รีวิวมาสม่ำเสมอในช่วงนี้ค่ะ ขยันมากมาย แม้จะเป็นนิยายเก่าสลับของใหม่ก็ตามทีแต่ไม่ให้ขาดตอนกันนะคะ เดี๋ยวจะหาว่าฟีน่าอู้งานเล่มนี้เป็นเล่มที่ซื้อเพราะอยากลองและมีคนบอกว่าแรกๆคิดว่าไม่ชอบ แต่แล้วก็ชอบแบบนี้น่าท้าทายดีค่ะว่าทำไมถึงไม่ชอบตั้งแต่แรก


คำโปรยนี้แบบว่าดรามากันเลยนะคะจะเรียกว่าประมาณนั้นก็เกือบๆค่ะ คือชื่อเรื่องบ่งบอกเนื้อหาค่ะนางเอกผู้มีบุญคุณของตระกูลพระเอกท่วมหัวถูกเลือกมาจัดการปัญหาประจำของหนุ่มโสดโปรไฟล์ครบจ้างเป็นภรรยากีดกันพวกสาวอื่นและแน่นอนว่ารักที่สาวเจ้ามีให้ฝ่ายเดียวก็คงไม่เกิดภาวะรักแรกพบสบตาเมื่อเวลาผ่านไปสามีในทะเบียนสมรสต้องการหย่า หากเธอกลับหย่าไม่ได้เพราะคำสั่งของผู้มีพระคุณและเมื่อเขายิ่งข่มขู่และแสดงออกว่าต้องการอิสระ เธอก็ไม่ให้สงครามประสาทจึงเริ่มขึ้น ท่ามกลางความเพลี่ยงพล้ำที่นางเอกตกเป็นรองเรื่อยมาหากเธอสู้ยิบตาจนไม่เหลืออะไร จนตรอก ไร้สิ้นเงินทองจากรักและภักดีกลับกลายเป็นแรงน้อยใจและค้บแค้น ตาต่อตา ฟันต่อฟันแต่ท้ายสุดฟางเส้นสุดท้ายคือการหลอกทำให้เชื่อว่าเขายังหลงเหลือความใจดีให้กับเธอแต่มันอาจเป็นเรื่องโกหกเพื่อเอาชนะ ตอนนั้นเธอก็ยอมพ่ายแพ้หากไม่ใช่พระเอกผู้ไม่รู้ว่าทั้งสองตกเป็นเครื่องมือของคนที่อยากได้ผลประโยชน์จากการหย่าร้างและเหมือนจะช้าไปเมื่อรู้ว่ารักในวันที่จะลาจาก


ยิ่งเล่าเรื่องย่อยิ่งเครียด จะว่าเครียดไหมไม่มากมายแบบว่าเจ็บแค้นเคืองโกรธโทษฉันไยนะคะ เมื่อนางเอกเรื่องนี้สู้ยิบตาไม่ยอมแพ้พระเอกง่ายๆ ไม่เป็นผู้หญิงอ่อนปวกเปียกให้เขาจัดการแต่ฝ่ายเดียว เขาแรงเธอแรง เอาซิใครจะทนได้มากกว่ากัน ฟีน่าชอบนางเอกสู้คนแบบนี้ค่ะ แต่ในความแข็งของเธอ กลับมีมุมน่าสงสารเธอถูกคนที่เชื่อว่าไว้วางใจได้หลอกลวง เมื่อคนนั้นทำดีต่อหน้าแต่ลับหลังกับคิดร้าย ต่างจากพระเอกต่อหน้า ลับหลังร้ายตลอดรักที่ทำให้เธอยอมเป็นคนโง่ ผู้หญิงที่ใช้แค่รอยยิ้มทรงเสน่ห์ ก็ปั่นหัวได้แต่เมื่อเธอสลัดมันทิ้ง เธอจะก้าวต่อไป รักได้ก็เลิกรักได้เป็นนางเอกที่ไม่ยอมให้พระเอกเล่นงานคนเดียวค่ะ ค่อยยังชั่วหน่อยไม่งั้นล่ะออกแนวนางเอกแสนดี กินน้ำตาต่างข้าวจนเบื่อเชียวล่ะ ต้องแบบนี้ค่ะไม่เคยหมดกำลังใจในการทำให้พระเอกเห็นว่าจะอดตายฉันก็ไม่ยอมทำในสิ่งที่คุณต้องการ


แต่กับพระเอกเนี่ยนะคะ ขอบอกเลยว่าอ่านไป กัดฟันไปอยากจะขอตบหน้า กระทืบสักทีค่ะ ร้ายกาจมากในช่วงแรก นิสัยไม่ดีเอาเสียเลยเมื่อเขาอยากจะหย่าเต็มทน ขอร้องดีๆไม่ให้ ก็ทำสงครามกันสักครั้งพระเอกได้เปรียบมากกว่าในทุกช่องทาง และบีบนางเอกจนเหมือนหมาจนตรอก แต่ยังไม่เลิกซึ่งดีอย่างหนึ่งคือ พระเอกอาจจะมีหน้ามืดเชื่อคนอื่นบ้างแต่เขาไม่ได้ถึงขนาดเลวจนจับนางเอกมาข่มเหงแม้จะเป็นเมียในนาม อาจจะมีปล้ำนิดๆหน่อยๆ แต่ก็ไม่ทำอะไรแบบนั้น ไม่หูเบาเกินลิมิตที่จะรับได้และถึงขนาดว่าไม่รู้ว่ารัก ต่อให้เขาเล่นแรงแค่ไหนแต่เขาไม่อนุญาตให้คนอื่นทำนางเอกเจ็บ เพราะเขาจะทำอะไรสิ่งที่ไม่ทำคือให้นางเอกเจ็บตัว ได้แต่แค่เจ็บใจ แต่ต้องกัดฟันอดทนสักระยะนะคะพระเอกจะมีมุมดีๆ ให้เห็นตามการเล่าเรื่องถอดใจสองสามตอนแรกจะไม่ได้เห็นด้านดีพระเอกเท่าไร หลังๆจะดีจนเรียกว่าทำไมแกไม่ทำตัวแบบนี้ตอนแรกย่ะ สิ้นเปลืองน้ำตาฉัน อารมณ์โกรธกรุ่นแทนนางเอกรู้ไหม แค้นๆมาก หน้าฉันจะเหี่ยวหมด


เดาว่าชอบหรือไม่ชอบดีล่ะคะ คนอ่านเองยังตอบลำบากเลยอยู่ระหว่างกลางรักและเกลียดพระเอกค่ะ คือพระเอกไม่ได้เลวเกวแต่ก็มีมุมให้น่าจบมาตบแรงๆ กระทืบซ้ำในตอนแรกมาก แต่ชอบนางเอกค่ะ สู้คนมากชอบตรงประเด็นนี้ เมื่อคุณตัดทุกอย่าง ไม่ให้ฉันเหลือเงินสักบาทฉันก็ต้องสู้ไม่ให้โดนดูถูก จะไม่ยอมซมซานกลับไปเซ็นใบหย่าเธอจะไม่ยอมให้ผู้มีพระคุณเสียใจ แต่เธอเชื่อว่าตัวเองแกร่งพอจะรับความเสียใจเองเรื่องมันไม่ได้โศกาน้ำตาร่วงตลอดเรื่อง เพราะพระเอกออกอาการวัยทองเล็กน้อยคือปากจะหย่า แต่เหมือนว่าสนุกกับการลับสมองแกล้งนางเอกในตอนกลางเรื่อง จะว่าไปต้องบอกว่าชอบมากกว่าไม่ชอบคงถูกต้องนะคะ


ออกจะสมน้ำหน้าพระเอกในตอนท้ายๆ เมื่อเขามารู้ถูกเมียบอกเลิกจริงจังหัวทึบมาตั้งนานพอจะเริ่มทำทุกอย่างให้มันดีขึ้นเพราะแกล้งไว้เยอะก็เหมือนจะไม่ทันแล้ว เป็นแนวรักไม่รู้ตัวประมาณนั้นค่ะจริงๆพระเอกน่ะเขารู้ว่านางเอกมีใจให้มานานแล้ว แต่เป็นพวกที่ว่าไม่เห็นค่าของที่เหมือนของตายพอจะขาดหายไปก็เสียดาย ความจริงก็รักแต่ไม่รู้ตัวเองหรือไม่ก็ประมาณว่าเพราะถูกบังคับไม่ได้เต็มใจเอง เลยออกแนวต่อต้านกลายๆสมควรให้ชีช้ำอยู่นะคะ ติดที่ว่านางเอกไม่เคยหมดรักเขานั่นล่ะต่อให้ยังไงก็ได้แค่สั่งสอนพอให้ซึมและสำนึกผิดเล็กๆ


อาจจะไม่ได้เหมาะกับคนปรารถนานิยายรักหวานๆ แบบที่รีวิวมาในช่วงนี้เพราะเป็นสงครามประสาทของคนสองคนเสียมากกว่าค่ะนางเอกจะน่าสงสารมากตอนไม่เหลืออะไร เหลือแต่ใจสู้ เป็นประเด็นที่ชอบนางเอกไม่เอาแต่ร้องไห้ แต่เธอสู้ให้พระเอกเห็นว่าเธอใจเด็ดพระเอกเองก็ไม่ร้ายสุดๆ เวลาผิดหรือหน้ามืดเกินเหตุ เขาก็ขอโทษได้แม้จะทำศึกกันอยู่แต่ชอบสุดคือเขาหวงแหนและห่วงใยนางเอกแบบไม่ออกหน้าแอบคอยดูแลไม่ให้นางเอกรู้ระหว่างเล่นสงครามกันก็เลยแช่งชักหักกระดูกพระเอกไม่ลงแบบสุดๆ ชนิดว่าไปเอาใจช่วยนางเอกกับพระรองที่เกือบจะดีจะมีหลั่งน้ำตาให้กับชะตาที่นางเอกเหมือนถูกกลั่นแกล้งแบบที่พระเอกไม่ได้ตั้งใจไปบ้างบางฉากคนที่ชอบจี๊ดๆ ใจหน่อยน่าจะโดนเลยค่ะฟีน่าเองพักหลังไม่ค่อยเสี่ยงกับนิยายแนวต้องเสียน้ำตายังรู้สึกว่ามันสะใจเล็กๆตอนเมียทิ้งทุ่นนี้ล่ะ แอบซาดิสต์เล็กน้อย


จุดติดใจเล็กน้อย ก็อาจจะมีแค่จุดกำเนิดที่ให้สองคนนี้มาแต่งงานกันคือ พระเอกอาจจะโดนแบล็กเมล์จากสาวสวยซึ่งครอบครัวพระเอกอิทธิพลขนาดนั้น ไม่ต้องแต่งงานหนีก็ได้ จับตรวจดีเอ็นเอก็จบจะต้องแต่งงานทำไมให้มีพันธะ แต่นะถ้าไม่ทำแบบนี้ก็ไม่เกิดเรื่อง


พระเอกไม่ได้น่ารักมาก น่าตบส่วนใหญ่อาจจะเป็นความน่ารักที่อยู่ลึกไปนิด รักแบบไม่รู้ตัวแต่รู้ว่าอีกฝ่ายมองตัวเองด้วยสายตาอะไรเลยใช้ความได้เปรียบนั้นอย่างสิ้นเปลืองและไม่เคยถนอมมันและคิดว่านี้คือของตายที่เขาไม่ได้รักแต่จริง ๆ รักและหวงแหนมาก พระเอกจะทำให้สาวๆที่แสนอ่อนไหวจี๊ดใจไปบ้างแต่ความดีมีค่อนข้างเยอะ หักกลบลบหนี้สินความแค้นส่วนตัวได้อยู่ทำให้พ่ายแพ้ความชอบในตัวนางเอกไปอย่างเห็นได้ชัดค่ะ ชอบนางเอกที่สู้ถวายหัวกัดไม่ปล่อย เธออาจโง่ที่มีสายตารักให้กับที่ไม่เคย(รู้ว่า)รักเธอแต่เมื่อลิมิตมันหมดเธอก็พร้อมจะไป แต่อีกเช่นกัน เมื่อรู้ว่าเข้าใจผิดเธอก็ไม่ปล่อยให้ศักดิ์ศรีที่กินไม่ได้พรากคนที่เธอรักไปเมื่อเธอรักเขามาเป็นสิบปี เธอก็พร้อมจะโง่ให้อภัยและรักเขาต่อไปเมื่อรู้แล้วว่าเขาคิดเช่นไรกับเธอ สาธยายมาเยอะแล้วก็น่าจะบอกได้ว่าอยากลองหรืออยากลานะคะ ตัวนิยายยังอยู่ในเกณฑ์พระเอก นางเอก ไม่งี่เง่าเกินไปจนไม่สนใจเหตุผลไม่ได้แสนดีและให้คนอื่นเอาเปรียบจนเกินความคนปกติ มีทำถูกทำผิดบ้างตามประสาค่ะแต่รวมๆแล้วอ่านสนุกและลุ้นดีค่ะว่าพระเอกจะโดนจัดหนักแค่ไหนสักชุดหนึ่งแล้วค่อยสมหวัง ตอนนี้อ่านไปก็เลยติดใจ ซึ่งเรื่องนี้มันมีเป็นชุดแต่เล่มที่เหลือก็รอกันไปนะคะ ยังเขียนไม่จบเลยค่ะ