ในทรรศนะของข้าพเจ้า (15082003)

ในทรรศนะของข้าพเจ้า

องค์กรพัฒนาเอกชนเป็นองค์กรที่มีกลุ่มบุคคลมารวมกันทำงานในด้านการพัฒนาเพื่อยกระดับหรือทำให้คุณภาพชีวิตดีขึ้นจากที่เป็นอยู่ในเรื่องความรู้ที่ได้จากการศึกษาหรือเรียนรู้ผ่านกระบวนการให้ความรู้ต่างๆไม่ว่าจะเป็นโครงการการให้การศึกษา การให้ทุนการให้การอบรม การดูงานการลงมือปฏิบัติ การลองผิดลองถูกเพื่อนำประสบการณ์ที่ได้มานั้นมาใช้หรือปรับใช้ให้เหมาะกับตนเองโดยเริ่มต้นจากผู้ที่เข้ามาทำงานในองค์กรที่มีแนวความคิดที่อยากเห็นเพื่อนมนุษย์มีคุณภาพชีวิตที่ดีตามอัตภาพของตนเองและส่วนตัวผู้ที่เข้ามาทำงานเองได้เปลี่ยนสถานะภาพจากคนว่างงานมาเป็นคนที่มีงานทำมีรายได้เลี้ยงตนเองพร้อมกับงานที่ทำนั้นรองรับแนวความคิดดังกล่าวจะเคยมีพื้นฐานมาก่อนหรือไม่ก็ได้แต่มีใจที่อยากเห็นเพื่อนมนุษย์มีความสุขจากงานที่ตนเองทำพร้อมกับพัฒนาตัวเองไปด้วยให้มีความรู้ความสามารถเพิ่มขึ้นในลักษณะงานที่ตัวเองทำ

จากชื่อของมูลนิธิที่ว่า“มูลนิธิเพื่อเยาวชนชนบท”น่าจะเป็นงานพัฒนากลุ่มเยาวชนอายุตั้งแต่แรกเกิดจนถึง25 ปีหรือถ้าเป็นระดับการศึกษาก็ตั้งแต่ศูนย์พัฒนาเด็กเล็กจนถึงปริญญาตรีในท้องถิ่นที่เรียกว่าชนชนบทโดยเน้นไปที่เยาวชนชนผู้ด้อยโอกาสคือ โอกาสทางการศึกษาสถานะทางเศรษฐกิจและเยาวชนที่ต้องการแสวงหาโอกาสที่ดีๆให้กับตนเองในเรื่องความรู้การศึกษา และอาชีพ

จากชื่อของ“ศูนย์ส่งเสริมพัฒนาเด็กเยาวชนและสตรี”น่าจะเป็นงานพัฒนาเด็กและเยาวชนอายุตั้งแต่แรกเกิดจนถึง25 ปีหรือถ้าเป็นระดับการศึกษาก็ตั้งแต่ศูนย์พัฒนาเด็กเล็กจนถึงปริญญาตรีส่วนสตรีก็คือผู้หญิงที่มีอายุตั้งแรกเกิดจนหมดอายุขัยในท้องถิ่นที่ศูนย์แห่งนี้ตั้งอยู่และท้องถิ่นที่ศูนย์แห่งนี้สามารถเอื้อประโยชน์ให้ได้ในเรื่องของการส่งเสริมการพัฒนาให้คุณภาพชีวิตของพวกเขาดีขึ้นกว่าที่เป็นอยู่เช่น ในเรื่องของความรู้การศึกษา และอาชีพ

จากชื่อของ“ศูนย์เยาวชนพลัดถิ่น”น่าจะเป็นงานพัฒนาเด็กและเยาวชนอายุตั้งแต่แรกเกิดจนถึง25 ปีหรือถ้าเป็นระดับการศึกษาก็ตั้งแต่ศูนย์พัฒนาเด็กเล็กจนถึงปริญญาตรีที่ไม่ได้อยู่ในถิ่นฐานหรือภูมิลำเนาของตัวเองแต่ออกมาใช้ชีวิตข้างนอกในเรื่องของความรู้ การศึกษาคุณภาพชีวิต และอาชีพ

ซึ่งโครงการและกิจกรรมต่างๆที่มูลนิธิได้ปฏิบัติมาก็สอดคล้องกับเรื่องของการให้หรือการยกระดับของความรู้การศึกษา คุณภาพชีวิต และอาชีพของเด็ก เยาวชน สตรีและเยาวชนพลัดถิ่น เหล่านี้ผลที่ได้ที่เห็นเป็นรูปธรรมคือจำนวนคนที่ผ่านเข้ามามีปฏิสัมพันธ์กับมูลนิธิเพื่อเยาวชนชนบทพวกเขาได้ความรู้ ได้การศึกษาได้แนวทางในการประกอบอาชีพแต่ในเรื่องของคุณภาพชีวิตนั้นเป็นเรื่องของตัวของเขาเองที่จะประเมินว่าชีวิตของเขาดีขึ้นหรือเหมือนเดิมหลังจากที่ได้เข้ามาสัมผัสกับมูลนิธิเพื่อเยาวชนชนบท

โดยในส่วนของตัวเองคุณภาพชีวิตหลังจากที่ได้เข้ามาสัมผัสกับมูลนิธิเพื่อเยาวชนชนบทดีขึ้นเห็นได้จากที่ตัวเองเปลี่ยนสถานะภาพจากคนตกงานมาเป็นคนที่มีงานทำมีเงินเลี้ยงชีพได้ใช้ความรู้ที่ตนเองเรียนมากับงานที่ทำได้มีโอกาสศึกษาหาความรู้เพิ่มขึ้นเนื่องจากงานที่ทำและได้ใช้ความรู้นั้นมาปรับปรุงงานให้มันดีกว่าที่ทำอยู่ได้คำว่า “ครู” มานำหน้าชื่อเล่นของตัวเองทั้งๆ ที่ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะเป็นครูของใครได้ได้รู้จักเพื่อนมนุษย์เพิ่มมากขึ้นได้ไปในท้องที่ต่างๆที่ตนเองไม่คิดว่าจะมีโอกาสได้ไปและได้ทำกิจกรรมถ่ายทอดความรู้จากที่ตัวเองได้เรียนมาสู่เด็กและเยาวชนที่มาเข้าร่วมกิจกรรมในแต่ละครั้งที่จัด

3.1งานที่ทำอยู่คือ ผู้ประสานงานโครงการรับผิดชอบเกี่ยวกับศูนย์ฝึกอบรมคอมพิวเตอร์ซึ่งตั้งอยู่ที่ศูนย์ส่งเสริมพัฒนาเด็กเยาวชนและสตรี (ศสพ.ร้อยเอ็ด)กิจกรรมหลักก็คือการส่งเสริมโอกาสให้เด็กเยาวชน หรือผู้ใหญ่ที่สนใจคอมพิวเตอร์ได้มีโอกาสมาเรียนมาฝึกใช้งานเพื่อเพิ่มพูนทักษะความรู้เป็นการสร้างโอกาสในเรื่องของอาชีพของตนเองในอนาคตและเป็นการใช้ประโยชน์เพื่อสนองตอบความสนใจหรือความต้องการของตนเองดังนั้น ศูนย์ฝึกอบรมคอมพิวเตอร์จึงมีงานต่างๆ ดังนี้

งานเสริมสร้างประสบการณ์ด้านคอมพิวเตอร์แก่เด็กชนบท กิจกรรมที่ทำส่วนใหญ่คือ ค่ายเปิดโลกจินตนาการไปกับคอมพิวเตอร์ที่จัดภายในศูนย์ร้อยเอ็ดเป็นนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่6ของโรงเรียนประถมในอ.เกษตรวิสัยอ.จตุรพักตรพิมานและ อ.ปทุมรัตต์จังหวัดร้อยเอ็ด

งานฝึกอบรมคอมพิวเตอร์กิจกรรมที่ทำ คือการเปิดรับผู้ที่ต้องการเรียนรู้การใช้งานคอมพิวเตอร์โปรแกรมคอมพิวเตอร์มาเข้าชั้นเรียน โดยการประชาสัมพันธ์หรือผู้ที่สนใจเข้ามาติดต่อเอง

งานศูนย์สื่อสารนิเทศกิจกรรมที่ทำ คือเปิดเป็นห้องสมุดให้เด็กเยาวชน และบุคคลทั่วไปมาใช้บริการ

งานบริการกิจกรรมที่ทำ คือ การให้คำปรึกษาแนะนำการซ่อมบำรุงเครื่องคอมพิวเตอร์ทั้งในและนอกสถานที่

2. ถ้าเกณฑ์ในการวัดประสิทธิภาพการทำงาน คือ 100 เปอร์เซ็นต์ งานที่ตนเองทำในแต่ละรอบเดือนที่ผ่านมานั้น มีประสิทธิภาพเพียง 40 เปอร์เซ็นต์ เพราะ มีแค่จัดค่ายเปิดโลกจินตนาการไปกับคอมพิวเตอร์เฉลี่ยเดือนละครั้ง จัดอบรมคอมพิวเตอร์ก็ช่วงปิดเทอม จัดค่ายภายนอกหรือการออกให้ความรู้นอกสถานที่ก็เฉลี่ยปีละ 2 ครั้ง ในช่วงทำกิจกรรมนั้นก็มีการออกประสานงาน การออกหนังสือ การส่งหนังสือ ดังนั้น เวลาส่วนใหญ่จึงใช้เกี่ยวกับการศึกษา และลองใช้งานโปรแกรมคอมพิวเตอร์ต่างๆ การติดตั้งและทดสอบระบบ การซ่อมบำรุงเครื่องคอมพิวเตอร์ และเดินทางกลับบ้าน เพราะ

3. ในความรู้สึกส่วนลึกของตนเองคิดว่ามาดูแลระบบคอมพิวเตอร์ อำนวยความสะดวกในการใช้งาน และแก้ปัญหาที่เกิดกับเครื่องคอมพิวเตอร์ และให้ความรู้เท่าที่ตนเองมีกับผู้ที่อยากเรียนรู้

1. แนวทางและทิศทางของ มยช. คือ การตัดวงจรความทุกข์ยากของคนจนชนบท ในเรื่องของการอพยพแรงงาน จากบ้านเกิดเข้ามาหาทำงานในเมืองหลวง เมื่อหมดสภาพก็กลับบ้านเกิด แล้วผลิตคนรุ่นต่อไปส่งกลับเข้ามาใหม่ เพื่อให้วงจรนี้หมดไปจึงต้องให้ความรู้ แก่คนจนในชนบทโดยมุ่งเน้นไปที่คนรุ่นต่อไปที่จะเข้ามาในเมืองหลวง และคนจนชนบทในเมืองหลวงที่กำลังจะกลับไปบ้านเกิดในชนบท โดยส่วนตัวคิดว่าแก่ปัญหาได้ในระดับหนึ่ง แต่ไม่หมดไป แต่คนที่ผ่านเข้ามาสัมผัส มยช. ก็ได้สิ่งดีๆ ติดตัวไปแต่เป็นคนส่วนน้อยเหลือเกิน

2. บทบาทการทำงานในส่วนที่รับผิดชอบ คือ ศูนย์ฝึกอบรมคอมพิวเตอร์ เป็นแหล่งที่ให้ความรู้เกี่ยวกับเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์แก่ผู้ด้อยโอกาสในชนบท เพื่อการพัฒนาตนเอง ให้สามารถพึ่งตัวเองและใช้มันให้เกิดประโยชน์ทั้งแก่ตนเอง และสังคมรอบๆ ข้าง เพื่อให้คนมาใช้ก็ต้องออกเชิญชวนประชาสัมพันธ์ให้คนทั่วไปรับทราบถึง ความสำคัญ ความจำเป็น และประโยชน์ที่จะได้รับเนื่องมาจากความรู้นี่ที่ได้ไป คิดว่าโครงการนี้ยังมีลู่ทางไปได้อีกพอควรเพราะมันรองรับกับนโยบายกระทรวงไอซีที ของรัฐบาลชุดนี้

3. ความสำเร็จในงานที่ทำ คือ มีผู้ได้เข้ามาใช้ประโยชน์จากมูลนิธิเป็นจำนวนมาก คนที่ไม่มีโอกาสสัมผัสเครื่องคอมพิวเตอร์ก็ได้เข้ามาใช้ ได้จุดประกายทางการศึกษาให้แก่เด็กๆ ได้เล่นสนุกอย่างเด็กๆ ในเมือง

4. ปัญหาและอุปสรรค คือ ขาดงบประมาณในการดำเนินงาน คนทำงานโดยเฉพาะผมไม่ถนัดในเรื่องเขียนและบริหารโครงการ ถนัดแต่ด้านเทคนิคการใช้งาน การซ่อมบำรุงดูแลรักษาเครื่องมากกว่า พอให้ไปทำโครงการ หรือกิจกรรมมันจึงทำได้ไม่ดี ไม่น่าพอใจ พยายามแล้วแต่คงพยายามไม่พอที่จะสร้างกิจกรรมดีๆ ให้เกิดขึ้นมา

1. ระบบบริหารองค์กร ผมมีโอกาสทำงานอยู่กับองค์กรนี้ 2 ปี ประสบการณ์น้อย ไม่มีความรู้เรื่องนี้เท่าใด แต่การบริหารที่กำลังดำเนินอยู่ผมก็ว่าดีแล้ว ในส่วนระบบที่ต้องการเห็นก็เป็นระบบที่ร่วมคิดร่วมทำ ช่วยๆ กัน ตามความสามารถและความถนัดที่แต่ละคนมี

2. วัฒนธรรมองค์กร ที่เป็นอยู่ผมว่ามันดีพอสมควรแต่จะให้ดีว่านี้ผมเองก็คิดไม่ออกว่าจะให้เป็นอย่างไร

3. บุคลากรของ มยช. ทั้งในทุกระดับทั้งภาพรวมและภาพของบุคคล ประสิทธิภาพ/ศักยภาพ ผมคงคิดได้แต่ตัวของผมเองว่าตนเองเหมาะที่จะทำงานด้านเทคนิคมากกว่า แต่องค์กรต้องการมากกว่านั้นซึ่งผมก็พยายามเพิ่มอยู่

4. บทบาทการสนับสนุนและส่งเสริมแรงจูงใจในการทำงาน ผมเองก็อยากจะคิดได้เร็วและมองข้ามช้อตได้อย่างพี่ช้าง แต่ทำไม่ได้เลยต้องได้มากระตุ้นกันบ่อยๆ

Create Date : 12 พฤศจิกายน 2558		0 comments
Last Update : 12 พฤศจิกายน 2558 2:15:23 น.
Counter : 1225 Pageviews.
Share Tweet