โกหกทั้งเพ ไม่มีนิยายรักหวานจ๋อย แสนโรแมนติคแบบที่สาวๆ ครึ่งค่อนเมืองใฝ่ฝันระหว่างเธอและภาส เจ้าบ่าวผู้แสนจะสมบูรณ์แบบคนนี้ หากจะให้เจนนิยามความรักระหว่างเธอและเขา จะบอกว่ายังไงดีนะ ยียวนกวนประสาท เล่ห์เหลี่ยมเต็มประดาหรือว่าเช่นไรดี แต่ความจริงจะเป็นเช่นไร ดูเหมือนจะไม่มีใครสนใจสักนิด ยกเว้นการจับถือมัดมือชก ส่งเธอขึ้นสู่ประตูวิวาห์กับภาสเสียเหลือเกิน
ก้อในเมื่อเจน คู่หมั้นผู้แสนจะกลัวฝนเป็นที่สุด ยังไม่อยากจะแต่งงาน ก็ต้องใช้วิธีเดียวที่จะจับเธอเข้าสู่บ่วงที่เขาวางไว้คือมัดมือชกเสียเลย งานนี้หมาป่าเจ้าเล่ห์อย่างเขามีแต่หนทางชนะใสๆ แม่เป็ดเจนที่ว่าแสบสันต์สักเพียงใด มีหรือจะทันเล่ห์เหลี่ยมผู้ชายเช่นภาสได้
พลาดเข้าจัง ทั้งๆที่รู้ว่าทุกอย่างที่ภาสทำต้องมีเบื้องหลัง แต่ไม่คิดว่าเลยว่า ยิ่งดิ้น ปมที่อยากจะแก้ก็ยิ่งพันตัว แม้เจนจะรู้ดีว่าการแต่งงานครั้งนี้เกิดจากความรัก แต่เธอก็ยังไม่คุ้นเคยกับภาสสักหน่อย ขอเวลาเธอหายใจหายคอก่อนไม่ได้เชียวหรือ และที่สำคัญเธอก็กลัวคืนวันเข้าหอเป็นที่สุด
คงไม่มีเจ้าบ่าวคนไหนต้องมานั่งอดเปรี้ยวไว้กินหวานหลังวันวิวาห์เช่นภาสแล้วล่ะ แต่จะให้ทำไงได้ ก็หัวใจเขาเป็นของเจนไปจนหมดสิ้น ก็ได้แต่นั่งรอวันที่ภรรยาหมาดๆ จะปรานี และได้แต่หวังอีกสักนิดว่า ฮันนีมูนที่เขาเตรียมไว้ให้เธอจะช่วยเขาให้สมหวัง
ถ้าไม่รักก็คงไม่หึงขนาดนี้ ทั้งๆที่รู้ว่าภาสรักแค่ไหน แต่เจนก็ยังออกอาการหึงแบบหน้ามืดตาลายได้ ดีนะที่เธอไม่ใช่นางเอกประเภทหูเบาคิดไปเองฝ่ายเดียว จนฮันนีมูนอลเวงนี้ทำให้เธอได้รับรู้ถึงเรื่องลับๆอะไรบางอย่างของสามีและญาติหนุ่มปกปิดเอาไว้ งานนี้มีหรือเจนจะปล่อยให้หนุ่มๆ กลั่นแกล้งเธอฝ่ายเดียว
จะต้องขอบคุณอะไรดีที่ทำให้น้ำผึ้งพระจันทร์ที่เฝ้ารอหวานได้ขนาดนี้ ผู้ชายที่สมบูรณ์แบบเช่นเขา เฝ้ารอผู้ชายที่จะทำให้ชีวิตที่ใครๆต่างก็ชื่นชมมีสีสัน และเจนก็คือผู้หญิงที่คนเดียวที่เขารอคอย ผู้หญิงที่รู้จักภาสดีว่า เขาไม่ใช่ผู้ชายแสนดีน่ารัก สุภาพอ่อนโยน แต่เป็นหมาป่าจอมเจ้าเล่ห์ที่ในหัวมีแต่แผนการณ์ต่างๆนาๆ ที่เขาพร้อมจะขนมาทำให้ผู้หญิงคนเดียวที่รักต้องปั่นป่วนไปกับความรักของเขาไปตลอดชีวิต
อันนี้ต้องบอกนิดหนึ่งว่าการจะอ่านหมาป่าใต้ฟ้าหนาวให้เข้าใจแบบสุดๆ ขอให้หาหิมะอุ่นใต้ฟ้าหนาวมาอ่านค่ะ จะเข้าใจนัยของคำพูดต่างๆ เหตุการณ์ต่างๆในเรื่องนี้ได้ดี จะว่าไปเล่มนี้ต้องบอกว่าเป็นปฏิบัติการต้อนเป็ดสู่เล้าหมาป่า แบบปิดประตูล็อกตายอะไรแบบนั้น คุณพี่ภาสยังคงเป็นผู้ชายหน้าใส แสนดีแต่เจ้าเล่ห์เหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง แต่เป็นความมีเล่ห์เหลี่ยม ที่เราชอบมาก อยากให้มีผู้ชายมาทำแบบนี้บ้างที่สุด ความประทับใจแรกพบกลายเป็นรักที่เรียกว่าสะดวดโยธิน มีแต่กองหนุนที่มากมาย ใครๆก็คิดว่าพี่ภาสเป็นคนที่ดันโชคร้ายมารักเจน โดยไม่รู้ว่าแท้จริงพี่ภาสนี้ล่ะตัวร้ายเลย แต่ร้ายแบบเราหลงรักตลอด เป็นกุนซือตัวจริง เป็นจอมวางแผนชั้นเซียน ฉลาดแบบคูณสอง จนไม่คิดว่าพี่ภาสจะเป็นคนจัดการทุกอย่าง ปลื้มผู้ชายอย่างนี้มาก ฉลาดหาตัวจับยากมาก แต่รักนางเอกแบบไม่ต้องหาคำบรรยาย รักแบบไม่เหลียวแล รักแรกรักเดียว แต่ไม่ใช่คนประเภทเอาแต่บอกรัก ปากหวานไปวันๆ การกระทำมันบอกมากกว่า
ส่วนแม่เป็ดเจน ที่จนบัดนี้ฟีน่าไม่รู้ชื่อจริงเธอ(หรือเคยเจอแต่จำไม่ได้ว่าหว่า อ่านหิมะอุ่นฯมาหลายปีจนลืม) เป็นสาวหมวยที่แสนโชคดีมาก เธอไม่สวยหยาดเยิ้ม แถมติดจะโก๊ะ ซน แก่น ด้วยซ้ำไป แต่เป็นผู้หญิงที่พี่ภาสรักมาก เพราะเธอมีความสดใสมากๆ โลกที่สมบูรณ์แบบเว่อร์ของเขาจึงมีความสุขได้ ออกแนวว่าเจนเป็นสาวที่น่ารักค่ะ ฟีน่าชอบ แม้บางที่จะขี้โวยวาย งี่เง่าไปบ้าง แต่ก็ตามประสาผู้หญิงล่ะ ไม่ค่อยมีเหตุผลกะเขาสักเท่าไร
อย่างที่บอกว่าหากอยากได้ความสมบูรณ์ในการอ่าน ควรอ่านหิมะอุ่นฯด้วย แต่ถ้าหาไม่ได้ก็อ่านได้ค่ะ อาจจะงงๆไปบ้าง แต่คิดว่าอ่านเอาความน่ารัก เจ้าเล่ห์ของพี่ภาสได้เต็มร้อยเลยค่ะ ผู้ชายอาราย จอมวางแผนที่สุด วางแผนขอหมั้นเขาไม่พอ วางแผนจับเป็ดเจนแต่งงานแบบไม่ให้ผู้หญิงบิดพริ้ว ในหัวมีแต่แผนๆๆ แต่เป็นแผนรักที่อยากมีคนมาทำให้มาก
ตอนแรกที่เปิดอ่านคร่าวๆ บอกเลยว่าดูจะรำคาญยัยเจน(ค่าที่หมั่นไส้ว่าได้พี่ภาสไป) ก็เลยดองไว้ก่อน ขอปรับความหมั่นไส้ในตัวเจ้าหล่อนก่อน จนได้เวลาอ่านจริงๆ ปรากฏว่าสงสารเป็ดเจน อิๆๆ โดนพี่ภาสมัดมือชกขนาดนั้น และเหตุที่เจนจะงอนตุ๊บป่องใส่ก็รับได้ และคู่นี้เขาก็พอกัน จอมวางแผนกันทั้งคู่ ผลัดกันเล่น อย่างที่บอกว่ากะหมั่นไส้ว่ายัยเจนจะงี่เง่าใส่พี่ภาสทำไมย่ะ เขาออกจะรักหล่อนขนาดนี้ เป็นฉันหรือจะจับรวบหัวรวบหางกินกลางตลอดตัวนานแล้ว
แต่ได้อ่านจริงๆ แหมๆๆๆ สงสัยจะซึมซับความเจ้าเล่ห์พี่ภาสไปด้วย เลยรู้สึกว่าคู่นี้เขาน่ารักออก แถมจบท้ายด้วย วันเข้าหาที่พี่ภาสรอคอย คนอ่านเขินแทนค่ะ นับว่าเป็นอีกแนวที่ไม่ต้องใช้เลิฟซีนแบบนั่งข้างเตียงแล้วเราจะเขิน แค่การกระทำและคำบรรยาย ยังรู้สึกตาร้อนผ่าวๆ ตกลงเจนเขาเป็นอาหารหลักหรือยาหลังอาหารกันค่ะ
จริงๆมีแอบหมั่นไส้อีตาอิชย์อีกคน ต๊าย พ่อผู้ชายปากแข็ง พ่อพระเบื้องหลังแบดบอย ปากแบบนี้ใครจะไปรู้ย่ะว่ารัก เด๋วก็แช่งให้กินแห้ว ระกำเสียเลย แต่อิชย์ก็น่ารักแบบเขานี้ล่ะ ผู้ชายปากเสียที่เป็นห่วงยัยขี้แยมาเนิ่นนาน
และที่ไม่คาดคิดที่สุดคือ ความร้ายกาจของพี่ภาสตบท้ายนี้ล่ะ เข้าใจล่ะว่าทำไมเจนถึงได้เป็นแบบนี้ อยากจะทำลายความเป็นผู้ชายแสนดี น่าเชื่อถือ ใครจะไปรู้ว่าแท้จริงพี่ภาสน่ะหมาป่าตัวจริง คือเห็นตั้งแต่ตอนเล่มก่อนแล้วค่ะ พอมาอ่านเล่มนี้ยิ่งย้ำความมีเล่ห์เหลี่ยมของพี่ภาส สมควรแล้วที่เป็นนักธุรกิจที่เก่งกาจ จอมวางแผนมาก เชื่อเลยว่าแกฉลาดหลักแหลม มิทราบว่าไอคิวเท่าไรเนี่ย มองข้ามช็อตมาก หนึ่งแผนจัดไปได้หลายประเด็น ที่เดียวคุ้มค่าจริงๆ แต่จะร้าย จอมวางแผนแค่ไหน แต่พี่ภาสก็เป็นพระเอกที่น่ารักมาก ชอบเลยค่ะ ชอบตรงที่ฉลาดนี้ล่ะ ไม่มีล่ะที่จะคิดชั้นเดียว แกคิดไปหลายชั้นมาก ไม่มีงี่เง่า มีแต่หึงแบบน่ารักๆ
ตอนแรกกะว่าจะไม่ชอบ แต่อ่านจบแล้วชอบค่ะ น่ารักดี ใสๆ ตามประสาแจ่มใสและเพราะพี่ภาสอีกเช่นเคย ยัยเป็ดเจน ละไว้ในฐานได้หนุ่มแสนดีไปครอง อิจฉาอะไรแบบนั้น และคิดถึงหิมะอุ่นฯมาก อยากอ่านวันแต่งงานของทรีกับลัญจ์เหมือนกันค่ะ เป็นแฟนกันก่อน ดันโดนเจนตัดหน้าแต่งไปก่อน แต่ทำไงได้ ก็พี่ภาสแกวัยรุ่นใจร้อนนี้ค่ะ