greeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeezzzzzzzzzz Imran Ma Waew!!!!!!! Initially, Imran's thinking to stir up troubles even more so (as the big fan of Khun Phina Khraaaaa). But reading all the comments here, everyone seems to be more compromised than Imran thought nakaaaaaaaaaaaaa. Put it this way kaaaaa, sometimes K.Phina khraaaa may have a different point of view, but K.Phina khraaa doesn't mean no harm nakaaaaaaa, just doing this for the love of reading all niyays nakaaaaaaaa. Instead of picking the bone, why dont we think that K.Phina's blog helps us to open our views, and see things in different way, or sharing some new ideas lakaaaaaaaaaaaaa. Cuz, at the end of the day, we are all niyay lovers nakaaaaaaaa jub jub xxoo
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 264 คน [
ว่าด้วยเรื่องของนางเอกที่เป็นคุณหนูไฮโซ เท้าไม่เคยติดดิน หัวสูง จบจัด ทำอะไรไม่เป็น แต่ต้องมาตกสวรรค์ เมื่อพ่อตาย ความจริงก็ปรากฏว่าเธอไม่เหลืออะไรเลย แถมมีหนี้สินติดตัว ครอบครัวแฟนที่เคยรักใคร่ก็รังเกียจ แต่อย่าหวังว่าเธอจะยอมแพ้ ลากแฟนไปจดทะเบียนสมรสด้วย แต่วันที่จะมาฮันนีมูนก็ประสบอุบัติเหตุ จนนางเอกความจำหายไปช่วงหนึ่ง และเมื่อไม่เหลือใครก็ขอยึดพระเอกที่เป็นคนเดียวที่พอจะช่วยเหลือได้ไว้ก่อน
แต่ความจริงนางเอกไม่ได้ความจำเสื่อมถาวร แต่ไม่อยากไปสู้ความจริงที่รับไม่ได้ ขอหนีไปเป็นใครสักคนที่ไร้ตัวตนก่อน แต่การจะให้คุณหนูผู้ไม่เคยลำบากไปทำงานคนรับใช้ก็คงจะยาก ไม่ต้องเดาว่าจะออกมาในรูปไหน เธอเกลียดบ้านนอก ไร้เครื่องอำนวยความสะดวก ไม่ชอบอาหารบ้านๆ งานบ้านก็ทำไม่เป็นสักอย่าง ก็เลยทะเลาะกับพระเอกตลอด แต่แล้วสิ่งที่นางเอกไม่รู้ก็ได้รู้ว่า พระเอกไม่ใช่อื่นไกลแต่เป็นพี่ชายคนละแม่ของสามีตัวเอง ดังนั้นเธอจึงเป็นน้องสะใภ้ของพระเอก จึงเกิดคำครหาขึ้น จนนางเอกที่ยอมรับแล้วว่าเธอจำทุกอย่างได้ ขอกลับไปมีชีวิตในกรุงเทพ และเผชิญหน้ากับความจริง แม้พระเอกจะไม่ยอมเพราะหลงรัก แต่สุดท้ายก็ขัดขวางไม่ได้ ได้แต่แอบช่วยเหลือเงียบๆ ก่อนจะทนไม่ได้ที่นางเอกไม่ยอมรับการช่วยเหลือจากเขาต้องไปฉุดมา ซึ่งกว่าจะลงเอยกันได้ ก็เหนื่อยเอาการ เพราะสายตาคนรอบข้างที่มองแบบแปลกๆที่พี่สามีจะมาแต่งงานกับน้องสะใภ้ แม้สุดท้ายนางเอกจะกลายเป็นว่าไม่ได้แต่งงานกับน้องชายพระเอกจริงๆก็ตามที
เอาแบบตรงไปตรงมาไม่อ้อมค้อมนะคะ เล่มนี้ฟีน่าไม่แนวค่ะ ไม่ใช่เพราะเรื่องพี่สามี น้องสะใภ้อะไรทั้งนั้น เพราะคนรักกันน่ะ เรื่องแบบนี้ก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่ แต่ฟีน่าไม่ชอบนางเอกค่ะ อ่านแล้วให้นึกถึงนิยายเรื่องหนึ่งที่นางเอกตกอับ แต่ต้องมาใช้ชีวิตแบบบ้านๆ ซึ่งเธอก็จมไม่ค่อยลงเช่นกัน
แต่สร้อยศนิในเรื่องนี้ ฟีน่าว่าเธอช่างเป็นคุณหนูที่ไม่น่ารักเอาเสียเลยค่ะ ตัวเองไม่เหลืออะไรแล้วสักอย่าง เหลือแต่หนี้สิน ยังทำหัวสูง เหยียดคน ไอ้เรื่องงานการทำไม่เป็น อาหารกินไม่ได้เนี่ยก็พอเข้าใจ ตลอดชีวิตยี่สิบกว่าปี พ่อให้ทุกอย่าง จนพ่อแม่รังแกฉันจริงๆ ฟีน่าน่ะอาจจะนิสัยเสีย ไม่เคยเป็นลูกคุณหนู แต่เคยเจอคนที่ไม่ต่างจากนางเอกเรื่องนี้ หากแต่เมื่อถึงเวลาจริงๆ เขาก็รู้ตัวว่าต้องทำยังไงให้รอดชีวิตได้ นางเอกน่ะผ่านอะไรมาเยอะอยู่ พ่อตาย สมบัติหมด สามีที่คิดว่าจะรักเธอก็ลายออก แถมมาตายอีก เรียกว่าไม่เหลือใครจริงๆ แต่ยังหยิ่งอยู่ได้ ร่ำร้องจะให้ทุกอย่างดีเลิศเหมือนเดิม
ถ้าเป็นความจริง ใครจะไปทนเธอไหว ให้มาทำงานแม่บ้าน ต้องเอาโน่นเอานี้ เรียกว่าเธอโชคดีที่เป็นนางเอกนิยายค่ะ ความจริงก็คงจะมีแต่คนส่ายหน้า เพราะมีดีแค่สวย แต่นิสัยไม่น่ารักมาก อ่านไปไม่รู้สึกเลยว่าเธอสำนึกว่าพระเอกดีกับตัวเองขนาดไหน บ่นตลอดว่าเกลียดบ้านพระเอก มันบ้านนอกคอกนา ป่าเถื่อน ไร้ความเจริญ จะไปให้พ้นๆ ฉันกับเธอน่ะมันล่ะระดับกัน ถ้าปกติล่ะก้อ อย่าหวังเลยจะมาสุงสิงด้วย ยโส ไม่เห็นหัวคนเลย หรือมุกนอนละเมอไปแล้วคิดว่าพระเอกล่วงเกินจะเรียกเงินเนี่ย ไม่ค่อยขำอ่ะ ดูแล้ว นางเอกนี้ไม่ไหวเลย
แม้ตอนครึ่งหลังจะมาแนวอยากให้พระเอกเกลียดเพื่อทิ้งเธอ แต่รู้ทั้งรู้ว่าเขารักขนาดนี้ ยังทำกันได้ พระเอกอุตส่าห์ทำดีด้วยทุกอย่าง ก็ไม่เคยเห็นความดีเลย ถ้าไม่เพราะพระเอกแอบช่วย มีหรือเธอจะไปเผชิญโลกได้ ใช้หนี้ได้ อย่างที่บอกไปค่ะว่า เธอโชคดีที่เป็นนางเอกนิยาย ชีวิตจริงคงไม่มีพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยผู้หญิงไร้เสน่ห์เช่นเธอ ที่มีแต่ความสวย และอีกอย่างที่ฟีน่าคิดเหมือนพระเอกคือ นางเอกลมเพลมพัดมาก อยากจะดี อยากจะว่าพระเอกแรงๆก็ทำ ไม่ได้คิดถึงใจคนอื่นเลยแม้แต่น้อย รู้ว่าอยากให้เขาปล่อย แต่นะมันทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย ถ้าไม่ใช่แม่พระเอกพูดว่ารับได้ พระเอกคงต้องทนมีเมียที่นั่งบ่นแบบนี้ไปตลอดชีวิตหรือเปล่า
และอีกอย่างที่ฟีน่าคิดคือนางเอกดูจะไม่สำนึกผิดด้วยที่เป็นส่วนหนึ่งของสาเหตุที่ทำให้สามีเก่าตาย แม้จะเป็นเรื่องอุบัติเหตุ ฟีน่ามองว่าเธอมีส่วนนะคะ กับการทะเลาะกันในรถ เพราะนางเอกเป็นคนขี้วีน ระงับใจตัวเองไม่ได้นี้ล่ะ เอาล่ะเราไม่โทษนางเอกเต็มๆ แต่มันก็ยังคิดว่ามีส่วนอยู่ล่ะ
มาพูดในส่วนของพระเอกบ้าง น่าเสียดายผู้ชายดีๆค่ะ ที่รักนางเอก เรียกว่าแสนดีมากๆ รักนางเอกที่สุด รักจนเรียกว่าทูนให้เธอได้ทุกสิ่ง แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่เข้าใจคืออะไรคือสิ่งที่ทำให้พระเอกรักนางเอก ยกเว้นแค่ความสวยที่เคยเห็นจากรูป แต่นางเอกเป็นคนสวยแต่รูปจูบไม่หอมจริงๆ แต่นะหัวใจคนเรามันไม่สามารถบังคับให้รักคนที่ควรจะรักได้หรอก แรกๆก็เหมือนจะเอานางเอกมาดัดนิสัย แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ทำอะไรจริงจัง เพราะต้องมานั่งซักผ้า ทำกับข้าวให้นางเอกเหมือนเดิม
สิ่งเดียวที่เปลี่ยนนางเอกได้คือ หันมากินอาหารธรรมดาได้ ไม่ได้เกลียดป่าเขามากนัก ตอนที่ไปฉุดนางเอกมาก็ยอมทำทุกอย่างที่นางเอกเคยได้รับ เรียกว่ารักจนหลง อะไรก็ไม่ชัดเท่า ตอนนางเอกไม่ยอมสระผมจนหัวเหม็นเพราะไม่มีเครื่องทำน้ำอุ่น พระเอกอ่อนใจและใจอ่อนต้องติดให้ ก็คือว่าไม่ได้สอนอะไรนางเอกจริงๆ ก็ประมาณว่ารักมากอีกคน จะกลายเป็นสามีรังแกฉันอีกคนหรือเปล่าก็ไม่รู้
แท้จริงแล้ว หากเทียบกัน ระหว่างสร้อยศนิกับแป้งร่ำ คนแรกเป็นคุณหนู ผู้ไม่ยอมลงให้ใครและเก๊กว่าไม่รัก ถือตัว เย่อหยิ่ง แต่ฟีน่ากลับไม่ชอบ ไม่เหมือนแป้งร่ำ แม้เธอจะตามผู้ชายจนออกนอกหน้า ว่าชอบพระเอก แต่มันตรงไปตรงมา ไร้การปรุงแต่ง คิดอย่างไรทำแบบนั้น สบายใจกว่าจะคุยค่ะ
เรื่องนี้ฟีน่ามองว่ามันเป็นนิยายที่ทำละครได้นะคะ เพราะมันแรงทั้งตัวเนื้อเรื่องและความสัมพันธ์ที่อยู่คำว่าหมิ่นเหม่ จะรักกันได้หรือ พระเอกนี้ล่ะมั่นคงมากว่ารัก เหมือนกับที่แม่พระเอกมาทำให้ทุกอย่างดีขึ้นว่ารับได้ นางเอกที่แอบกังวลใจว่าจะทำให้พระเอกดูแย่หรือเปล่าที่เอาน้องสะใภ้ทำเมีย ก็เบาใจเพราะแม่พระเอกยอมรับ โอเคจุดนี้ฟีน่าเข้าใจนางเอกว่าห่วงพระเอก แต่การแสดงออกในแง่การเกลียดชังพระเอกและที่อยู่ จนเหมือนเป็นเมียที่เคยข่มสามีให้ยอมเธอทุกอย่าง ไม่ได้ทำให้ฟีน่าเข้าใจหรือเอาใจช่วยเลย กลับรู้สึกว่าการกระทำของเธอไม่น่ารักขึ้นทุกวัน พระเอกปล่อยเธอไปเถอะ คุณยังหาผู้หญิงที่ดีได้กว่านี้มากมาย ความแรงแบบนี้มันเหมาะกับละครค่ะ หรือแม้แต่บทบาทของแป้งร่ำที่เหมือนตัวอิจฉาละครหลังข่าวประเภทกุ๊บกิ๊บ(แฟนมาริโอ้)นั่นล่ะคะ ไม่ได้ร้ายกาจ แต่ออกแนวฮามากกว่า มนัสวีร์ต่างหากที่ร้ายกว่า
ดังนั้นเรื่องนี้ สรุปง่ายๆค่ะว่าฟีน่าไม่ค่อยแนวเท่าไร จนจบก็ยังหามุมน่ารักของนางเอกเธอไม่ค่อยเจอเลย เสียดายพระเอกมากๆ เพราะจะเอาเขามาดัดนิสัย สุดท้ายก็ไม่ได้ทำอะไรเพราะรักนางเอกมาก เด๋วเอาไว้เล่มหน้าในชุดมาเฟีย ค่อยลองมาแก้ตัวใหม่แล้วกันค่ะ แต่ขอเวลาพักทำใจสักพักนะคะ เพราะสี่เล่มติดกันแล้วค่ะ ที่ดูเหมือนจะไม่ค่อยแนวฟีน่าสักเท่าไร แต่ก็ยังซื้อกันต่อไปจนกว่าจะรู้แล้วว่าคงจะไม่ทางตัวเองจริงๆ แต่พยายามจะไม่เรื่องมากกับการอ่านนิยายค่ะ เด๋วจะไม่มีอะไรให้เราอ่าน