Make The Different - Hope is Better จั่วหัวแบบนี้ คุณแม่กำลังจะบอกหนู ถึงการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญในชีวิตของคุณแม่ เพราะต้องใช้การตัดสินใจครั้งสำคัญมาก ตั้งแต่เรียนจบมา คุณแม่ก็ทำงานมาตลอด แต่หลังจากที่มีหนู ความคิดที่ว่า เราจะต้องเลี้ยงดูลูกให้ดีที่สุด มันเริ่มซึมซับเข้ามาในความคิดเรื่อยๆ กอร์ปกับที่ผ่านมาตลอด 2 ปี คุณแม่ ต้องห่างจากหนู อยู่ถึง 2 ครั้ง เหตุผลเพราะว่า เห็นใจคุณยาย เพราะคุณยายคิดถึงบ้าน คิดถึงตา ทำให้ต้องส่งหนูไปอยู่กับตา กับยายที่บ้านต่างจังหวัด ซึ่งทุกครั้งที่คุณแม่ไปรับหนู ทีไร อดจะน้ำตาซึมไม่ได้ทุกทีเลย เพราะหนูจะมอมแมมมาก และผอมมากด้วย อาจเพราะหนูมีที่วิ่งเล่นเยอะ หรือป่าวน๊า ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา คุยกับยายตลอดว่า เมื่อคลอดน้องคนเล็กแล้ว ยายจะอยู่ช่วยเลี้ยงได้ไหม ยายบอกว่า ยายเป็นห่วงตามาก ...อาจจะช่วยดูช่วงแรกๆ ได้ แต่จะให้ร้อยเปอร์เซ็นต์เหมือนโน่ คงไม่ได้แล้ว หลังจากนั้น ... ประมาณ 4-5 เดือน ที่ คุณพ่อกับคุณแม่ ช่วยกันคิดเรื่องสถานะทางการเงิน ว่าถ้าไม่มีรายได้จากส่วนของคุณแม่แล้ว ครอบครัวของเรา จะอยู่กันได้ไหม เริ่มจาก คำนวณรายจ่ายที่มีทั้งหมดในบ้าน โดยตัดรายจ่ายที่ไม่จำเป็นออกให้หมด และเอามาคำนวณกับรายรับที่จะได้ในแต่ละเดือน ผลที่ออกมาเป็นที่น่าพอใจ พอจะรับได้ คุณพ่อบอกว่า เค้าเลี้ยงอ้วนกับลูกได้น่า เพราะรายจ่ายหลักๆ ของครอบครัวเรา คือ ผ่อนบ้าน กับผ่อนรถ ที่เหลือก็ค่าใช้จ่ายในบ้าน เอาไงก็เอา มาถึงขนาดนี้แล้ว วันจันทร์ที่ 21 มีนาคม 2554 คุณแม่ได้ตัดสินใจยื่นใบลาออก มีผลวันที่ 21 เมษายน ไม่ทำงานวันเกิดของคุณแม่พอดีเลย ถือว่าเป็นฤกษ์ดีจะได้เป็นคุณนายใช่ไหมลูก คิดไปได้อีกนะเรา ต่อไปนี้ เราจะก้าวต่อไป เป็นก้าวย่างที่ทำเพื่อลูก เพื่อแม่และพ่อของเรา อย่างน้อย ก็ทำให้ยายได้กลับไปอยู่บ้านดูแลตา หล่ะเน๊าะ สู้ๆ จ๊ะคุณแม่ เพราะหนุ่มน้อยคนนี้ ที่ทำให้ความคิดของคุณแม่เปลี่ยน แถมมีอีก 1 หนุ่ม อยู่ในพุงโตๆ ของแม่ด้วย " อุ่นใดๆ โลกนี้มิมีเทียบเทียม อุ่นอกอ้อมแขนอ้อมกอดแม่ตระกอง รักเจ้าจึงปลูก รักลูกแม่ย่อมห่วงใย ไม่อยากจากไปไกล แม้เพียงครึ่งวัน ให้กายเราใกล้กัน ให้ดวงตาใกล้ตา ให้ดวงใจเราสองเชื่อมโยงผูกพัน อิ่มใดๆ โลกนี้มิมีเทียบเทียม อิ่มอกอิ่มใจ อิ่มรักลูกหลับนอน น้ำนมจากอก อาหารของความอาทร แม่พร่ำเตือนพร่ำสอน สอนสั่ง ให้เจ้าเป็นเด็กดี ให้เจ้ามีพลัง ให้เจ้าเป็นความหวังของแม่ต่อไป ใช่เพียงอิ่มท้อง ที่ลูกร่ำร้องเพราะต้องการไออุ่น อุ่นไอรัก อุ่นละมุน ขอน้ำนมอุ่นจากอกให้ลูกดื่มกิน " คุณแม่และคุณพ่อรักหนูมากนะ   Create Date : 22 มีนาคม 2554 8 comments Last Update : 23 มีนาคม 2554 11:46:39 น. Counter : 572 Pageviews. Share Tweet

เดี๋ยวพอลูกโตแล้วค่อยไปทำงานก็ได้คะพี่นางอย่าคิดมาก แต่สองสามปีเอง แม้เราจะเร่ิมต้นใหม่ตอนอายุเยอะแล้ว แต่ก็ยังดีกว่าที่เราต้องห่างลูก เขื่อเถอะ ขนาดน้องเล็๋ก ยังลาออกจากงานมาเลี้ยงลูกเลย อยู่บ้านก็ดีจะได้พาโน่้ไปเทสน์งานอีก เผื่อมีงาน ทีนี้่โน่ก็หาเลี้ยงแม่ เลี้ยงน้องได้แล้วอีกอย่างนะ อยู่กะลูก ได้สอนโน่นนี่ ที่ยายสอนไม่ได้ด้วยนะ .. น้องเล็กสอนพื้นฐานให้ลูกช่วยตัวเอง กินข้าว หรือการ เข้าห้องน้ำ อาเดียวจะนั่งบนโถส้วมเลย แม้แต่การฉี่ ที่ถอดกางเองเองและไปหาที่ฉี่เอง(เลี้ยงแบบบ้านนอกเนอะ) ที่ส่วนมากแม่จะทำให้ตลอดเพราะกลัวเปื้อน เวลาสวมเสื้อผ้าและกางเกง น้องเล็กจะสอนเรื่อง ซ้ายและขวา ซึ่งอาเดียวจำได้แล้ว เวลาพูดคุยกัน น้องเล็กจะสอนให้ลูก พูดตาม ได้เอ-แซดแล้วนะ เวลานวดตัวให้ลูก เล็กจะ นับหนึ่งถึงสิบ จนลูกนับได้นานแล้ว ลูกจะผูกพันธ์และมีความสุขมาก ๆเวลาอยู่กะเรา สังเกตุ ดูสิ หน้าบานเชียว เวลาไปไหนมาไหน ร้องเพลงด้วย คึกคักดี ตอนนี้ร้องได้บ้างแล้ว ... เล็กก็โม้ ในสิ่งที่เล็กพอทำได้แหละพี่นางพี่นางมีวิธัมากกว่านี้ก็บอกด้วยนะ ของเล่นทุกชิ้น ถ้าเราช่วยเล่น ลูกจะ เรียนรู้ได้เร็วขึ้น ... ยิ่งถ้าพี่นางได้อยู่กะโน่้ ก็จะฝึกสิ่งเหล่านี้ อย่าลืมสิว่า ปีหน้าโน่ต้องไปโรงเรียนแล้วน้า ถ้าไ่ม่ไหวจริง ๆ ไปฝากเนิส สักคนก็ได้คงไม่มีใครว่าเพราะโน่ก็เริ่มโตและรู้สังคมมากขึ้นแล้ว เล็กโม้ยาวไปแล้วนะนี่ .. เอ๋อ ฝึกเลิกเพริ้สไม่ยากนะคะ ถ้าเราใส่ใจ และกำหนดเวลาได้ อย่างเช่นเวลาลูกตื่นก็พาไปฉี่ เวลา่กินนม เสร็จ สักครึ่งชม.ก็พาไปฉี่ ปล่อยว่าง ๆ สักชั่วโมงกว่า ๆ ก็พาไปฉี่ สังเกตจากการดื่มน้ำของลูกด้วย ว่ามากน้อยแค่ไหน น้องเล็กว่าควบคุมได้นะ ไม่อย่างนั้นอาเดียวจะทำได้ยังไงกัน มีบ้างละที่เผลอฉี่ เพราะไม่ทันจริง ๆ แต่ลูกก็พยายามแล้วไม่โกรธลูกเนอะ ..พูดมากแล้วยาวจริง ๆ ด้วยแหละ   โดย: แม่อาเดียว IP: 1.46.91.100 23 มีนาคม 2554 12:01:28 น.

ยินดีกะว่าที่คุณนายค่ะแม่นาง อยากทำอย่างนี้เหมือนกันแต่พ่อออกัซท์สู้ไม่ไหวอะ เลยอด...... เฮ๊อ (อดเป็นคุณนาย)   โดย: Trip&Time IP: 192.168.1.74, 125.27.24.20 23 มีนาคม 2554 12:02:01 น.

งานเลี้ยงลูกเป็นงานที่เสียสละจริงๆนะครับพี่นาง เหนื่อยด้วย อ่านที่คุณเล็กเขียนไว้น่ะ ใช่เลยครับ เห็นด้วยเลยครับกับวิธีเลี้ยงลูกแบบนี้ แต่พ่อแม่ก็ต้องมีเวลาด้วย ตอนนี้ถือเป็นโอกาสดีของพี่นางแล้ว ที่จะได้ดูแลสองหนุ่มอย่างเต็มที่เลยครับ   โดย: กะว่าก๋า 23 มีนาคม 2554 12:19:34 น.

บ้านที่ชลขายให้พี่สาวค่ะแม่นาง 2 ที่สู้ไม่ไหวค่ะ เป็นคุณแม่ Full time แล้วคงมีเวลาอัพบล็อคมากขึ้นนะคะ แต่หลังจากที่คลอดตัวเล็กแล้ว คงผอมโฮกเลยอะสุว่า เพราะเลี้ยงเด็กตั้ง 2 คน เหนื่อยแต่สุขใจเนอะ.....   โดย: Trip&Time IP: 192.168.1.74, 125.27.27.241 24 มีนาคม 2554 9:23:33 น.

สวัสดีตอนเย็นๆ ค่ะ ฝนตกทั้งวันเลยค่ะวันนี้ ตั้งแต่เช้าจนเย็นยังไม่หยุดเลยค่ะ กทม.ฝนตกหรือปล่าวคะพี่นาง น้องเรโน่หน้าเหมือนพี่นางเลยนะคะ   โดย: Inki 24 มีนาคม 2554 16:19:35 น.

แล้วน่โน่ ทำำสำเร็จยังคะเืรื่องฉี่ อย้่าไปเครียดใส่ลูกน้าค่อย ๆ เป็นค่อย ๆ ไป   โดย: ปันฝัน 24 มีนาคม 2554 17:34:21 น.

ยินดีด้วยนะคะ การได้ใช้เวลาอยู่กับลูกเยอะ ๆ เป็นสิ่งที่ดีที่สุดแล้วคะ ดูท่าเรโน่เตรียมยิ้มแก้มปริรอแล้วละคะ   โดย: prince charming isn't coming 2 เมษายน 2554 0:22:32 น.

เหมือนกันเลยค่ะพี่นาง ก่อนมีลูกนี่ คิดว่า คลอดเสร็จอยากทำงานเลย แบบ working woman สุดๆ พอตอนนี้ท้อง ความคิดเปลี่ยนเลย อยากอยู่กับลูกอ่า ไม่อยากไปทำงาน อยากเลี้ยงเค้าด้วยตัวเอง ไม่อยากฝากใคร อยากสอน >.< ไม่รู้อารมณ์ working woman มานหายปายหนาย เหอๆๆ ขอให้ป่าปี๊เจย์ญ่า กิจการดีๆ ร่ำรวยๆเร็วๆ ต่ายจะได้ไม่ต้องทำงาน ดูลูกอยู่บ้่านดีกว่า >.<   โดย: usagimom 5 เมษายน 2554 12:40:25 น.