|
|
6 มกราคม 2548
วัดบ้านหนองหิ้ง ม. 9
ต. อำนาจ อ.ลืออำนาจ
จ.อำนาจเจริญ 37000
6 มกราคม 2548
นำพรแด่
..น้องโอ๋
ช่วงบ่ายวันนี้ระหว่างนอนอ่านนิตยสาร สาวิกา ฉบับศีลธรรมของยุวชนคือสันติภาพของโลก อยู่ใต้กุฏิของอดีตเจ้าอาวาสซึ่งมรณะภาพไปเมื่อเดือนตุลาคมปีที่แล้ว บุรุษไปรษณีย์ประจำตำบลก็นำพาพัสดุกล่องน้อย ๆ ที่เจ้าของตั้งใจส่งมาให้ถึงผู้รับปลายทางมาส่งให้ถึงมือในวันนี้แล้ว จริง ๆ เดินทางมาถึงานนแล้วแต่เข้าใจว่าไม่มีผู้รับเลยตกข้างที่บ้านของบุรุษไปรษณีย์ แต่เมื่อเย็นวานพ่อผู้ใหญ่บ้านไปส่งลูกชายกลับกรุงเทพเลยไปบอกย้ำให้นำพัสดุกล่องน้อยนั้นมาส่งให้ถึงผู้รับที่กำลังเขียนจดหมายอยู่ในขณะนี้แหละ สรุปว่าได้รับหมวกไหมพรหมฝีมือของโอ๋แล้วก็สวมใสได้พอเหมาะพอดี ทันกับความหนาวเย็นของแดนอีสานอำนาจเจริญพอดีขออนุโมทนาบุญ ขอขอบใจในกุศลและเจตนาในการถวายเครื่องกันหนาวนี้ ก็ขอให้ผลบุญนี้เกิดความอิ่มใจสุขใจแก่ผู้ให้หมวกไหมพรหมเรียนหนังสือจบไวไว สำเร็จตามความมุ่งหมายทุกประการเทอญ (สาธุ)
ส่วนที่โอ๋ว่าว่าง ๆ วันเสาร์- อาทิตย์จะมาใส่บาตรหลวงพี่ที่บ้านหนองหิ้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของโอ๋ว่าจะมาหรือไม่มาหลวงพี่คงไปบอกขัดอะไรไม่ได้ก็คงแล้วแต่โอ๋และกัน เพียงหลวงพี่จะบอกกำหนดคร่าว ๆ ว่า พระจะออกบิณฑบาตเวลาประมาณ 6.30 น. และก็ฉันเพลเวลา 11.00 น. ส่วนวันพระงดบิณฑบาต และวันที่ญาติโยมมานิมนต์ให้ไปฉันเช้าที่บ้านหรือบ้านงาน หลวงพี่กะไว้ว่าจะอยู่ที่นี่จนถึงสิ้นเดือนมกราคมนี้ แล้วค่อยออกเดินทางต่อคิดว่าจะลาสิกขากลางเดือนกุมภาพันธ์นี้แหละ ถ้าหลวงพี่จะไปวัดบ้านส้มโฮงที่บ้านโอ๋เป็นไปได้คงเสาร์-อาทิตย์แรกของเดือนกุมภาพันธ์ จากนั้นก็จะไปวัดบ้านแดงที่ยางสีสุราช เป็นบ้านโยมพ่อแม่ของเพื่อนที่สนิทกันเคยไปเที่ยวเล่นอยู่สมัยที่ทำงานอยู่ร้อยเอ็ด แล้วค่อยกลับวัดชลประทานฯปากเกร็ด ไปลาสิกขาล่ะทีนี้ ดีเหมือนกันถ้าได้ไปบ้านโอ๋จะได้ไปเยี่ยมครูสังคมที่โรงเรียนไตรคามสามัคคีด้วย หรือโอ๋ว่าอย่างไร
วันแต่ละวันผ่านไปเมื่ออยู่ในหมู่บ้านมันก็ต่างจากที่อยู่ที่สวนโมกข์ไชยามากอยู่เหมือนกัน ไม่ค่อยได้ทำอะไรมีช่วงนี้ที่ได้พูดคุยกับเด็กเล็กอนุบาล 3 ขวบ เวลาประมาณสี่โมงเช้านานครึ่งชั่วโมง เข้าใจเลยว่าครูเด็กเล็กหรือครูอนุบาลต้องจับเจ้าปูน้อย ๆ ใส่กระด้งกันหนักหนาสาหัสขนาดไหน แต่จากนี้ไปอีก 4 วันก็ว่างเพราะติดงานวันเด็กและครูเขาลากิจต่อวันจันทร์อีก 1 วัน ส่วนเด็กประถมคงจะเริ่มกันน่าจะเป็นอาทิตย์หน้า แต่ถ้าไม่ก็ช่วยไม่ได้มีบุคลากรมารอให้ช่วยใช้ประโยชน์แต่ไม่คว้าโอกาสไว้ พอถึงกำหนดก็ต้องลากลับแล้วแหละ ไปทำประโยชน์ทางอื่นต่อไป ว่าง ๆ ก็อ่านหนังสือ กวาดใบไม้ กวาดศาลาการเปรียญ กวาดโบสถ์ อยู่ประมาณนี้แหละจะออกไปไหนก็ไม่ค่อยเหมาะเพราะเป็นพระจะไม่เดินเที่ยวเล่นเหมือนเมื่อก่อนสมัยที่เป็นบัณฑิตอาสาสมัครก็คงไม่เหมาะสมเท่าไหร่เลยชีวิตต้องอยู่แต่ในวัดเป็นส่วนใหญ่เลยทีเดียว
เอาแหละมีโอกาสเขียนมาหานี่ก็ต้องไปฝากโยมให้ส่งจดหมายในวันพรุ่งนี้ ดูแลตัวเองนะ
ธรรมะสวัสดี
จิรสก.โกภิกขุ
คุยกันเหมือน
.เป็นเพื่อนทุกข์ โดยแม่ชีศันสนีย์ เสถียรสุด
หัวข้อ เสียงจากเยาวชน (ตัดมาบางส่วนบางตอน)
: แล้วในความรู้สึกของเด็กด้วยกัน หนูคิดอย่างไรกับสภาพสังคมอย่างนี้ สำหรับชีวิตของเรา
* สังคมตอนนี้เสื่อม ไม่ดีนักกับการใช้ชีวิตของเราค่ะ แล้วสาเหตุก็คือสังคมมันพาไป แล้วเราดูปัญหาที่ว่าเด็กขายตัวมากขึ้น เพราะว่าต้องการโทรศัพท์มือถือ ต้องการเครื่องสำอาง หนูก็จะบอกว่าเพราะคนในสังคมส่วนใหญ่ให้ความสำคัญกับเรื่องเหล่านี้ แล้วหนูก็จะโทษยาวไปถึงระบบทุนนิยมปัจจุบันที่ทำให้เด็กเป็นอย่างนี้ จากแต่ก่อนที่ให้ความสำคัญกับคนดี แต่ตอนนี้หนูว่าส่วนใหญ่เขาให้ความสำคัญกับคนมีเงินมากกว่า
: จริง ๆ ก็เป็นเรื่องดีที่เด็ด ๆ คิดได้อย่างนี้ เพราะมันมีผลแน่นอน
ถ้าเป้าหมายในชีวิตของเราคือการได้ยอมรับเพราะการมีของแบรนด์เนม ได้รับการยอมรับเพราะการมีแฟน ได้รับการยอมรับเพราะการมีเงิน เราก็จะยอมแรกเพื่อให้ได้มา ทำตามสูตรของนักศึกษาหาแฟน เพราะคิดว่าการมีแฟนจะเป็นที่ถูกยอมรับในเด็กมหาวิทยาลัย เพราะฉะนั้นหากเราเชื่อว่าเป็นอย่างที่สังคมบอก แล้วแปลว่ามันคือการอยู่ในสังคมได้อันนี้อันตราย จริง ๆ แล้วสังคมมันอาจจะท้าทายเรามากกว่านี้ แต่เราต้องรู้ว่าถ้าค่านิยมไหนในสังคมนั้นทำให้เราเดือดร้อน ค่านิยมไหนทำให้เกิดการเบียดเบียน ค่านิยมไหนทำให้เกิดความทุกข์ เพราะเรารู้ว่าถึงคนจำนวนมากนิยมสิ่งนั้น เขาก็ตกอยู่ในกระทะแห่งความทุกข์ ความเร้าร้อน
ฉะนั้น การมีสติปัญญาที่จะอยู่ในสังคมที่มีความท้าทายจึงกลายเป็นอีกทางหนึ่งที่คนรุ้นใหม่จริง ๆ ต้องท้าทายตัวเอง ว่าเก่งอย่างไรที่ต้องชนะใจตัวเอง เก่งอย่างไรที่จะชนะใจคนอื่น เก่งอย่างไรที่จะทำให้อยู่ในสังคมอย่างที่ไม่ทำไห้เราตกเป็นเหยื่อได้
: เด็กที่ไม่เอาตัวเองเข้าไปในกลไกลของการแลกเปลี่ยนการตกเป็นเหยื่อบางสิ่งที่สังคมกำลังให้ค่านิยมยังมีอีกมากมายมั้ย
* มีค่ะมีแน่ ๆ ที่ใกล้ตัวหนูก็มีมากมายทีเดียวแต่ที่สำคัญก็คืออายุน้อยลงทุกทีค่ะ เดี๋ยวนี้เด็ก ม.1 ม.2 ก็ท้องแล้ว เด็กชอบทำตัวผิดกฎ เช่นแต่งหน้า ใส่กระโปรงสูงเลยเข่า หนูว่ามันน่าจะมีอะไรมากกว่าความชอบท้าทายของวัยรุ่น
:มันก็การกระทำตามแฟชั่น แฟชั่นที่จะต้องเป็น เช่นใช้เครื่องสำอางแม้จะไม่พร้อมกระทั่งวัยและฐานะ
(คัดมาบางส่วนบางตอนให้ได้อ่าน คิดเห็นอย่างไรก็เป็นปัญญาสำหรับผู้ใฝ่ศึกษานะ)
จากใจ
.
โอ๋หวังว่าชีวิตในชนบทคงทำให้หลวงพี่มีความสุขคะ
14 มกราคม 2547
..โอ๋
| Create Date : 11 สิงหาคม 2548 |
| Last Update : 21 สิงหาคม 2548 10:36:57 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 558 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ป.ล. สุขสันต์วันแม่ค่ะ