<<
มีนาคม 2552
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
14 มีนาคม 2552

Tampa International Airport

สนามบินแทมป้าเป็นสนามบินขนาดกลาง/เล้ก ใหญ่กว่าสนามบินภูเก็ตหรือเชียงใหม่ มี 2 อาคาร Main Terminal และ Sattelite Terminal โดยมีรถไฟเชื่อมระหว่าง 2 Terminal คล้างๆกับที่ KLIA แต่ KLIA Saittelite Terminal ใหญ่กว่ามาก

ตอนที่ Flight เรามาถึงเป็น International Flight เพียง Flight เดียว เข้าจอดที่ Sattelight Terminal เดินมาตามทางเดินแคบๆทึบ (ก็ประมาณ2.5 เมตร) แต่ทึบไม่มีหน้าต่างเลยรู้สึกว่าแคบ พอเดินมาสักพอสมควรมีเจ้าหน้าที่ของ BA บอกว่า US Citizen และ Green Card Holder ให้เดินแซงคิวไปทางขวา ส่วนที่เหลือเข้าคิวทางซ้าย

เราก็เดินไปทางขวาชู US Passport มีคนรอ Immigration ไม่ถึง 10 คน เจ้าหน้าที่ 3 คนจึงเร็วมาก แล้วก็มารอกระเป๋าเราก็พยามองหาคุณสามีแต่ไม่เห็นเลย เพราะเค้านั่งที่นั่งแถวสุดท้ายแล้วยังต้องเข้าคิวยาว เพราะว่าถือ Pakistani Passport

เรากลัวจำกระเป๋าไม่ได้เพราะส่วนใหญ่ใช้กระเป๋าหน้าตาเหมือนๆกัน รออยู่นานมากพอสมควร ระหว่ารอคุณบ๊อบก็ sms เข้ามาบอกว่ารออยู่ที่ Main terminal (เราเข้า Checkin เร็วไปมั้งกระเป๋าเลยออกช้า) เห็นกระเป๋าที่มีห้อยป้ายสีม่วง ของ TG Business Class ใช่เลย ทะยอยมาทั้ง 4 ใบ จับกระเป๋าขึ้นรถเข็น รวมทั้ง Carry on ด้วย กว่าจะได้ Porter มาช่วยยกให้ใบสุดท้าย ..ฮา

เข็นมาที่ Custom เจ้าหน้าที่เป็นคนดำตัวโต ถามเราว่ามากจากไหน เราตอบไปว่า Moving back from Thailand แล้วเค้าก็ถามว่า Do u have any spice, food item? เราตอบว่าไม่มี No, I will buy it here, haha. Don't want to carry. เค้าก็ปล่อยเราผ่านนึกว่าจะเปิดตรวจซะอีก

เอากระเป๋ามาวางที่สายพานเพื่อให้ทางสนามบินจัดการขนกระเป๋าไป Main Terminal แล้วเราก็ขึ้นรถไฟไป Main Terminal ออกจากรถไฟเจอคุณบ๊อบยืนยิ้มรอเราอยู่ แล้วเราก็ลงไปเอากระเป๋าที่สายพาน เรากับคุณบ๊อบลากกระเป๋าคนละ 2 ใบ ขึ้นลิฟท์ไปที่จอดรถชั้น 7 (ดาดฟ้า) แล้วกลับลงมานั่งรอคุณสามีหน้ารถไฟ

กว่าคุณสามีจะออกมาได้อีก 1 ชั่วโมงออกมาเป็นคนสุดท้ายของเที่ยวบินนี้เลย เพราะเค้าต้องลงทะเบียนเข้า ตั้งแต่ 9-11 คนปากี/และอีกหลายๆชาติ เวลาเข้าอเมริกาจะได้รับการต้อนรับเป็นพิเศษ ครั้งที่แล้วปีก่อนมาด้วยกันเรานั่งรอที่สนามบิน New York เกือบ 2 ชั่วโมง...เฮ้อ

เหนื่อยเหลือเกินเดินทางทั้งวัน บินจากลอนดอนมาแทมป้า 9 ชั่วโมงนิด ๆ ยังที่โรงแรมที่จองไว้อยู่ใกล้มาก ขับรถไป 10 นาทีเอง




 

Create Date : 14 มีนาคม 2552
7 comments
Last Update : 14 มีนาคม 2552 4:38:54 น.
Counter : 1623 Pageviews.

 

Sawadee ka.

 

โดย: CrackyDong 14 มีนาคม 2552 5:37:45 น.  

 

ตอนแรกที่โบเดินทางไปUSA.ก็เจอเพื่อนร่วมทางออกแนวแขกปากี แต่อธัยาศียดีมาก ช่วยเรามาตลอดการเดินทางเลย แต่ตอนเข้า SFO เราค่อนข้างกลัวว่าจะติดร่างแห ตอนสัมภาษณ์เข้าเมือง ก็เลยขอแยกแถวสัมภาษณ์กับเขา ปรากฎว่า เขาได้เข้าเมืองก่อนเรา แล้วเราก็รอตั้งนาน
แหนะ

 

โดย: Beuusa IP: 125.25.223.11 14 มีนาคม 2552 20:14:28 น.  

 

Hello....How are you? It seems that you've settled down well.

 

โดย: Devonshire 14 มีนาคม 2552 20:52:32 น.  

 

แอบย่องเข้าบล็อคพี่ริสาเงียบๆ

 

โดย: แม่หนูนันท์ 5 เมษายน 2552 10:43:27 น.  

 

แวะมาเยี่ยมค่ะ

 

โดย: ตุ่น IP: 202.183.135.54 9 กรกฎาคม 2552 14:42:26 น.  

 

nice to meet ka

 

โดย: may IP: 96.228.215.107 16 กรกฎาคม 2552 11:05:06 น.  

 

ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ น้องคนปักธงชัยค่ะ

 

โดย: น้องธรรมคุณ IP: 67.216.115.221 9 ตุลาคม 2552 9:16:43 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


สาวปากช่อง
Location :
Tampa FL United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [?]




จาก working women มาเป็นแม่บ้านอยู่เมืองเปชาวาร์ ปากีสถาน ชีวิตเปลี่ยนแปลงเยอะมาก ทำให้มีเวลาทำหลายๆอย่างที่เคยอยากทำ ได้ทดลองสิ่งใหม่ๆ จึงอยากแบ่งปันประสบการณ์ค่ะ
ตอนนี้ย้ายมาอยู่สหรัฐอเมริกา Tampa Florida กำลังว่าจะเปลี่ยนจากแม่บ้านกลับเป็น Working Women

From workaholic working women, become a full time house wife in Peshawar, Pakistan, life changed more free time for my cooking passion. Now move to Tampa, FL, USA, start lots of new things.



free counters
[Add สาวปากช่อง's blog to your web]