หมางับเนื้อ
มีเรื่องเล่าว่า...
มีพระองค์หนึ่ง...ชอบทำอะไรแปลกๆ...
วันหนึ่ง...พวกกรุงเทพฯ..เอากฐินไปทอดที่วัด...จัดงานกันใหญ่โต...มีหนัง...มีลิเก...มีดนตรี... ผู้คนแห่กันมามืดฟ้ามัวดิน...
ก่อนทอดกฐิน คนมารวมกันเต็มศาลา...หลวงพ่อเรียกเด็กวัดมา... บอกให้ไปเอาเนื้อจากโรงครัวมาก้อนหนึ่ง...
แล้วเอาเชือกมาด้วย...หลวงพ่อจัดการ...เอาเนื้อผูกติดกับหลังหมา ผูกเสร็จ...ก็ปล่อยหมา...หมาเห็นเนื้ออยู่บนหลัง...ก็ไล่งับ...
พอหัวโดดงับ...ตัวก็ขยับหนี...เพราะหมามันกัดหลังตัวเองไม่ถึง...ยิ่งโดดงับเร็ว... ก้อนเนื้อก็หนีเร็ว...โดดไม่หยุด...เนื้อก็หนีไม่หยุด...น่าสงสารหมามาก... หมาโดดอยู่นาน...งับเท่าไหร่...เนื้อก็ไม่เข้า ปากสักที...
ผู้คนบนศาลา...พากันหัวเราะชอบใจ...หัวเราะเยาะหมา...ว่าทำไมมันถึงโง่ยังงี้...ไล่งับ...
จะกินเนื้อ...ที่ตัวเองไม่มีทางไล่ตามทันตลอดชีวิต... หลวงพ่อ...มองดูด้วยความสนุกสนานจนหนำใจแล้ว...ก็แก้เชือกออกมากหลังหมา...
แล้วหันมาพูดกับญาติโยมว่า...มนุษย์เรา...มีความรู้สึกว่า...
ตัวเองพร่อง...ตัวเองยังไม่เต็ม...
ต้องเติมตลอดเวลา...เติมไม่หยุด...เพื่อให้ตัวเองเต็ม... เราอยากสวย...อยากทันสมัย...ไปหาซื้อเสื้อผ้าที่สวยที่สุด...ทันสมัยที่สุดใส่... ดีใจได้เดือนเดียว ... มีรุ่นใหม่ออกมาอีกแล้ว...สวยกว่า...ทันสมัยกว่า...
อยากได้โทรศัพท์มือถือรุ่นใหม่...ซื้อเสร็จ ๓ เดือน...รุ่นใหม่ก็โผล่มาอีกแล้ว... ซื้อคอมพิวเตอร์ทัน สมัยที่สุด...๒ เดือนต่อมา...มีรุ่นใหม่กว่าออกมา...ของเราตกรุ่น... ซื้อรถเบนซ์...ทันสมัย ที่สุด...แพงมาก...ขับได้ ๖ เดือน...มีรุ่นใหม่ออกมาอีกแล้ว... ทันสมัยกว่า...แพงกว่า...ของเรากลายเป็นเชย... เราต้องก้มหน้าก้มตา...ทำงานทั้งวันทั้งคืน...
หาเงินมา...เพื่อมาทำให้ตัวเองทันสมัย... ซื้อเสื้อผ้าใหม่...มือถือใหม่...คอมพิวเตอร์ใหม่...รถยนต์คันใหม่..เหน็ดเหนื่อยแสนสาหัส... เพื่อไม่ให้ตัวเองตกรุ่น...
ปัจจุบัน...เรากำลังไล่งับความทันสมัย...เหมือนหมาที่ไล่งับเนื้อบนหลัง ของมัน..ทั้งที่รู้ว่า...ต่อให้ไล่งับทั้งชีวิต...ก็ไม่มีทางตามทัน...น่าสงสารไหมโยม...
คนเต็มศาลา...เมื่อกี้หัวเราะครึกครื้น...ด่าว่า...หมามันโง่...ตอนนี้เงียบสนิท...เหมือนไม่มีคนอยู่
From FF:mail
Create Date : 19 ตุลาคม 2548 |
|
14 comments |
Last Update : 19 ตุลาคม 2548 7:32:02 น. |
Counter : 978 Pageviews. |
|
|
|