พักหลังฟีน่ามักจะทำตัวอู้บ่อยๆ ก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ ภารกิจมีมากมายค่า ว่าแต่สงกรานต์ไปดับร้อนที่ไหนกันมาหรือเปล่าค่ะ อย่างที่บอกฟีน่าหนีร้อนไปพึ่งอากาศเย็นมา พอกลับมาถึงได้รู้ว่าเมืองไทย ประหนึ่งมีดวงอาทิตย์สองดวงเลยหรือไงกันค่า ร้อนจนจะละลายได้แล้วนะเนี่ย ร้อนแค่ไหน ก็ใจเย็นๆกันนะค่า อ่านนิยายแก้ร้อน หรือจะร้อนกว่าเดิมกันหนอ อิๆๆๆ

วันนี้เอานิยายที่มีคนแนะนำมารีวิวค่ะ อย่างที่เคยบอกว่า พักหลังคำโปรยอินเลิฟทำเอาฟีน่าล่ะขยาดอย่างแรง ถ้าไม่มีคนบอกก่อนจะไม่ค่อยกล้าหยิบมาอ่านค่ะ เล่มนี้ก็เช่นกัน

เริ่มเรื่องด้วยความคิดประหลาดของน้องสาวนางเอกที่คิดจะส่งพี่สาวให้ไปเป็นนางบำเรอของพระเอก ไม่ใช่เพราะเธอเกลียดพี่สาวตัวเอง แต่เพราะรักมากและคิดว่าพระเอกนี้ล่ะเหมาะกับพี่สาวเธอที่สุด และคิดว่าเช่นไรแล้วสุดท้าย พระเอกนี้ล่ะต้องเป็นพี่เขยของเธอชัวร์ และพระเอกที่ก็ดันบ้ายอมเล่นไปกับแผนการณ์ของเพื่อนรุ่นน้องคนนี้ แน่นอนว่านางเอกไม่มีทางยอมรับสัญญาของคนเพี้ยนๆสองคนที่ดันพนันกันด้วยเนื้อหาไร้สาระ แต่แม้ลึกๆนางเอกจะพอรู้ว่ามันมีอะไรที่ผิดปกติในสัญญาคนเมาแบบนี้ แต่นางเอกก็หนีไม่พ้นเสียแล้ว หากมากกว่าที่หนีไม่พ้นคือเธอเองกลับพ่ายแพ้ความรู้สึกบางอย่างที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับพระเอก

แต่ความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นของทั้งสองคนก็ต้องมีอันตราย เพราะพระเอกมีคนร้ายแอบปองร้ายผู้หญิงข้างกายของเขาตลอดเวลา นางเอกที่เป็นยิ่งกว่าผู้หญิงชั่วคราวจึงไม่แคล้วเอาขาข้างหนึ่งก้าวเข้าสู่ความตาย แต่แน่นอนว่าทุกอย่างก็ต้องผ่านไปด้วยดี คนร้ายตัวจริงถูกเปิดเผย พระเอก นางเอกได้ลงเอยกันอย่างมีความสุข

อย่างที่บอกว่าถ้าไม่บอกว่าโอเค อาจจะไม่อยากอ่านค่ะ เพราะมุกเริ่มต้นความสัมพันธ์จากการเป็นนางบำเรอเนี่ย ฟีน่าชักจะไม่แนว เพราะส่วนใหญ่จะประเภท พระเอกกินหญ้า นางเอกกินน้ำตา หนี้สินรุ่นบรรพบุรุษหรือไม่ก็แค้นข้ามชาติอะไรแบบนั้น แต่เล่มนี้กลับไม่ใช่ แต่มันคือแผนพิเรนทร์ของน้องสาวนางเอกอุตริทำทั้งสิ้น

สำหรับพระเอกเล่มนี้ อย่างที่บอกว่าคิดไว้ว่าจะเป็นแบบนั้นแบบนี้ แต่ความจริงกลับไม่ใช่เลย แม้พระเอกจะเป็นคนประเภทเพอร์เฟคแมน แต่ไม่ใช่คนเห็นแก่ตัว ประเภทถูกใจ แต่ไม่รู้ใจ ก็จะปล้ำทำเมียบำเรอไว้ก่อน นางเอกจะคิดยังไง ชอบไหม ยอมรับเขาได้หรือเปล่าก็ไม่สนใจหรอก ฉันเป็นพระเอก เด๋วนางเอกมันก็บ้ารักไปเองเพราะเป็นเมียแล้วนิ หากพระเอกเล่มนี้กลับไม่ทำเลย ค่อยๆโอ้โลมนางเอกให้ยินยอมเขาเอง และที่สำคัญคือ ค่อยสำรวจว่าคิดกับนางเอกแค่ไหน แค่ชั่วคราวหรือตลอดไป และเมื่อคิดได้ว่าสำหรับนางเอกต้องเป็นเมียถาวรเท่านั้น ก็ได้เวลารวบหัวรวบหางเสียเลย จะได้ไม่มีข้ออ้างไปจากเขา

แบบนี้ค่อยยังชั่วค่ะ ประเภทไม่รู้ล่ะขอฟันก่อนคิดทีหลังนี้ไม่ค่อยจะแนว ประเภทตัวเปล่า ไม่มีใครในหัวใจก็พอรับได้ ประเภทมีคู่หมั้นคู่หมาย หรือรู้อยู่แล้วว่ารักไม่ได้แต่จะคิดฟันเขาอีกเนี่ย ฟีน่าคงเกลียดผู้ชายประเภทหน้าตัวเมียเข้าไส้ล่ะ ดังนั้นคุณทริเชียนโนเนี่ยโดนใจอย่างแรงค่ะ

ส่วนนางเอกเนี่ย มาโอเคเพราะเธอซื่อแต่ไม่โง่ เจอสัญญาปัญญาอ่อนไร้ข้อบังคับทางกฏหมายนี้เข้า แน่นอนเธอต้องมีข้อบ่ายเบี่ยง ประเภทเชื่อและยอมเลย เพราะรักน้อง รักสมบัตินี้ไม่ไหวนะคะ คงจะบื้อเกินไป และที่สำคัญเธอเองรู้เต็มอกว่าสัญญานี้มีอะไรมากไปกว่านั้น แต่ทำเป็นเนียนๆไม่ปฏิเสธ เพราะส่วนลึกหัวใจเธอแอบปิ๊งพระเอกอยู่ (เป็นฟีน่าก็จะแอบโง่อยู่เหมือนกันค่ะ น่าจับทำสามีขนาดนั้น) แม้จะรู้สึกว่านางเอกหัวใจอ่อนไหวไปนิดหนึ่ง ยอมเสี่ยงแบบบ้าบิ่นไปบ้าง แต่นะพอดีมันเป็นนิยายรักที่ไม่ต้องเดาว่าสุดท้ายก็รักกันเลยรับได้ค่ะ ไม่ต้องเสี่ยงบาดเจ็บหัวใจด้วย

มองในภาพรวมเอาเหตุผลนิยายรักเบาๆ ละก้อ แนวอย่างแรงค่ะ เพราะพระเอก นางเอกไม่โง่ โดยเฉพาะนางเอกที่รู้ว่าสัญญาที่บังคับเธอมาเป็นนางบำเรอพระเอกมันต้องมีอะไรที่เกิดจากน้องสาวสุดแสบทำขึ้นแน่นอน ดังนั้นสิ่งที่เธอเกิดขึ้นก็มาจากหัวใจของเธอยอมเองทั้งหมด ไม่ได้มาจากสัญญาอะไรทั้งนั้น

อ่านแล้วเหมือนคนเขียนนี้เหมือนจะรู้เลยว่าต้องมีคนอ่านประเภทฟีน่าแน่นอน เพราะฟีน่าชอบบ่นประจำกับมุกนางเอกโดนลักพาตัวไปต่างประเทศแต่เข้าออกประเทศยังกะออกจากกทม.ไปเชียงใหม่ เรื่องพาสปอร์ต วีซ่า ตรวจคนเข้าเมืองจึงแก้การบ่นของฟีน่าไว้เรียบร้อย 555 ให้คะแนนรู้ทันไปเต็มๆเลยนะเนี่ย

สิ่งที่ฟีน่าค่อนข้างชอบต่อไปคือมันไม่มีตัวอิจฉาปากแดง เป็นคุณหนูมาเฟียตระกูลที่เกื้อหนุนพระเอกมาคอยเป่าหูนางเอกว่าหล่อนเป็นแค่นางบำเรอแต่ฉันว่าทีเมียตัวจริง เพราะถ้ามีนี้มันมุกเก่าเก็บมาก เจอตลอดกับนิยายแนวพระเอกอิตาเลียน อะไรแบบนั้น เจ้าหล่อนจะมีอาชีพได้แค่คุณหนูตระกูลมาเฟีย หรือไม่ก็นางแบบ เรื่องนี้ไม่มีค่า อ่านแล้วสบายไปเลย ถ้านางเอกจะมีจิตตกบ้างก็ตอนโดนน้องสาวแกล้งแค่นั้นล่ะ หรือไม่ก็คิดไปเองทั้งน้าน

และเมื่อเรื่องราวดำเนินในอิตาลี ก็ต้องมีฉากไปเที่ยวสถานที่ท่องเที่ยวด้วยในตัว อ่านแล้วรู้สึกว่าคนเขียนเข้าใจเขียนให้เรารู้สึกว่า เป็นการนำเที่ยวจากคนในประเทศจริงๆ ไม่ใช่อ่านแล้วรู้สึกว่าคนเขียนเขียนให้เหมือนเปิดจากหนังสือนำเที่ยวมาทั้งดุ้น แม้สถานที่ส่วนใหญ่ก็เป็นที่ที่คนไทยนิยมกัน แต่นะนางเอกคงจะไม่รู้หรอกว่ามีอะไรแปลกๆในประเทศอื่นหรอก

แต่ที่ชอบก็คือ การไม่สร้างในพระเอกที่ทั้งชีวิตทำแต่งาน ขนาดลูกสาวตัวเองก็ยังไม่ค่อยได้ดูแล จะมาอธิบายเรื่องสถานที่ท่องเที่ยวเก่งประหนึ่งไกด์ตัวจริง ถ้าภาพลักษณ์ของเขาเป็นคนสนใจในเรื่องพวกนี้จะไม่แปลก แต่นี้ไม่ใช่และยังคงนิสัยเอาไว้ไม่ให้เขาเก่งไปทุกเรื่องจนเวอร์ ฟีน่าอมยิ้มกับฉากที่พระเอกงอนที่นางเอกจับได้ว่าเขาอ่านจากคู่มือนำเที่ยวมาบอกเธอ แทนที่จะรู้อยู่แล้ว จนเขาบอกเลยว่าอย่าให้พามาเที่ยวอะไรที่ต้องท่องจำอีกนะ

แต่อะไรล่ะคือสิ่งที่ชอบที่สุดสำหรับเรื่องนี้ นั่นก็คือทัศนคติของนางเอกที่บอกว่าทำไมเธอถึงรักพระเอก เธอรักที่พระเอก อ่อนโยน เอาแต่ใจแต่ไม่เห็นแก่ตัว ไม่ยัดเยียดความเป็นสามีให้เธอด้วยการข่มขืน เพราะเธอเชื่อว่าความรักที่เกิดกับเธอจะไม่มีวันมาจากการข่มขืนเด็ดขาด ต่อให้พระเอกหล่อ รวย เก่งขนาดไหนแต่ถ้าทำแบบนั้น เธอก็รักผู้ชายคนนั้นไม่ได้ ใช่เลยค่ะ นี้คือสิ่งที่ฟีน่าคิดเหมือนกัน รักที่แท้จริงไม่ควรเกิดจากการข่มขืน เธอและเขาไม่เคยเจอกันมาก่อน หากวันแรกก็จับกดลงเตียงแล้วไม่สนใจต่อความรู้สึกของนางเอกเลย ที่นางเอกยอมก็เพราะพระเอกมันเล้าโลมเก่ง ฟีน่าจะรับไม่ได้เด็ดขาด นางเอกจึงเหมือนมานั่งในใจของฟีน่าว่ารักที่แท้จริงและเรายอมรับได้ แม้จะเกิดในนิยายต้องเป็นเช่นนี้เท่านั้น นี้ล่ะเป็นจุดที่ทำให้ฟีน่าชอบเรื่องนี้มากเลยล่ะ

หากจะมีอะไรที่ฟีน่าติดในใจก็คงจะเป็นตอนแรกที่นางเอกหัวใจอ่อนไหวต่อการเข้ามาของพระเอกง่ายดายไปนิด เธอรู้จักเขาจากปากของน้องสาวเป็นครั้งคราวเพราะพระเอกเป็นเพื่อนของน้องสาว อ้อ สำหรับบางคนที่กลัวว่าพระเอกจะอายุน้อยกว่านางเอก ไม่ใช่ค่ะ พอดีพระเอกคุยถูกคอกับน้องสาวนางเอกที่เป็นแอร์ฯก็เลยเป็นเพื่อนกันค่ะ

กลับมาประเด็นต่อว่า นางเอกเหมือนจะยอมรับที่จะมีอะไรกับพระเอกง่ายไปสักนิด และตัวเองก็รู้ว่าสัญญาที่บังคับให้เธอเป็นนางบำเรอน่ะไร้ผลทางกฏหมาย แต่นะคงประมาณว่าคิดมากพระเอกคงกินแห้วไปนาน นางเอกเลยไม่ต้องคิดมากกระมัง

เวลาในเรื่องดูมันแปลกๆ เพราะฟีน่าอ่านไปแล้วรู้สึกว่า เวลาในการดำเนินเรื่องมันนานกว่าเดือนหนึ่ง ไหนจะพระเอกพานางเอกไปโน่นไปนี้ พระเอกไปทำงาน ไปต่างประเทศ พระเอกบาดเจ็บ กว่าจะหาย มันน่าจะนานกว่าเวลาหนึ่งเดือนค่ะ ถ้าบอกว่าสักสองหรือสามเดือนน่าจะเชื่อได้มากกว่า

ตัวร้ายที่ปองร้ายผู้หญิงของพระเอก เพราะอะไรถึงมุ่งแต่ผู้หญิงที่เป็นแค่คู่นอนของพระเอก ถ้าหากอยากจะจัดการและทำให้พระเอกเจ็บปวดจริงๆ ลูกสาวพระเอกก็ได้แล้วค่ะ เพราะเธอไว้ใจตัวคนร้ายมากๆอยู่แล้ว เหตุผลตรงนี้มันเลยดูแปลกๆในสายตาของฟีน่าค่ะ ถ้าเพราะว่าแม่ของลูกสาวพระเอกเป็นลูกสาวตระกูลผู้มีพระคุณอะไรแบบนั้นจะเข้าใจ แต่ตัวคนร้ายนั้นบอกได้เลยว่าโหดเหี้ยมมากที่บ่มเพาะความแค้นไว้จนไม่สนใจว่าจะทำอะไรหรือกับใคร

จริงๆแล้วนิยายเรื่องนี้เป็นนิยายที่จัดว่าน่ารักดีนะคะ จนเลิฟซีนในเรื่องไม่จำเป็นเลยค่ะ เพราะออกแนวว่าฮอทเอาการเชียว จนบางครั้งฟีน่าก็อ่านข้ามๆไป ชอบเวลาที่พระเอกน่ารักกับนางเอก เอาอกเอาใจ หรืออยากจะสอนอะไรให้มากกว่า แต่ประการหลังนี้ล่ะคงเป็นเหตุให้เลิฟซีนออกร้อนๆไปบ้าง เพราะพระเอกขยันสอนเสียเหลือเกิน จนบางอย่างทำเอาเรานี้เขินแทนนางเอกมาก กล้าทำไปได้ แหะๆๆ

แต่สรุปแล้วเล่มนี้อ่านสนุก น่ารัก อ่านเพลินอย่างแรงค่ะ ทำให้ฟีน่าได้อีกคนที่ต้องตามซื้อทุกเล่มเป็นอย่างแน่นอนค่ะ ตอนนี้ก็รอเล่มต่อไป ที่เป็นเล่มของน้องสาวนางเอกที่ดันคิดอะไรเพี้ยนๆอีกแล้ว จนพระเอกที่เป็นพี่เขยไม่ไว้วางใจ จับน้องเมียสุดแสบคนนี้ไปเป็นเมียบำเรอพี่ชายต่างแม่ตัวเองเสียเลย อย่างน้อยก็คนในครอบครัวไว้ใจได้ ซึ่งทำให้ฟีน่าค่อนข้างจะงงๆว่า ทำไมเริ่มต้นของความรักของนักเขียนคนนี้ต้องมามุกเดียวกันค่ะ รวมถึงอีกเล่มที่เคยออกไปแล้วก็มาแนวแรกรู้จักด้วยการเป็นนางบำเรอเช่นกัน แต่อ่านคร่าวๆแล้ว พอไหวค่ะ ดูท่าทางไม่ใช่นิยายพระเอก นางเอกงี่เง่าอะไรแบบนั้น

สำหรับใครที่อยากอ่านนิยายแนวสบายๆ พระเอกรักนางเอกมาก ไร้ตัวอิจฉา พระเอกและนางเอกฉลาด ไม่ต้องเจอแต่ตรมน้ำตา แนะนำให้อ่านเลยค่า น่ารักดีค่ะ ไม่ผิดหวังที่จะลองหาอะไรใหม่ๆมาอ่านค่ะ

แอบอคติกับแนวนางบำเรอเหมือนกันค่ะ เห็นจนเกลื่นไปหมด
ต้องหาเรื่องที่โอเคจริงๆ เรื่องนี้ก็น่าสน
แต่เรื่องนี้พระเอกมีลูกด้วยหรอคะ

เข้ามารอคุณฟีน่าทุกวันเลยค่ะ ระหว่างที่ไปเที่ยวอ่านไปได้หลายเรื่องรึยังคะ รอชุดมาเฟียกับรักที่ขอจากคุณหมอที่รักอยู่นะคะ

กำลังจะซื้อชุดดวงดอกไม้ให้ครบเซ็ทพราะอ่านแต่ของปิ่นปินัทธ์แล้วชอบมากกกกกกกกกก รักพระเอกเรื่องปทมาศวรรย์จนลืมวัยตัวเองอยากให้เป็นพระเอกในชีวิตจริงจังเลย แต่อยากรอรีวิวจากฟีน่าก่อนเผื่อหนูได้อ่านทั้งหมด 3 เล่ม

คุณmimi มีค่ะ พระเอกเป็นพ่อม่ายลูกติดค่ะ แต่ที่แต่งงานครั้งก่อนเพราะแต่งเพื่อธุรกิจค่ะ นางเอกเลยเป็นรักแรกของนางเอก

คุณpookza รักที่ขอฯเนี่ย ใจจริงกะไม่รีวิวเพราะอ่านจบตั้งแต่ในเวบ ที่ซื้อมาเนี่ยกะเอามาเก็บอย่างเดียว แต่ไม่แน่ค่ะ เพราะมีคนอยากอ่านรีวิวเรื่องนี้อยู่ แต่คงคิวยาวมากเพราะนิยายเพียย ส่วนชุดมาเฟียฯ พูดแบบไม่แอ๊บเลยคือไม่ได้ซื้อค่ะ คาดว่าคงจะไม่แนว ได้แต่ยืมเพื่อนค่ะ ดังนั้นคิวที่จะรีวิวดูเหมือนจะไม่มีหวังในเร็ววันค่ะ

พี่ทิพค่า หนูยังไม่อ่านแม่บัวสวรรรค์เลยค่า เวลาไปไหนหมด เพราะยังไงแม่บัวก็ยังแรงสู้พี่ณัลล์ไม่ได้ ต้องผ่านอขิทโรไปก่อนค่ะ ถึงจะได้คิว ส่วนชุดดวงดอกไม้ หนูซื้อแค่เล่มเดียวค่า อีกสองเล่มยืมชาวบ้านมาอ่านค่ะ จะได้รู้เนื้อความสมบูรณ์ถึงจะรีวิวภาพรวมได้

รีวิวได้ยาวและเห็นภาพจนต้องหามาอ่านบ้างแล้วค่ะ ได้หนังสือหนุกๆจากรีวิวคุณฟีน่าหลายเล่มเลย ขอบคุณนะคะ(เพิ่งจะได้คอมเม้นต์ครั้งแรก มาแอบอ่านซะนาน) จริงๆพล๊อตนิยายที่วางขายตามชั้นหนังสือมันก็ไม่ค่อยจะแตกต่างกันเท่าไหร่ ขึ้นอยู่กับว่าสำนวนและการเดินเรื่องจะลื่นไหลแค่ไหนเน๊อะ

อคติกับแนวส่งไปเป็นนางบำเรอเช่นกัน
อ่านแล้วไม่อิน

เล่มนี้อาจดีกว่าที่คิด...

อืม จะลองหามาอ่านดูค่ะ แนวพระเอกบ้าอำนาจ แถมกินหญ้า นางเอกอ่อนแอ ก็ไม่ค่อยชอบเหมือนกันค่ะ ชอบพระเอกอบอุ่น น่ารัก (หาพระเอกแบบนี้ไม่ค่อยเจอซักเท่าไหร่ เฮ้อ)

เราก็ไม่กล้าซื้อสำนักพิมพ์นี้เท่าไหร่เหมือนกัน ถ้าไม่มีใคร
แนะนำ เค้าทำให้เจ็บมาเยอะ =v=; คำโปรยกะเรื่อง แหงะ..
บางเรื่องอ่านจบแล้ว... คิดว่า มันใส่สลับเรื่องรึเปล่าเนี่ย

คุณสุภารีย์ ยินดีที่ได้คุยกันนะคะ

คุณพุดน้ำบุศย์ ฟีน่าก็อคติค่า แต่เล่มนี้อ่านเพลินๆได้เลยค่า

คุณประกายพรึก ชอบแนวนี้เหมือนกันค่า เลยต้องพยายามหาไปเรื่อยๆ

คุณกิม ฟีน่าก็โดนหลายเล่ม ที่บ้านมีอีกหลายเรื่องรอให้พิสูจน์สินค้าอยุ่ค่าว่าจะเป็นอย่างไรบ้าง

มีแล้วหมือนกันแต่ยังไม่อ่านเลย เข้ามาอ่านวิวของคุณฟีน่าแล้วเดียวต้องกลับไปหามาอ่านแล้ว พระ-นางไม่กินหญ้ามันก็น่าอ่านไปกว่าครึ่งแล้ว
คุณฟีน่าถ้าเล่มต่อไปออกเมื่อไรอย่าลืมบอกกันด้วยนะจ๊ะ

อ่านได้เพลินๆอย่างที่คุณฟีน่าว่าค่ะ แต่ก็ไม่เข้าใจพระเอกเรื่องชื่อที่กำหนดให้นางเอกเรียกเวลาอยู่นอกบ้าน ในบ้านนี่ล่ะค่ะ มันจะอะไรกันนักกันหนา