ใช่สิ่งเห็นแก่ตัวที่จะยึดโยงใครไว้เป็นของเราแต่เพียงฝ่ายเดียวหากแต่คือการที่มอบไปให้คนที่เรารักและรักเราต่างหาก
แม้จะพอเข้าใจว่านี้คือความรักหากแต่เขาเองก็ปรารถนาไม่ต่างจากรุจศยาที่จะได้ยินมันครั้งหนึ่งเขาเคยทอดอาลัยให้กับชะตาที่เขาทำผิดพลาดไปหากเมื่อโอกาสได้กลับคืนมาอีกครั้งทวิพัทธ์ก็ได้พิสูจน์ว่าความผิดพลาดมันคือบทเรียนสอนให้เขาได้รู้ว่าจงรักษาผู้หญิงที่รักไว้เพราะเมื่อรุจศยาได้มอบความรักให้จนเขาคือรักที่ล้นใจไม่ต่างจากกามเทพตัวน้อยที่เป็นสื่อนำพาให้ทั้งสองได้ลงเอยกันทวิพัทธ์จะใช้เวลาทั้งชีวิตทำให้รุจศยารู้ว่าเธอเลือกไม่ผิดที่ให้เขาอยู่เคียงข้างเธอ
ช่วงนี้ถ้าใครอ่านรีวิวฟีน่าคงเห็นว่ามักจะบ่นในทำนองที่ว่า มือตกอะไรแบบนั้นแบบนี้นะคะ ดังนั้นเมื่อได้เล่มนี้มาก็เมียงมองอยู่พักใหญ่แถมได้ยินคนที่อ่านไปแล้วเล่าให้ฟังนิดๆ หน่อยๆ ก็เลยขอดองสักแป๊บ แต่ไหนๆ ก็วางไว้ให้เห็นตำตาขนาดนี้ก็ต้องอ่านเสียแล้วเผื่อว่าจะโดนใจ แล้วก็ต้องบอกว่าในที่สุดลางดีก็มาเยือนแล้วค่ะ เพราะเล่มนี้มันโดนค่า
นิยายหนาตั้งสองเล่ม งานนี้อ่านสาสะใจไปเลยกับความรักแบบที่เรียกได้เลยว่า คนเราเมื่อเป็นคู่กันแล้ว ต่อให้เดินทางไปผิดเส้นทางที่พระพรหมท่านได้ลิขิตไว้ยังไงก็ต้องกลับมาเข้าที่เข้าทางนะคะ นางเอกที่ดูเหมือนจะยังไงก็ไม่ขอญาติดีกับพระเอก ทั้งๆ ที่ก็เคยมีไมตรีต่อกัน แต่เมื่อเธอไม่เหลือใคร ไม่เหลืออะไรเลยจริงๆ แม้แต่ความเชื่อใจในแม่ของตัวเองก็หมดสิ้นไป นางเอกผู้มีความคิดแบบสุดโต่งแบบหนึ่งก็แสดงออกในแบบที่เรียกว่าเจ็บปวดจากการถูกโกหก แต่เรื่องมันไม่จบแค่นั้น ไม่ใช่แค่แม่ตายแต่ทิ้งภาระต่างๆ ไว้และยังทิ้งน้องชายที่เธอไม่รู้จักไว้อีกคนหนึ่ง ครั้นจะไม่ดูดำดูดีก็ใจร้ายไม่ลง แต่จะให้รักใคร่สนิทสนมก็ทำใจไม่ได้ แล้วเรื่องเลวร้ายทุกอย่างก็สุมลงมาที่ตัวเธอ ถ้าไม่ได้พระเอกคนที่เธอเกลียดขี้หน้าที่สุดมาช่วยเอาไว้ เสมือนเป็นขอนไม้กลางทะเลอันเวิ้งว้าง แม้ว่าการอยู่ร่วมกันเป็นครอบครัวอาจจะเริ่มจากเหตุผลแปลกๆ แต่ท้ายที่สุดมันกลับลงตัวไปหมดทั้งตัวเธอ พระเอกและน้องชายที่กลายเป็นสองรักที่ล้นหัวใจเธอไปเลย
แนวเสียเหลือเกินค่ะ แม้ว่าเล่มแรกนี้จะดรามาสุดใจกันไปเลย นางเอกนี้อาถรรพ์เบญจเพศหรือยังไงกันก็ไม่ทราบได้นะคะ เรื่องอะไรที่เรียกว่าเลวร้ายประดังประเดเข้ามาหาตัวเธอจนเรียกว่านับจากนี้เรื่องแย่ๆ อะไรก็คงไม่มากไปกว่าที่เธอจะเจอในช่วงนี้อีกแล้ว คือถ้าไม่จิตใจแข็งแกร่งพออาจจะฆ่าตัวตายกันไปเลยก็ว่าได้ ซึ่งในเมื่อมันเป็นนิยายก็ดีตรงที่ว่าต่อให้นางเอกสิ้นสภาพขนาดไหนก็ต้องมีพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยประคับประคองนางเอกไว้ตลอดเวลา
แต่ขอบอกว่าเลยว่าสำหรับนางเอก ในเล่มแรกเธออาจจะมีบุคลิกบางอย่างที่ทำให้คนหมั่นไส้นาง เพราะเธอเจ้าทิฐิมาก เวลาโกรธจะฝังใจมากไม่ยอมให้อภัยง่ายๆ เกลียดการถูกหลอกลวงและถ้ารู้เมื่อไรจะมีปฏิกิริยาแบบแรงมากตอบกลับ ค่อนข้างรักษามาดตัวเอง กลัวเสียหน้าในบางครั้ง ตอนแรกที่อ่านมีหงุดหงิดเธอบ้าง แต่อ่านไป นางเอกชักมีนิสัยหลายอย่างคล้ายเรานะเนี่ย จากหมั่นไส้ก็เลยกลายเป็นว่าเข้าใจในตัวตนของเธอมากขึ้น เมื่อเราใช้บรรทัดฐานนิสัยตัวเองมาประกอบด้วย เมื่อมันเป็นนิสัยที่แสนงี่เง่าขนาดนั้นคงยากที่จะให้เธอเปลี่ยนเป็นคนที่ไม่ถือสาหาความอะไรกับเรื่องที่ทุกคนปกปิดเธอไว้ ยินดีปรีดาที่จู่ๆ ก็มีน้องชายแบบไม่ทันตั้งตัว เป็นเราเองก็ช็อกมากนะคะ คงทำไม่ต่างไปจากนางเอก เมื่อความไว้วางใจถูกทำลายมันยากจะประสาน แต่ถึงจะโกรธแค่ไหน ทำตัวไม่ถูกแค่ไหน แต่อย่างน้อยเธอก็ไม่ใจดำกับน้องชาย โดยที่ไม่รู้เลยว่าเขาเองกลายเป็นกามเทพกลายๆ ตัวนางเอกเองมีจุดดีหลายข้อที่ฟีน่าค่อนข้างชอบนะคะ อย่างเช่นเมื่อเธอแต่งงานกับพระเอกแล้ว เธอไม่ได้ทำตัวประเภทที่ว่าจำเป็นต้องแต่งงานก็เอาแต่คิดว่าพออะไรเข้าที่เข้าทางจะขอหย่ากับพระเอก ทำตัวเป็นนางเอกแสนดีที่เราไม่ต้องการ เธอมุ่งมั่นจะเอาชนะใจสามีให้ได้ ต้องพยายามประคองครอบครัวให้อยู่ด้วยกันตลอดไป ถ้ามันจะเกิดความผิดพลาดก็ขอให้เธอได้ทำเต็มที่ก่อนที่จะไม่คิดทำอะไรเลย นี้ล่ะสิ่งที่นางเอกควรคิด เธอจึงหัดใช้เสน่ห์ตัวเองทำให้พระเอกต้องขาดเธอไม่ได้ ซึ่งเธอไม่รู้เลยว่าเขารักเธอมาตั้งแต่ต้นแล้ว จะยั่วจะอะไร งานนี้พระเอกก็ได้กำไรไปนะคะ
ในด้านตรงข้ามพระเอกอย่างคุณสองน่ารักมากแบบผู้ชายคนนี้ถึงจะดูยียวนกวนประสาทไปบ้าง ชอบทีเล่นทีจริงไปเรื่อยแต่เขาแอบซ่อนอะไรบางอย่างไว้ เราอาจจะไม่เห็นชัดมากในช่วงแรก แต่ยิ่งเปิดเผยตัวตนคุณสองนี้จัดเป็นสามีในฝันกันเลยทีเดียว เขาคือทุกอย่างที่ช่วยประคับประคองนางเอกให้ผ่านวิกฤตการณ์เหล่านี้ไปได้ เป็นคนที่จัดว่าอารมณ์ดีตลอดเวลา คารมคมคายสมเป็นดีเจชื่อดัง จากผู้ชายที่ดูไม่น่าจะฝากชีวิตไว้ได้เขากลายเป็นลูกผู้ชายตัวจริงที่ทำให้คำว่าผู้ชายดีๆมีแต่นิยายเป็นแบบนั้นอีกเรื่องหนึ่งนะคะ อ่านแล้วตกหลุมรักคุณสองเลยค่ะ เป็นคนที่อยู่ด้วยแล้วชีวิตจะไม่รู้สึกเครียดเลยเพราะเขามีมุกมาหยอด มาเล่น มาจีบแบบหื่นๆ กับนางเอกอยู่คนเดียว ปากแข็งว่าไม่หึง ไม่หวง แต่เวลาพี่ท่านออกอาการขึ้นมานี้ไม่รู้จะขำดีไหม ข้อเสียอย่างเดียวของพระเอกคือบางทีก็ปากพาจนไปนิดหนึ่ง แต่สุดท้ายก็แก้ไขได้อยู่
หลังจากไม่เห็นผลงานของคุณคีตภามานานมากแล้ว ออกมางวดนี้ถึงสองเล่มเลย สะใจคนเป็นแฟนของคีตภากันเลยนะคะ แต่ถึงใครจะไม่ได้เป็นแฟนหากภูมิใจนำเสนอว่าเล่มนี้ควรค่ากับการโดนมากค่ะ แต่อย่างที่บอกว่าต้องทำใจนิดหนึ่งกับเล่มแรกว่ามรสุมดรามาในชีวิตนางเอกนี้เยอะมาก จนบางทีอ่านไปก็คิดเลยว่าพอได้แล้ว เยอะมากไปแล้วนะ นางเอกจะทนไหวไหม จะมีอะไรอีกหรือเปล่า จนกลายเป็นว่าจะพยายามดรามาเยอะไปนิดหนึ่งแต่มันก็สมเหตุผลดีที่มันจะบีบให้นางเอกต้องดิ้นรนหนทางเอาตัวรอดจนเข้าทางพระเอกที่รอดัก งานนี้เหยื่อสาววิ่งเข้ามาหาพรานหนุ่มเอง ไม่รอดมือไปได้หรอก
แต่พอหมดมรสุมไปแล้วจะเริ่มเห็นเค้าลางความสดใสและความน่ารักของเรื่องค่ะ พระเอกหยอดเก่งมาก ป้อเก่ง ปากว่ามือถึงตลอด หื่นได้โล่แต่ก็เมียเขานิถ้าไม่ให้หื่นกับเมียจะไปหื่นกับใคร มันดูน่ารักดีนะคะ ถ้าเราเป็นนางเอกก็คงอ่อนระทวย หน้าแดงเม้มปากขัดเขินแบบเธอเหมือนกัน จะบอกว่ารักนะแสดงออกมากๆ ก็ว่าได้แค่ปากไม่เคยบอกว่ารักก็เท่านั้น แต่มันก็มีเหตุผลที่พระเอกไม่กล้าสารภาพความในใจออกไปเพราะพื้นฐานนิสัยของนางเอกเป็นหลัก แต่การที่ไม่พูดความจริงตั้งแต่แรกมันก็เป็นสิ่งที่ช่วยสร้างรากฐานของครอบครัวแปลกๆ นี้ให้มั่นคงมากขึ้น หลายๆ อย่างที่ถาโถมเข้ามาในชีวิตคู่ไม่กลายเป็นเรื่องใหญ่เพราะสิ่งที่ทั้งคู่ช่วยกันประคับประคอง เพราะการบอกรักตั้งแต่แรกอาจไม่ใช่สิ่งสำคัญที่สุดของการอยู่ร่วมกันแต่คือความไว้วางใจซึ่งกันและกัน ในเรื่องนี้นางเอกที่เคยทำให้เรารู้สึกว่าเธอมีทิฐิแรงกล้า และเวลาโกรธจะแรงมากกลับทำในสิ่งที่ตรงกันข้าม ไม่ว่าใครจะเป่าหู ใส่ไฟอะไรในเรื่องพระเอก กลับมีสติรู้คิดตลอดเวลา คิดและตรึกตรองว่ามีความจริงสักเพียงใด บรรดาเหล่าตัวร้ายที่อยากจะให้ครอบครัวร้าวฉานเลยไม่สำเร็จสักที ขั้นที่ปรี๊ดแตกที่สุดของนางเอกอันนี้เราเข้าข้างนางเอกนะคะ เพราะบางทีผู้ชายก็คิดน้อยไปจริงๆ ว่าเธอจะเข้าใจ เกิดเรื่องร้ายแรงขนาดนั้นจะให้ทำตัวเป็นแม่พระก็คงไม่ใช่แล้ว เลยออกแนวสมน้ำหน้าพระเอกนิดๆ ทั้งที่เราถือหางพระเอกมาตลอดนะเนี่ย
แต่ถึงแม้พระเอกจะเป็นพวกเหมือนจะกะล่อน รื่นเริงไปทั่วไม่มีอะไรทำให้เขาสลดได้เลยสักอย่าง ปกติจะไม่ค่อยชอบพระเอกลื่นขนาดนี้ แต่นี้เขาทำกับนางเอกคนเดียวคนอื่นเราก็เลยรู้สึกว่าน่ารักดี แต่อีกเช่นกันพระเอกก็ต้องมีจุดด้อยให้เราหักคะแนนความประพฤตินิดหนึ่ง จากเรื่องแรกที่ทำให้นางเอกชังน้ำหน้า วาจาพาจนนี้น่าหมั่นไส้นิดๆ แต่ไม่ถึงกับเกลียดนะคะ ส่วนข้อสองไอ้เผลอไผลไปเล็กน้อยนี้ละ ถ้าไม่มีอะไรรั้งสติไว้นึกไม่ออกเลยว่าเล่มสองคงดรามาไม่แพ้กันเลย เราเป็นพวกหวงของเสียด้วย ถ้าเป็นนางเอกคงต้องทำโทษหนักๆ เสียเลยแต่ทั้งหมดแล้วคุณสองเป็นพระเอกที่ได้ใจเราไปครองอีกคนค่ะ ไม่ต้องเคร่งขรึมมากนักแต่เรื่องการดูแลเอาใจใส่ได้คะแนนเต็มไปเลย
และอีกตัวละครที่น่ารักมาก น้องจั๊มพ์ น้องชายที่แสนอาภัพของนางเอกเรียกว่าเราสงสารเด็กน้อยคนนี้มากๆ ค่ะ เกิดมาก็ต้องเจอวิบากกรรมหนึ่งแล้ว ไม่สามารถบอกใครได้ว่าเขาคือใครเพราะมีมันสถานการณ์บางอย่างบังคับ และเหมือนน้องจั๊มพ์จะดวงชะตาเดียวกับพี่สาวมาก ซวยซ้ำซวยซ้อน ชีวิตเด็กน้อยคนนี้ทำให้คนใจแข็งอย่างเราใจอ่อนได้เลยกับความน่ารัก ไร้เดียงสา การพยายามปรับตัวไม่ให้เป็นภาระกับใครๆ กลัวว่าจะไม่มีใครรัก นางเอกที่ว่าใจแข็งที่ตั้งใจว่าจะไม่รักน้องคนพ่อกลายเป็นริษยาพระเอกที่น้องชายรักเขามากกว่าพี่อย่างเธอ ช่วงซีนที่นางเอกสู้เพื่อน้องชายคนนี้ทำเอาซึ้งเลยค่ะ ถ้าน้องจั๊มพ์เป็นเด็กไม่น่ารัก เอาแต่ใจ เราคงไม่อยู่ฝั่งน้องจั๊มพ์ขนาดนี้ แต่เด็กดีต้องได้ดีตอบ เรียกว่าเป็นตัวละครเด็กที่สร้างสีสันและทำให้การดำเนินเรื่องสนุกเพิ่มขึ้นเลยค่ะ จนอยากรู้เลยว่าน้องจั๊มพ์โตขึ้นจะเป็นยังไง จะหายจากอาการเจ็บป่วยไหม ลุ้นเหมือนมีตัวตนจริง
เป็นนิยายแนวครอบครัวที่อ่านแล้วให้ข้อคิดหลายอย่าง แต่ที่เห็นชัดๆ เลยว่าคนเราจะยึดในทิฐิและความเคียดแค้นไปทำไม เพราะยิ่งยึดก็ยิ่งเจ็บปวด ชีวิตเราไม่ได้ยืนยาวมากจนจะเก็บแต่เรื่องไม่ดีเล่านี้ไว้ทำลายตัวเอง สู้ปล่อยวางเราจะเห็นว่าอะไรรอเราอยู่ ความสุขจากการได้รักคนที่เรารักและให้อภัยต่างหาก
และขอแอบมีคอมเม้นท์เล็กน้อยนะคะ ปกติเวลาอ่านนิยายของสนพ.แจ่มใสฟีน่าจะไม่ค่อยดูคำผิดเท่าไร เพราะกองบก.เขาค่อนข้างละเอียด แต่ก็ดันตาดีไปเจออยู่สองคำค่ะ ใจเต้นระส่ำระสายนี้ละ นึกว่าใจไปแตกทัพพ่ายศึกที่ไหน หรือจะอุปมาถึงพระเอกถูกบุกรุกหัวใจกันค่ะ มันไม่น่าใช่เลยนะคะกับคำนี้ และยังคงมีคำยอดฮิตอีกคำ ร่ำๆ ก็ยังคงเขียนกันแบบนี้ ถึงที่จริงแล้วเขียนร่ำร่ำแบบนี้ต่างหาก มันคงกลายเป็นคำที่ติดตาในการใช้ไปแล้วอย่างแน่นอนค่ะ
ส่งท้ายแบบขอบ่นนิดหนึ่งตามประสาฟีน่านะคะ แต่ทั้งหมดแล้วบอกได้เลยว่าเล่มนี้สนุกเลยค่ะ อาจจะชอบมากกว่างานที่อ่านผ่านมาของคีตภานะคะ คืออ่านกี่เรื่องมาแล้วจำไม่ได้ ความจำสั้นค่ะ แต่เรื่องนี้รู้สึกว่ามันโดนใจดีค่ะ โดยเฉพาะตัวพระเอกนี้เลยค่ะ ผู้ชายที่รักจริงและไม่คิดเปลี่ยนใจ แม้จะต้องผิดหวังแต่เขาก็ยังรอคอยโชคชะตาที่ในเรื่องเลวร้ายของนางเอกมันส่งผลอะไรต่อเขาขนาดไหน หรือแม้แต่ตัวละครอื่นอย่างน้องจั๊มพ์ สองคุณน้าของนางเอก เพื่อนเธอของนางเอกอย่างน้ำหนาวหรืออิสรีที่เป็นตัวละครที่สร้างสีสันให้กับเรื่องค่ะ แม้บางช่วงเรื่องจะย้วยๆ ไปบ้างแต่มันต้องมีมุมน่ารักๆ ของนางเอกและมุมหื่นๆ ของพระเอกให้คนอ่านมีหน้าร้อนผ่าวเล็กน้อย แต่รวมกันแล้ว สองรักล้นใจทำให้คนอ่านรักล้นใจกับสองรักของนางเอกตามไปด้วยค่ะ