ชีวิตของแพรวปรียาต้องล่มสลายลงเพียงเพราะคนคนเดียว เฮค ไคลเวิร์ด เธอเคยชื่นชมเขา ยกย่องเขา แต่เมื่อได้รู้ความจริงว่าสำหรับผู้ชายที่สมบูรณ์แบบเช่นเฮค ผู้หญิงทุกคนไร้ค่าในสายตา แล้วทำไมเธอจะต้องเฝ้าบูชาเขาอีกต่อไป เธอต้องตีแผ่ด้านมืดของเขาให้ทุกคนได้รับรู้ และนั่นเองคือที่มาของวันนี้ วันที่แพรวปรียาไม่เหลืออะไรเลย แต่อย่าคิดว่าเธอจะยอมแพ้ ต่อให้เธอต้องอดตาย เธอก็จะต้องทำลายเขาให้ได้
ไม่คิดว่าราชสีห์ผู้องอาจอย่างเขาต้องมาถูกรบกวนจิตใจด้วยแม่หนูตัวเล็กๆอย่างแพรวปรียา แต่ความรำคาญใจที่เล็กที่สุดก็สร้างความรู้สึกบางอย่าง และเมื่อเธอเอาตัวเองเข้าไปเสี่ยงในเรื่องที่ไม่น่าเสี่ยง แม้จะไม่อยากยุ่ง แต่เฮคก็ไม่อาจปล่อยให้แพรวปรียาต้องกลายเป็นเครื่องมือทำลายเขาโดยไม่รู้ตัว ทว่าจะให้เฮคเป็นชายหนุ่มผู้แสนดี เป็นวีรบุรุษเช่นนั้นหรือ ไม่มีทาง ในเมื่อเขาคือวายร้ายสำหรับแพรวปรียา เขาก็จะเป็นให้แพรวปรียาได้รู้สำนึกว่าเธอต่อกรผิดคน
น่าเจ็บใจยิ่งนัก เพราะตัวประกันที่อยู่ในมือเฮคมีความสำคัญกับเธออย่างยิ่งยวด แม้จะไม่อยากทำแต่เมื่อเฮคบีบบังคับเธอเช่นนี้ แพรวปรียาก็ไร้ทางเลือก แต่จะคิดว่าเธอจะยอมเป็นหนูตัวเล็กๆให้ราชสีห์ตะปบไว้ในอุ้งมือเล่นอย่างง่ายดายคงจะไม่มีวัน เมื่อไรที่เธอหนีได้เธอก็จะหนี หากแพรวปรียาไม่คิดเลยว่าเฮคจะเลือกบ่วงที่มัดเธอแน่นหนายิ่งขึ้นก็คือบ่วงพิศวาส แต่มันอาจจะใช้ได้กับผู้หญิงคนอื่นที่ไม่ใช่เธอ
เฮคไม่ต้องการให้คำตอบกับตัวเองว่าทำไมเขาจึงให้ความสำคัญกับแพรวปรียาเหนือกว่าใครๆ มันต้องไม่ใช่ความรักอย่างแน่นอน เพราะความรักของเขาได้ปิดตายไปพร้อมกับผู้หญิงที่เขารักเนิ่นนานแล้ว หากแต่เมื่อความตายกำลังจะพรากแพรวปรียาไปอีกคน เฮคก็เริ่มสำนึกได้ว่า แท้จริงเขามองแพรวปรียาสำคัญแค่ไหนในหัวใจ
แม้จะรู้ว่าตัวเองไร้ตำแหน่งในหัวใจของเฮค หากความจริงนี้ก็ทำให้แพรวปรียาเจ็บปวดยิ่งกว่าวันที่เธอเกือบจบชีวิต แต่ทำไมกันเล่าในวันที่เธอกำลังจะตัดใจ เฮคกลับเปลี่ยนไป เขาอยากนับหนึ่งใหม่ เริ่มต้นทุกความสัมพันธ์ครั้งนี้อย่างค่อยเป็นค่อยไป นั่นยิ่งทำให้แพรวปรียารู้แล้วว่า เธอคงไม่อาจจะตัดใจจากเฮคได้ เพราะสำหรับเธอแล้ว หัวใจได้นับไปถึงร้อยเสียแล้ว
อดีตคือสิ่งที่เป็นเครื่องเตือนให้เฮคต้องไม่พลาดอีกต่อไป เขาสูญเสียความรักครั้งแรกไปแล้วและครั้งนี้เขาจะไม่ยอมเสียแพรวปรียาไปจากน้ำมือของใครทั้งสิ้น เมื่อเธอคือคนที่เขารัก เฮคก็ต้องปกป้องเธอให้ถึงที่สุด เธอเป็นทั้งรอยตราและเป็นปรารถนาที่ลึกล้ำของเขา เกินกว่าที่เฮคเองจะคาดคิดว่าเขาจะโชคดีที่ได้พบเจอความรู้สึกเช่นนี้อีกจากผู้หญิงที่ชื่อแพรวปรียา
เริ่มต้นเรื่องด้วยนางเอกที่หมดทางทำมาหากินเพราะไปยุ่งกับพระเอกมากเกินไป ทั้งๆที่เธอเคยชื่นชมพระเอกมาก แต่มาเกิดอาการชังน้ำหน้าก็เพราะทัศนคติเรื่องผู้หญิงของพระเอกนี้ล่ะ จนพระเอกทำให้นางเอกต้องออกจากงาน ไม่มีเงิน แต่สุดท้ายเธอก็ยังต้องพัวพันกับพระเอกอยู่ดี เมื่อเธอรับงานของคู่แข่งของพระเอก ที่เธอไม่รู้เลยว่ากำลังตกเป็นเหยื่อของการทำลายพระเอก ซึ่งพระเอกก็ไม่ได้อยากจะวุ่นวายกับนางเอกแต่ไม่รู้ทำไม ปล่อยให้นางเอกเป็นเหยื่อไม่ได้ เลยต้องเข้ามาใช้แผนการกันนางเอกออกไปจากเรื่องร้ายๆนี้
แต่เขาก็รู้ดีว่า คนอย่างนางเอกไม่มีทางเชื่อฟังเขาแน่นอน เลยต้องอาศัยเล่ห์เหลี่ยมบางประการ ซึ่งพระเอกไม่เคยยอมรับเลยว่าทุกอย่างมันมีเหตุผลแค่ว่า เขาชอบเธอ จนเกือบเสียนางเอกไป ทำให้พระเอกขอนับหนึ่งใหม่กับเธอ แต่เพราะกำแพงที่นางเอกสร้างคิดมาป้องกันตัวเองว่าพระเอกหรือจะชอบเธอจริงๆ รวมทั้งศัตรูที่คิดจะกำจัดพระเอกไปจากวงการธุรกิจก็ทำให้เรื่องราววุ่นวายพอสมควร
พระเอกจากเล่มนี้เป็นเพื่อนรักของพระเอกในเรื่องรอยฝันมายาค่ะ ซึ่งอ่านเล่มโน่นก็รู้แล้วว่าเขาต้องมาเป็นพระเอกเล่มนี้ พระเอกจะเป็นพวกปากแข็ง และไม่ยอมรับความรู้สึกที่แท้จริงสักนิด เพราะคิดว่ารักใครไม่ได้อีกแล้ว เขามีคนที่รักอยู่แล้ว แม้เธอจะตายไปแล้วก็ตามที เรียกว่าไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา ถ้าไม่เกือบเสียนางเอกไปก็คงไม่ยอมรับความจริง
แต่ดูน่าจะไม่ค่อยชอบพระเอกสักเท่าไรใช่ไหม ก็ใช่ แต่ว่าไม่มากมายเท่าไร พออภัยกันได้ แม้แกจะออกแนวไม่น่าให้รัก แต่การกระทำพระเอกมันดูแล้วยังไงก็รักนั่นล่ะ ที่ต้องบังคับขู่เข็ญสารพัดสารเพ ก็เพราะกลัวนางเอกจะเป็นอันตราย แต่รู้ตัวช้านิดหนึ่ง คิดว่าแค่อยากได้เขาเล่นๆ ไงล่ะ ก็ต้องพ่ายแพ้ตัวเอง เรียกว่าจะมาดูน่ารักก็อีตอนบอกนางเอกโต้งๆว่าจะจีบนางเอกล่ะ จะทำให้นางเอกหายโกรธที่ทำไม่ดีด้วย ตรงนี้ล่ะน่ารัก และเกิดอาการผู้ชายขี้งอนให้นางเอกต้องง้อ และกะว่าจะเล่นมุกเธอไม่สน ฉันไม่แคร์ให้นางเอกสำนึกได้ แต่หารู้ไหม ว่ากำลังจะเจอดี แต่รวมๆแล้วพระเอกน่ะอาจจะปากไม่หวาน ถึงขั้นปากร้าย เกรียนหน่อยๆ แต่เราก็รู้ล่ะว่าพระเอกรักนางเอกแค่ไหน อาจจะแปลกๆหน่อยก็ตามที
ส่วนนางเอกเธอเป็นสาวที่บอกได้เลยว่า ขาดพระเอกฉันก็ไม่ตาย อึดสุดๆ เพราะทำมาหาเลี้ยงตัวเองตลอดเวลา เป็นสาวสมัยใหม่ที่ไม่หวังพึ่งผู้ชาย ฉันต้องอยู่ด้วยตัวเอง และอาจจะเป็นสาวห้าวหน่อย ๆเพราะคุณเธอชอบต่อยมวยมากกก จนพระเอกนะคะถ้าจำไม่ผิดออกปากเลยว่า นางเอกจะชื่นชอบอะไรที่ผู้หญิงเขาชอบเล่นหน่อยไม่ได้หรือ ดันชอบชกมวย แต่ก็เป็นเรื่องดีเพราะเธอไม่ใช่เหยื่อที่ใครจะมาเล่นงานง่ายๆ ขนาดพระเอกยังขยาดในหมัดอันหนักหน่วงของนางเอกกันเลยทีเดียว
ระหว่างสองเรื่องนี้ อะไรสนุกกว่ากัน ต้องบอกว่าใครชอบแนวนางเอกต้องการการปกป้อง เรื่องอาจจะไม่เหมาะค่ะ เพราะนางเอกเป็นพวกดูแลตัวเองได้สุดๆ พระเอกอาจจะมีบทบาทว่าดูแลนางเอกจากศัตรู แต่นางเอกไม่ใช่นั่งรอตัวสั่นเทาอยู่ที่บ้าน เธอพร้อมบู๊เสมอ พระเอกเรื่องนี้เข้าใจหัวใจตัวช้าไปนิด ถ้าไม่มีตัวกระตุ้นก็อาจจะยังไม่รู้ตัว แต่เชื่อว่าต่อให้ไม่มีตัวกระตุ้นพี่ท่านก็ปล่อยนางเอกไม่ได้ ฟีน่าอาจจะชอบรอยฝันมายามากกว่านิดหนึ่ง แต่นิยายของชินณิตาดีตรงที่พวกนางอิจฉาไม่มี พระเอกไม่งี่เง่า ประเภทแค้นบ้าบอคอแตกไร้สาระ นางเอกก็ไม่ได้อ่อนปวกเปียก เสียสละและหูเบา
เล่มนี้อาจจะไม่หวานเท่าไร แต่อ่านสนุกค่ะ สนุกตรงพระเอกยโสแบบไหน เอาแต่ใจแค่ไหน ไม่เคยหงอให้นางเอกแบบไหน พี่แกก็เหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนแปลง เพราะนี้คือตัวตนของเขา ตัวตนที่ทำให้นางเอกรักเขา ถ้าเขาเปลี่ยนตัวเองไป นางเอกก็จะไม่ยอมรับเขา เพราะในเมื่อเธอเป็นผู้หญิงเข้มแข็ง ก็ต้องรักผู้ชายที่เข้มแข็งกว่ามาเป็นสามี ไม่ใช่มาเป็นลูกน้องเธอ
ส่วนตัวร้ายไม่ต้องเดาให้เสียเวลาเพราะออกมาก้อมาดผู้ร้ายกันให้เห็นๆ เรียกว่ารัศมีความเลวนี้เปล่งประกายกันไปเลย ประกาศความเป็นตัวโกงที่จะร้ายยังไงก็ต้องโดนพระเอกจัดการได้เสมอ
สำหรับเล่มนี้มีอะไรที่ไม่ค่อยเหมือนเล่มอื่นนั้นก็คือเรื่องวิญญาณแม่สื่อ ขอเรียกแบบนี้แล้วกันค่ะ เพราะวิญญาณคนที่พระเอกรักจนไม่ยอมสนใจสาวใด ต้องออกมามีบทบาทกระแทกสมองพระเอกแรงๆว่า ถ้าไม่รักฉันจะลากนางเอกไปอยู่ด้วยนะ จนพระเอกต้องยอมเผยใจไม่งั้นนางเอกตายแหงๆ เพราะโดนผีดึงวิญญาณ รวมทั้งหลายๆวีรกรรมของเธอ น่าเสียดายว่าเธอตายไวไปนิดไม่งั้นคงมีบทบาทกว่านี้ แต่นั่นล่ะ ถ้าไม่ตายแล้วพระเอกเล่มนี้จะพบรักใหม่ได้ยังไงกัน
แต่ที่ฟีน่าชอบที่สุดคือ คือตอนนางเอกโมโหและหึงพระเอกที่น้อยใจคิดว่านางเอกไม่รักเขา ไม่อยากแต่งงานด้วยเลยแหย่นางเอกให้แสดงออกในเรื่องความรู้สึกจริงๆ ด้วยการจ้างสาวๆมาตบตานางเอกว่าเขาจะกลับไปเป็นหนุ่มเจ้าสำราญอีก นางเอกคนอื่นอาจจะร้องไห้ แต่เรื่องนี้ไม่ใช่อย่าแหย่นางสิงห์ เพราะนางเอกโมโหแกมแค้นสุดๆ บุกไปชกหน้าพระเอกจนน็อกสลบคาหมัดนางเอก เห็นดาว เห็นเดือน ตาเขียว ตาปูดกันเลย อ่านแล้วขำก๊ากเลยค่ะ นางเอกหมัดหนักจนพระเอกคิดว่าไม่กล้าทำแบบนี้อีกแล้วเสี่ยงโดนต่อยหน้า ชอบค่ะ ขำดี แปลกด้วย แต่นางเอกไม่ได้ทำให้เรารู้สึกว่าเธอกระด้างลางหรืออะไรนะคะ แต่มันแค้นนี้หว่า หยามกันขนาดนี้ ต้องระบายความแค้นกันหน่อย
สรุปแล้วชุดความรักในเนเธอร์แลนด์(ตั้งชื่อให้เขาเองนะค่า เขาไม่ได้มีชื่อนี้) สนุกดีค่ะ อ่านแล้วเพลินมาก อาจจะฮอทไปบ้าง แต่ไม่ได้ทำให้เรารู้สึกว่าที่อ่านสนุกเพราะมีฉากเลิฟซีนนะคะ แต่เพราะเนื้อเรื่องสนุกดี ปมในนิยายก็ไม่ได้ซับซ้อนอะไร แม้จะพอเดาได้ แต่ก็น่าอ่านให้จบค่ะ ลุ้นได้อยู่ว่าจะเป็นไงต่อไปดี ใครไม่เคยของนักเขียนคนนี้ลองหามาอ่านได้นะคะ น่าจะถูกใจกันอยู่