Bloggang.com : nidmom :

｡｡~สุเทพ วงศ์กำแหง~ ｡｡

รอ – เหมันต์ที่ผ่านพ้นไป – เสน่หา – หวงรัก – หยาดเพชร - เพียงคำเดียว

เนื้อเพลง

รอ

ถ้าเธอมีหัวใจเหมือนฉันสักหน่อย
เธอคงไม่ปล่อยให้ฉันต้องคอยอย่างนี้
เธอคงมองซึ้งถึงไมตรี
เธอคงมองซึ้งถึงความหวังดี...ที่มีเรื่อยมา

สู้รอ รอแล้วรอแล้ว รอไม่สิ้น
รอจนใกล้ดับถมทับแผ่นดิน แผ่นฟ้า
เธอมองไม่ซึ้งถึงสายตา
เธอมองไม่ซึ้งถึงความบูชา...ว่าฉันศรัทธาเพียงใด

*น้ำหยดลงหินทุกวันหินมันยังกร่อน
แต่หัวใจอ่อนอ่อนของเธอทำด้วยสิ่งใด
ช่างไม่สะทกสะท้านสะเทือนเหมือนหัวใจ
ช่างไม่หวั่นไหวว่าใครเขารักเขารอสิ้นลม...ลมหายใจของฉัน

เมื่อไหร่เธอคงจะต้องได้รู้ว่าใคร...เฝ้าง้อ
ใครกันมีรัก..มีรักเพียงพอ
ใครกันรอแล้วและยังเฝ้ารอ
เขารอ...เขารอ...เขารอ...เขารอ ....(ซ้ำ*)

เหมันต์ที่ผ่านไป

เหมันต์ที่ผ่านพ้นไป
ผ่านไป เหมือนใบไม้บาง
ร่วงลงพลิ้ว ปลิวลู่ลงทาง
ดูใบไม้วาง อ้างว้างเอกา
เหมือน รักที่จากฉันไป
จากไป เหลือไว้แต่น้ำตา
หลั่งรินไหล ท่วมใจท่วมขอบฟ้า
ดังไฟรักพา ฤทัยแหลกราน

*เพียงหวังไขว่คว้า
ค่าเหลือแค่อาลัย
สุดจะเอ่ย บอกใคร
ยั้งใจ ไม่ให้หลงน้ำคำ
เหมันต์ ยังผ่านเช่นเคย
อย่าเลย ฉันกลัวบอบช้ำ
อย่าตอกย้ำ ในความทรงจำ
โอ้เหมันต์ อย่าผ่านมาเลย ...(ซ้ำ*)

เสน่หา

ความรักเอย เจ้าลอยลมมาหรือไร
มาดลจิต มาดลใจ เสน่หา
รักนี้จริงจากใจหรือเปล่า
หรือเย้า เราให้เฝ้าร่ำหา
หรือแกล้งเพียงแต่แลตา
ยั่วอุรา ให้หลงลำพอง

* สงสารใจฉันบ้าง
วานอย่าสร้าง รอยช้ำซ้ำเป็นรอยสอง
รักแรกช้ำน้ำตานอง
ถ้าเป็นสอง ฉันคงต้องขาดใจตาย ...(ซ้ำ*)

หวงรัก

ของของใคร ของใคร ก็ห่วง
ของใครใครก็ ต้องหวง
ห่วงใย รักใคร่ ถนอม
ใคร จะชิง ของ ใคร ใครยอม
ถึงจน อด ออม ไม่ยอมขาย ให้ใคร

รักของใคร ของใคร ก็ห่วง
รักใคร ใครก็ ต้องหวง
ห่วงคน รักดั่ง ดวงใจ
ใคร จะยอม ยก ไป ให้ใคร
รัก ใคร ก็ใคร ต่างหวงไว้ ครอบ ครอง

เธอ เป็น ของ รัก ของหวงที่ห่วงอาลัย
เป็น ดวง ใจ ฉัน จึง ห่วงใย ใฝ่ปอง
กายและใจของเราต่างเป็น เจ้าของ
หากไม่ครอบครองเดี๋ยวของรักต้องหลุด ลอย ไป

รัก จริง ถึง ห่วง
ไม่ใช่หลอกลวงรักจริงถึงห่วง ดวง ใจ
จะเป็น จะตาย ก็ ไม่ยอม ให้ใคร
แม้นใครชิง แย่งไป ฉัน ยอม ตาย เอย

หยาดเพชร

เปรียบเธอเพชรงามน้ำหนึ่ง หวานปานน้ำผึ้งเดือนห้า
หยาดเพชรเกล็ดแก้วแววฟ้า ร่วงมาจากฟ้าหรือไร

หยาดมาแล้วอย่าช้ำโศก พลอยคนทั้งโลกร้องไห้
หยาดเพชรเกล็ดแก้วผ่องใส นั้นอยู่ไกลเกินผูกพัน

แม้ยามเพชรหยาดจากฟ้า ร่วงลงมา ฟ้าคงไหวหวั่น
ดวงดาวก็พลอยเศร้าโศกศัลย์ มิอาจกลั้นน้ำตาอาลัย

เอื้อมมือคว้าหยาดเพชรแก้ว เผลอรักแล้วจึงฝันใฝ่
หยาดเพชร หยาดละอองผ่องใส แม้อยู่ในความมืดมน

แม้ยามเพชรหยาดจากฟ้า ร่วงลงมา ฟ้าคงไหวหวั่น
ดวงดาวก็พลอยเศร้าโศกศัลย์ มิอาจกั้นน้ำตาอาลัย

เอื้อมมือคว้าหยาดเพชรแก้ว เผลอรักแล้วจึงฝันใฝ่
หยาดเพชร หยาดละอองผ่องใส แม้อยู่ในความมืดมน

เพียงคำเดียว

เพียงคำเดียวที่ปรารถนา
อยากฟังให้ชื่นอุรา ใจพะว้าภวังค์
นานเท่านานพี่คอยจะฟัง
คำนี้คำเดียวพี่หวังจะฟังจากปากดวงใจ

คำ..คำนี้มีค่าใหญ่หลวง
พี่รัก พี่แหน พี่หวงเพียงดั่งดวงฤทัย
พี่ไม่เคยเฉลยกับใครแต่แล้วพี่บอกเจ้าไป
เพื่อให้เจ้าตอบเช่นกัน

มี หลายคราที่เคย
เหมือนเจ้าจะเอ่ย เปิดเผยเฉลยคำนั้น
โอ...แล้วใยอัดอั้น มิกล้าจำนรรค์
กลับตื้น กลับตัน ทรวงใน

ฤา...เจ้ามีคู่เคียงอุรา
เจ้ารักเป็นหนักเป็นหนา ตรึงติดตราหัวใจ
จึงจดจำถ้อยคำพี่ไป
แอบเอาไปบอกคู่ใจ ทอดทิ้งพี่ให้อกตรม

ยัง...ถามเจ้าอย่างเคย
เจ้าจึงไม่เอ่ย เปิดเผยเฉลยคารมณ์
ยอมทิ้งให้พี่ตรม หัวใจระบม
อกตรอมอกตรม จนตาย

ฤา...เจ้าลืมถ้อยคำคำนี้
จึงทำไม่รู้ไม่ชี้ดังไม่มีเยื่อใย
*แม้น...เจ้าลืมเจ้าเลือนเคลื่อนคลาย
พี่เตือนให้อีกก็ได้ ก็รักอย่างไร เจ้าเอย ..(ซ้ำ*)

..........................

Create Date : 18 สิงหาคม 2554

0 comments

Last Update : 8 ตุลาคม 2554 21:09:59 น.

Counter : 1020 Pageviews.