มิ ใ ช่ เ จ้ า ช า ย บ ท เ พ ล ง :มิ ใ ช่ เ จ้ า ช า ย ในชีวิตจริง ฉันมิใช่เจ้าชาย คงไม่มีความหมาย แค่เพียงผู้ชายธรรมดา ล้มเหลวในชีวิต โดดเดี่ยวตัวเองเรื่อยมา เพราะรักตัวเองมากเกินกว่า จะฟังเสียงหัวใจของใคร ในใจของเธอ แม้ฉันเป็นเจ้าชาย คงไม่มีความหมาย แค่เพียงผู้ชายทั่ว-ทั่วไป ขอบคุณที่เธอรัก และอยากให้เธอเข้าใจ ขอร้องให้เธอรักฉันไกล-ไกล ใกล้กันเพียงหัวใจ-เท่านั้นพอ อยากจะขอเป็นเพียงแค่คนเข้าใจ เป็นเจ้าชายแค่ในฝัน ด้วยชีวิตฉันนั้น มีไม่พอ จะให้ใคร ฉันขอเป็นเพียง แค่ดาวดวงหนึ่ง ส่องสว่างบนฟ้าไกล ในคืนข้างแรมของหัวใจ ยามที่เธอไม่มีใคร หลับตาสิ เธอจะมองเห็นใครคนหนึ่ง คนที่เป็นเจ้าชายของเธอ มิ ใ ช่ เ จ้ า ช า ย มีคนบอกกับฉันวันนี้เองว่า ฉันเป็นคนที่ไม่มีใครมาบงการชีวิต หรือสั่งหัวใจให้ทำอะไรได้หรอก เพราะถ้าเป็นเช่นนั้น ชีวิตฉันก็คงไม่เป็นเช่นทุกวันนี้ แรกได้ยินฉันก็รู้สึกห่อเหี่ยวใจบอกไม่ถูก เพราะฟังดูว่าชีวิต และฉัน ณ วันนี้ไม่มีอะไรที่น่าอภิรมย์เอาเสียเลย สม (น้ำหน้า)ควรแล้วหละที่เป็นเช่นนี้....... นั่งซึมอยู่พักใหญ่ ก่อนถอนใจยาวยอมรับ ใช่,ไม่มีใครทำลายตัวฉันเองได้หรอก นอกจากตัวฉันเอง -ฉันคิด -เรามักคิดว่าเรารู้จักตัวเราเองดีพอ แต่เอาเข้าจริง ๆแล้วเราอาจไม่รู้จักตัวเองเลยก็เป็นได้ เรารัก-หลงเงาตัวเองจนลืมคิดไปว่ากระจกที่เราส่องทุกวันนั้นมันอาจหลอก เราจึงมองไม่เห็นตัวตนที่แท้จริงของเรา หนำซ้ำเรายังเกลียดคนหวังดีรอบข้างที่หยิบยื่นกระจกให้เราชะโงกดูเงา เราบอกว่าเราเป็นอย่างที่เราเป็น เราก็ควรยอมรับสิ่งที่คนอื่นเป็น ใช่ไหม ถ้าเรารู้ ยอมรับ เข้าใจ แต่ไม่ยอมแก้ไขให้ดีขึ้น ก็ช่างเป็นเรื่องน่าเศร้า ถ้าเรารักอิสระ-เสรีภาพ ทำไมเราถึงเริ่มต้นผูกพัน เรารักความฝันของตัวเองจนลืมคิดถึงความฝันของคนอื่นหรือ เรารักความโดดเดี่ยวจนลืมคิดถึงความเดียวดาย เรารักความรัก แล้วคนรักของเราล่ะ เป็นไปไม่ได้ที่เจ้าของสวนกุหลาบจะไม่ถูกหนามแหลมเกี่ยวตำ ................. ฉันทำเป็นรู้ไปทั้งนั้นแหละที่เกี่ยวกับความรัก เอาเข้าจริงๆแล้วฉันไม่รู้อะไรเลย เพราะถ้าฉันรู้จริง-จริงแล้วล่ะก็ ชีวิตรักของฉันคงไม่ล้มเหลว ให้คนรักของฉันได้เย้ยหยันดังเช่นทุกวันนี้หรอก เพราะฉะนั้น... คัดลอกมาจาก : //www.bloggang.com/viewdiary.php?id=masharee&group=10 ================================ ขอขอบคุณพี่ปอนมากๆ สำหรับบทเพลงกวีดีๆ ที่โดนใจผมมากๆ ในห่วงเวลาเช่นนี้ และเธอคนนั่นที่เดินเข้ามาในชีวิตผม ก่อนที่เธอจะเดินจากไป... ผมอยากให้เธอได้ฟังเพลงนี้   Create Date : 13 สิงหาคม 2550 9 comments Last Update : 13 สิงหาคม 2550 9:47:57 น. Counter : 569 Pageviews. Share Tweet

ตามมาเยี่ยมครับ ไม่ผิดหวังเลย ได้อ่านเรื่องราวดีๆ มากมาย จะเข้ามาบ่อยๆนะครับ   โดย: seaman IP: 218.90.236.54 13 สิงหาคม 2550 16:17:57 น.

เข้ามาเจอหน้านี้ ตกใจเล็กน้อย อย่าเศร้าไปนะครับ พรุ่งนี้พระอาทิตย์ขึ้นและตกเหมือนเดิม ชีวิตดำเนินไปครับ   โดย: superblackpig 13 สิงหาคม 2550 19:03:49 น.

seaman IP: 218.90.236.54 13 สิงหาคม 2550 16:17:57 น. =========================== สวัสดีครับคุณ seaman ยินดีที่พี่เข้ามาเยี่ยมเยือนผมที่นี่ และเมื่อมีโอกาสพี่ก็จะมาเยี่ยมผมอีก ขอขอบคุณมากๆครับ ผมเองก็เช่นกัน จะค่อยๆตามอ่านงานเขียนของพี่เช่นกันครับ superblackpig 13 สิงหาคม 2550 19:03:49 น. =========================== ชีวิต เป็นเช่นนั่นเองตามที่คุณบอก จริงๆ ครับ   โดย: naigod IP: 124.121.25.196 14 สิงหาคม 2550 2:34:48 น.

เพลงเพราะมากครับ ขอบคุณทั้งคุณปอนคนแต่งและคุณจขบ.ที่หามาให้ฟัง   โดย: ฟ้าดิน 14 สิงหาคม 2550 3:41:31 น.

เข้ามาซึ้งค่ะ "ก่อนที่เธอจะเดินจากไป... ผมอยากให้เธอได้ฟังเพลงนี้" หวังว่าเธอคนนั้นคงได้ฟังแล้วนะคะ   โดย: พื้นที่สีเขียว 14 สิงหาคม 2550 7:46:56 น.

ฟ้าดิน 14 สิงหาคม 2550 3:41:31 น. ========================= ขอบคุณมากครับที่แวะมานั่งพักฟังเพลง และอ่านบทกวี ของพี่ปอน พิบูลศักดิ์ ละครพล ความหมายดีจริงๆ นะครับ พื้นที่สีเขียว 14 สิงหาคม 2550 7:46:56 น. ========================= ผมเองก็ไม่แน่ใจว่า "เธอคนนั่น" จะได้ฟังเพลงนี้แล้วยัง แต่หวังว่าสักวันเธอจะได้ฟังเพลงนี้ ในความเป็นจริงมันเป็นไปไม่ได้สำหรับเรา แต่ในความฝันเรื่องระหว่าเราเป็นไปได้เสมอ...   โดย: naigod IP: 124.121.20.111 14 สิงหาคม 2550 9:16:28 น.

สวัสดีนายก็อต ตามเข้ามาจากบล็อกชมพู่ฯ อ่านเรื่องราวต่างๆไปบ้าง ดูรายชื่อ Group Blog รายรม Link ต่างๆ เพิ่งรับรู้ว่าเป็น บอ.รุ่น31 ---------- พูดถึงบทกวีของพิบูลศักดิ์ ละครพล ให้นึกถึงน้องสาวคนหนึ่งที่ได้เป็น บอ.30(รุ่นที่ผมไปสมัครแต่ผมไม่ผ่าน)ไปประจำที่อมก๋อย ---------- ได้กลับมาอ่านเรื่องราวเกี่ยวกับบัณฑิตอาสา กลับไปอ่านบันทึกเก่าๆ หลักฐานเก่าๆเมื่อครั้งไปสอบ และรับรู้เรื่องเล่าทางจดหมายจาก อมก๋อย ... เกือบลืมตนเองไปว่าเรานั้น คิดและรัก ที่จะเป็นผู้อาสา แต่ว่าโชคชะตาไม่ถูกกำหนดให้เป็น บอ. ไม่งั้นผมคงได้รู้จักคุณนิติธร และ รู้จักนายก็อต มาก่อนหน้านี้แล้วแน่ๆ   โดย: ชลสิทธิ์ 14 สิงหาคม 2550 13:46:30 น.

ชลสิทธิ์ 14 สิงหาคม 2550 13:46:30 น. ======================== ยินดีที่แวะมาเยี่ยมครับ....   โดย: naigod 16 สิงหาคม 2550 7:26:15 น.

https://www.youtube.com/watch?v=jHXCwyfyz8w   โดย: naigod 24 กุมภาพันธ์ 2559 18:20:42 น.