ในความคิดแรกของธรรศ มัสลินคือนางฟ้าเดินดิน เธอสวย เย้ายวนและชวนให้ลิ้มลอง ความยากในการเข้าถึงตัวเธอคือความท้าทายของเสือหนุ่มเช่นเขา แต่เมื่อธรรศตัดสินใจแล้วว่า เขาต้องได้ตัวเธอ อะไรก็ไม่อาจขวางกั้นปณิธานของเขาได้ แม้สิ่งนั้นจะคือตัวมัสลินเอง
ธรรศจะรู้บ้างหรือไม่ว่า หากมัสลินไม่เปิดโอกาสให้เขา ต่อให้ธรรศเป็นใคร เก่งกาจ หล่อเหลาสักเพียงไร เขาจะไม่มีวันได้เข้าใกล้ตัวเธอแบบนี้ เขาคงไม่รู้ว่านิยามที่ใครต่อใครบอกกับเขาจะเป็นจริง มัสลินสวยจับตา หากเย็นชาเหลือใจ เข้าถึงได้ยากและไม่อาจเข้าใจในความเป็นเธอ และไร้กฏเกณฑ์ใดๆ
และสิ่งที่ธรรศไม่คิดอีกอย่างคือ เมื่อเขาก้าวสู่ชีวิตของมัสลิน เธอไม่ได้เป็นของเขา แต่เขาต่างหากที่เป็นของเธอ และทรรศก็ไม่คิดว่าตัวเองจะต้องมาตกอยู่ในสภาพร้อนรนปานจะขาดใจ เมื่อสิ่งที่มัสลินมอบให้เขาในวันที่จากกันคือความห่างเหินเหมือนคนไม่เคยรู้จักกัน ตลอดชีวิตของผู้ชายสมบูรณ์แบบเช่นเขา เขาคือผู้ล่ามาตลอด ทว่าตอนนี้ล่ะ เขาคืออะไร
ความรักคือสิ่งอันตราย เป็นไฟร้อนที่แผดเผา ไม่มีรักแท้บนโลกนี้ และมันจะเป็นความรู้สึกสุดท้ายที่มัสลินมีให้กับผู้ชายที่ชื่อธรรศ แม้เขาจะเข้าใกล้ความรู้สึกนั่น ความรู้สึกต้องห้ามของเธอ แต่ท้ายที่สุดแล้ว แม้จะปฏิเสธว่าธรรศไม่ใช่คนที่เธอรัก แต่เมื่อความจริงก็คือเรื่องโกหกของธรรศ เขาใช้ชีวิตเช่นชายโสด หากแต่มีพันธะเรื่องคู่หมั้นอยู่แล้ว ในชีวิตของมัสลินเธอเกลียดเรื่องโกหกที่สุด ธรรศจึงควรถูกกันออกจากชีวิตเธอชั่วนิรันตร์
พันธะที่ธรรศไม่เคยสนใจและลืมเลือนไปชั่วขณะกลับมาเป็นบ่วงรัดคอให้เขาแทบบ้า เพราะมันผลักไสมัสลินให้ห่างเหินจากเขายิ่งกว่าเดิม เขาแทบไม่เหลือสิ่งใดอยู่ในสายตาของมัสลินอีกแล้ว แต่สำหรับธรรศมันสายเกินไปที่จะหันหลังให้มัสลิน เพราะเขารู้ตัวแล้วว่าสิ่งที่สูญเสียไปคือหัวใจที่มอบให้กับมัสลิน แต่ยิ่งเขาฉุดรั้งเธอ บังคับเธอ และขวนขวายเท่าใด มัสลินก็ยิ่งดิ้นรนจะไปจากเขา
เพราะมัสลินรู้ดีว่ารักมันจบด้วยความเจ็บปวดเสมอมา แต่เมื่อความจำเป็นบังคับ เธอจึงไม่อาจหนีให้ห่างจากธรรศได้ แต่จะมีประโยชน์อันใด เมื่อกายนั้นอยู่แนบชิดหากหัวใจกลับไม่เคยไว้วางใจกัน และอุปสรรคระหว่างเธอกับเขาก็มากมายเกินกว่าที่มัสลินจะยอมก้าวผ่านไป ไม่ใช่ว่าเธอใจร้ายกับธรรศ แต่ผู้หญิงที่แอบซ่อนความเจ็บปวดและบาดแผลไว้ในส่วนลึกของจิตใจ จนสร้างเกราะป้องกันอันแข็งแกร่งขึ้นมาเช่นเธอ ความรู้สึกผูกพันเช่นนี้จึงถือเป็นสิ่งอันตรายยิ่งนัก
นี้คงเป็นผลกรรมที่เขาได้รับอย่างสาสม อดีตเขาเคยทำให้คนอื่นต้องเจ็บปวดเพราะการอยากเป็นเจ้าของในตัวเขามามากมาย แต่ในวันนี้ เมื่อเขาอยากเป็นที่รักของมัสลิน หากแต่ธรรศกลับไม่เคยได้รับโอกาสนั้นเลย แต่จะเนิ่นนานและต้องรอคอยจนสิ้นลมหายใจ เขาก็จะไม่มีวันเลิกรักมัสลิน ผู้หญิงใจแข็งดุจเพชรเช่นเธอ สำหรับเขาแล้ว รักแท้ในครั้งนี้จะเป็นครั้งเดียวที่เขารู้จัก ต่อให้ใครพร่ำบอกว่ามีผู้หญิงหมื่นแสนเหมาะสมกับธรรศ แต่หัวใจของเขาเป็นของมัสลินแต่เพียงผู้เดียว เขาต้องการเป็นผู้ชายที่ดีก็เพื่อเธอคนเดียว ไม่ใช่เพื่อผู้หญิงคนอื่นที่ไม่ใช่มัสลิน
ความเข้มแข็งเป็นสิ่งที่ดี หากแต่มันก็กลายเป็นกำแพงน้ำแข็งในหัวใจ มันซ่อนความเจ็บปวดที่มัสลินปิดบังตัวตนที่แท้จริงเอาไว้ เธอบอบบางเพียงใดกับความรัก จนในวันนี้ ธรรศได้ก้าวเข้ามาในชีวิต ผู้ชายที่พร้อมทำทุกอย่างให้เธอ เฝ้ารอคอยเธออย่างอดทน ไม่เรียกร้องในสิ่งใด เพียงขอเพียงแค่ให้เธอเข้าใจเสียทีว่าทุกอย่างที่เธอรู้สึกกับเขาคือความรัก มัสลินอาจจะมีอิสระเสรีประหนึ่งนกน้อยที่เหินบินในท้องฟ้า ทว่าไม่มีที่แห่งใดจะเป็นเสมือนบ้านของเธอเท่าอ้อมกอดของธรรศอีกแล้ว และตอนนี้มัสลินก็พร้อมที่จะยอมรับแล้วว่า เธอปรารถนาจะให้รักของธรรศโอบล้อมหัวใจของเธอ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 264 คน [
เป็นเรื่องของนางเอกใจแข็งเป็นเพชรกันเลยทีเดียว เมื่อพระเอกได้บังเอิญพบนางเอกผ่านน้องสาวของเพื่อนรัก และความสวยสะดุดตาของเธอ ทำให้พระเอกไม่รอช้าที่จะจีบนางเอก แต่ก็พอจะรู้มาว่านางเอกนี้เป็นสาวจีบยากที่ใครๆร่ำลือ หากแต่ของแบบนี้ก็น่าท้าทายออก ปฏิบัติการพิชิตใจสาวสวยจึงเกิดขึ้น โดยที่ไม่รู้เลยว่า สำหรับนางเอกแล้วเธอไม่ได้ใจอ่อนกับเขาเพราะองค์ประกอบที่แสนสมบูรณ์แบบของเขา หากแต่เป็นตัวเธอที่ยอมให้เขาเข้ามาในชีวิต
และแล้ววันเวลาที่น่าจะเรียกว่าช่วงแห่งความรักก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว พระเอกเสียอีกที่ไม่อาจจะบอกได้ว่า ความสัมพันธ์ระหว่างกันคืออะไร แฟน กิ๊กหรือไม่มีอะไรเลย ต่างจากนางเอกที่เธอวางความสัมพันธ์นี้ที่ไม่มีวันไปถึงคำว่ารัก แต่แล้วในความคลุมเครือของทุกอย่าง เหตุการณ์ก็เลวร้ายลง เพราะพระเอกมีคู่หมายที่พ่อแม่เตรียมไว้ให้ นางเอกที่แม้จะยังไม่รู้ว่ารู้สึกเช่นไรกับพระเอก ก็หันหลังให้เขาอย่างถาวร เพราะเธอเกลียดเรื่องโกหกและทรยศหักหลังมาก
ในขณะที่พระเอกทุรนทุรายจะได้นางเอกคืนมา เขาทำทุกอย่างเพื่อให้นางเอกเข้าใจว่า สำหรับเขาแล้ว การหมั้นหมายมันเป็นเรื่องที่เขาไม่เคยยินดีหรือตกลง และพร้อมจะจริงจังกับนางเอก หากแต่นางเอกไม่ยอมกลับมาในชีวิตเขา จนความจำเป็นทำให้นางเอกต้องยอม กลับมาใช้ชีวิตกับพระเอกภายใต้เงื่อนไขของระยะเวลา ที่พระเอกจะต้องทำทุกอย่างให้ดีขึ้นและไม่ยอมให้นางเอกมีความรู้สึกเกลียดชังเขาไปจนวันตาย แต่ดูเหมือนมันยิ่งเลวร้ายลง
ความรักที่พระเอกพยายามก่อร่างสร้างกับนางเอกก็ต้องสะดุดเพราะคำว่าไม่เหมาะสมกัน พร้อมกับเหตุการณ์ที่นางเอกต้องออกไปจากชีวิตพระเอก โดยที่เขาไม่อาจขัดขวางได้ และนั่นก็ทำให้พระเอกต่อต้านความหวังดีของครอบครัวด้วยการทำให้รู้ว่า ต่อให้จับเขาและเธอแยกกัน ชั่วชีวิตเขาก้อจะรักแต่นางเอก แต่งงานกับนางเอกเท่านั้น เขาอยากจะกลายเป็นผู้ชายดีๆที่รู้จักรักก็เพื่อนางเอกไม่ใช่คนอื่น และเหตุการณ์ต่างๆนาๆ ทำให้กำแพงในใจของนางเอกค่อยแตกลง จนเธอยอมรับเขาเข้ามาในชีวิตจนได้ หากแต่ยังไม่ยอมรับว่ารัก จนสุดท้ายแล้วเธอก็รู้แล้วว่าเขาคือคำตอบในชีวิตของเธอ คือคนที่รักเธอโดยไร้เงื่อนไขใดๆบนโลกนี้
อ่านจบแล้วสิ่งหนึ่งที่รู้สึกเลยคือ พระเอกเป็นคนที่หาได้ยากมากกกก สุดแสนจะอึด อดทน รอคอยนางเอก รักนางเอกแบบไร้เงื่อนไข ทุ่มเทเพื่อผู้หญิงคนนี้จริงๆค่ะ หากผู้ชายคนนี้มาตัวตนบนโลก นางเอกคือผู้หญิงที่ยิ่งกว่าถูกหวยแจ็กพ็อตอีก ไม่ใช่ว่าพี่เสือหล่อ รวย เก่งกาจ แต่เขามีหัวใจรักที่เสียสละเพื่อมัสลิน
แน่นอนว่าเขาไม่ใช่ชายแสนดี ประเสริฐสุดบนโลก แต่พระเอกคือรูปแบบผู้ชายที่สมบูรณ์พร้อมไปหมด และชีวิตเขาก็คือเสือผู้หญิง เพลย์บอยเต็มขั้น ความรู้สึกแรกกับนางเอกก็คือสวยและต้องได้ แต่เมื่อความรู้สึกที่มีมันเปลี่ยนไป เขาก็กลายเป็นผู้ชายอีกคนที่รัก หวงแหน และทำอะไรโง่ๆได้มากมาย แต่เขาซื่อสัตย์กับตัวเองและหัวใจ
ต่างไปจากนางเอก เธอคือตุ๊กตา เป็นนางฟ้า เป็นตัวแทนความงาม แต่งามแบบเย็นชา ไร้รัก เธอไม่เชื่อในรัก ไม่คาดหวังที่จะได้รู้จักรักนิรันดร์ เธอไม่เชื่อว่าตัวเองจะได้รับ และไม่ต้องการมัน แต่เพราะนางเอกมีความหลังที่เจ็บปวด จะว่าไปนางเอกมีปัญหาทางด้านจิตเล็กๆ ที่บอกได้ว่าน่าสงสารมาก เมื่อจิตของเราผ่านความเจ็บปวดและทุกข์ทรมานถึงขีดจำกัดของคนหนึ่ง เราจะเลี่ยงความเสี่ยงที่จะเสียใจกับมันด้วยการปฏิเสธความรู้สึกนั่นและมันก็กลายเป็นกำแพงน้ำแข็งในหัวใจนางเอก ที่พระเอกต้องอดทนรอหัวใจของเธอให้อุ่นขึ้นจากรักของเขา รวมทั้งทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิตว่าทุกคนล้วนต้องมีความเปราะบางกันบ้าง ยิ่งไร้น้ำตาเกินไป มันก็ยิ่งทำให้เราเย็นชาขึ้นเท่านั้น
แม้ในมุมหนึ่ง นางเอกจะใจร้ายกับพระเอกเป็นที่สุด ที่ขนาดว่าทุกคนต่างก็สงสารพระเอกที่รักเจ้าหญิงน้ำแข็งขั้วโลกเช่นเธอ แต่คนอ่านอย่างฟีน่าที่ปกติจะต้องรำคาญนางเอกแบบนี้ไปแล้ว กลับไม่เลย แค่รู้สึกสงสารพระเอกและขอให้นางเอกใจอ่อนสักทีเถิด พระเอกเขารอคำบอกรักมานานไปแล้ว
เรื่องนี้หวานไหม ตอบได้เลยว่าไม่หวานจ๋อย น้ำตาลกระจายนะคะ เป็นแนวสะท้อนจิตวิทยาแบบหนึ่งด้วยซ้ำ ผ่านสายตาของพระเอกที่ว่า ในชีวิตเขาอยากได้ทุกอย่าง มีทุกอย่าง ผู้หญิงสวย ดี ขนาดไหนก็ผ่านมาหมดและเหมือนกรรมลงโทษ ที่สุดแล้วเขานี้เองต้องมาทุกข์ทนกับคำว่าปรารถนาจะเป็นเจ้าของหัวใจผู้หญิงคนหนึ่ง แต่ทำเช่นไรก็ไม่ได้สักที ไม่ต่างจากที่ผู้หญิงอยากได้สิ่งนี้จากเขา ตอนนี้เขาเองต้องมาเป็นเช่นนั้นแล้ว มันให้รสชาติที่ขมในใจเหลือเกิน
ในบางครั้งอ่านๆไปก็ยังคิดไม่ออกว่าเพราะอะไร ทำไม นางเอกที่ใจแข็งเป็นหินผาถึงได้ยอมให้พระเอกเข้ามาในชีวิต แต่สิ่งเดียวที่คิดได้คือ แท้จริงแล้วนางเอกรักพระเอกแต่แรกพบ หากใจที่ตั้งแง่ของเธอ ไม่ยอมรับว่ารัก และเมื่อต้องมารู้ว่าพระเอกไม่ได้โสดสนิท ตอกย้ำบาดแผลใหญ่ในใจเธอว่าที่สุดแล้ว ความรักก็ไม่มีจริง มีแต่ความหลอกลวง เธอไม่ต้องการเอาชีวิตไปเสี่ยงกับมัน ร้องไห้และปล่อยให้ความรักกัดกินชีวิตเหมือนคนที่เธอรักและสร้างบาดแผลจนเกือบกลายเป็นการสร้างภาวะทางจิตให้เธอ
อ่านแล้วรักในตัวพระเอกในแง่ที่ว่า เขามีความอดทนเป็นที่ตั้งใหญ่ แม้จะออกอาการหวงจนเกินไป หรือตามไม่ทันมารยาทหญิงไปบ้าง แต่ท้ายที่สุดแล้ว เพราะรักตัวเดียวพระเอกจึงยอมทุกอย่าง เขาไม่ยอมที่จะถูกนางเอกปฏิบัติด้วยความเกลียดตลอดชีวิต ให้ทำอะไรก็ได้ เขาจะให้นางเอกเลิกคิดแบบนั้นกับเขา แต่ที่ชอบสุดคือในวันที่แม่และน้องสาวปฏิเสธนางเอก เพียงเพราะเธอไม่คู่ควรพอ เขาเลือกจะไม่ยอมให้มันเป็นเช่นนั้น และเมื่อไม่อาจรั้งนางเอกไว้ได้เพราะเหตุการณ์จำเป็น เขาก็พร้อมจะให้ทุกคนเห็นว่า ผลที่ได้รับกับการบังคับเขามันเลวร้ายยิ่งกว่ายอมรับในความรักที่เขามีให้นางเอกข้างเดียว พระเอกประกาศเลยว่า คนที่เขาจะแต่งงานด้วยคือนางเอก ถ้าไม่ได้แต่งงานกับนางเอก เขาก็จะกลับไปเป็นชายเจ้าสำราญแบบเดิมและอาจจะเลวกว่าเดิม เพราะเขาจะไม่มีวันรักใครอีกแล้ว หัวใจเก็บไว้ให้นางเอก เขาจะดีก็เพราะอยากให้เธอมีความสุข แต่เมื่อไม่ได้อยู่กับนางเอก เขาก็ไม่จำเป็นต้องเป็นผู้ชายแสนดีเพื่อใครอีกต่อ บาดใจมาก มันยิ่งกว่าพระเอกเมาเหล้า รำพันรัก เพราะเขากลับไปเป็นเหมือนเดิม คนที่แม่ไม่อยากได้ อยากให้เขาได้แต่งงาน มีครอบครัว และนี้คือการบอกเลยว่า แม่ได้ทำลายความรักครั้งเดียวของเขาจนหมดสิ้น ปวดใจมากค่ะ และถามว่าทำไมพระเอกทำเช่นนี้ เพราะเขารู้แก่ใจว่า สำหรับนางเอกแล้ว เขาไม่ใช่คนที่เธอรัก เขาต่างหากที่รักเธอคนเดียว
นางเอกเหมือนจะเป็นแม่มดร้ายนะคะ แต่ไม่เลย ไม่เกลียดนางเอก ไม่แช่งชักหักกระดูกว่าหล่อนได้ชายดีๆไปทำไมทำกับเขาแบบนั้น มันคือความเห็นใจนางเอกมากกว่าค่ะ อย่างที่บอกว่านางเอกมีแผลใหญ่ในชีวิตที่เมื่อคนเราประสบภาวะทางจิตแบบนี้ มันก็ยากที่จะเชื่ออะไรง่ายๆ นางเอกมาจากครอบครัวที่แตกสลาย ปากกัดตีนถีบ เธอเชื่อในตัวเองและความมิตรภาพระหว่างเพื่อนมากกว่า เธอสนใจคุณค่าของตัวเอง คุณค่าของการกระทำ และความนับถือตัวเองที่สุด ผู้หญิงไม่ได้ไร้ค่าไปหลังจากนอนกับผู้ชาย แต่เธอยังคงเป็นผู้หญิงที่ดีได้เพราะตัวเอง ไม่ใช่บริบททางสังคมจะมาตัดสินว่าผู้หญิงดีๆคือผู้หญิงที่บริสุทธิ์เท่านั้น เพราะคนที่ดูบอบบางไร้พิษสงอาจจะร้ายกาจที่สุด อ้อ แต่บอกก่อนที่จะเข้าใจผิด นางเอกซิงนะค่า แค่เธอมีมุมมองแบบนั้นเอง เพราะเธอเก่ง เลี้ยงดูตัวเองได้ คือประมาณว่าต่อให้ไม่มีพระเอก นางเอกก็มีหาเลี้ยงตัวเองได้สบายๆ เพราะเธอเก่งและสวยมาก
และอีกอย่างที่ชื่นชมนางเอกก็คือนางเอกมีความเป็นผู้ใหญ่อย่างที่สุด อย่างตอนเจอกับคนที่พยายามจะดึงพระเอกกลับไป เธอไม่ได้ทำตัวเป็นนางเอกละครไทยที่แสนโง่ หลงกลแผนการณ์ต่างๆ หรือการเจอครอบครัวพระเอกครั้งแรก และความรักที่นางเอกมีให้เพื่อนสุดยอดมาก คนอย่างนางเอกมิตรภาพสำคัญกว่าทุกอย่างบนโลกใบนี้ แม้แต่ความรัก
แต่ที่ชอบก็คือความเป็นคนมีความคิดของนางเอกค่ะ โตเกินตัวมาก ไม่ได้มีอาการงี่เง่าและหลุดคอนเซปต์ตัวตนนางเอกที่บอกไว้เลย บางเล่ม ตอนแรกแบบหึ่งผ่านๆก็กลายเป็นคนนิสัยอีกแบบหนึ่ง เธอมั่นคงในตัวตนมากจนอยากจะบอกให้นางเอก หลุดคอนเซปต์นิดหนึ่ง พระเอกจะได้มีความสุขบ้าง
นิยายเรื่องนี้ไม่ได้เหมาะกับคนชอบนิยายรักหวานๆ นะคะ เพราะอย่างที่บอกว่านางเอกใจแข็งเป็นหินผากันเลยทีเดียว แต่ความซาบซึ้งที่พระเอกให้นางเอกนี้สุดยอดมาก หาผู้ชายแบบนี้มีแต่ในนิยายจริงๆนะคะ และนอกจากเราจะลุ้นคู่นางเอกกับพระเอก ก็ยังเอาใจช่วยเพื่อนรักนางเอกให้เจอรักจริง เพราะเธอก็คืออีกหนึ่งตัวแทนของคนที่สมบูรณ์แบบในทุกอย่างหากสุดท้ายรักที่น่าจะเป็นรักแท้ก็หลอกลวงได้เสมอ
หรือแม้แต่น้องสาวพระเอกที่น่าจะไปคู่กับเพื่อนนางเอกแหงๆ และส่วนตัวฟีน่า หลังจากอ่านงานของคุณอินธน์มาหลายเรื่อง เรื่องนี้ก็โอเคเลยค่ะ แต่อาจจะยังไม่สามารถขึ้นไปแทนเรื่องพิษปรารถนาได้ แต่ก็จัดว่าอ่านได้ บาดใจนิดหน่อยแต่ไม่ได้น้ำตาร่วงรินแบบพิษปรารถนา
และที่ชอบอีกอย่างคือ เราไม่อาจเดาตอนเหตุการณ์ต่อไปเลยว่าจะเป็นเช่นไร ซ่อนการดำเนินเรื่องแบบไหนไว้ และจะจบลงแบบไหน ลุ้นดีค่ะ ประเภทเปิดหน้าแรกแล้วเดาตอนจบได้ ไอ้ประเภทหวานๆก็โอเคอยู่แต่นิยายแนวนี้ขอลุ้นการดำเนินดีกว่านะค่า มันคุ้มค่ากับการอ่านนิยายหนึ่งเล่มเลยค่า